1 N a ka whakahoki a Hopa, ka mea,
Job prit la parole et dit:
2 E mohiotia ana ano tenei e ahau; engari ma te aha ka tika ai te tangata ki te Atua?
Je sais bien qu'il en est ainsi; Comment l'homme serait-il juste devant Dieu?
3 K i te pai ia ki te totohe ki a ia, kahore he kupu kotahi o roto i te mano e taea e ia te whakahoki ki a ia.
S'il voulait contester avec lui, Sur mille choses il ne pourrait répondre à une seule.
4 H e ngakau mohio ia, he pakari tona kaha: ko wai e whakauaua ki a ia, a e whiwhi i te pai?
A lui la sagesse et la toute-puissance: Qui lui résisterait impunément?
5 E nekehia ana e ia nga maunga, te mohio ratou; hurihia ake e ia i a ia e riri ana.
Il transporte soudain les montagnes, Il les renverse dans sa colère.
6 E whakangaueuetia ana e ia te whenua, e nekehia atu ana i tona wahi, wiri ana ona pou.
Il secoue la terre sur sa base, Et ses colonnes sont ébranlées.
7 E korero nei ki te ra, a kore ake e whiti; hiritia putia iho e ia nga whetu.
Il commande au soleil, et le soleil ne paraît pas; Il met un sceau sur les étoiles.
8 K o ia nei anake hei hora i nga rangi, hei takahi i runga i nga ngaru o te moana.
Seul, il étend les cieux, Il marche sur les hauteurs de la mer.
9 N ana nei i hanga a Aketura, a Tautoru, a Matariki, me nga ruma i te tonga.
Il a créé la Grande Ourse, l'Orion et les Pléiades, Et les étoiles des régions australes.
10 N ana nei i mahi nga mea nunui, e kore nei e taea te rapu atu, ae ra nga mea whakamiharo, e kore nei e taea te tatau.
Il fait des choses grandes et insondables, Des merveilles sans nombre.
11 I na tonu ia e haere atu nei, a kahore ahau i kite; ka pahemo atu hoki ia, a kahore ahau e matau ki a ia.
Voici, il passe près de moi, et je ne le vois pas, Il s'en va, et je ne l'aperçois pas.
12 N ana, ka hopu ia i tana i aru ai, ma wai ia e arai? Ko wai hei ki atu ki a ia, E aha ana koe?
S'il enlève, qui s'y opposera? Qui lui dira: Que fais-tu?
13 E kore te Atua e whakahoki iho i tona riri; e piko ana ki raro i a ia nga kaiawhina o Rahapa.
Dieu ne retire point sa colère; Sous lui s'inclinent les appuis de l'orgueil.
14 A kia whakahoki kupu ano ahau ki a ia, kia whiriwhiri kupu ano maku ki a ia?
Et moi, comment lui répondre? Quelles paroles choisir?
15 A hakoa he tika ahau, e kore ahau e whakahoki kupu atu; engari ka inoi ahau ki toku kaiwhakawa.
Quand je serais juste, je ne répondrais pas; Je ne puis qu'implorer mon juge.
16 M e i karanga atu ahau, a whakahokia mai ai e ia te kupu ki ahau, kihai ahau i whakaae tera kua whakarongo mai ia ki toku reo.
Et quand il m'exaucerait, si je l'invoque, Je ne croirais pas qu'il eût écouté ma voix,
17 E aki ana hoki ia ia ahau ki te tupuhi, e whakanui takekore ana hoki i oku mate.
Lui qui m'assaille comme par une tempête, Qui multiplie sans raison mes blessures,
18 K ahore ahau e tukua e ia kia ta toku manawa; otiia whakakiia ana e ia toku wairua ki te kawa.
Qui ne me laisse pas respirer, Qui me rassasie d'amertume.
19 K i te korero tatou mo te kaha o te hunga pakari, nana, kei reira ia! A ki te mea he whakawa, ko wai ra hei whakatakoto i te taima moku?
Recourir à la force? Il est Tout Puissant. A la justice? Qui me fera comparaître?
20 A hakoa he tika ahau, ma toku mangai ano ahau e whakahe; ahakoa he tikanga tapatahi taku, ma reira ano e whakaatu toku ngaunga ketanga.
Suis-je juste, ma bouche me condamnera; Suis-je innocent, il me déclarera coupable.
21 H e tapatahi ahau; kahore ahau e whakaaro ki ahau ano; e whakahawea ana ahau ki toku ora.
Innocent! Je le suis; mais je ne tiens pas à la vie, Je méprise mon existence.
22 H e kotahi tonu ena; koia ahau ka mea, e whakamotitia ana e ia te tapatahi raua ko te kino.
Qu'importe après tout? Car, j'ose le dire, Il détruit l'innocent comme le coupable.
23 N a ka whakamate tata nei te whiu, he kata tana ki te whakamatautauranga o te hunga harakore.
Si du moins le fléau donnait soudain la mort!... Mais il se rit des épreuves de l'innocent.
24 K ua hoatu te whenua ki te ringa o te tangata kino; e taupokina ana e ia nga mata o nga kaiwhakawa; ki te mea ehara i a ia, tena ko wai?
La terre est livrée aux mains de l'impie; Il voile la face des juges. Si ce n'est pas lui, qui est-ce donc?
25 N a, ko te hohoro o oku ra, nui atu i to te kaikawe pukapuka; e rere ana, kahore hoki e kite i te pai.
Mes jours sont plus rapides qu'un courrier; Ils fuient sans avoir vu le bonheur;
26 K ua pahemo, kua pera me nga kaipuke tere, me te ekara ano e topa iho ana ki tana kai.
Ils passent comme les navires de jonc, Comme l'aigle qui fond sur sa proie.
27 K i te mea ahau, ka wareware ahau ki taku tangi, ka unuhia atu e ahau te pouri o toku mata, a ka marama:
Si je dis: Je veux oublier mes souffrances, Laisser ma tristesse, reprendre courage,
28 E wehi ana ahau i oku mamae katoa, e mohio ana ahau e kore ahau e meinga e koe he harakore.
Je suis effrayé de toutes mes douleurs. Je sais que tu ne me tiendras pas pour innocent.
29 T era hoki ahau e whakahengia; he aha ahau i whakangenge kau ai i ahau?
Je serai jugé coupable; Pourquoi me fatiguer en vain?
30 K i te horoi ahau i ahau ki te hukarere, a ka meinga oku ringa kia ma rawa;
Quand je me laverais dans la neige, Quand je purifierais mes mains avec du savon,
31 K atahi ahau ka rumakina e koe ki te poka, a whakarihariha mai ana oku kakahu ki ahau.
Tu me plongerais dans la fange, Et mes vêtements m'auraient en horreur.
32 E hara hoki ia i te tangata, i te penei me ahau nei, e whakahoki kupu ai ahau ki a ia, e haere tahi ai maua ki te whakawa.
Il n'est pas un homme comme moi, pour que je lui réponde, Pour que nous allions ensemble en justice.
33 K ahore he kaiwhakatikatika mo ta maua, kahore he tangata hei whakapa i tona ringa ki a maua tahi.
Il n'y a pas entre nous d'arbitre, Qui pose sa main sur nous deux.
34 M e tango atu e ia tana patu i ahau, a kaua hoki tana whakamataku e whakawehi i ahau:
Qu'il retire sa verge de dessus moi, Que ses terreurs ne me troublent plus;
35 H ei reira ahau ka korero, a kahore e wehi i a ia; kahore hoki ahau e pera i roto i ahau.
Alors je parlerai et je ne le craindrai pas. Autrement, je ne suis point à moi-même.