1 É lihu continua et dit:

Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

2 A ttends un peu, et je vais poursuivre, Car j'ai des paroles encore pour la cause de Dieu.

"Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

3 J e prendrai mes raisons de haut, Et je prouverai la justice de mon créateur.

Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

4 S ois-en sûr, mes discours ne sont pas des mensonges, Mes sentiments devant toi sont sincères.

Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

5 D ieu est puissant, mais il ne rejette personne; Il est puissant par la force de son intelligence.

Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

6 I l ne laisse pas vivre le méchant, Et il fait droit aux malheureux.

Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

7 I l ne détourne pas les yeux de dessus les justes, Il les place sur le trône avec les rois, Il les y fait asseoir pour toujours, afin qu'ils soient élevés.

Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

8 V iennent-ils à tomber dans les chaînes, Sont-ils pris dans les liens de l'adversité,

Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

9 I l leur dénonce leurs oeuvres, Leurs transgressions, leur orgueil;

atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

10 I l les avertit pour leur instruction, Il les exhorte à se détourner de l'iniquité.

Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

11 S 'ils écoutent et se soumettent, Ils achèvent leurs jours dans le bonheur, Leurs années dans la joie.

Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

12 S 'ils n'écoutent pas, ils périssent par le glaive, Ils expirent dans leur aveuglement.

por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

13 L es impies se livrent à la colère, Ils ne crient pas à Dieu quand il les enchaîne;

Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

14 I ls perdent la vie dans leur jeunesse, Ils meurent comme les débauchés.

kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

15 M ais Dieu sauve le malheureux dans sa misère, Et c'est par la souffrance qu'il l'avertit.

Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

16 I l te retirera aussi de la détresse, Pour te mettre au large, en pleine liberté, Et ta table sera chargée de mets succulents.

Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

17 M ais si tu défends ta cause comme un impie, Le châtiment est inséparable de ta cause.

Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

18 Q ue l'irritation ne t'entraîne pas à la moquerie, Et que la grandeur de la rançon ne te fasse pas dévier!

Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

19 T es cris suffiraient-ils pour te sortir d'angoisse, Et même toutes les forces que tu pourrais déployer?

Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

20 N e soupire pas après la nuit, Qui enlève les peuples de leur place.

Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

21 G arde-toi de te livrer au mal, Car la souffrance t'y dispose.

Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

22 D ieu est grand par sa puissance; Qui saurait enseigner comme lui?

Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

23 Q ui lui prescrit ses voies? Qui ose dire: Tu fais mal?

Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: "Ti ke bërë keq"?

24 S ouviens-toi d'exalter ses oeuvres, Que célèbrent tous les hommes.

Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

25 T out homme les contemple, Chacun les voit de loin.

tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

26 D ieu est grand, mais sa grandeur nous échappe, Le nombre de ses années est impénétrable.

Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

27 I l attire à lui les gouttes d'eau, Il les réduit en vapeur et forme la pluie;

Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

28 L es nuages la laissent couler, Ils la répandent sur la foule des hommes.

që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

29 E t qui comprendra le déchirement de la nuée, Le fracas de sa tente?

Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

30 V oici, il étend autour de lui sa lumière, Et il se cache jusque dans les profondeurs de la mer.

Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

31 P ar ces moyens il juge les peuples, Et il donne la nourriture avec abondance.

Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

32 I l prend la lumière dans sa main, Il la dirige sur ses adversaires.

Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

33 I l s'annonce par un grondement; Les troupeaux pressentent son approche.

Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.