ﺻﻤﻮﺋﻴﻞ ﺍﻟﺜﺎﻧﻲ 2 ~ 2 i Samuelit 2

picture

1 ب َعْدَ ذَلِكَ، طَلَبَ داوُدُ النُّصْحَ مِنَ اللهِ وَقالَ: «أَأَذْهَبُ إلَى أيٍّ مِنْ مُدُنِ بَنِي يَهُوَّذا؟» فقالَ لهُ اللهُ: «نَعَمْ.» فَسألَ داود: «إلَى أينَ أذْهَبُ؟» فَأجابَ: «إلَى حَبرُونَ.»

Mbas kësaj, Davidi u këshillua me Zotin, duke thënë: "A duhet të shkoj në ndonjë nga qytetet e Judës?". Zoti iu përgjigj: "Shko". Davidi e pyeti: "Ku të shkoj?". Zoti u përgjigj: "Në Hebron".

2 ف انْتَقَلَ داوُدُ مَعَ زَوجَتَيهِ إلَى حَبْرُونَ. وَزَوْجَتاهُ هُما أخِينوعَمُ مِنْ يزْرَعِيلَ، وَأبيجائيلُ أرْمَلَةُ نابالَ مِنَ الكرملِ.

Kështu Davidi shkoi atje me dy gratë e tij, Jezreeliten Ahinoam dhe Karmelitën Abigail, që kishte qenë gruaja e Nabalit.

3 ك َذَلِكَ أحْضَرَ داوُدُ رِجالَهُ وعائِلاتِهِم. وسَكَنُوا في حَبْرُونَ وَالْمُدُنِ المُجاوِرَةِ. داوُدُ يشكُرُ بني يابيش

Davidi çoi edhe njerëzit që ishin me të, secili me familjen e tij, dhe u vendosën në qytetet e Hebronit.

4 و جاءَ بَنو يَهُوَّذا إلَى حَبْرُونَ ومَسَحوا داوُدَ بِالزَّيتِ لِيَكونَ مَلِكَ يَهُوَّذا. ثُمَّ قالوا لَهُ: «دَفَنَ بَنو يابِيشَ جَلْعادَ شاوُلَ.»

Pastaj erdhën njerëzit e Judës dhe e vajosën Davidin mbret të shtëpisë së Judës. Pas kësaj i thanë Davidit se qenë njerëzit e Jabeshit të Galaadit ata që kishin varrosur Saulin.

5 ف أرْسَلَ داوُدُ رُسُلاً إلَى بني يابِيشَ جَلْعادَ، فقالوا لَهُم: «بارَكَكُمُ اللهُ لأنَّكُم أظْهَرْتمُ أمانَةً لمَولاكُمْ شاولَ، فَدَفَنْتُمْ بَقايا جُثَّتِهِ.

Atëherë Davidi u dërgoi lajmëtarë njerëzve të Jabeshit të Galaadit për t’u thënë: "Qofshi të bekuar nga Zoti për mirësinë që treguat ndaj Saulit, zotërisë suaj, duke e varrosur!

6 ل ِيُنعِمِ اللهُ عَلَيكُمْ بِحَسَبِ مَحَبَّتِهِ وَأمانَتِهِ. وَأنا سأكونُ لَطيفاً وَمُحْسِناً إلَيكُمْ.

Tani Zoti tregoftë mirësi dhe besnikëri ndaj jush. Edhe unë do t’ju bëj të mirë, sepse keni bërë një gjë të tillë.

7 ف َكونوا الآن أقْوِياءَ وشُجْعانَ. مَولاكُمْ شاوُلُ قَدْ ماتَ. لَكِنَّ بَنِي يَهُوَّذا مَسَحُونِي لأكونَ مَلِكاً عَلَيهِمْ.» إيشْبُوشَثُ يُصْبحُ مَلِكاً

Prandaj le të marrin forcë duart tuaja dhe qofshi trima, sepse Sauli, zotëria juaj, vdiq, por shtëpia e Judës më ka vajosur mbret të saj".

8 و َكان أبْنَيْرُ بنُ نَيْرُ قائِدَ جَيْشِ شاولَ. وَأخَذَ أبْنَيْرُ إيشْبُوشَثَ بْنَ شاوُلَ إلَى مَحْنايِمَ،

Ndërkohë Abneri, bir i Nerit, komandant i ushtrisë së Saulit, mori Ish-Boshethin, birin e Saulit, dhe e çoi në Mahanaim;

9 و جعلَهُ مَلِكَ جِلْعادَ وَأشيرَ ويزرعيلَ وَأفرايمَ وبَنْيامِيْنَ وَإسْرائِيلَ كُلَّها.

dhe e bëri mbret të Galaadit, të Ashuritëve, të Jezreelit, të Efraimit, të Beniaminit dhe të tërë Izraelit.

10 ك ان إيشْبُوشَثُ بنُ شاوُلَ قدْ بَلَغَ أربَعينَ عاماً عِندما تولّى الحُكْمَ في إسْرائِيلَ. وَحَكَمَ سنَتَينِ. لَكِنَّ عائِلاتِ يَهُوّذا تَبِعَتْ داوُدَ.

Ish-Boshethi, bir i Saulit, ishte dyzet vjeç kur filloi të mbretërojë mbi Izrael dhe mbretërimi i tij vazhdoi dy vjet. Por shtëpia e Judës shkonte pas Davidit.

11 و كانت حَبْرُونُ عاصمةَ داوُدَ المَلِكِ. وقد حَكَمَ عائِلاتِ يَهُوّذا طَوالَ سَبْعِ سِنينَ وَسِتَّةِ أشْهرٍ. المُبارَزَةُ المُميتَة

Koha që Davidi mbretëroi në Hebron mbi shtëpinë e Judës ishte shtatë vjet e gjashtë muaj.

12 و َغادَرَ أبْنَيْرُ بنُ نَيْرَ وضُبّاطُ إيشْبُوشَثَ بنِ شاول مَحْنايِمَ وذَهَبوا إلَى جِبْعُونَ.

Ndërkaq Abneri, bir i Nerit, dhe shërbëtorët e Ish-Boshethit, birit të Saulit, lëvizën nga Mahanaim në drejtim të Gabaonit.

13 ك َذَلِكَ ذَهَبَ إليها كُلٌ مِنْ يُوآبَ بنِ صُرُوِيَّةَ وضُبّاطُ داوُدَ. وهُناكَ التَقَوْا جَمِيعاً عِنْدَ بِرْكَةِ جِبْعُونَ. جَلَسَتْ مَجْموعَةُ أبْنَيْر عِنْدَ أحَدِ جانِبيِّ البِرْكَةِ، ومَجْموعَةُ يوآبَ عِنْدَ الجانِبِ الآخَرِ.

Edhe Joabi, biri i Tserujahut dhe shërbëtorët e Davidit lëvizën dhe i takuan pranë hauzit të Gabaonit. Kështu u ndalën njera palë nga njera anë e hauzit dhe tjetra nga ana tjetër.

14 ف َقالَ أبْنِيْرُ ليوآبَ: «فَلْيِنْهَضِ الجُنودُ الشَّبّانُ ولْيَتَبارزوا هُنا.» قالَ يوآبُ: «نَعَمْ، فَلْنَتَبارَزْ.»

Atëherë Abneri i tha Joabit: "Le të çohen të rinjtë dhe të dalin para nesh". Joabi u përgjigj: "Po, le të çohen".

15 ف َنَهَضَ الجُنودُ الشُّبّانُ، فَكانُوا يَعُدُّونَهُمْ وَهُمْ يَمُرُّونَ. فَكانُوا اثْنَي عَشَرَ رَجُلاً مِنْ قَبيلَةِ بَنْيامِيْنَ لِيُقاتِلوا مِنْ أجلِ إيشْبُوشَثَ بْنِ شاول، وَاثْنَي عَشَرَ رَجُلاً مِنْ رِجالِ داوُدَ.

Kështu u ngritën dhe dolën përpara në numër të barabartë: dymbëdhjetë për Beniaminin dhe për Ish-Boshethin, birin e Saulit, dhe dymbëdhjetë nga shërbëtorët e Davidit.

16 ف َأمْسَكَ كُلُّ واحِدٍ بِرأْسَ خَصْمِهِ، وَطَعَنهُ بِسَيفِهِ في جَنْبِهِ، فَسَقَطُوا جَمِيعاً! فَدُعِي المكانُ «حَقلَ السّكاكينِ.» وهْوَ يَقَعُ في جِبْعُونَ. أبْنِيْرُ يَقْتُلُ عسائيل

Secili kapi kundërshtarin e tij nga koka dhe i futi shpatën në ije; kështu ranë të gjithë bashkë. Ky vend u quajt për këtë arësye fusha e njerëzve të fortë; gjendet në Gabaon.

17 و َتَحَوَّلَتْ تِلْكَ المُبارَزَةُ إلَى مَعْرَكَةٍ عَنيفَةٍ. وهَزَمَ ضُبّاطُ داوُدَ أبْنَيْرَ وبَنِي إسْرائِيلَ في ذَلِكَ اليَومِ.

Po atë ditë u zhvillua një betejë shumë e ashpër në të cilën Abneri me njerëzit e Izraelit u mund nga shërbëtorët e Davidit.

18 و َكانَ لِصُرُوِيَّةَ ثلاثَةُ أبْناءٍ هُمْ يُوآبُ وَأَبِيشايُ وَعَسائِيلُ. وَكانَ عَسائِيلُ سَريعاً فِي الرَّكضِ كَما لو كانَ غزالاً بَرِّيًّا.

Dhe aty ishin tre djemtë e Tserujahut: Joabi, Abishai dhe Asaheli; dhe Asaheli ishte i shpejtë si një gazelë fushe.

19 ف َرَكَضَ عَسائِيلُ وَراءَ أبْنَيْرَ وَراحَ يُطارِدُهُ غَيرَ مُنشَغِلٍ بِشَيءٍ آخَرَ.

Asaheli filloi të ndiqte Abnderin pa u kthyer as djathtas, as majtas pas Abnerit.

20 ف َنَظَرَ أبْنَيْرُ إلَى الوَراءِ وسألَ: «أَهذا أنْتَ يا عَسائِيلُ؟» فَقالَ عَسائِيلُ: «نَعَمْ، هَذا أنا.»

Pastaj Abneri u kthye prapa dhe tha: "Je ti, Asahel?". Ai u përgjigj: Jam unëë".

21 و َلَمْ يكن أبْنِيْرُ يُريدُ أنْ يُؤذِيَ عَسائيلَ، فقال لهُ: «كُفَّ عن مُلاحَقَتي، وَاذْهَبْ وراءَ أحَدِ الجُنودِ الشُّبّانِ. يُمْكِنُكَ أنْ تَأخُذَ ثِيابَهُ وسِلاحَهُ لِنَفْسِكَ بِسُهولَةٍ.» لَكِنَّ عَسائِيلَ رَفَضَ أنْ يَكُفَّ عَنْ مُلاحَقَتِهِ.

Abneri i tha: "Kthehu djathtas ose majtas, kap një nga të rinjtë dhe merrja armët!". Por Asaheli nuk deshi të hiqte dorë nga ndjekja e tij.

22 و عاد أبْنَيْرُ يقولُ لَهُ: «كُفَّ عَنْ مُطارَدَتي وَإلّا اضْطُرِرْتُ إلَى قَتلِكَ. حينَها لَنْ أقْدِرَ عَلَى النَّظَرِ فِي وَجْهِ أَخيكَ يُوآبَ بَعْدَ اليوْمِ.»

Abneri i tha përsëri Asahelit: "Hiq dorë nga ndjekja. Pse më detyron të të shtrij për tokë? Si do të mund ta shikoj atëherë në fytyrë vëllanë tënd Joab?".

23 ل َكِنَّ عَسائِيلَ رَفَضَ أنْ يَتَوَقَّفَ عَنْ مُطارَدَةِ أبْنِيْرَ. فَاسْتَخدمَ أبْنِيْرُ الطَّرَفَ الخَلْفِيَّ مِنْ رُمْحِهِ وغَرَزَهُ في أمْعاءِ عَسائِيلَ. فانْغَرَزَ الرّمْحُ كثيراً حَتَّى خَرَجَ مِنْ ظَهْرِهِ. فَماتَ فِي مَكانِهِ. يُوآب وَأبِيشاي يُطارِدانِ أبْنَيْر كانَتْ جُثَّةُ عَسائِيلَ مُلقاةً عَلَى الأرْضِ. فَكانَ الرِّجالُ الرّاكِضينَ في ذَلِكَ الاتِّجاهِ يَتَوَقَّفُونَ لِيَنْظُروا إلَيها.

Por ai nuk pranoi të ndërrojë rrugë; prandaj Abneri me pjesën e prasme të shtizës e goditi në pjesën e poshtme të barkut dhe shtiza i doli nga pas; ai ra për tokë dhe vdiq në vend; dhe tërë ata që kalonin nga vendi ku Asaheli kishte rënë dhe kishte vdekur ndaleshin.

24 أ مَّا يُوآبُ وَأبِيشايُ فَمَضَيا في مُطارَدَتِهما لأبْنِيْرَ. كانَتِ الشَّمْسُ عَلَى وَشْكِ المَغِيْبِ عِنْدَما وَصَلُوا إلَى تلَّة أمَّةِ. وَتَقَعُ تلَّةُ أمَّةَ قُبالَةَ جِيحٍ فِي الطَّريقِ المُؤَديَةِ إلَى صَحْراءِ جِبْعُونَ.

Por Joabi dhe Abishai e ndoqën Abnerin; kur perëndoi dielli ata arritën në qafën e Amahut, që ndodhet përballë Giahut, në rrugën e shkretëtirës së Gabaonit.

25 و َهُناكَ اجْتَمَعَ رِجالُ عائِلاتِ بَنْيامِيْن من حولِ أبْنِيْرَ عِنْدَ قِمَّةِ التَّلَّةِ.

Bijtë e Beniamnit u mblodhën pas duke formuar një grup të vetëm dhe u ndalën në majë të një kodre.

26 ف َصَرَخَ أبْنِيْرُ ليوآبَ وقالَ: «أينبَغِي أنْ نَتَحارَبَ ويَقْتُلَ أحَدُنا الآخَرَ بِلا تَوَقُّفٍ؟ أنْتَ تَعلَمُ أنَّ هذا لَنْ يؤدّي إلّا إلَى الحُزْنِ. قُلْ لِلنّاسِ أنْ يَكُفُّوا عَنْ مُطارَدَةِ إخْوَتِهِمْ.»

Atëherë Abneri thirri Joabin dhe tha: "Shpata, vallë duhet të gllabërojë gjithnjë? Nuk e di ti që në fund do të ketë hidhërim? Vallë, kur do ta urdhërosh popullin të mos ndjekë më vëllezërit e tij?".

27 ث ُمَّ قالَ يوآبُ: «أُقْسِمُ باللهِ الحَيِّ، لَوْ لَمْ تَقُلْ هَذا، لكانَ النّاسُ ما يَزالونَ يُطارِدونَ إخْوَتَهُم عِنْدَ الصَّباحِ.»

Joabi u përgjigj: "Ashtu siç është e vërtetë që Perëndia jeton, po të mos kishe folur ti, populli nuk do të kishte hequr dorë nga ndjekja e vëllezërve të tij deri në mëngjes".

28 و َنَفَخَ يوآبُ بالبوقِ، فَتَوَقَّفَ الشَّعبُ الذي مَعَهُ عن مُلاحَقَةِ رِجال إسْرائِيل. وَلَمْ يعودوا يَتَحارَبون.

Atëherë Joabi i ra borisë dhe tërë populli u ndal, nuk e ndoqi më Izraelin dhe hoqi dorë nga luftimi.

29 م َشَى أبْنِيْرُ مَعَ رِجالِهِ طَوالَ الَّليل عَبْرَ وادِي الأُرْدُن. وَعَبَروا نَهْرَ الأُرْدُن، ومَشَوْا النَّهارَ كُلَّهُ حَتَّى وَصَلُوا إلَى مَحَنايِمَ.

Abneri dhe njerëzit e tij ecën gjithë atë natë nëpër Abrahun, kapërcyen Jordanin, kaluan tërë Bithronin dhe arritën në Mahanaim.

30 و َتوقَّفَ يُوآبُ عَنْ مُطارَدَةِ أبْنَيْرَ وَرَجِعَ. وَلَمّا جَمَعَ رِجالَهُ، وَجَدَ أنَّ تِسْعَةَ عَشَرَ ضابِطاً مِنْ ضُبّاطِ داوُدَ مفقودونَ بِمَنْ فيهِمْ عَسائِيلُ.

Edhe Joabi u kthye nga ndjekja e shërbëtorëve të Abnerit dhe mblodhi tërë popullin; Davidit i mungonin nëntëmbëdhjetë veta dhe Asaheli.

31 ل َكِنَّ ضُبّاطَ داوُدَ كانوا قَدْ قَتَلوا ثَلاثَ مِئَةٍ وَسِتِّينَ مِنْ رِجالِ أبْنَيْرَ مِنْ عائِلاتِ بَنْيامِيْنَ.

Por shërbëtorët e Davidit kishin vrarë treqind e gjashtëdhjetë veta të Beniaminit dhe Abnerit.

32 و َأخَذَ ضُبّاطُ داوُدَ عَسائِيلَ ودفنوهُ في مَقْبَرَةِ وَالدِهِ في بَيْتَ لَحْمَ. وَمَشَى يُوآبُ مَعَ رِجالِهِ طَوالَ اللَّيل. وطَلَعَتِ الشَّمْسُ مَعَ وُصُولِهِمْ إلَى حَبْرُونَ.

Pastaj çuan Asahelin dhe e varrosën në varrin e atit të tij, që ndodhet në Betlem. Pas kësaj Joabi dhe njerëzit e tij ecën tërë natën dhe arritën në Hebron në të gdhirë.