1 I ov a luat cuvîntul şi a zis:
Entonces respondió Job y dijo:
2 P înă cînd îmi veţi întrista sufletul, şi mă veţi zdrobi cu cuvîntările voastre?
¿Hasta cuándo me angustiaréis y me aplastaréis con palabras?
3 I ată că de zece ori m'aţi batjocorit; nu vă este ruşine să vă purtaţi aşa?
Estas diez veces me habéis insultado, ¿no os da vergüenza perjudicarme?
4 D acă am păcătuit cu adevărat, numai eu sînt răspunzător de aceasta.
Aunque en verdad yo haya errado, mi error queda conmigo.
5 C redeţi că mă puteţi lua de sus? Credeţi că mi-aţi dovedit că sînt vinovat?
Si en verdad os jactáis contra mí, y comprobáis mi oprobio,
6 A tunci să ştiţi că Dumnezeu mă urmăreşte, şi mă înveleşte cu laţul Lui.
sabed ahora que Dios me ha agraviado y me ha envuelto en su red.
7 I ată, ţip de silnicie, şi nimeni nu răspunde; cer dreptate, şi dreptate nu este!
He aquí, yo grito: “¡Violencia!”, pero no obtengo respuesta; clamo pidiendo ayuda, pero no hay justicia.
8 M i -a tăiat orice ieşire, şi nu pot trece; a răspîndit întunerec pe cărările mele.
El ha amurallado mi camino y no puedo pasar, y ha puesto tinieblas en mis sendas.
9 M 'a despoiat de slava mea, mi -a luat cununa de pe cap,
Me ha despojado de mi honor y quitado la corona de mi cabeza.
10 m 'a zdrobit din toate părţile, şi pier; mi -a smuls nădejdea ca pe un copac.
Me destruye por todos lados, y perezco, y como a un árbol ha arrancado mi esperanza.
11 S 'a aprins de mînie împotriva mea, S'a purtat cu mine ca şi cu un vrăjmaş.
También ha encendido su ira contra mí y me ha considerado su enemigo.
12 O ştile Lui au pornit deodată înainte, şi-au croit drum pînă la mine, şi au tăbărît în jurul cortului meu.
Se concentran a una sus ejércitos, preparan su camino de asalto contra mí, y alrededor de mi tienda acampan.
13 A depărtat pe fraţii mei dela mine, şi prietenii mei s'au înstrăinat de mine.
El ha alejado de mí a mis hermanos, y mis conocidos están apartados completamente de mí.
14 R udele mele m'au părăsit, şi cei mai deaproape ai mei m'au uitat.
Mis parientes me fallaron y mis íntimos amigos me han olvidado.
15 C asnicii mei şi slugile mele mă privesc ca pe un străin, în ochii lor sînt un necunoscut.
Los moradores de mi casa y mis criadas me tienen por extraño, extranjero soy a sus ojos.
16 C hem pe robul meu, şi nu răspunde; îl rog cu gura mea, şi degeaba.
Llamo a mi siervo, y no responde, con mi propia boca tengo que rogarle.
17 S uflarea mea a ajuns nesuferită nevestei mele, şi duhoarea mea a ajuns nesuferită fiilor mamei mele.
Mi aliento es odioso a mi mujer, y soy repugnante a mis propios hermanos.
18 P înă şi copiii mă dispreţuiesc: dacă mă scol, ei mă ocărăsc.
Hasta los niños me desprecian, me levanto, y hablan contra mí.
19 A ceia în cari mă încredeam mă urăsc, aceia pe cari îi iubeam s'au întors împotriva mea.
Todos mis compañeros me aborrecen, y los que amo se han vuelto contra mí.
20 O asele mi se ţin de piele şi de carne; nu mi -a mai rămas decît pielea de pe dinţi.
Mis huesos se pegan a mi piel y a mi carne, y sólo he escapado con la piel de mis dientes.
21 F ie-vă milă, fie-vă milă de mine, prietenii mei! Căci mîna lui Dumnezeu m'a lovit.
Tened piedad, tened piedad de mí, vosotros mis amigos, porque la mano de Dios me ha herido.
22 D ece mă urmăriţi ca Dumnezeu? Şi nu vă mai săturaţi de carnea mea?
¿Por qué me perseguís como Dios lo hace, y no os saciáis ya de mi carne?
23 O h! aş vrea ca vorbele mele să fie scrise, să fie scrise într'o carte;
¡Oh, si mis palabras se escribieran, si se grabaran en un libro!
24 a ş vrea să fie săpate cu un priboi de fier şi cu plumb în stîncă pe vecie...
¡Si con cincel de hierro y con plomo fueran esculpidas en piedra para siempre!
25 D ar ştiu că Răscumpărătorul meu este viu, şi că se va ridica la urmă pe pămînt.
Yo sé que mi Redentor vive, y al final se levantará sobre el polvo.
26 C hiar dacă mi se va nimici pielea, şi chiar dacă nu voi mai avea carne, voi vedea totuş pe Dumnezeu.
Y después de deshecha mi piel, aun en mi carne veré a Dios;
27 Î l voi vedea şi-mi va fi binevoitor; ochii mei Îl vor vedea, şi nu ai altuia. Sufletul meu tînjeşte de dorul acesta înlăuntrul meu.
al cual yo mismo contemplaré, y a quien mis ojos verán y no los de otro. ¡Desfallece mi corazón dentro de mí!
28 A tunci veţi zice:, Pentruce -l urmăream noi?` Căci dreptatea pricinii mele va fi cunoscută.
Si decís: “¿Cómo le perseguiremos ?”, y: “¿Qué pretexto hallaremos contra él ?”,
29 T emeţi-vă de sabie: căci pedepsele date cu sabia sînt grozave! Şi să ştiţi că este o judecată.``
temed la espada vosotros mismos, porque el furor trae el castigo de la espada para que sepáis que hay juicio.