1 P oi Eliu seguitando disse:
Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:
2 « Aspetta un po’, io t’istruirò: perché c’è altro da dire in favore di Dio.
"Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.
3 I o trarrò la mia scienza da lontano e renderò giustizia a colui che mi ha fatto.
Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.
4 P er certo le mie parole non sono bugiarde; ti sta davanti un uomo dotato di perfetta scienza.
Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.
5 D io è potente, ma non respinge nessuno; è potente per la forza della sua intelligenza.
Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.
6 E gli non lascia vivere l’empio e fa giustizia agli afflitti.
Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.
7 N on allontana il suo sguardo dai giusti, ma li pone con i re sul trono, ve li mette seduti per sempre, e così li innalza.
Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.
8 S e gli uomini sono talvolta stretti da catene, se sono presi nei legami dell’afflizione,
Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,
9 D io fa loro conoscere il loro comportamento, le loro trasgressioni, poiché si sono insuperbiti;
atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.
10 e gli apre così i loro orecchi agli ammonimenti e li esorta ad abbandonare il male.
Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.
11 S e lo ascoltano, se si sottomettono, finiscono i loro giorni nel benessere e i loro anni nella gioia;
Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;
12 m a, se non l’ascoltano, periscono trafitti dalle frecce, muoiono nel loro accecamento.
por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.
13 G li empi di cuore si abbandonano alla collera, non implorano Dio quando egli li incatena;
Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,
14 c osì muoiono nel fiore degli anni e la loro vita finisce come quella dei dissoluti;
kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.
15 m a Dio libera l’afflitto mediante l’afflizione e gli apre gli orecchi mediante la sventura.
Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.
16 T e pure egli vuole liberare dalle fauci della distretta, metterti al largo, dove non è più angustia, e coprire la tua mensa di cibi succulenti.
Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.
17 M a se giudichi le vie di Dio come fanno gli empi, il suo giudizio e la sua sentenza ti piomberanno addosso.
Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.
18 B ada che la collera non ti trasporti alla bestemmia e la grandezza del riscatto non ti spinga a deviare!
Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.
19 E gli dà forse importanza alle tue ricchezze? Non hanno valore per lui né l’oro né tutto il fasto della ricchezza.
Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?
20 N on anelare a quella notte che porta via i popoli dal loro luogo.
Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.
21 G uàrdati bene dal volgerti all’iniquità, tu che sembri preferirla all’afflizione!
Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.
22 « Vedi, Dio è eccelso nella sua potenza; chi può insegnare come lui?
Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?
23 C hi gli prescrive la via da seguire? Chi osa dirgli: “Tu hai fatto male”?
Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: "Ti ke bërë keq"?
24 P ensa piuttosto a lodare le sue opere; gli uomini le celebrano nei loro canti,
Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;
25 t utti le ammirano, il mortale le contempla da lontano.
tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.
26 S ì, Dio è grande e noi non possiamo conoscerlo; incalcolabile è il numero dei suoi anni.
Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.
27 E gli attira in alto le gocce d’acqua; dai vapori che egli ha formato stilla la pioggia.
Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,
28 L e nubi la spargono, la rovesciano sulla folla dei mortali.
që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.
29 C hi può capire lo spiegamento delle nubi, i fragori che scoppiano nel suo padiglione?
Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?
30 E cco, ora egli diffonde intorno a sé la sua luce, ora copre le profondità del mare.
Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.
31 C on tali mezzi egli punisce i popoli e dà loro cibo in abbondanza.
Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.
32 S i riempie di fulmini le mani e li lancia contro gli avversari.
Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.
33 I l rombo del tuono annuncia che egli viene, gli animali lo presentono vicino.
Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.