1 O ye, oh Señor, una causa justa; atiende a mi clamor; presta oído a mi oración, que no es de labios engañosos.
O Zot, dëgjo një çështje të drejtë, dëgjo me vëmendej britmën time, dëgjo lutjen time, që nuk vjen nga buzë mashtruese.
2 Q ue mi vindicación venga de tu presencia; que tus ojos vean con rectitud.
Ardhtë mbrojtja ime nga prania jote; sytë e tu pafshin atë që është e drejtë.
3 T ú has probado mi corazón, me has visitado de noche; me has puesto a prueba y nada hallaste; he resuelto que mi boca no peque.
Ti e ke hetuar zemrën time, e ke vizituar natën; më ke vënë në provë dhe nuk ke gjetur asgjë; kam vendosur të mos mëkatoj me gojën time.
4 E n cuanto a las obras de los hombres, por la palabra de tus labios yo me he guardado de las sendas de los violentos.
Përsa u përket veprave të njerëzve, për fjalën e buzëve të tua, jam ruajtur nga rrugët e njerëzve të furishëm.
5 M is pasos se han mantenido firmes en tus senderos. No han resbalado mis pies.
Hapat e mia kanë qëndruar të sigurt në shtigjet e tua dhe këmbët e mia nuk janë lëkundur.
6 Y o te he invocado, oh Dios, porque tú me responderás; inclina a mí tu oído, escucha mi palabra.
Unë të drejtohem ty, o Perëndi, sepse ti m’i plotëson, zgjat veshët e tu ndaj meje, dëgjo fjalët e mia.
7 M uestra maravillosamente tu misericordia, tú que salvas a los que se refugian a tu diestra huyendo de los que se levantan contra ellos.
Tregomë mirësinë tënde të mrekullueshme, ti, që me të djathtën tënde i shpëton nga kundërshtarët e tyre ata që gjejnë strehë pranë teje.
8 G uárdame como a la niña de tus ojos; escóndeme a la sombra de tus alas
Më ruaj si beben e syrit; më mbulo, nën hijen e krahëve të tu,
9 d e los impíos que me despojan, de mis enemigos mortales que me rodean.
nga të pabesët që më shtypin dhe nga armiqtë për vdekje që më rrethojnë.
10 H an cerrado su insensible corazón; hablan arrogantemente con su boca.
Zemrat e tyre janë fortësuar, goja e tyre flet me arrogancë.
11 A hora nos han cercado en nuestros pasos; fijan sus ojos para echar nos por tierra,
Tani në kanë rrethuar, ndjekin hapat tona; na ngulin sytë e tyre për të na rrëzuar.
12 c omo león que ansía despedazar, como leoncillo que acecha en los escondrijos.
Armiku im i përngjan një luani që digjet nga dëshira që të shqyejë, dhe të një luani të vogël që rri në pritë në vënde të fshehta.
13 L evántate, Señor, sal a su encuentro, derríbalo; con tu espada libra mi alma del impío,
Çohu, o Zot, përballoje, rrëzoje; çliro shpirtin tim nga i pabesi me shpatën tënde.
14 d e los hombres, con tu mano, oh Señor, de los hombres del mundo, cuya porción está en esta vida, y cuyo vientre llenas de tu tesoro; se llenan de hijos, y dejan lo que les sobra a sus pequeños.
O Zot, më çliro me dorën tënde nga njerëzit, nga njerëzit e kësaj bote që bën pjesë në këtë jetë, dhe barkun e të cilëve ti e mbush me thesaret e tua të fshehta; bijtë e tyre ngopen dhe u lënë fëmijëve të tyre ato që mbetet nga pasuritë e tyre.
15 E n cuanto a mí, en justicia contemplaré tu rostro; al despertar, me saciaré cuando contemple tu imagen.
Sa për mua, për hir të drejtësisë do të shoh fytyrën tënde; do të ngopem nga prania jote kur të zgjohem.