1 Y respondió Bildad suhita, y dijo:
Na ka whakautu a Pirirara Huhi, ka mea,
2 ¿ Hasta cuándo hablarás tales cosas, y las palabras de tu boca serán como un viento fuerte?
Kia pehea ake te roa o tau korero i enei mea? Kia pehea ake te roa o nga kupu a tou mangai e rite ai ki te hau kaha?
3 ¿ Por ventura pervertirá Dios el derecho, o el Todopoderoso pervertirá la justicia?
E whakaparori ke ranei te Atua i te whakawa? E whakaparori ke ranei te Kaha Rawa i te tika?
4 P orque tus hijos pecaron contra él, él los echó en el lugar de su rebelión.
Ki te mea i hara au tamariki ki a ia, a kua maka atu ratou e ia hei utu mo to ratou he;
5 S i tú de mañana buscares a Dios, y rogares al Todopoderoso;
Ki te rapu wawe koe i to Atua, a ka inoi ki te Kaha Rawa;
6 s i fueres limpio y derecho, cierto luego se despertará sobre ti, y hará próspera la morada de tu justicia.
Ki te mea he ma koe, he tika, ina, ka ara ake ia ki a koe aianei, ka manaakitia ano e ia te nohoanga o tou tika.
7 D e tal manera que tu principio habrá sido pequeño, en comparación del grande crecimiento de tu postrimería.
Ahakoa i iti tou timatanga, e nui noa atu tou whakamutunga.
8 P orque pregunta ahora a la edad pasada, y disponte para inquirir de sus padres de ellas;
Tena ra, ui atu ki to mua whakatupuranga; anga atu hoki ki te mea kua rapua e o ratou matua.
9 p orque nosotros somos desde ayer, y no sabemos, siendo nuestros días sobre la tierra como sombra.
Nonanahi nei hoki tatou, kahore hoki e mohio; he atarangi nei hoki o tatou ra i runga i te whenua;
10 ¿ Por ventura ellos no te enseñarán, te dirán, y de su corazón sacarán estas palabras?
E kore ranei ratou e whakaako i a koe, e korero ki a koe, e puaki mai ranei he kupu i o ratou ngakau?
11 ¿ Crece el junco sin lodo? ¿Crece el prado sin agua?
E tupu ranei te wiwi i te mea kahore he repo? E nui ranei te raupo ki te kahore he wai?
12 A un él en su verdor sin haber sido cortado, y antes de toda hierba se seca.
I te mea he kaiota tonu, a kihai i tapahia, kua maroke i mua ake i nga otaota katoa.
13 T ales son los caminos de todos los que olvidan a Dios; y la esperanza del hipócrita perecerá.
Ka pera ano nga ara o te hunga katoa e wareware ana ki te Atua, a ka riro ki te kore ta te tangata whakaponokore i tumanako ai.
14 P orque su esperanza será cortada, y su confianza es casa de araña.
Ka motuhia atu tana i whakamanawa atu ai, ko te whare hoki o te pungawerewere hei tumanakohanga mona.
15 E l se apoyará sobre su casa, pero no permanecerá en pie; se asirá a ella, más no se afirmará.
Ka okioki atu ia ki tona whare; heoi e kore e tu: u tonu tana pupuri atu, otiia e kore e mau.
16 A manera de un árbol, está verde delante del sol, y sus renuevos salen sobre su huerto;
E matomato ana i te mea kahore nei te ra, a e wana ana ona peka i tana kari.
17 s e van entretejiendo sus raíces junto a una fuente, y enlazándose hasta un lugar pedregoso.
Kapi tonu te puranga i ona pakiaka, e kitea ana e ia te wahi kamaka.
18 S i le arrancaren de su lugar, éste le negará entonces, diciendo: Nunca te vi.
Ki te whakamotitia iho ia i tona wahi, ka whakakahore taua wahi ki a ia, ka mea, Kahore ahau i kite i a koe.
19 C iertamente éste será el gozo de su camino; y de la tierra de donde se traspusiere, retoñarán otros.
Nana, ko te hari tenei o tona ara, a ka tupu ake etahi atu i roto i te puehu.
20 H e aquí, Dios no aborrece al perfecto, ni toma la mano de los malignos.
Nana, e kore te Atua e whakakahore ki te tangata tika, e kore ano e puritia e ia te ringa o nga tangata kino.
21 A un llenará tu boca de risa, y tus labios de gritos de alegría.
Tera ano tou mangaika whakakiia e ia ki te kata, ou ngutu ki te hamama.
22 L os que te aborrecen, serán vestidos de confusión; y la habitación de los impíos perecerá.
He whakama te kakahu mo te hunga e kino ana ki a koe, a ka kahore noa iho te tapenakara o te hunga kino.