1 O h Dios, con nuestros oídos hemos oído, nuestros padres nos han contado la obra que hiciste en sus días, en los tiempos antiguos.
O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
2 T ú con tu mano echaste fuera las naciones, y a ellos los plantaste. Afligiste a los pueblos, y a ellos los hiciste crecer.
Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
3 P ues no por su espada tomaron posesión de la tierra, ni su brazo los salvó, sino tu diestra y tu brazo, y la luz de tu presencia, porque te complaciste en ellos.
ës sate, sepse të pëlqenin.
4 T ú eres mi Rey, oh Dios; manda victorias a Jacob.
Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
5 C ontigo rechazaremos a nuestros adversarios; en tu nombre hollaremos a los que contra nosotros se levanten.
Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
6 P orque yo no confiaré en mi arco, ni me salvará mi espada;
Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
7 p ues tú nos has salvado de nuestros adversarios, y has avergonzado a los que nos aborrecen.
Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
8 E n Dios nos hemos gloriado todo el día, y por siempre alabaremos tu nombre. (Selah )
Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
9 S in embargo, tú nos has rechazado y nos has confundido, y no sales con nuestros ejércitos.
Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
10 N os haces retroceder ante el adversario, y los que nos aborrecen tomaron botín para sí.
Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
11 N os entregas como ovejas para ser devorados, y nos has esparcido entre las naciones.
Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
12 V endes a tu pueblo a bajo precio, y no te has beneficiado con su venta.
Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
13 N os haces el oprobio de nuestros vecinos, escarnio y burla de los que nos rodean.
Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
14 N os pones por proverbio entre las naciones, causa de risa entre los pueblos.
Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
15 T odo el día mi ignominia está delante de mí, y la vergüenza de mi rostro me ha abrumado,
Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
16 p or la voz del que me reprocha y vitupera, por la presencia del enemigo y del vengativo.
për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
17 T odo esto nos ha sobrevenido, pero no nos hemos olvidado de ti, ni hemos faltado a tu pacto.
Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
18 N o se ha vuelto atrás nuestro corazón, ni se han desviado nuestros pasos de tu senda;
Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
19 s in embargo, nos has quebrantado en la región de los chacales, y nos has cubierto con la sombra de la muerte.
por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
20 S i nos hubiéramos olvidado del nombre de nuestro Dios, o extendido nuestras manos a un dios extraño,
Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
21 ¿ no se habría dado cuenta Dios de esto? Pues El conoce los secretos del corazón.
a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
22 P ero por causa tuya nos matan cada día; se nos considera como ovejas para el matadero.
Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
23 ¡ Despierta! ¿Por qué duermes, Señor ? ¡Levántate! No nos rechaces para siempre.
Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
24 ¿ Por qué escondes tu rostro y te olvidas de nuestra aflicción y de nuestra opresión ?
Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
25 P orque nuestra alma se ha hundido en el polvo; nuestro cuerpo está pegado a la tierra.
Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
26 ¡ Levántate! Sé nuestra ayuda, y redímenos por amor de tu misericordia.
Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.