1 O h Dios, con nuestros oídos hemos oído, nuestros padres nos han contado la obra que hiciste en sus días, en los tiempos antiguos.
Ki te tino kaiwhakatangi, ma nga tama a Koraha. He Makiri. E te Atua, kua rongo o matou taringa, kua korerotia ki a matou e o matou matua, nga mahi i mahia e koe i o ratou ra, i nga ra o mua.
2 T ú con tu mano echaste fuera las naciones, y a ellos los plantaste. Afligiste a los pueblos, y a ellos los hiciste crecer.
Nau nga tauiwi i pana ki tou ringa, nau ratou i whakato: nau nga iwi i whiu, a whakamararatia ana ratou.
3 P ues no por su espada tomaron posesión de la tierra, ni su brazo los salvó, sino tu diestra y tu brazo, y la luz de tu presencia, porque te complaciste en ellos.
Ehara hoki i te mea, na ta ratou hoari i whiwhi ai ratou ki te whenua, ehara to ratou takakau i te mea i ora ai ratou: engari na tou matau, na tou takakau hoki, na te marama ano o tou mata, he pai hoki nou ki a ratou.
4 T ú eres mi Rey, oh Dios; manda victorias a Jacob.
E te Atua, ko koe toku Kingi: whakahaua he whakaora mo Hakapa.
5 C ontigo rechazaremos a nuestros adversarios; en tu nombre hollaremos a los que contra nosotros se levanten.
Mau ka turaki ai matou i o matou hoariri; ma tou ingoa ka takahia ai e matou te hunga e whakatika ana ki a matou.
6 P orque yo no confiaré en mi arco, ni me salvará mi espada;
E kore hoki ahau e whakawhirinaki ki taku kopere: e kore ano taku hoari e whakaora i ahau.
7 p ues tú nos has salvado de nuestros adversarios, y has avergonzado a los que nos aborrecen.
Nau hoki matou i ora ai i o matou hoariri: nau ano i whakama ai te hunga i kino ki a matou.
8 E n Dios nos hemos gloriado todo el día, y por siempre alabaremos tu nombre. (Selah )
Ko te Atua ta matou e whakamanamana ai i te roa o te ra: ka whakamoemiti ano matou ki tou ingoa ake ake. (Hera.
9 S in embargo, tú nos has rechazado y nos has confundido, y no sales con nuestros ejércitos.
Otira kua panga nei matou e koe, kua meinga kia whakama: kahore hoki koe kia haere tahi me a matou taua.
10 N os haces retroceder ante el adversario, y los que nos aborrecen tomaron botín para sí.
Kua meinga matou kia hoki whakamuri mai i te hoariri; kei te pahua ano i etahi ma ratou te hunga e kino ana ki a matou.
11 N os entregas como ovejas para ser devorados, y nos has esparcido entre las naciones.
Kua hoatu matou e koe, ano he hipi e kainga ana: kua marara ki roto ki nga tauiwi.
12 V endes a tu pueblo a bajo precio, y no te has beneficiado con su venta.
E hokona ana e koe tau iwi, a hore he utu: kahore hoki koe e whiwhi rawa i te utu mo ratou.
13 N os haces el oprobio de nuestros vecinos, escarnio y burla de los que nos rodean.
E meinga ana matou e koe hei tawainga ma o matou hoa kainga; hei whakahaweatanga, hei whakakatanga mai ma te hunga i tetahi taha, i tetahi taha o matou.
14 N os pones por proverbio entre las naciones, causa de risa entre los pueblos.
E meinga ana matou e koe hei whakatauki ma nga tauiwi; hei rurutanga matenga ma nga iwi.
15 T odo el día mi ignominia está delante de mí, y la vergüenza de mi rostro me ha abrumado,
Kei mua tonu i ahau toku whakama; kua taupokina ahau e te pawera o toku mata;
16 p or la voz del que me reprocha y vitupera, por la presencia del enemigo y del vengativo.
I te reo o te kaitawai, o te kaikohukohu; i te hoariri, i te kairapu utu.
17 T odo esto nos ha sobrevenido, pero no nos hemos olvidado de ti, ni hemos faltado a tu pacto.
Kua pa katoa tenei ki a matou; heoi kahore matou i wareware ki a koe, kihai ano i teka ki tau kawenata.
18 N o se ha vuelto atrás nuestro corazón, ni se han desviado nuestros pasos de tu senda;
Kahore to matou ngakau i tahuri whakamuri; kihai ano o matou hikoinga i peka ke i tau ara;
19 s in embargo, nos has quebrantado en la región de los chacales, y nos has cubierto con la sombra de la muerte.
I maru ai matou i a koe i te wahi o nga tarakona; a taupoki rawa ki te atarangi o te mate.
20 S i nos hubiéramos olvidado del nombre de nuestro Dios, o extendido nuestras manos a un dios extraño,
Mehemea kua wareware matou ki te ingoa o to matou Atua, kua totoro ranei o matou ringa ki te atua ke;
21 ¿ no se habría dado cuenta Dios de esto? Pues El conoce los secretos del corazón.
E kore ranei tenei e ata tirohia e te Atua? E matau ana hoki ia ki nga mea ngaro o te ngakau.
22 P ero por causa tuya nos matan cada día; se nos considera como ovejas para el matadero.
Mou nei hoki matou i patua ai i te ra roa nei: kiia iho matou he hipi e patua ana.
23 ¡ Despierta! ¿Por qué duermes, Señor ? ¡Levántate! No nos rechaces para siempre.
E ara, he aha koe ka moe ai, e te Ariki? Whakatika, kaua matou e panga tonutia.
24 ¿ Por qué escondes tu rostro y te olvidas de nuestra aflicción y de nuestra opresión ?
He aha koe ka huna ai i tou mata? ka wareware ai ki to matou mamae, ki to matou tukinotanga?
25 P orque nuestra alma se ha hundido en el polvo; nuestro cuerpo está pegado a la tierra.
Kua piko nei hoki to matou wairua ki raro ki te puehu; piri rawa to matou kopu ki te whenua.
26 ¡ Levántate! Sé nuestra ayuda, y redímenos por amor de tu misericordia.
E ara, hei awhina i a matou; kia mahara ki tou aroha, a hokona matou.