Job 19 ~ Job 19

picture

1 N a ka whakautua e Hopa, ka mea,

Entonces respondió Job y dijo:

2 K ia peha ake te roa o ta koutou whakaporearea i toku wairua, o ta koutou wawahi i ahau ki te kupu?

¿Hasta cuándo me angustiaréis y me aplastaréis con palabras?

3 K a tekau enei tawainga a koutou ki ahau, kahore o koutou whakama i a koutou ka aki tonu nei i ahau.

Estas diez veces me habéis insultado, ¿no os da vergüenza perjudicarme?

4 K i te mea ano hoki kua he ahau, kei ahau ano toku he e noho ana.

Aunque en verdad yo haya errado, mi error queda conmigo.

5 K i te mea ka whakanui mai koutou i a koutou ki ahau, a ka kauwhau mai ki ahau i toku tawainga;

Si en verdad os jactáis contra mí, y comprobáis mi oprobio,

6 K ia mohio koutou na te Atua ahau i whakaparori i taku take, he mea hao mai ahau nana ki tana kupenga.

sabed ahora que Dios me ha agraviado y me ha envuelto en su red.

7 N ana, e tangi ana ahau i te mahi nanakia, heoi kahore ahau e whakarangona; e karanga awhina ana ahau, otiia kahore he whakawa.

He aquí, yo grito: “¡Violencia!”, pero no obtengo respuesta; clamo pidiendo ayuda, pero no hay justicia.

8 K ua tutakina e ia toku ara, te puta ahau; tukua iho ana e ia te pouri ki oku ara.

El ha amurallado mi camino y no puedo pasar, y ha puesto tinieblas en mis sendas.

9 K o toku kororia huia atu ana e ia; tangohia ana e ia te karauna i toku mahunga.

Me ha despojado de mi honor y quitado la corona de mi cabeza.

10 W awahia ana ahau e ia i nga taha katoa, a riro ana ahau; ko taku i tumanako atu ai huaranga atu ana e ia ano he rakau.

Me destruye por todos lados, y perezco, y como a un árbol ha arrancado mi esperanza.

11 K ua mura mai hoki tona riri ki ahau; e kiia ana ahau e ia ko tetahi o ona hoariri.

También ha encendido su ira contra mí y me ha considerado su enemigo.

12 E haere huihui mai ana ana taua, e whakaneke ake ana i to ratou ara ki ahau, kei te whakapae i toku teneti i tetahi taha, i tetahi taha.

Se concentran a una sus ejércitos, preparan su camino de asalto contra mí, y alrededor de mi tienda acampan.

13 K ua meinga e ia oku teina kia matara atu i ahau; ko aku i mohio ai kua tangata ke ki ahau.

El ha alejado de mí a mis hermanos, y mis conocidos están apartados completamente de mí.

14 K o oku whanaunga, mutu pu ta ratou; ko oku hoa ake, kua wareware ratou ki ahau.

Mis parientes me fallaron y mis íntimos amigos me han olvidado.

15 K o te hunga e noho ana i toku whare, me aku pononga wahine, kiia iho ahau e ratou he tangata ke; he tangata no nga whenua ahau ki ta ratou titiro mai.

Los moradores de mi casa y mis criadas me tienen por extraño, extranjero soy a sus ojos.

16 I karanga atu ahau ki taku pononga, heoi kihai ia i whakao mai; ahakoa e inoi ana toku mangai ki a ia.

Llamo a mi siervo, y no responde, con mi propia boca tengo que rogarle.

17 K o toku ha tauhou ana ki taku wahine, me taku inoi hoki ki nga tamariki o te kopu o toku whaea.

Mi aliento es odioso a mi mujer, y soy repugnante a mis propios hermanos.

18 K o nga tamariki nonohi ano hoki, whakahawea mai ana ki ahau; ki te whakatika ahau, ka korero whakahe ratou moku.

Hasta los niños me desprecian, me levanto, y hablan contra mí.

19 E whakarihariha mai ana ki ahau oku takahoa katoa, a ko aku i aroha ai kua tahuri mai ki ahau.

Todos mis compañeros me aborrecen, y los que amo se han vuelto contra mí.

20 P iri tonu toku iwi ki toku kiri, ki oku kikokiko, a ora ake oku, ko te kiri kau o oku niho.

Mis huesos se pegan a mi piel y a mi carne, y sólo he escapado con la piel de mis dientes.

21 T ohungia mai ahau, tohungia mai ahau e koutou, e oku hoa; kua pa mai hoki te ringa o te Atua ki ahau.

Tened piedad, tened piedad de mí, vosotros mis amigos, porque la mano de Dios me ha herido.

22 H e aha koutou i tukino ai i ahau, i pera ai me te Atua, te makona koutou i oku kikokiko?

¿Por qué me perseguís como Dios lo hace, y no os saciáis ya de mi carne?

23 A ue, me i tuhituhia aku kupu! Aue, me i taia ki te pukapuka!

¡Oh, si mis palabras se escribieran, si se grabaran en un libro!

24 M e i whaoa ki te kamaka, ki te pene rino, ki te mata, hei mea mo a mua noa atu!

¡Si con cincel de hierro y con plomo fueran esculpidas en piedra para siempre!

25 O tiia e mohio ana ahau kei te ora toku kaihoko, a i nga wa i muri nei ka tu ia ki runga ki te whenua;

Yo sé que mi Redentor vive, y al final se levantará sobre el polvo.

26 A ahakoa i muri i te paunga o toku kiri, ka titiro tonu ahau i roto i toku kikokiko ki te Atua:

Y después de deshecha mi piel, aun en mi carne veré a Dios;

27 E titiro ano ahau ki a ia, ahau nei ano; a ma oku kanohi e matakitaki, kahore ma o tetahi atu. Pau rawa oku whatumanawa i roto i ahau.

al cual yo mismo contemplaré, y a quien mis ojos verán y no los de otro. ¡Desfallece mi corazón dentro de mí!

28 K i te ki koutou, Na, ta tatou hanga ki te tukino i a ia! kua kitea hoki te take o te mea i roto i ahau;

Si decís: “¿Cómo le perseguiremos ?”, y: “¿Qué pretexto hallaremos contra él ?”,

29 K ia wehi koutou kei mate i te hoari; no te mea ko te whiunga ki te hoari kei roto i te riri, e mohio ai koutou he whakawa ano tenei.

temed la espada vosotros mismos, porque el furor trae el castigo de la espada para que sepáis que hay juicio.