1 « L’uomo, nato di donna, vive pochi giorni ed è sazio d’affanni.

"Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

2 S punta come un fiore, poi è reciso; fugge come un’ombra, e non dura.

Mbin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.

3 E sopra un essere così, tu tieni gli occhi aperti e mi fai comparire con te in giudizio!

Mbi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.

4 C hi può trarre una cosa pura da una impura? Nessuno.

Kush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.

5 S e i suoi giorni sono fissati, e il numero dei suoi mesi dipende da te, e tu gli hai posto un termine che egli non può varcare,

Sepse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.

6 d istogli da lui lo sguardo, perché abbia un po’ di tranquillità e possa godere come un operaio la fine della sua giornata.

Hiqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.

7 P er l’albero almeno c’è speranza; se è tagliato, rigermoglia e continua a mettere germogli.

Të paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.

8 Q uando la sua radice è invecchiata sotto terra e il suo tronco muore nel suolo,

Edhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,

9 a sentir l’acqua, rinverdisce e mette rami come una giovane pianta.

me të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.

10 M a l’uomo muore e perde ogni forza; il mortale spira, e dov’è egli?

Njeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

11 L e acque del lago se ne vanno, il fiume vien meno e si prosciuga;

Mund të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,

12 c osì l’uomo giace e non risorge più; finché non vi siano più cieli egli non si risveglierà, né sarà più destato dal suo sonno.

por njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.

13 O h, volessi tu nascondermi nel soggiorno dei morti, tenermi occulto finché l’ira tua sia passata, fissarmi un termine e poi ricordarti di me!

Ah sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje!

14 S e l’uomo muore, può egli tornare in vita? Aspetterei fiducioso tutti i giorni della mia sofferenza, finché cambiasse la mia condizione:

Në qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.

15 t u mi chiameresti e io risponderei, tu vorresti rivedere l’opera delle tue mani.

Do të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.

16 M a ora tu conti i miei passi, tu osservi i miei peccati;

Atëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;

17 l e mie trasgressioni sono sigillate in un sacco, e alle mie iniquità altre ne aggiungi.

do ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.

18 L a montagna frana e scompare, la roccia è divelta dal suo luogo,

Por ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

19 l e acque consumano la pietra, le loro inondazioni trascinano via la terra: così tu distruggi la speranza dell’uomo.

ashtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

20 T u lo sopraffai una volta per sempre, ed egli se ne va; gli muti la sembianza e lo mandi via.

Ti e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.

21 S e i suoi figli salgono in onore, egli lo ignora; se cadono in disprezzo, egli non lo vede;

Në rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.

22 q uesto solo sente: che il suo corpo soffre, che l’anima sua è in lutto».

Ai ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.