1 M an, born of woman! Of few days, and full of trouble!

"Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

2 A s a flower he hath gone forth, and is cut off, And he fleeth as a shadow and standeth not.

Mbin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.

3 A lso -- on this Thou hast opened Thine eyes, And dost bring me into judgment with Thee.

Mbi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.

4 W ho giveth a clean thing out of an unclean? not one.

Kush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.

5 I f determined are his days, The number of his months with Thee, His limit Thou hast made, And he passeth not over;

Sepse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.

6 L ook away from off him that he may cease, Till he enjoy as an hireling his day.

Hiqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.

7 F or there is of a tree hope, if it be cut down, That again it doth change, That its tender branch doth not cease.

Të paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.

8 I f its root becometh old in the earth, And its stem doth die in the dust,

Edhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,

9 F rom the fragrance of water it doth flourish, And hath made a crop as a plant.

me të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.

10 A nd a man dieth, and becometh weak, And man expireth, and where he?

Njeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

11 W aters have gone away from a sea, And a river becometh waste and dry.

Mund të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,

12 A nd man hath lain down, and riseth not, Till the wearing out of the heavens they awake not, Nor are roused from their sleep.

por njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.

13 O that in Sheol Thou wouldst conceal me, Hide me till the turning of Thine anger, Set for me a limit, and remember me.

Ah sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje!

14 I f a man dieth -- doth he revive? All days of my warfare I wait, till my change come.

Në qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.

15 T hou dost call, and I -- I answer Thee; To the work of Thy hands Thou hast desire.

Do të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.

16 B ut now, my steps Thou numberest, Thou dost not watch over my sin.

Atëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;

17 S ealed up in a bag my transgression, And Thou sewest up mine iniquity.

do ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.

18 A nd yet, a falling mountain wasteth away, And a rock is removed from its place.

Por ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

19 S tones have waters worn away, Their outpourings wash away the dust of earth, And the hope of man Thou hast destroyed.

ashtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

20 T hou prevailest him for ever, and he goeth, He is changing his countenance, And Thou sendest him away.

Ti e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.

21 H onoured are his sons, and he knoweth not; And they are little, and he attendeth not to them.

Në rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.

22 O nly -- his flesh for him is pained, And his soul for him doth mourn.'

Ai ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.