1 E ntonces respondió Bildad suhita, y dijo:
Na ka whakautu a Pirirara Huhi, ka mea,
2 ¿ Hasta cuándo hablarás estas cosas, y serán viento impetuoso las palabras de tu boca ?
Kia pehea ake te roa o tau korero i enei mea? Kia pehea ake te roa o nga kupu a tou mangai e rite ai ki te hau kaha?
3 ¿ Acaso tuerce Dios la justicia o tuerce el Todopoderoso lo que es justo ?
E whakaparori ke ranei te Atua i te whakawa? E whakaparori ke ranei te Kaha Rawa i te tika?
4 S i tus hijos pecaron contra El, entonces El los entregó al poder de su transgresión.
Ki te mea i hara au tamariki ki a ia, a kua maka atu ratou e ia hei utu mo to ratou he;
5 S i tú buscaras a Dios e imploraras la misericordia del Todopoderoso,
Ki te rapu wawe koe i to Atua, a ka inoi ki te Kaha Rawa;
6 s i fueras puro y recto, ciertamente El se despertaría ahora en tu favor y restauraría tu justa condición.
Ki te mea he ma koe, he tika, ina, ka ara ake ia ki a koe aianei, ka manaakitia ano e ia te nohoanga o tou tika.
7 A unque tu principio haya sido insignificante, con todo, tu final aumentará sobremanera.
Ahakoa i iti tou timatanga, e nui noa atu tou whakamutunga.
8 P regunta, te ruego, a las generaciones pasadas, y considera las cosas escudriñadas por sus padres.
Tena ra, ui atu ki to mua whakatupuranga; anga atu hoki ki te mea kua rapua e o ratou matua.
9 P orque nosotros somos de ayer y nada sabemos, pues nuestros días sobre la tierra son como una sombra.
Nonanahi nei hoki tatou, kahore hoki e mohio; he atarangi nei hoki o tatou ra i runga i te whenua;
10 ¿ No te instruirán ellos y te hablarán, y de sus corazones sacarán palabras?
E kore ranei ratou e whakaako i a koe, e korero ki a koe, e puaki mai ranei he kupu i o ratou ngakau?
11 ¿ Puede crecer el papiro sin cenagal? ¿Puede el junco crecer sin agua?
E tupu ranei te wiwi i te mea kahore he repo? E nui ranei te raupo ki te kahore he wai?
12 E stando aún verde y sin cortar, con todo, se seca antes que cualquier otra planta.
I te mea he kaiota tonu, a kihai i tapahia, kua maroke i mua ake i nga otaota katoa.
13 A sí son las sendas de todos los que se olvidan de Dios, y la esperanza del impío perecerá,
Ka pera ano nga ara o te hunga katoa e wareware ana ki te Atua, a ka riro ki te kore ta te tangata whakaponokore i tumanako ai.
14 p orque es frágil su confianza, y una tela de araña su seguridad.
Ka motuhia atu tana i whakamanawa atu ai, ko te whare hoki o te pungawerewere hei tumanakohanga mona.
15 C onfía en su casa, pero ésta no se sostiene; se aferra a ella, pero ésta no perdura.
Ka okioki atu ia ki tona whare; heoi e kore e tu: u tonu tana pupuri atu, otiia e kore e mau.
16 C rece con vigor delante del sol, y sus renuevos brotan sobre su jardín.
E matomato ana i te mea kahore nei te ra, a e wana ana ona peka i tana kari.
17 S us raíces se entrelazan sobre un montón de rocas; vive en una casa de piedras.
Kapi tonu te puranga i ona pakiaka, e kitea ana e ia te wahi kamaka.
18 S i se le arranca de su lugar, éste le negará, diciendo: “Nunca te vi.”
Ki te whakamotitia iho ia i tona wahi, ka whakakahore taua wahi ki a ia, ka mea, Kahore ahau i kite i a koe.
19 H e aquí, este es el gozo de su camino; y del polvo brotarán otros.
Nana, ko te hari tenei o tona ara, a ka tupu ake etahi atu i roto i te puehu.
20 H e aquí, Dios no rechaza al íntegro, ni sostiene a los malhechores.
Nana, e kore te Atua e whakakahore ki te tangata tika, e kore ano e puritia e ia te ringa o nga tangata kino.
21 A ún ha de llenar de risa tu boca, y tus labios de gritos de júbilo.
Tera ano tou mangaika whakakiia e ia ki te kata, ou ngutu ki te hamama.
22 L os que te odian serán cubiertos de vergüenza, y la tienda de los impíos no existirá más.
He whakama te kakahu mo te hunga e kino ana ki a koe, a ka kahore noa iho te tapenakara o te hunga kino.