Job 9 ~ Jobi 9

picture

1 T hen Job answered and said,

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 O f a truth I know that it is so: But how can man be just with God?

"Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

3 I f he be pleased to contend with him, He cannot answer him one of a thousand.

Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

4 H e is wise in heart, and mighty in strength: Who hath hardened himself against him, and prospered?-

Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

5 H im that removeth the mountains, and they know it not, When he overturneth them in his anger;

Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

6 T hat shaketh the earth out of its place, And the pillars thereof tremble;

Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

7 T hat commandeth the sun, and it riseth not, And sealeth up the stars;

Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

8 T hat alone stretcheth out the heavens, And treadeth upon the waves of the sea;

I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

9 T hat maketh the Bear, Orion, and the Pleiades, And the chambers of the south;

Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

10 T hat doeth great things past finding out, Yea, marvellous things without number.

Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

11 L o, he goeth by me, and I see him not: He passeth on also, but I perceive him not.

Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

12 B ehold, he seizeth the prey, who can hinder him? Who will say unto him, What doest thou?

Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: Çfarë po bën??".

13 G od will not withdraw his anger; The helpers of Rahab do stoop under him.

Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

14 H ow much less shall I answer him, And choose out my words to reason with him?

Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

15 W hom, though I were righteous, yet would I not answer; I would make supplication to my judge.

Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

16 I f I had called, and he had answered me, Yet would I not believe that he hearkened unto my voice.

Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

17 F or he breaketh me with a tempest, And multiplieth my wounds without cause.

ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

18 H e will not suffer me to take my breath, But filleth me with bitterness.

Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

19 I f we speak of strength, lo, he is mighty! And if of justice, Who, saith he, will summon me?

Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

20 T hough I be righteous, mine own mouth shall condemn me: Though I be perfect, it shall prove me perverse.

Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

21 I am perfect; I regard not myself; I despise my life.

Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

22 I t is all one; therefore I say, He destroyeth the perfect and the wicked.

Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: "Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin".

23 I f the scourge slay suddenly, He will mock at the trial of the innocent.

Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

24 T he earth is given into the hand of the wicked; He covereth the faces of the judges thereof: If it be not he, who then is it?

Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

25 N ow my days are swifter than a post: They flee away, they see no good,

Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

26 T hey are passed away as the swift ships; As the eagle that swoopeth on the prey.

Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

27 I f I say, I will forget my complaint, I will put off my sad countenance, and be of good cheer;

Në qoftë se them: "Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar,"

28 I am afraid of all my sorrows, I know that thou wilt not hold me innocent.

më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

29 I shall be condemned; Why then do I labor in vain?

Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

30 I f I wash myself with snow water, And make my hands never so clean;

Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

31 Y et wilt thou plunge me in the ditch, And mine own clothes shall abhor me.

ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

32 F or he is not a man, as I am, that I should answer him, That we should come together in judgment.

Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

33 T here is no umpire betwixt us, That might lay his hand upon us both.

Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

34 L et him take his rod away from me, And let not his terror make me afraid:

Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

35 T hen would I speak, and not fear him; For I am not so in myself.

Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.