1 أ ينَ مَضَى حَبِيبُكِ، يا أجمَلَ الجَمِيلاتِ؟ فِي أيِّ اتِّجاهٍ مَضَى حَبِيبُكِ؟ قُولِي لَنا، فَنَبحَثَ عَنهُ مَعَكِ. هِيَ تَقُولُ للفتَيات:

Ku shkoi i dashuri yt, o më e bukura midis grave? Ku shkoi i dashuri yt, që të mund ta kërkojmë bashkë me ty?

2 ح َبِيبِي نَزَلَ إلَى بُستانِهِ، إلَى أحواضِ الأطيابِ. نَزَلَ لِيَرعَى فِي البَساتِينِ وَيَقطِفَ الزَّنابِقَ.

I dashuri im zbriti në kopshtin e tij, në lehet e balsamit për të kullotur kopenë në kopshtet dhe për të mbledhur zambakë.

3 أ نا لِحَبِيبِي، وَحَبِيبِي لِي. هُوَ بَينَ الزَّنابِقِ يَرعَى. هُوَ يَقُولُ لَها:

Unë jam e të dashurit tim dhe i dashuri im është imi; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

4 أ نتِ جَمِيلَةٌ كَمَدِينَةِ تِرْصَةَ، يا حَبِيبَتِي، وَبَدِيعَةٌ كَمَدينَةِ القُدْسِ. مُذهِلَةٌ كَجَيشٍ يَرفَعُ راياتِهِ.

Mikja ime, ti je e bukur si Tirtsahu, i hijshëm si Jeruzalemi, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur.

5 ح َوِّلِي عَينَيكِ عَنِّي، لأنَّهُما تَقوَيانِ عَلَيَّ. شَعْرُكِ كَقَطِيعِ مِعْزٍ يَنحَدِرُ مِنْ عَلَى جَبَلِ جِلْعادَ،

Largo nga unë sytë e tu, sepse më turbullojnë. Flokët e tu janë si një kope dhish, që kullosin mbi malin e Galaadit.

6 و َأسنانُكِ كَقَطِيعِ النِّعاجِ المَجْزُوزَةِ وَالمَغسُولَةِ للِتَوِّ. كُلُّها تَلِدُ تَوائِمَ، لَمْ تُسقِط إحداها حَمَلاً.

Dhëmbët e tua janë si një kope dhensh, që kthehen nga vendi ku lahen; të gjitha kanë binjakë dhe asnjëra prej tyre nuk është shterpe.

7 ك َفَلْقَةِ رُمّانٍ هُوَ خَدُّكِ تَحتَ خِمارِكِ.

Tëmthat e tu prapa velit tënd janë si një rriskë shege.

8 ر ُبَّما تُوجَدُ سِتُّونَ مَلِكَةً، وَثَمانُونَ جارِيَةً، وَفَتَياتٌ بِلا عَدَدٍ،

Aty ka gjashtëdhjetë mbretëresha dhe tetëdhjetë konkubina, si dhe vajza pa numërim.

9 ل َكِنْ فَرِيدَةٌ هِيَ يَمامَتِي، كامِلَتِي. فَرِيدَةٌ عِندَ أُمِّها الَّتِي وَلَدَتها. الشّابّاتُ رَأيْنَها فَمَدَحْنَها. المَلِكاتُ وَالجَوارِي مَدَحْنَها. الفتياتُ يمدحنَها:

Por pëllumbesha ime, e përkryera ime, është e vetme; nëna e ka të vetme, e përzgjedhura e saj që e ka pjellë. Vajzat e kanë parë dhe e kanë shpallur të lume, po, edhe mbretëreshat dhe konkubinat, e kanë lavdëruar.

10 م َنْ هِيَ هَذِهِ الَّتِي تُطِلُّ كَالفَجرِ؟ مَنْ هَذِهِ الجَمِيلَةُ كَالقَمَرِ، السّاطِعَةُ كَالشَّمسِ، المُرهِبَةُ كَجَيشٍ يَرفَعُ راياتِهِ؟ هُوَ يَقُولُ لَها:

Kush është ajo që shfaqet si agimi, e bukur si hëna, e pastër si dielli, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur?

11 ن َزَلتُ إلَى بُسْتانِ الجَوزِ، وَنَظرْتُ إلَى البَراعِمِ فِي الوادِي، لأرَى إنْ كانَتِ الكُرُومُ قَدْ أزهَرَتْ، وَالرُّمّانُ قَد نَضِجَ.

Unë zbrita në kopshtin e arrave për të parë bimët e blerta të luginës, për të parë në se hardhitë ishin në lulëzim dhe shegët kishin bulëzuar.

12 ف َلَمْ أشعُرْ إلّا وَأنا بَينَ مَركَباتِ شَعبِي. الفتياتُ يُنادينَهُا:

Nuk e di si, por dëshira ime më vuri mbi qerret e popullit tim fisnik.

13 ا رْجِعِي، ارْجِعِي، يا سَلمَى. ارْجِعِي، ارْجِعِي، فَنَنظُرَ إلَيكِ. لِماذا تُحَدِّقُونَ فِي سَلمَى وَهِيَ تَرقُصُ رَقصَةَ النَّصرِ؟

Kthehu, kthehu, o Shulamite, kthehu, kthehu, që të mund të të admirojmë. Çfarë shikoni te Shulamitja? Si një valle me dy grupe?