Job 21 ~ Job 21

picture

1 Y respondió Job, y dijo:

Ano ra ko Hopa; i mea ia,

2 O íd atentamente mi palabra, y sea esto por vuestros consuelos.

Ata whakarongo mai ki taku kupu, a hei tenei he kupu whakamarie mai ma koutou.

3 S oportadme, y yo hablaré; y después que hubiere hablado, escarneced.

Tukua ahau, a ka korero hoki ahau; a ka mutu aku korero, haere tonu ta koutou tawai.

4 ¿ Por ventura quejo a algún hombre? Y si es así ¿por qué no se ha de angustiar mi espíritu?

Ahau nei, ki te tangata koia taku amuamu? A he aha ahau te manawanui ai?

5 M iradme, y espantaos, y poned la mano sobre la boca.

Titiro mai ki ahau, miharo ai; kopania atu te ringa ki te mangai.

6 A un yo mismo, cuando me acuerdo, me asombro, y toma temblor mi carne.

Mahara kau ahau, ka wehi, mau pu te wehi o oku kikokiko.

7 ¿ Por qué viven los impíos, y se envejecen, y aún crecen en riquezas?

He aha te hunga kino i ora ai, i koroheke ai, ae, i marohirohi ai to ratou kaha?

8 S u simiente con ellos, compuesta delante de ellos; y sus renuevos delante de sus ojos.

Pumau tonu o ratou uri ki to ratou taha ki to ratou aroaro, a ko a ratou whanau kei ta ratou tirohanga atu.

9 S us casas seguras de temor, ni hay azote de Dios sobre ellos.

O ratou whare kei runga i te rangimarie, kahore he wehi, kahore hoki a te Atua patu ki a ratou.

10 S us vacas conciben, no abortan; paren sus vacas, y no malogran su cría.

E kaha ana tana puru ki te ekeeke, kahore hoki e he; ka whanau tana kau, kahore hoki he whakatahe.

11 S alen sus chiquitos como manada de ovejas, y sus hijos andan saltando.

E tukua mai ana e ratou a ratou kohungahunga ano he kahui hipi, e pekepeke ana a ratou tamariki.

12 A l son de tamboril y cítara saltan, y se regocijan al son del órgano.

He hunga hapai ratou i te timipera, i te hapa, e koa ana ki te tangi o te okana.

13 G astan sus días en bien, y en un momento descienden al Seol.

O ratou ra pau tonu i runga i te ahuareka, kitea rawatia ake kua heke ki te po.

14 D icen pues a Dios: Apártate de nosotros, que no queremos el conocimiento de tus caminos.

Koia ratou i mea ai ki te Atua, Mawehe atu i a matou; kahore hoki o matou hiahia kia matau ki ou ara.

15 ¿ Quién es el Todopoderoso, para que le sirvamos? ¿Y de qué nos aprovechará que oremos a él?

He aha ra te Runga Rawa e mahi ai matou ki a ia? He aha hoki te rawa ki a matou ki te inoi ki a ia?

16 H e aquí que su bien no está en manos de ellos; el consejo de los impíos lejos esté de mí.

Nana, kahore he pai mo ratou i o ratou ringa ake: matara atu i ahau te whakaaro o te hunga kino.

17 ¡Oh cuántas veces el candil de los impíos es apagado, y viene sobre ellos su contrición, y con su ira Dios les reparte dolores!

Pehea te maha o nga matenga o te rama a te hunga kino? O nga panga mai ano hoki o to ratou aitua ki a ratou? O te tuwhanga mai a te Atua i nga mamae i a ia e riri ana?

18 S erán como la paja delante del viento, y como el tamo que arrebata el torbellino.

E rite ai ratou ki te kakau witi i mua i te hau, ki te papapa e kahakina atu ana e te paroro?

19 D ios guardará para los hijos de ellos su violencia; y le dará su pago, para que conozca.

E mea ana koutou, E rongoatia ana e te Atua tona kino hei mea mo ana tamariki. Mana e utu tera ki a ia tonu, kia mohio ai ia.

20 V erán sus ojos su quebranto, y beberá de la ira del Todopoderoso.

Tukua kia kite ona ake kanohi i tona hunanga, a tukua ia kia inu i te riri o te Kaha Rawa.

21 P orque ¿qué deleite tendrá él de su casa después de sí, siendo cortado el número de sus meses?

He aha hoki tana manako ki tona whare i muri i a ia? ka poroa hoki ona marama i waenga?

22 ¿ Por ventura enseñará él a Dios conocimiento, juzgando él las alturas?

E whakaako ianei tetahi i te Atua ki te matauranga? Ko te kaiwhakawa hoki ia mo te hunga whakakake.

23 E ste morirá en la fortaleza de su hermosura, todo quieto y pacífico.

Tenei tangata, mate iho ia, pakari rawa ano hoki ona kaha, ata takoto ana ana mea katoa, kahore hoki he raruraru.

24 S us senos están llenos de leche, y sus huesos serán regados de tuétano.

Ki tonu ona u i te waiu, a e makuku ana ona wheua i te hinu.

25 Y este otro morirá en amargura de ánimo, y no habiendo comido jamás con gusto.

Mate iho hoki tera tangata, kawa tonu tona wairua, kahore hoki he pai hei kai mana.

26 I gualmente yacerán ellos en el polvo, y gusanos los cubrirán.

Ka takoto ngatahi raua ki te puehu, a ko te iro hei hipoki mo raua.

27 H e aquí, yo conozco vuestros pensamientos, y las imaginaciones que contra mí forjáis.

Nana, e mohio ana ahau ki o koutou whakaaro, ki ta koutou ngarahu nanakia ano hoki moku.

28 P orque decís: ¿Qué es de la casa del príncipe, y qué de la tienda de las moradas de los impíos?

E ki ana hoki koutou, Kei hea te whare o te rangatira? Kei hea hoki te teneti i noho ai te hunga kino?

29 ¿ No habéis preguntado a los que pasan por los caminos, por cuyas señas no negaréis?

Kahore ianei koutou i ui ki te hunga e haere atu ana i te ara? Kahore ranei koutou i mohio ki a ratou tohu?

30 Q ue el malo es guardado para el día de la destrucción, para el día de las iras son llevados.

Kei te rongoa nei hoki te tangata kono mo te ra o te whakangaro; ka whakaputaina ratou i te ra o te riri.

31 ¿ Quién le denunciará en su cara su camino? Y de lo que él hizo, ¿quién le dará el pago?

Ko wai e whakaatu i tona ara ki tona aroaro? Ko wai hoki hei hoatu i te utu mo tana mahi ki a ia?

32 P orque él ya será llevado a los sepulcros, y en la tumba permanecerá.

Heoi ka kawea ia ki te urupa; kei te puranga he wahi mona.

33 L os terrones del arroyo le serán ya dulces; y tras de él será llevado todo hombre, y antes de él han ido innumerables.

Ka reka ki a ia nga pokuru o te awaawa, ka whai mai ano hoki nga tangata katoa i a ia; e kore nei hoki e taea te tatau te hunga i mua i a ia.

34 ¿ Cómo, pues, me consoláis en vano, dado que vuestras respuestas quedan por mentira?

He pehea ra ta koutou whakamarie tinihanga i ahau, e toe na hoki te he i roto i a koutou kupu e whakahoki mai na?