Job 19 ~ Job 19

picture

1 N a ka whakautua e Hopa, ka mea,

Job prit la parole et dit:

2 K ia peha ake te roa o ta koutou whakaporearea i toku wairua, o ta koutou wawahi i ahau ki te kupu?

Jusques à quand affligerez-vous mon âme, Et m'écraserez-vous de vos discours?

3 K a tekau enei tawainga a koutou ki ahau, kahore o koutou whakama i a koutou ka aki tonu nei i ahau.

Voilà dix fois que vous m'outragez; N'avez-vous pas honte de m'étourdir ainsi?

4 K i te mea ano hoki kua he ahau, kei ahau ano toku he e noho ana.

Si réellement j'ai péché, Seul j'en suis responsable.

5 K i te mea ka whakanui mai koutou i a koutou ki ahau, a ka kauwhau mai ki ahau i toku tawainga;

Pensez-vous me traiter avec hauteur? Pensez-vous démontrer que je suis coupable?

6 K ia mohio koutou na te Atua ahau i whakaparori i taku take, he mea hao mai ahau nana ki tana kupenga.

Sachez alors que c'est Dieu qui me poursuit, Et qui m'enveloppe de son filet.

7 N ana, e tangi ana ahau i te mahi nanakia, heoi kahore ahau e whakarangona; e karanga awhina ana ahau, otiia kahore he whakawa.

Voici, je crie à la violence, et nul ne répond; J'implore justice, et point de justice!

8 K ua tutakina e ia toku ara, te puta ahau; tukua iho ana e ia te pouri ki oku ara.

Il m'a fermé toute issue, et je ne puis passer; Il a répandu des ténèbres sur mes sentiers.

9 K o toku kororia huia atu ana e ia; tangohia ana e ia te karauna i toku mahunga.

Il m'a dépouillé de ma gloire, Il a enlevé la couronne de ma tête.

10 W awahia ana ahau e ia i nga taha katoa, a riro ana ahau; ko taku i tumanako atu ai huaranga atu ana e ia ano he rakau.

Il m'a brisé de toutes parts, et je m'en vais; Il a arraché mon espérance comme un arbre.

11 K ua mura mai hoki tona riri ki ahau; e kiia ana ahau e ia ko tetahi o ona hoariri.

Il s'est enflammé de colère contre moi, Il m'a traité comme l'un de ses ennemis.

12 E haere huihui mai ana ana taua, e whakaneke ake ana i to ratou ara ki ahau, kei te whakapae i toku teneti i tetahi taha, i tetahi taha.

Ses troupes se sont de concert mises en marche, Elles se sont frayé leur chemin jusqu'à moi, Elles ont campées autour de ma tente.

13 K ua meinga e ia oku teina kia matara atu i ahau; ko aku i mohio ai kua tangata ke ki ahau.

Il a éloigné de moi mes frères, Et mes amis se sont détournés de moi;

14 K o oku whanaunga, mutu pu ta ratou; ko oku hoa ake, kua wareware ratou ki ahau.

Je suis abandonné de mes proches, Je suis oublié de mes intimes.

15 K o te hunga e noho ana i toku whare, me aku pononga wahine, kiia iho ahau e ratou he tangata ke; he tangata no nga whenua ahau ki ta ratou titiro mai.

Je suis un étranger pour mes serviteurs et mes servantes, Je ne suis plus à leurs yeux qu'un inconnu.

16 I karanga atu ahau ki taku pononga, heoi kihai ia i whakao mai; ahakoa e inoi ana toku mangai ki a ia.

J'appelle mon serviteur, et il ne répond pas; Je le supplie de ma bouche, et c'est en vain.

17 K o toku ha tauhou ana ki taku wahine, me taku inoi hoki ki nga tamariki o te kopu o toku whaea.

Mon humeur est à charge à ma femme, Et ma plainte aux fils de mes entrailles.

18 K o nga tamariki nonohi ano hoki, whakahawea mai ana ki ahau; ki te whakatika ahau, ka korero whakahe ratou moku.

Je suis méprisé même par des enfants; Si je me lève, je reçois leurs insultes.

19 E whakarihariha mai ana ki ahau oku takahoa katoa, a ko aku i aroha ai kua tahuri mai ki ahau.

Ceux que j'avais pour confidents m'ont en horreur, Ceux que j'aimais se sont tournés contre moi.

20 P iri tonu toku iwi ki toku kiri, ki oku kikokiko, a ora ake oku, ko te kiri kau o oku niho.

Mes os sont attachés à ma peau et à ma chair; Il ne me reste que la peau des dents.

21 T ohungia mai ahau, tohungia mai ahau e koutou, e oku hoa; kua pa mai hoki te ringa o te Atua ki ahau.

Ayez pitié, ayez pitié de moi, vous, mes amis! Car la main de Dieu m'a frappé.

22 H e aha koutou i tukino ai i ahau, i pera ai me te Atua, te makona koutou i oku kikokiko?

Pourquoi me poursuivre comme Dieu me poursuit? Pourquoi vous montrer insatiables de ma chair?

23 A ue, me i tuhituhia aku kupu! Aue, me i taia ki te pukapuka!

Oh! je voudrais que mes paroles fussent écrites, Qu'elles fussent écrites dans un livre;

24 M e i whaoa ki te kamaka, ki te pene rino, ki te mata, hei mea mo a mua noa atu!

Je voudrais qu'avec un burin de fer et avec du plomb Elles fussent pour toujours gravées dans le roc...

25 O tiia e mohio ana ahau kei te ora toku kaihoko, a i nga wa i muri nei ka tu ia ki runga ki te whenua;

Mais je sais que mon Rédempteur est vivant, Et qu'il se lèvera le dernier sur la terre.

26 A ahakoa i muri i te paunga o toku kiri, ka titiro tonu ahau i roto i toku kikokiko ki te Atua:

Quand ma peau sera détruite, il se lèvera; Quand je n'aurai plus de chair, je verrai Dieu.

27 E titiro ano ahau ki a ia, ahau nei ano; a ma oku kanohi e matakitaki, kahore ma o tetahi atu. Pau rawa oku whatumanawa i roto i ahau.

Je le verrai, et il me sera favorable; Mes yeux le verront, et non ceux d'un autre; Mon âme languit d'attente au dedans de moi.

28 K i te ki koutou, Na, ta tatou hanga ki te tukino i a ia! kua kitea hoki te take o te mea i roto i ahau;

Vous direz alors: Pourquoi le poursuivions-nous? Car la justice de ma cause sera reconnue.

29 K ia wehi koutou kei mate i te hoari; no te mea ko te whiunga ki te hoari kei roto i te riri, e mohio ai koutou he whakawa ano tenei.

Craignez pour vous le glaive: Les châtiments par le glaive sont terribles! Et sachez qu'il y a un jugement.