1 W hakamoemititia a Ihowa. Whakawhetai ki a Ihowa; he pai hoki ia: he pumau tonu hoki tana mahi tohu.
¡Aleluya! Dad gracias al Señor, porque es bueno; porque para siempre es su misericordia.
2 M e wai e korero nga mahi nunui a Ihowa: e whakakite katoa nga whakamoemiti ki a ia?
¿Quién puede relatar los poderosos hechos del Señor, o expresar toda su alabanza?
3 K a hari te hunga e mau ana ki te whakarite tika; me te kaimahi i te tika i nga wa katoa.
Bienaventurados los que guardan el juicio, los que practican la justicia en todo tiempo.
4 M aharatia mai ahau, e Ihowa, kia rite ki tau manako ki tau iwi: tirotirohia mai ahau i runga i tau whakaoranga.
Acuérdate de mí, oh Señor, en tu bondad hacia tu pueblo; visítame con tu salvación,
5 K ia kite ai ahau i te pai o au i whiriwhiri ai: kia koa ai, koa tahi me tau iwi; kia whakamanamana tahi ai me tou kainga tupu.
para que yo vea la prosperidad de tus escogidos, para que me regocije en la alegría de tu nación, para que me gloríe con tu heredad.
6 K ua hara tahi matou me o matou matua, kua mahi matou i te kino, i te mea he.
Nosotros hemos pecado como nuestros padres, hemos hecho iniquidad, nos hemos conducido impíamente.
7 K ihai o matou matua i mohio ki au mea whakamiharo i Ihipa, kihai hoki i mahara ki te tini o au arohatanga; engari ia i whakatoi ratou ki a koe i te moana, ae, i te Moana Whero.
Nuestros padres en Egipto no entendieron tus maravillas; no se acordaron de tu infinito amor, sino que se rebelaron junto al mar, en el mar Rojo.
8 O tira whakaorangia ana ratou e ia, he whakaaro ki tona ingoa, kia matauria ai tona kaha.
No obstante, los salvó por amor de su nombre, para manifestar su poder.
9 I riria ano e ia te Moana Whero, a kua maroke: na arahina ana ratou e ia i nga rire, ano ko waenga koraha.
Reprendió, pues, al mar Rojo, y se secó; y los condujo por las profundidades, como por un desierto.
10 N a whakaorangia ake ratou e ia i te ringa o te tangata i kino ki a ratou; a hokona ana ratou i roto i te ringa o te hoariri.
Los salvó de mano del que los odiaba, y los redimió de mano del enemigo.
11 A taupokina ana e nga wai o ratou hoariri, hore rawa tetahi morehu.
Las aguas cubrieron a sus adversarios, ni uno de ellos escapó.
12 N a whakapono ana ratou ki ana kupu: a waiata ana i te whakamoemiti ki a ia.
Entonces creyeron en sus palabras, y cantaron su alabanza.
13 H ohoro tonu to ratou wareware ki ana mahi: kihai i taria e ratou tona whakaaro:
Pero pronto se olvidaron de sus obras; no esperaron su consejo.
14 E ngari i whakaputa nui i o ratou hiahia i te tahora; whakamatautau ana ratou i te Atua i te koraha.
Tuvieron apetitos desenfrenados en el desierto, y tentaron a Dios en las soledades.
15 N a ka hoatu e ia ta ratou i inoi ai; otira i tukua atu e ia te hiroki ki to ratou wairua.
El les concedió lo que pedían, pero envió una plaga mortal sobre ellos.
16 I hae hoki ratou ki a Mohi i te puni, ki a Arona ano, ki te tangata tapu a Ihowa.
Cuando en el campamento tuvieron envidia de Moisés, y de Aarón, el santo del Señor,
17 K o te hamamatanga o te whenua, na horomia ana a Ratana; a taupokina iho te ropu o Apirama.
la tierra se abrió y tragó a Datán, y se cerró sobre el grupo de Abiram.
18 A mura ana te ahi i to ratou ropu; wera ana i te mura te hunga kino.
Un fuego ardió contra su grupo, la llama consumió a los impíos.
19 I hanga e ratou he kuao kau ki Horepa, a koropiko ana ki te whakapakoko i whakarewaina.
Hicieron un becerro en Horeb, y adoraron una imagen de fundición;
20 K oia i whitia ai e ratou to ratou kororia mo te mea i rite ki te puru kai tarutaru.
cambiaron su gloria por la imagen de un buey que come hierba.
21 W areware ake i a ratou te Atua, to ratou kaiwhakaora, i mahi nei i nga mea nunui ki Ihipa.
Se olvidaron de Dios su Salvador, que había hecho grandes cosas en Egipto,
22 I nga mahi whakamiharo ki te whenua o Hama, i nga mea whakamataku ki te Moana Whero.
maravillas en la tierra de Cam, y cosas asombrosas en el mar Rojo.
23 N a ka mea ia, kia whakangaromia ratou, me i kaua a Mohi, tana i whiriwhiri ai, te tu ki tona aroaro i te takiwa, hei papare ake i tona riri, kei huna ratou e ia.
El dijo que los hubiera destruido, de no haberse puesto Moisés, su escogido, en la brecha delante de El, a fin de apartar su furor para que no los destruyera.
24 A e ra, i whakahawea ratou ki te whenua ahuareka; kihai ratou i whakapono ki tana kupu;
Aborrecieron la tierra deseable, no creyeron en su palabra,
25 H eoi amuamu ana i roto i o ratou teneti, kihai i whakarongo ki te reo o Ihowa.
sino que murmuraron en sus tiendas, y no escucharon la voz del Señor.
26 N a reira ka ara tona ringa ki a ratou, ki te turaki i a ratou i te koraha;
Por tanto, les juró abatirlos en el desierto,
27 K i te turaki i o ratou uri i roto i nga iwi: ki te whakamarara i a ratou ki nga whenua.
y esparcir su simiente entre las naciones, y dispersarlos por las tierras.
28 I whakauru atu hoki ratou ki a Paarapeoro: a kai ana i nga patunga tapu ma nga mea mate.
Se unieron también a Baal-peor, y comieron sacrificios ofrecidos a los muertos.
29 K oia i whakapataritari ai ratou i a ia ki a ratou hanga kia riri; a pakaru ana mai te mate uruta ki a ratou.
Le provocaron, pues, a ira con sus actos, y la plaga se desató entre ellos.
30 N a ko te whakatikanga ake o Pinehaha, ki te whakaputa whakawa: a mutu iho te mate.
Entonces Finees se levantó e intervino, y cesó la plaga.
31 I kiia ai ia he tika i nga whakatupuranga katoa ake ake.
Y le fue contado por justicia por todas las generaciones para siempre.
32 I whakapataritari ano ratou i a ia ki nga wai o Meripa; na hemanawa ana a Mohi mo ratou:
También le hicieron enojarse en las aguas de Meriba, y le fue mal a Moisés por culpa de ellos,
33 N a ratou hoki i whakatoi tona wairua, i he ai te kupu a ona ngutu.
puesto que fueron rebeldes contra su Espíritu, y él habló precipitadamente con sus labios.
34 K ihai ratou i whakangaro i nga iwi i kiia nei e Ihowa ki a ratou;
No destruyeron a los pueblos, como el Señor les había mandado,
35 H eoi uru ana ki roto ki nga tauiwi, a ako ana i a ratou mahi.
sino que se mezclaron con las naciones, aprendieron sus costumbres,
36 I mahi hoki ratou ki a ratou whakapakoko, i mahangatia ai ratou.
y sirvieron a sus ídolos que se convirtieron en lazo para ellos.
37 A e, i patua e ratou a ratou tama me a ratou tamahine ma nga atua maori;
Sacrificaron a sus hijos y a sus hijas a los demonios,
38 I whakahekea hoki te toto harakore, nga toto o a ratou tama, o a ratou tamahine, i patua nei e ratou ma nga whakapakoko o Kanaana; a poke iho te whenua i te toto.
y derramaron sangre inocente, la sangre de sus hijos y de sus hijas, a quienes sacrificaron a los ídolos de Canaán, y la tierra fue contaminada con sangre.
39 N a poke iho ratou i a ratou mahi: a puremu ana ki a ratou mahi.
Así se contaminaron en sus costumbres, y fueron infieles en sus hechos.
40 K oia i mura ai te riri o Ihowa ki tana iwi; a whakarihariha ana ia ki tona kainga tupu.
Entonces se encendió la ira del Señor contra su pueblo, y El aborreció su heredad.
41 A tukua ana ratou e ia ki te ringa o nga tauiwi; waiho ana te hunga i kino ki a ratou hei rangatira mo ratou.
Los entregó en mano de las naciones, y los que los aborrecían se enseñorearon sobre ellos.
42 N a ka tukinotia ratou e o ratou hoariri: ka pehia ki raro i o ratou ringa.
Sus enemigos también los oprimieron, y fueron subyugados bajo su poder.
43 H e maha ana whakaoranga i a ratou: ko ratou ia i whakatoi ki a ia i o ratou whakaaro, a whakaititia ana i ta ratou kino.
Muchas veces los libró; ellos, sin embargo, fueron rebeldes a su consejo, y se hundieron en su iniquidad.
44 A hakoa ra, i titiro ia ki to ratou matenga, i tona rongonga i ta ratou tangi:
Sin embargo, El vio su angustia al escuchar su clamor;
45 I mahara hoki ia ki tana kawenata ki a ratou, a rite tonu ki te tini o ana mahi aroha te putanga ketanga o ona whakaaro:
y por amor a ellos se acordó de su pacto, y se arrepintió conforme a la grandeza de su misericordia.
46 I meinga hoki ratou e ia kia arohaina e te hunga katoa i whakaraua atu ai ratou.
Les hizo también objeto de compasión en presencia de todos los que los tenían cautivos.
47 W hakaorangia matou, e Ihowa, e to matou Atua, kohikohia matou i roto i nga tauiwi: kia whakawhetai ai ki tou ingoa tapu, kia whakamanamana ai ki tou whakamoemiti.
Sálvanos, oh Señor, Dios nuestro, y reúnenos de entre las naciones, para dar gracias a tu santo nombre, y para gloriarnos en tu alabanza.
48 K ia whakapaingia a Ihowa, te Atua o Iharaira, i tua whakarere ano, a ake ake. A kia mea katoa te iwi, Amine. Whakamoemititia a Ihowa.
Bendito sea el Señor, Dios de Israel, desde la eternidad y hasta la eternidad. Y todo el pueblo diga: Amén. ¡Aleluya!