1 E oku teina, ko ta toku ngakau i wawata ai, ko toku inoi hoki ki te Atua mo ratou, kia whakaorangia ratou.
Hermanos, el deseo de mi corazón y mi oración a Dios por ellos es para su salvación.
2 E whakaae ana hoki ahau ki a ratou, he ngakau nui to ratou ki te Atua, otiia ehara i te mea mohio.
Porque yo testifico a su favor de que tienen celo de Dios, pero no conforme a un pleno conocimiento.
3 I a ratou hoki e kuware ana ki ta te Atua tika, e whai ana kia whakaukia ko to ratou ake, kihai ratou i ngohengohe ki te tika a te Atua.
Pues desconociendo la justicia de Dios y procurando establecer la suya propia, no se sometieron a la justicia de Dios.
4 K o te Karaiti hoki te tukunga iho o te ture hei tika mo nga tangata whakapono katoa.
Porque Cristo es el fin de la ley para justicia a todo aquel que cree. Cómo ser salvo
5 K ua tuhituhia hoki e Mohi, ko te tangata e whakarite ana i ta te ture tika, ka ora ia i reira.
Porque Moisés escribe que el hombre que practica la justicia que es de la ley, vivirá por ella.
6 K o te kupu ia tenei o to te whakapono tika, Aua e mea i roto i tou ngakau, Ko wai hei kake ki te rangi? ara ki te tiki atu i a te Karaiti ki raro:
Pero la justicia que es de la fe, dice así: No digas en tu corazon: “¿ Quien subira al cielo ?” (esto es, para hacer bajar a Cristo),
7 K o wai ranei hei heke iho ki te hohonu? ara ki te tiki atu i a te Karaiti i roto i te hunga mate.
o “¿ Quien descendera al abismo ?” (esto es, para subir a Cristo de entre los muertos ).
8 E pehea ana oti? E tata ana ki a koe te kupu, kei tou mangai, kei tou ngakau: ko ia tenei, ko te kupu o te whakapono e kauwhau nei matou;
Mas, ¿qué dice? Cerca de ti esta la palabra, en tu boca y en tu corazon, es decir, la palabra de fe que predicamos:
9 A ra ki te whakaae tou mangai ko Ihu te Ariki, a ki te whakapono tou ngakau na te Atua ia i whakaara ake i te hunga mate, e ora koe.
que si confiesas con tu boca a Jesús por Señor, y crees en tu corazón que Dios le resucitó de entre los muertos, serás salvo;
10 M a te ngakau hoki kia whakapono ka tika ai; ma te mangai kia whakaae ka ora ai.
porque con el corazón se cree para justicia, y con la boca se confiesa para salvación.
11 E mea ana hoki te karaipiture, Ko nga tangata katoa e whakapono ana ki a ia e kore e meinga kia whakama.
Pues la Escritura dice: Todo el que cree en El no sera avergonzado.
12 K ahore hoki he rereketanga o te Hurai, o te Kariki: a ko taua Ariki ano te Ariki o te katoa, a e hua ana ana taonga ki te hunga katoa e karanga ana ki a ia.
Porque no hay distinción entre judío y griego, pues el mismo Señor es Señor de todos, abundando en riquezas para todos los que le invocan;
13 E ora hoki nga tangata katoa e karanga ana ki te ingoa o te Ariki.
porque: Todo aquel que invoque el nombre del Señor sera salvo.
14 N a, me pehea ta ratou karanga ki a ia, ki te kahore i whakapono ki a ia? me pehea hoki ta ratou whakapono ki a ia, ki te kahore i rongo ki a ia? me pehea hoki e rongo ai, ki te kahore he kaikauwhau?
¿Cómo, pues, invocarán a aquel en quien no han creído? ¿Y cómo creerán en aquel de quien no han oído ? ¿Y cómo oirán sin haber quien les predique ?
15 A me pehea e kauwhau ai, ki te kahore e tonoa? ko te mea ia i tuhituhia, Ano te ataahua o nga waewae o te hunga kawe mai i te rongo whakahari o nga mea papai!
¿Y cómo predicarán si no son enviados? Tal como está escrito: ¡ Cuan hermosos son los pies de los que anuncian el evangelio del bien! Israel rechaza el evangelio
16 O tira kahore ratou katoa i ngohengohe ki nga rongo whakahari. E mea ana hoki a Ihaia, E te Ariki, ko wai i whakapono ki ta matou whakaatu?
Sin embargo, no todos hicieron caso al evangelio, porque Isaías dice: Señor, ¿quien ha creido a nuestro anuncio ?
17 I na, na te rongo te whakapono, a ko te rongo na te kupu a te Karaiti.
Así que la fe viene del oír, y el oír, por la palabra de Cristo.
18 O tiia ko taku kupu tenei, Kahore ranei ratou i rongo? Koia ra ia, Kua puta atu to ratou reo ki te whenua katoa, a ratou kupu hoki ki nga topito o te ao.
Pero yo digo, ¿acaso nunca han oído? Ciertamente que sí: Por toda la tierra ha salido su voz, y hasta los confines del mundo sus palabras.
19 K o taku kupu ia tenei, kahore ianei a Iharaira i mohio? Na Mohi te kupu tuatahi, Maku koutou e whakaoho kia hae ki te hunga ehara i te iwi; Ka meinga e ahau te iwi poauau hei whakaoho i a koutou ki te riri.
Y añado: ¿Acaso Israel no sabía? En primer lugar, Moisés dice: Yo os provocare a celos con un pueblo que no es pueblo; con un pueblo sin entendimiento os provocare a ira.
20 A ka maia rawa a Ihaia, ka mea, Kua kitea ahau e te hunga kihai i rapu i ahau; kua whakakitea ahau ki te hunga kihai nei i ui ki ahau.
E Isaías es muy osado, y dice: Fui hallado por los que no me buscaban; me manifeste a los que no preguntaban por mi.
21 K o tana kupu ia mo Iharaira, Pau noa te ra i totoro atu ai oku ringa ki te iwi tutu, ki te iwi whakahawea.
Pero en cuanto a Israel, dice: Todo el dia he extendido mis manos a un pueblo desobediente y rebelde.