1 Y o soy el hombre que ha visto la aflicción bajo la vara de su furor.
Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.
2 E l me ha llevado y me ha hecho andar en tinieblas y no en luz.
I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.
3 C iertamente contra mí ha vuelto y revuelto su mano todo el día.
He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.
4 H a hecho que se consuman mi carne y mi piel, ha quebrado mis huesos.
Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.
5 M e ha sitiado y rodeado de amargura y de fatiga.
Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.
6 E n lugares tenebrosos me ha hecho morar, como los que han muerto hace tiempo.
Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.
7 C on muro me ha cercado y no puedo salir, ha hecho pesadas mis cadenas.
Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.
8 A un cuando clamo y pido auxilio, El cierra el paso a mi oración.
Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.
9 H a cerrado mis caminos con piedra labrada, ha hecho tortuosos mis senderos.
Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.
10 E l es para mí como oso en acecho, como león en lugares ocultos.
Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.
11 H a desviado mis caminos y me ha destrozado, me ha dejado desolado.
Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.
12 H a entesado su arco y me ha puesto como blanco de la flecha.
Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.
13 H izo que penetraran en mis entrañas las flechas de su aljaba.
Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.
14 H e venido a ser objeto de burla de todo mi pueblo, su copla todo el día.
Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.
15 E l me ha llenado de amargura, me ha embriagado con ajenjo.
Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.
16 H a quebrado con guijarro mis dientes, ha hecho que me revuelque en el polvo.
Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.
17 Y mi alma ha sido privada de la paz, he olvidado la felicidad.
Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.
18 D igo, pues: Ha perecido mi vigor, y mi esperanza que venía del Señor.
Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.
19 A cuérdate de mi aflicción y de mi vagar, del ajenjo y de la amargura.
Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.
20 C iertamente lo recuerda y se abate mi alma dentro de mí.
Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.
21 E sto traigo a mi corazón, por esto tengo esperanza:
E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.
22 Q ue las misericordias del Señor jamás terminan, pues nunca fallan sus bondades;
He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.
23 s on nuevas cada mañana; ¡grande es tu fidelidad!
E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.
24 E l Señor es mi porción —dice mi alma — por eso en El espero.
Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.
25 B ueno es el Señor para los que en El esperan, para el alma que le busca.
He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.
26 B ueno es esperar en silencio la salvación del Señor.
He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.
27 B ueno es para el hombre llevar el yugo en su juventud.
He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.
28 Q ue se siente solo y en silencio ya que El se lo ha impuesto;
Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.
29 q ue ponga su boca en el polvo, quizá haya esperanza;
Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.
30 q ue dé la mejilla al que lo hiere; que se sacie de oprobios.
Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.
31 P orque no rechaza para siempre el Señor,
E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:
32 a ntes bien, si aflige, también se compadecerá según su gran misericordia.
Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.
33 P orque El no castiga por gusto, ni aflige a los hijos de los hombres.
Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.
34 A plastar bajo los pies a todos los prisioneros de un país,
Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;
35 p rivar del derecho a un hombre en presencia del Altísimo,
Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;
36 d efraudar a un hombre en su litigio: estas cosas no aprueba el Señor.
Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.
37 ¿ Quién es aquel que habla y así sucede, a menos que el Señor lo haya ordenado ?
Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?
38 ¿ No salen de la boca del Altísimo tanto el mal como el bien ?
He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?
39 ¿ Por qué ha de quejarse el ser viviente? ¡ Sea valiente frente a sus pecados!
He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?
40 E xaminemos nuestros caminos y escudriñémos los, y volvamos al Señor;
E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.
41 a lcemos nuestro corazón en nuestras manos hacia Dios en los cielos.
Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.
42 N osotros hemos transgredido y nos hemos rebelado; tú no has perdonado.
I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.
43 T e has cubierto de ira y nos has perseguido; has matado y no has perdonado.
Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.
44 T e has cubierto de una nube para que no pase la oración.
Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.
45 B asura y escoria nos has hecho en medio de los pueblos.
Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.
46 H an abierto su boca contra nosotros todos nuestros enemigos.
Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.
47 T error y foso nos han sobrevenido, desolación y destrucción.
Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.
48 A rroyos de agua derraman mis ojos a causa de la destrucción de la hija de mi pueblo.
Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.
49 M is ojos fluyen sin cesar, ya que no hay descanso
Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,
50 h asta que mire y vea el Señor desde los cielos.
Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.
51 M is ojos causan dolor a mi alma por todas las hijas de mi ciudad.
E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.
52 C onstantemente me han dado caza como a un ave mis enemigos, sin haber causa;
Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.
53 s ilenciaron mi vida en la fosa, pusieron piedra sobre mí.
Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.
54 C ubrieron las aguas mi cabeza, dije: ¡Estoy perdido!
I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.
55 I nvoqué tu nombre, oh Señor, desde la fosa más profunda.
I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.
56 T ú oíste mi voz: No escondas tu oído a mi clamor, a mi grito de auxilio.
I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.
57 T e acercaste el día que te invoqué, dijiste: No temas.
I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.
58 T ú has defendido, oh Señor, la causa de mi alma, tú has redimido mi vida.
Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.
59 T ú has visto, oh Señor, mi opresión, juzga mi causa.
Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.
60 H as visto toda su venganza, todas sus tramas contra mí.
Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.
61 H as oído sus oprobios, oh Señor, todas sus tramas contra mí;
Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;
62 l os labios de mis agresores y sus murmuraciones están contra mí todo el día.
Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.
63 S e sienten o se levanten, míra los, yo soy el objeto de su copla.
Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.
64 T ú les darás su pago, oh Señor, conforme a la obra de sus manos.
Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.
65 L es darás dureza de corazón, tu maldición será sobre ellos.
Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.
66 L os perseguirás con ira y los destruirás de debajo de los cielos del Señor.
Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.