1 » Por eso también se estremece mi corazón y salta de su sitio.

Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

2 O íd atentamente el fragor de su voz, el estruendo que sale de su boca.

Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!

3 P or debajo de todos los cielos lo dirige, y su luz alcanza los confines de la tierra.

Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.

4 D espués de ella suena un bramido: truena él con voz majestuosa. Se oye el trueno, y no lo detiene.

Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

5 T ruena Dios maravillosamente con su voz. Hace grandes cosas, que nosotros no entendemos.

Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.

6 P orque le dice a la nieve: “¡Cae sobre la tierra!”, y también a la llovizna y a los aguaceros torrenciales.

I thotë në fakt borës: "Bjerë mbi tokë," ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

7 A sí hace que el hombre se retire, para que todos los mortales reconozcan su obra.

Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.

8 L as fieras entran en sus guaridas y permanecen en sus moradas.

Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.

9 D el sur viene el torbellino, y el frío, de los vientos del norte.

Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.

10 P or el soplo de Dios llega el hielo y la extensión de las aguas se congela.

Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

11 É l llena de humedad la densa nube; y con la luz desvanece la niebla.

I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

12 A simismo, conforme a sus designios, las nubes giran en derredor, para hacer sobre la faz del mundo, en la tierra, lo que él les mande.

Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.

13 É l las hará venir, unas veces como castigo, otras a causa de la tierra y otras por misericordia.

I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.

14 » Escucha esto, Job; detente y considera las maravillas de Dios.

Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!

15 ¿ Sabes tú cómo Dios las pone en concierto y hace resplandecer la luz de su nube?

A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?

16 ¿ Has conocido tú las diferencias de las nubes, las maravillas del que es perfecto en sabiduría?

A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?

17 ¿ Por qué están calientes tus vestidos cuando él sosiega la tierra con el viento del sur?

A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?

18 ¿ Extendiste tú con él los cielos, firmes como un espejo fundido?

Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?

19 M uéstranos qué le hemos de decir, porque nosotros no podemos ordenar las ideas a causa de la oscuridad.

Na mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.

20 ¿ Precisa él que le cuenten lo que yo digo, o que le informen de lo que dice el hombre?

A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.

21 » Ahora no se puede mirar la luz resplandeciente de los cielos, pero luego que pasa el viento y los limpia,

Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.

22 l lega de la parte del norte la dorada claridad: ¡la terrible majestad que hay en Dios!

Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.

23 É l es el Todopoderoso, grande en poder, al cual no alcanzamos, que a nadie oprime en juicio y en su gran justicia.

Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.

24 L o temen por tanto los hombres, pero él no estima a ninguno que en su propio corazón se cree sabio.»

Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur".