1 K i te tino kaiwhakatangi, ma nga tama a Koraha. He Makiri. E te Atua, kua rongo o matou taringa, kua korerotia ki a matou e o matou matua, nga mahi i mahia e koe i o ratou ra, i nga ra o mua.
Oh Dios, con nuestros oídos hemos oído, nuestros padres nos han contado la obra que hiciste en sus días, en los tiempos antiguos.
2 N au nga tauiwi i pana ki tou ringa, nau ratou i whakato: nau nga iwi i whiu, a whakamararatia ana ratou.
Tú con tu mano echaste fuera las naciones, y a ellos los plantaste. Afligiste a los pueblos, y a ellos los hiciste crecer.
3 E hara hoki i te mea, na ta ratou hoari i whiwhi ai ratou ki te whenua, ehara to ratou takakau i te mea i ora ai ratou: engari na tou matau, na tou takakau hoki, na te marama ano o tou mata, he pai hoki nou ki a ratou.
Pues no por su espada tomaron posesión de la tierra, ni su brazo los salvó, sino tu diestra y tu brazo, y la luz de tu presencia, porque te complaciste en ellos.
4 E te Atua, ko koe toku Kingi: whakahaua he whakaora mo Hakapa.
Tú eres mi Rey, oh Dios; manda victorias a Jacob.
5 M au ka turaki ai matou i o matou hoariri; ma tou ingoa ka takahia ai e matou te hunga e whakatika ana ki a matou.
Contigo rechazaremos a nuestros adversarios; en tu nombre hollaremos a los que contra nosotros se levanten.
6 E kore hoki ahau e whakawhirinaki ki taku kopere: e kore ano taku hoari e whakaora i ahau.
Porque yo no confiaré en mi arco, ni me salvará mi espada;
7 N au hoki matou i ora ai i o matou hoariri: nau ano i whakama ai te hunga i kino ki a matou.
pues tú nos has salvado de nuestros adversarios, y has avergonzado a los que nos aborrecen.
8 K o te Atua ta matou e whakamanamana ai i te roa o te ra: ka whakamoemiti ano matou ki tou ingoa ake ake. (Hera.
En Dios nos hemos gloriado todo el día, y por siempre alabaremos tu nombre. (Selah )
9 O tira kua panga nei matou e koe, kua meinga kia whakama: kahore hoki koe kia haere tahi me a matou taua.
Sin embargo, tú nos has rechazado y nos has confundido, y no sales con nuestros ejércitos.
10 K ua meinga matou kia hoki whakamuri mai i te hoariri; kei te pahua ano i etahi ma ratou te hunga e kino ana ki a matou.
Nos haces retroceder ante el adversario, y los que nos aborrecen tomaron botín para sí.
11 K ua hoatu matou e koe, ano he hipi e kainga ana: kua marara ki roto ki nga tauiwi.
Nos entregas como ovejas para ser devorados, y nos has esparcido entre las naciones.
12 E hokona ana e koe tau iwi, a hore he utu: kahore hoki koe e whiwhi rawa i te utu mo ratou.
Vendes a tu pueblo a bajo precio, y no te has beneficiado con su venta.
13 E meinga ana matou e koe hei tawainga ma o matou hoa kainga; hei whakahaweatanga, hei whakakatanga mai ma te hunga i tetahi taha, i tetahi taha o matou.
Nos haces el oprobio de nuestros vecinos, escarnio y burla de los que nos rodean.
14 E meinga ana matou e koe hei whakatauki ma nga tauiwi; hei rurutanga matenga ma nga iwi.
Nos pones por proverbio entre las naciones, causa de risa entre los pueblos.
15 K ei mua tonu i ahau toku whakama; kua taupokina ahau e te pawera o toku mata;
Todo el día mi ignominia está delante de mí, y la vergüenza de mi rostro me ha abrumado,
16 I te reo o te kaitawai, o te kaikohukohu; i te hoariri, i te kairapu utu.
por la voz del que me reprocha y vitupera, por la presencia del enemigo y del vengativo.
17 K ua pa katoa tenei ki a matou; heoi kahore matou i wareware ki a koe, kihai ano i teka ki tau kawenata.
Todo esto nos ha sobrevenido, pero no nos hemos olvidado de ti, ni hemos faltado a tu pacto.
18 K ahore to matou ngakau i tahuri whakamuri; kihai ano o matou hikoinga i peka ke i tau ara;
No se ha vuelto atrás nuestro corazón, ni se han desviado nuestros pasos de tu senda;
19 I maru ai matou i a koe i te wahi o nga tarakona; a taupoki rawa ki te atarangi o te mate.
sin embargo, nos has quebrantado en la región de los chacales, y nos has cubierto con la sombra de la muerte.
20 M ehemea kua wareware matou ki te ingoa o to matou Atua, kua totoro ranei o matou ringa ki te atua ke;
Si nos hubiéramos olvidado del nombre de nuestro Dios, o extendido nuestras manos a un dios extraño,
21 E kore ranei tenei e ata tirohia e te Atua? E matau ana hoki ia ki nga mea ngaro o te ngakau.
¿no se habría dado cuenta Dios de esto? Pues El conoce los secretos del corazón.
22 M ou nei hoki matou i patua ai i te ra roa nei: kiia iho matou he hipi e patua ana.
Pero por causa tuya nos matan cada día; se nos considera como ovejas para el matadero.
23 E ara, he aha koe ka moe ai, e te Ariki? Whakatika, kaua matou e panga tonutia.
¡Despierta! ¿Por qué duermes, Señor ? ¡Levántate! No nos rechaces para siempre.
24 H e aha koe ka huna ai i tou mata? ka wareware ai ki to matou mamae, ki to matou tukinotanga?
¿Por qué escondes tu rostro y te olvidas de nuestra aflicción y de nuestra opresión ?
25 K ua piko nei hoki to matou wairua ki raro ki te puehu; piri rawa to matou kopu ki te whenua.
Porque nuestra alma se ha hundido en el polvo; nuestro cuerpo está pegado a la tierra.
26 E ara, hei awhina i a matou; kia mahara ki tou aroha, a hokona matou.
¡Levántate! Sé nuestra ayuda, y redímenos por amor de tu misericordia.