1 W hither hath thy beloved gone, O fair among women? Whither hath thy beloved turned, And we seek him with thee?

Ku shkoi i dashuri yt, o më e bukura midis grave? Ku shkoi i dashuri yt, që të mund ta kërkojmë bashkë me ty?

2 M y beloved went down to his garden, To the beds of the spice, To delight himself in the gardens, and to gather lilies.

I dashuri im zbriti në kopshtin e tij, në lehet e balsamit për të kullotur kopenë në kopshtet dhe për të mbledhur zambakë.

3 I my beloved's, and my beloved mine, Who is delighting himself among the lilies.

Unë jam e të dashurit tim dhe i dashuri im është imi; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

4 F air thou, my friend, as Tirzah, Comely as Jerusalem, Awe-inspiring as bannered hosts.

Mikja ime, ti je e bukur si Tirtsahu, i hijshëm si Jeruzalemi, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur.

5 T urn round thine eyes from before me, Because they have made me proud. Thy hair as a row of the goats, That have shone from Gilead,

Largo nga unë sytë e tu, sepse më turbullojnë. Flokët e tu janë si një kope dhish, që kullosin mbi malin e Galaadit.

6 T hy teeth as a row of the lambs, That have come up from the washing, Because all of them are forming twins, And a bereaved one is not among them.

Dhëmbët e tua janë si një kope dhensh, që kthehen nga vendi ku lahen; të gjitha kanë binjakë dhe asnjëra prej tyre nuk është shterpe.

7 A s the work of the pomegranate thy temple behind thy veil.

Tëmthat e tu prapa velit tënd janë si një rriskë shege.

8 S ixty are queens, and eighty concubines, And virgins without number.

Aty ka gjashtëdhjetë mbretëresha dhe tetëdhjetë konkubina, si dhe vajza pa numërim.

9 O ne is my dove, my perfect one, One she of her mother, The choice one she of her that bare her, Daughters saw, and pronounce her happy, Queens and concubines, and they praise her.

Por pëllumbesha ime, e përkryera ime, është e vetme; nëna e ka të vetme, e përzgjedhura e saj që e ka pjellë. Vajzat e kanë parë dhe e kanë shpallur të lume, po, edhe mbretëreshat dhe konkubinat, e kanë lavdëruar.

10 ` Who this that is looking forth as morning, Fair as the moon -- clear as the sun, Awe-inspiring as bannered hosts?'

Kush është ajo që shfaqet si agimi, e bukur si hëna, e pastër si dielli, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur?

11 U nto a garden of nuts I went down, To look on the buds of the valley, To see whither the vine had flourished, The pomegranates had blossomed --

Unë zbrita në kopshtin e arrave për të parë bimët e blerta të luginës, për të parë në se hardhitë ishin në lulëzim dhe shegët kishin bulëzuar.

12 I knew not my soul, It made me -- chariots of my people Nadib.

Nuk e di si, por dëshira ime më vuri mbi qerret e popullit tim fisnik.

13 R eturn, return, O Shulammith! Return, return, and we look upon thee. What do ye see in Shulammith?

Kthehu, kthehu, o Shulamite, kthehu, kthehu, që të mund të të admirojmë. Çfarë shikoni te Shulamitja? Si një valle me dy grupe?