Psalm 49 ~ Salmos 49

picture

1 K i te tino kaiwhakatangi. He himene ma nga tama a Koraha. Whakarongo ki tenei, e nga iwi katoa: tahuri mai o koutou taringa, e nga tangata katoa o te ao.

Oíd esto, pueblos todos; escuchad, habitantes todos del mundo,

2 E nga tangata iti, koutou ko nga tangata rahi, e te tangata taonga korua ko te rawakore.

tanto humildes como encumbrados, ricos y pobres juntamente.

3 K a whakapuakina he matauranga e toku mangai: a he ata ngarahu te whakaaro o toku ngakau.

Mi boca hablará sabiduría, y la meditación de mi corazón será entendimiento.

4 K a titaha toku taringa ki te kupu whakarite; ka puaki taku pepeha i runga i te hapa.

Inclinaré al proverbio mi oído, con el arpa declararé mi enigma.

5 K ia wehi ahau ki te aha i nga ra o te kino, ina karapotia ahau e te kino kei oku rekereke?

¿Por qué he de temer en los días de adversidad cuando la iniquidad de mis enemigos me rodee,

6 K o te hunga e whakawhirinaki ana ki o ratou taonga, e whakamanamana ana ki te nui o o ratou rawa;

de los que confían en sus bienes y se jactan de la abundancia de sus riquezas?

7 E kore tetahi o ratou e ahei te hoko i tona teina, te hoatu ranei i tetahi utu mona ki te Atua;

Nadie puede en manera alguna redimir a su hermano, ni dar a Dios rescate por él,

8 H e nui hoki te utu mo to ratou wairua, a me whakarere atu ake ake;

porque la redención de su alma es muy costosa, y debe abandonar el intento para siempre,

9 K ia ora tonu ai ia ake ake: kia kaua e kite i te pirau.

para que viva eternamente, para que no vea corrupción.

10 E kite ana hoki ia e matemate ana nga tangata whakaaro nui, e ngaro ngatahi ana te poauau me te whakaarokore, a mahue iho o ratou taonga ki etahi atu.

Porque él ve que aun los sabios mueren; el torpe y el necio perecen de igual manera, y dejan sus riquezas a otros.

11 K i to ratou whakaaro puku, tera e pumau tonu o ratou whare me o ratou nohoanga, ki nga whakatupuranga katoa: huaina iho o ratou whenua ki o ratou ingoa.

Su íntimo pensamiento es que sus casas serán eternas, y sus moradas por todas las generaciones; y a sus tierras han dado sus nombres.

12 H eoi kahore te tangata e noho tonu i roto i te honore: ko tona rite kei nga kararehe ka moti nei.

Mas el hombre, en su vanagloria, no permanecerá; es como las bestias que perecen.

13 K o to ratou ara tenei, ara ko to ratou poauau: heoi e whakapai ana to ratou uri ki a ratou korero. (Hera.

Este es el camino de los insensatos, y de los que después de ellos aprueban sus palabras. (Selah )

14 K ei te hipi te rite: ko te wahi mo ratou ko te reinga; ko te mate hei hepara mo ratou, hei rangatira ano te hunga tika mo ratou i te ata; ko to ratou ataahua ma te reinga e whakamoti, kia kore ai he whare mona.

Como ovejas son destinados para el Seol, la muerte los pastoreará, los rectos los regirán por la mañana; su forma será para que el Seol la consuma, de modo que no tienen morada.

15 M a te Atua ia toku wairua e hoko mai i te reinga: ko ia hoki hei tukunga atu moku. (Hera.

Pero Dios redimirá mi alma del poder del Seol, pues El me recibirá. (Selah)

16 K aua e wehi ua whai taonga te tangata, ina nui haere te kororia o tona whare;

No temas cuando alguno se enriquece, cuando la gloria de su casa aumenta;

17 K ahore hoki ana mea e mau atu ai ia ina mate; e kore tona kororia e tuku iho i muri i a ia.

porque nada se llevará cuando muera, ni su gloria descenderá con él.

18 W hakapai noa ia i tona wairua i a ia e ora ana; a ka whakamoemititia koe ua pai au mahi ki a koe ano.

Aunque mientras viva, a sí mismo se felicite (y aunque los hombres te alaben cuando prosperes),

19 K a haere ia ki te whakatupuranga o ona tupuna: e kore rawa ratou e kite i te marama.

irá a reunirse con la generación de sus padres, quienes nunca verán la luz.

20 K o te tangata e whakahonoretia ana, a kahore e whai whakaaro, kei nga kararehe ka moti nei tona rite.

El hombre en su vanagloria, pero sin entendimiento, es como las bestias que perecen.