1 A nte esto también tiembla mi corazón, y salta de su lugar.
Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.
2 E scuchad atentamente el estruendo de su voz, y el rugido que sale de su boca.
Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!
3 B ajo todos los cielos lo suelta, y su relámpago hasta los confines de la tierra.
Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.
4 T ras él, ruge una voz; truena El con su majestuosa voz, y no retiene los relámpagos mientras se oye su voz.
Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.
5 M aravillosamente truena Dios con su voz, haciendo grandes cosas que no comprendemos.
Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.
6 P orque a la nieve dice: “Cae sobre la tierra”, y al aguacero y a la lluvia: “Sed fuertes.”
I thotë në fakt borës: "Bjerë mbi tokë," ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.
7 E l sella la mano de todo hombre, para que todos conozcan su obra.
Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.
8 L a fiera entra en su guarida, y permanece en su madriguera.
Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.
9 D el sur viene el torbellino, y del norte el frío.
Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.
10 D el soplo de Dios se forma el hielo, y se congela la extensión de las aguas.
Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.
11 T ambién El carga de humedad la densa nube, y esparce la nube con su relámpago;
I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.
12 a quélla gira y da vueltas por su sabia dirección, para hacer todo lo que El le ordena sobre la faz de toda la tierra.
Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.
13 Y a sea por corrección, o por el mundo suyo, o por misericordia, El hace que suceda.
I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.
14 E scucha esto, Job, detente y considera las maravillas de Dios.
Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!
15 ¿ Sabes tú cómo Dios las establece, y hace resplandecer el relámpago de su nube?
A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?
16 ¿ Sabes tú la posición de las densas nubes, maravillas del perfecto en conocimiento,
A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?
17 t ú, cuyos vestidos están calientes cuando la tierra está en calma a causa del viento del sur?
A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?
18 ¿ Puedes con El extender el firmamento, fuerte como espejo de metal fundido?
Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?
19 E nséñanos qué le hemos de decir a Dios; no podemos ordenar nuestro argumento a causa de las tinieblas.
Na mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.
20 ¿ Habrá que contarle que yo quiero hablar? ¿O debe un hombre decir que quiere ser tragado ?
A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.
21 A hora los hombres no ven la luz que brilla en el firmamento; pero pasa el viento y lo despeja.
Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.
22 D el norte viene dorado esplendor: majestad impresionante alrededor de Dios.
Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.
23 E s el Todopoderoso; no le podemos alcanzar; El es grande en poder, y no pervertirá el juicio ni la abundante justicia.
Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.
24 P or eso le temen los hombres; El no estima a ninguno que se cree sabio de corazón.
Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur".