1 R espondió Job y dijo:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 « Ciertamente yo sé que esto es así: ¿Cómo se justificará el hombre delante de Dios?

"Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

3 S i pretendiera discutir con él, no podría responderle a una cosa entre mil.

Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

4 É l es sabio de corazón y poderoso en fuerzas, ¿a quién, si quisiera resistirle, le iría bien?

Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

5 É l arranca los montes con su furor, sin que ellos sepan quién los trastornó.

Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

6 É l remueve de su lugar la tierra, y hace temblar sus columnas.

Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

7 S i él lo ordena, el sol no sale, y él es quien pone sello a las estrellas.

Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

8 É l solo extiende los cielos, y anda sobre las olas del mar.

I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

9 É l hizo la Osa y el Orión, las Pléyades y los más remotos lugares del sur.

Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

10 É l hace cosas grandes e incomprensibles, maravillosas y sin número.

Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

11 É l pasa delante de mí, y yo no lo veo; pasa junto a mí sin que yo lo advierta.

Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

12 S i arrebata alguna cosa ¿quién hará que la restituya? ¿Quién le dirá: “Qué haces”?

Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: Çfarë po bën??".

13 » Dios no volverá atrás su ira, y bajo él se postran los que ayudan a los soberbios;

Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

14 p ues ¿cuánto menos podré yo replicarle y escoger mis palabras frente a él?

Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

15 A unque yo fuera justo, no podría responderle; sólo puedo rogarle, a él que es mi juez.

Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

16 N i aun si lo invocara y él me respondiera, creería yo que ha escuchado mi voz.

Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

17 P orque él me quebranta con tempestad, aumenta sin causa mis heridas

ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

18 y no me concede que tome aliento, sino que me llena de amarguras.

Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

19 S i hablamos de su fuerza, por cierto que es poderosa; si de juicio, ¿quién lo emplazará?

Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

20 A unque yo me justificara, mi propia boca me condenaría; aunque fuera perfecto, él me declararía culpable.

Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

21 A un siendo yo íntegro, él no me tomaría en cuenta, ¡despreciaría mi vida!

Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

22 U na cosa me resta por decir: que al perfecto y al impío él los destruye.

Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: "Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin".

23 S i un azote mata de repente, él se ríe del sufrimiento de los inocentes.

Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

24 L a tierra es entregada en manos de los impíos, y él cubre el rostro de sus jueces. Y si no es él, ¿quién es?, ¿dónde está?

Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

25 M is días han sido más ligeros que un correo; huyeron sin haber visto el bien.

Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

26 P asaron cual naves veloces, como el águila que se arroja sobre la presa.

Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

27 S i digo: “Olvidaré mi queja, cambiaré mi triste semblante y me esforzaré”,

Në qoftë se them: "Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar,"

28 e ntonces me turban todos mis dolores, pues sé que no me tienes por inocente.

më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

29 Y si soy culpable, ¿para qué trabajar en vano?

Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

30 A un cuando me lave con agua de nieve y limpie mis manos con lejía,

Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

31 a un así me hundirás en el hoyo, y hasta mis propios vestidos me aborrecerán.

ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

32 » Él no es un hombre como yo, para que yo le replique y comparezcamos juntos en un juicio.

Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

33 N o hay entre nosotros árbitro que ponga su mano sobre ambos,

Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

34 p ara que él aparte de mí su vara, y su terror no me espante.

Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

35 C on todo, yo le hablaré sin temor, porque me consta que no soy así.

Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.