1 ¿ Conoces tú el tiempo en que paren las cabras monteses ? ¿Has observado el parto de las ciervas ?

A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

2 ¿ Puedes contar los meses de su gestación, o conoces el tiempo en que han de parir?

A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

3 S e encorvan, paren sus crías, y se libran de sus dolores de parto.

Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

4 S us crías se fortalecen, crecen en campo abierto; se van y no vuelven a ellas.

Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

5 ¿ Quién dejó en libertad al asno montés ? ¿Y quién soltó las ataduras del asno veloz,

Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

6 a l cual di por hogar el desierto, y por morada la tierra salada ?

të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

7 S e burla del tumulto de la ciudad, no escucha los gritos del arriero.

Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

8 E xplora los montes buscando su pasto, y anda tras toda hierba verde.

Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

9 ¿ Consentirá en servirte el búfalo, o pasará la noche en tu pesebre?

Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

10 ¿ Puedes atar al búfalo con coyundas para el surco, o rastrillará los valles en pos de ti?

A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

11 ¿ Confiarás en él por ser grande su fuerza y le confiarás tu labor?

A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

12 ¿ Tendrás fe en él de que te devolverá tu grano, y de que lo recogerá de tu era?

A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

13 B aten alegres las alas del avestruz, ¿acaso con el ala y plumaje del amor ?

Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

14 P orque abandona sus huevos en la tierra, y sobre el polvo los calienta;

Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

15 s e olvida de que algún pie los puede aplastar, o una bestia salvaje los puede pisotear.

duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

16 T rata a sus hijos con crueldad, como si no fueran suyos; aunque su trabajo sea en vano, le es indiferente;

I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

17 p orque Dios le ha hecho olvidar la sabiduría, y no le ha dado su porción de inteligencia.

sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

18 P ero cuando se levanta en alto, se burla del caballo y de su jinete.

Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

19 ¿ Das tú al caballo su fuerza? ¿Revistes su cuello de crines?

A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

20 ¿ Le haces saltar como la langosta? Terrible es su formidable resoplido;

A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

21 e scarba en el valle, y se regocija en su fuerza; sale al encuentro de las armas.

Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

22 S e burla del temor y no se acobarda, ni retrocede ante la espada.

Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

23 R esuena contra él la aljaba, la lanza reluciente y la jabalina.

Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

24 C on ímpetu y furor corre sobre la tierra; y no se está quieto al sonido de la trompeta.

Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

25 C ada vez que la trompeta suena, como que dice: “¡Ea!”, y desde lejos olfatea la batalla, las voces atronadoras de los capitanes y el grito de guerra.

Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

26 ¿ Acaso por tu sabiduría se eleva el gavilán, extendiendo sus alas hacia el sur?

Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

27 ¿ Acaso a tu mandato se remonta el águila y hace en las alturas su nido ?

Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

28 E n la peña mora y se aloja, sobre la cima del despeñadero, lugar inaccesible.

Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

29 D esde allí acecha la presa; desde muy lejos sus ojos la divisan.

Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

30 S us polluelos chupan la sangre; y donde hay muertos, allí está ella.

Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".