Salmos 102 ~ Psalm 102

picture

1 O h Señor, escucha mi oración, y llegue a ti mi clamor.

He inoi na te ngakau mamae, i a ia e pehia ana, a maringi a wai ana tana tangi ki te aroaro o Ihowa. Whakarongo ki taku inoi, e Ihowa, kia puta atu taku tangi ki a koe.

2 N o escondas de mí tu rostro en el día de mi angustia; inclina hacia mí tu oído; el día en que te invoco, respóndeme pronto.

Kaua e huna tou mata ki ahau i te ra e pouri ai ahau; whakatitahatia mai tou taringa ki ahau: hohoro te whakahoki kupu mai ki ahau i te ra e karanga ai ahau.

3 P orque mis días han sido consumidos en humo, y como brasero han sido quemados mis huesos.

Ka memeha hoki oku ra ano he paoa: ka kaia oku wheua ano he motumotu.

4 M i corazón ha sido herido como la hierba y se ha secado, y hasta me olvido de comer mi pan.

Kua pakia toku ngakau, kua memenge, ano he tarutaru; i wareware ai ahau ki te kai i taku taro.

5 A causa de la intensidad de mi gemido mis huesos se pegan a la piel.

Piri tonu oku iwi ki toku kiri i toku reo aue.

6 M e parezco al pelícano del desierto; como el búho de las soledades he llegado a ser.

He rite ahau ki te matuku i te koraha, ki te koukou i te wahi mokemoke.

7 N o puedo dormir; soy cual pájaro solitario sobre un tejado.

Mataara tonu ahau; toku rite kei te pihoihoi mokemoke i runga i te tuanui.

8 M is enemigos me han afrentado todo el día; los que me escarnecen han usado mi nombre como maldición.

E tawai ana oku hoariri ki ahau i te ra roa; ko te hunga e porangirangi ana mai ki ahau, ko ahau ta ratou oati.

9 P orque cenizas he comido por pan, y con lágrimas he mezclado mi bebida,

Kainga ana e ahau te pungarehu ano he taro: whakananua iho toku wai inu ki te roimata.

10 a causa de tu indignación y de tu enojo; pues tú me has levantado y me has rechazado.

I tou riri hoki, i tou weriweri; nau hoki ahau i hapai ake, a taia atu ano ahau e koe.

11 M is días son como sombra que se alarga; y yo me seco como la hierba.

He rite oku ra ki te atarangi e whakawairua kau ana: a kua memenge ahau ano he tarutaru.

12 M as tú, Señor, permaneces para siempre, y tu nombre por todas las generaciones.

Ko koe ia, e Ihowa, ka mau tonu ake ake, ka maharatia ano koe e nga whakatupuranga katoa.

13 T ú te levantarás y tendrás compasión de Sion, porque es tiempo de apiadarse de ella, pues ha llegado la hora.

Tera koe e whakatika, e aroha ki a Hiona; kua taka mai hoki te wa, ae ra, te tino wa, hei atawhainga i a ia.

14 C iertamente tus siervos se deleitan en sus piedras, y se apiadan de su polvo.

E manakohia ana hoki e au pononga ona kohatu, e awangawanga ana ki tona puehu.

15 Y las naciones temerán el nombre del Señor, y todos los reyes de la tierra, tu gloria.

Penei ka wehingia te ingoa o Ihowa e nga tauiwi, tou kororia hoki e nga kingi katoa o te whenua.

16 P orque el Señor ha edificado a Sion, y se ha manifestado en su gloria.

Na Ihowa hoki i hanga a Hiona, kua kitea ia i tona kororia.

17 H a considerado la oración de los menesterosos, y no ha despreciado su plegaria.

Kua tahuri ia ki te inoi a te rawakore: kihai i whakahawea ki ta ratou inoi.

18 E sto se escribirá para las generaciones futuras; para que un pueblo aún por crear alabe al Señor.

Ka tuhituhia tenei mo to muri whakatupuranga: a ka whakamoemiti ki a Ihowa te iwi meake hanga.

19 P ues El miró desde su excelso santuario; desde el cielo el Señor se fijó en la tierra,

Mona i titiro iho i te tiketike o tona wahi tapu: i titiro iho a Ihowa i te rangi ki te whenua;

20 p ara oír el gemido de los prisioneros, para poner en libertad a los condenados a muerte;

Ki te whakarongo ki te aue a te herehere, ki te wewete i te hunga kua motuhia mo te mate;

21 p ara que los hombres anuncien en Sion el nombre del Señor, y su alabanza en Jerusalén,

Kia whakapuakina ai te ingo o Ihowa i Hiona, me te whakamoemiti ki a ia i Hiruharama;

22 c uando los pueblos y los reinos se congreguen a una para servir al Señor.

I te huihuinga o nga iwi, o nga kingitanga, ki te mahi ki a Ihowa.

23 E l debilitó mis fuerzas en el camino; acortó mis días.

Whakangoikoretia iho e ia toku kaha i te ara: kua torutoru i a ia oku ra.

24 D ije: Dios mío, no me lleves en la mitad de mis días; tus años son por todas las generaciones.

I mea ahau, E toku Atua, kaua ahau e tangohia i waenganui o oku ra: kei nga whakatupuranga katoa ou tau.

25 D esde la antigüedad tú fundaste la tierra, y los cielos son la obra de tus manos.

Nonamata te whenua i whakaturia ai e koe, a he mahi nga rangi na ou ringa.

26 E llos perecerán, pero tú permaneces; y todos ellos como una vestidura se desgastarán, como vestido los mudarás, y serán cambiados.

Ko era e hemo atu, ko koe ia e mau tonu: ae ra, ka tawhitotia katoatia me he weweru; ka whakaputaia ketia ratou e koe ano he kakahu, a ka whakaputaia ketia.

27 P ero tú eres el mismo, y tus años no tendrán fin.

Ko koe ia, ko koe tonu, kahore hoki he mutunga o ou tau.

28 L os hijos de tus siervos permanecerán, y su descendencia será establecida delante de ti.

Ka whai nohoanga nga tama a au pononga, ka pumau o ratou uri ki tou aroaro.