1 J ob prit la parole et dit:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 J e sais bien qu'il en est ainsi; Comment l'homme serait-il juste devant Dieu?

"Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

3 S 'il voulait contester avec lui, Sur mille choses il ne pourrait répondre à une seule.

Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

4 A lui la sagesse et la toute-puissance: Qui lui résisterait impunément?

Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

5 I l transporte soudain les montagnes, Il les renverse dans sa colère.

Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

6 I l secoue la terre sur sa base, Et ses colonnes sont ébranlées.

Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

7 I l commande au soleil, et le soleil ne paraît pas; Il met un sceau sur les étoiles.

Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

8 S eul, il étend les cieux, Il marche sur les hauteurs de la mer.

I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

9 I l a créé la Grande Ourse, l'Orion et les Pléiades, Et les étoiles des régions australes.

Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

10 I l fait des choses grandes et insondables, Des merveilles sans nombre.

Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

11 V oici, il passe près de moi, et je ne le vois pas, Il s'en va, et je ne l'aperçois pas.

Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

12 S 'il enlève, qui s'y opposera? Qui lui dira: Que fais-tu?

Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: Çfarë po bën??".

13 D ieu ne retire point sa colère; Sous lui s'inclinent les appuis de l'orgueil.

Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

14 E t moi, comment lui répondre? Quelles paroles choisir?

Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

15 Q uand je serais juste, je ne répondrais pas; Je ne puis qu'implorer mon juge.

Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

16 E t quand il m'exaucerait, si je l'invoque, Je ne croirais pas qu'il eût écouté ma voix,

Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

17 L ui qui m'assaille comme par une tempête, Qui multiplie sans raison mes blessures,

ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

18 Q ui ne me laisse pas respirer, Qui me rassasie d'amertume.

Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

19 R ecourir à la force? Il est Tout Puissant. A la justice? Qui me fera comparaître?

Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

20 S uis-je juste, ma bouche me condamnera; Suis-je innocent, il me déclarera coupable.

Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

21 I nnocent! Je le suis; mais je ne tiens pas à la vie, Je méprise mon existence.

Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

22 Q u'importe après tout? Car, j'ose le dire, Il détruit l'innocent comme le coupable.

Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: "Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin".

23 S i du moins le fléau donnait soudain la mort!... Mais il se rit des épreuves de l'innocent.

Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

24 L a terre est livrée aux mains de l'impie; Il voile la face des juges. Si ce n'est pas lui, qui est-ce donc?

Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

25 M es jours sont plus rapides qu'un courrier; Ils fuient sans avoir vu le bonheur;

Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

26 I ls passent comme les navires de jonc, Comme l'aigle qui fond sur sa proie.

Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

27 S i je dis: Je veux oublier mes souffrances, Laisser ma tristesse, reprendre courage,

Në qoftë se them: "Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar,"

28 J e suis effrayé de toutes mes douleurs. Je sais que tu ne me tiendras pas pour innocent.

më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

29 J e serai jugé coupable; Pourquoi me fatiguer en vain?

Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

30 Q uand je me laverais dans la neige, Quand je purifierais mes mains avec du savon,

Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

31 T u me plongerais dans la fange, Et mes vêtements m'auraient en horreur.

ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

32 I l n'est pas un homme comme moi, pour que je lui réponde, Pour que nous allions ensemble en justice.

Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

33 I l n'y a pas entre nous d'arbitre, Qui pose sa main sur nous deux.

Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

34 Q u'il retire sa verge de dessus moi, Que ses terreurs ne me troublent plus;

Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

35 A lors je parlerai et je ne le craindrai pas. Autrement, je ne suis point à moi-même.

Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.