1 ث ُمَّ دَعا يَعقُوبُ كُلَّ أولادِهِ إلَيهِ. وَقالَ: «تَجَمَّعُوا حَولِيَ فَأتَنبَّأَ لَكُمْ.

Pastaj Jakobi thirri bijtë e tij dhe tha: "Mblidhuni që unë t’ju njoftoj çfarë do t’ju ndodhë në ditët e ardhshme.

2 « تَعالَوْا وَاسْتَمِعُوا، يا أولادَ يَعقُوبَ. اسْتَمِعُوا إلَى إسْرائِيلَ أبِيكُمْ: بَرَكَةُ رَأُوبَيْن

Mblidhuni dhe dëgjoni, o bijtë e Jakobit! Dëgjoni Izraelin, atin tuaj!

3 « رَأُوبَيْنُ، أنتَ بِكْرِي. أنتَ قُوَّتِي وَأوَّلُ دَلِيلٍ لِي عَلَى رُجُولَتِي. امتَزْتَ كَرامَةً وَقُوَّةً.

Ruben, ti je i parëlinduri im, forca ime, filli i fuqisë sime, i dalluar për dinjitet dhe për forcë.

4 ل َكِنَّكَ كَالماءِ لا تُضْبَطُ. وَلِهَذا لَنْ تَمتازَ بَعْدُ، لِأنَّكَ عاشَرْتَ خادِمَةَ أبِيكَ، فَدَنَّسْتَ سَرِيرِي عِندَما نِمْتَ عَلَيهِ. بَرَكَةُ شِمْعُونُ وَلاوِي

I rrëmbyer si uji, ti nuk do të kesh epërsinë, sepse hipe mbi shtratin e atit tënd dhe e përdhose. Ai hipi mbi shtratin tim.

5 « شِمْعُونُ وَلاوِي أخَوانِ. سَيفاهُما سِلاحا عُنفٍ.

Simeoni dhe Levi janë vëllezër: shpatat e tyre janë vegla dhune.

6 ل ا أُحِبُّ مَجلِسَهُما، وَلا أرتاحُ فِي اجتِماعِهِما. فَقَدْ قَتَلا رَجُلاً فِي غَضَبِهِما، وَشَلّا ثِيراناً لِمُجَرَّدِ التَّسلِيَةِ.

Mos hyftë shpirti im në mendjen e tyre, lavdia ime mos u bashkoftë me kuvendin e tyre! Sepse në mërinë e tyre kanë vrarë njerëz, në kryeneçësinë e tyre u kanë prerë leqet e këmbëve demave.

7 م َلْعُونٌ غَضَبُهُما، فَهُوَ عَنِيفٌ جِدّاً. وَمَلْعُونٌ هِياجُهُما فَهُوَ لا يَرحَمُ. سَأُفَرِّقُهُما بَينَ قَبائِلَ يَعقُوبَ. سَأُبَعْثِرُهُما فِي إسْرائِيلَ. بَرَكَةُ يَهُوذا

Mallkuar qoftë mëria e tyre, sepse ka qënë e egër, dhe tërbimi i tyre sepse ka qënë mizor! Unë do t’i ndaj te Jakobi dhe do t’i shpërndaj te Izraeli.

8 « أمّا أنتَ يا يَهُوذا، فَسَيَمدَحُكَ إخْوَتُكَ. وَسَتَهزِمُ أعداءَكَ. وَسَيَنحَنِي لَكَ أولادُ أبِيكَ.

Judë, vëllezërit e tu do të të lavdërojnë; dora jote do të jetë mbi zverkun e armiqve të tu; bijtë e atit tënd do të përkulen para teje.

9 و َيَهُوذا مِثلُ شِبلٍ. يا ابْنِي، عُدْتَّ بَعْدَ أنِ اصْطَدْتَ فَريسَتَكَ. أنتَ كَأسَدٍ تَجثُمُ وَتَرْبِضُ. فَمَنْ يَجرُؤُ أنْ يُزعِجَكَ؟

Juda është një luan i ri; ti zë fill nga preja, biri im; ai përkulet, struket si një luan, si një luaneshë; kush guxon ta zgjojë?

10 ل َنْ يُفارِقَ صَولَجانُ المُلْكِ يَهُوذا، وَلا عَصا الحاكِمِ مِنْ بَينِ قَدَمَيهِ، إلَى أنْ يَجِيءَ المَلُكُ الحَقِيقِيُّ، وَتُطِيعَهُ الشُّعُوبُ.

Skeptri nuk do t’i hiqet Judës, as bastuni i komandimit nga këmbët e tij, deri sa të vijë Shilohu; dhe atij do t’i binden popujt.

11 ب ِالكَرمَةِ يَرْبِطُ جَحْشَهُ. وَبِالدَّوالِي يَربِطُ حِمارَهُ الصَّغِيرَ. بِالنَّبيذِ يَغْسِلُ مَلابِسَهُ، وَبِعَصِيرِ العِنَبِ ثَوْبَهُ.

Ai e lidh gomarin e tij të vogël në pjergull dhe kërriçin e gomaricës së tij në pjergullën më të mirë; i lan rrobat e tij në verë dhe mantelin e tij në gjakun e rrushit.

12 ع َيناهُ أشَدُّ حُمْرَةً مِنَ النَّبيذِ. وَأسْنانُهُ أشَدُّ بَياضاً مِنَ الحَلِيبِ. بَرَكَةُ زَبُولُون

Ai i ka sytë të ndritura nga vera dhe dhëmbët e bardha nga qumështi.

13 « أمّا زَبُولُونَ، فَيَسْتَقِرُّ عِندَ شاطِئِ البَحرِ. وَمَرْفَأً لِلسُّفُنِ سَيَكُونُ. وَسَتَمتَدُّ إلَى صَيدُونَ حُدُودُهُ. بَرَكَةُ يسَّاكِر

Zabuloni do të banojë në breg të deteve; dhe do të përbëjë një vendstrehim për anijet; kufiri i tij do të zgjatet drejt Sidonit.

14 « أمّا يَسّاكَرُ فَكَحِمارٍ قَوِيٍّ رابِضٍ تَحتَ ثِقَلِ السُّرُوجِ.

Isakari është një gomar i fuqishëm, i shtrirë nëpër vathë.

15 ا سْتَطابَ الرّاحَةَ، وَأحَبَّ الجُلُوسَ فِي أرْضِ الكَسَلِ. فَحَنَى ظَهْرَهُ لِيَحمِلَ حِملاً. وَأُجْبِرَ عَلَى العُبُودِيَّةِ. بَرَكَةُ دان

Ai e pa që çlodhja është e mirë dhe që vendi është i këndshëm; ai përkuli kurrizin për të mbajtur peshën dhe u bë një shërbëtor i punës së detyruar.

16 « أمّا دانُ فَبِالعَدلِ يَحْكُمُ شَعبَهُ كَما يَلِيقُ بِعَشيرَةٍ مِنْ إسْرائِيلَ.

Dani do ta gjykojë popullin e tij, si një nga fiset e Izraelit.

17 « كَثُعْبانٍ عَلَى جانِبِ الطَّرِيقِ يَكُونُ دانُ. كَأفْعَى سامَّةٍ قُرْبَ المَمَرِّ. تَهْجُمُ فَتَلْدَغُ كَعْبَيِّ الحِصانِ، فَيَسْقُطُ راكِبُهُ إلَى الوَراءِ.

Dani do të jetë një gjarpër në rrugë, një nepërkë nëpër shteg, që kafshon thembrat e kalit, kështu që kalorësi rrëzohet së prapthi.

18 « أنتَظِرُ خَلاصَكَ، يا اللهُ. بَرَكَةُ جاد

Unë pres shpëtimin tënd, o Zot!

19 « أمّا جادُ فَيَغزُوهُ الغُزاةُ، وَهُوَ يَرُدُّهُمْ عَلَى أعقابِهِمْ. بَرَكَةُ أشير

Një bandë grabitësish do të sulmojë Gadin, por edhe ai do t’i sulmojë këmba këmbës.

20 « أمّا أشِيرُ، فَيَكُونُ غَنِيّاً، وَيُقَدِّمُ طَعاماً يَلِيقُ بِمُلُوكٍ. بَرَكَةُ نَفتالِي

Nga Asheri do të vijë buka e shijshme dhe ai do të japë kënaqësira reale.

21 « نَفْتالِي كَظَبْيَةٍ مُطلَقَةٍ لَها وَلَدانِ جَمِيلانِ. بَرَكَةُ يُوسُف

Neftali është një drenushe e lënë e lirë, ai thotë fjalë të bukura.

22 « أمّا يُوسُفُ فَكَرْمَةٌ مُثْمِرَةٌ، كَرْمَةٌ مُثْمِرَةٌ عِندَ نَبْعٍ. أغصانُهُ تَتَسَلَّقُ السِّياجَ.

Jozefi është një degë e një druri frytdhënës; një degë e një druri frytdhënës që ndodhet pranë një burimi; degët e tij shtrihen mbi murin.

23 ح َقَدَ عَلَيهِ رُماةُ سِهامٍ وَأطلَقُوا عَلَيهِ وَعادُوهُ.

Harkëtarët e kanë provokuar, i kanë hedhur shigjeta, e kanë ndjekur;

24 ل َكِنَّ قُوَّتَهُ بَقِيَتْ ثابِتَةً، وَذِراعاهُ ظَلَّتا مَرِنَتَينِ. صارَ هَذا بِيَدَي إلَهِ يَعقُوبَ القَوِيِّ، بِاسْمِ الرّاعِي، صَخْرَةِ إسْرائِيلَ.

por harku i tij ka mbetur i fortë; krahët e tij janë përforcuar nga duart e të Fuqishmit të Jakobit (e atij që është bariu dhe shkëmbi i Izraelit),

25 ص ارَ هَذا بِفَضلِ إلَهِ أبِيكَ. لَيتَهُ يَكُونُ عَوناً لَكَ. صارَ هَذا بِقُوَّةِ اللهِ القَدِيرِ. لَيتَهُ يُبارِكُكَ بِبَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ مِنْ فَوْقُ، وَبِبَرَكاتٍ مُخَبَّأةٍ لَكَ فِي أعماقِ المُحِيطِ. لَيتَهُ يُبارِكُكَ بِبَرَكاتِ الثَّدْيَينِ وْالرَّحِمِ.

nga Perëndia e atit tënd që do të të ndihmojë dhe nga Shumë i Larti që do të të bekojë me bekimet e qiellit nga lart, me bekimet e humnerës që ndodhet poshtë, me bekimet e sisëve dhe gjirit të nënës.

26 و َها قَدْ عَلَتْ بَرَكاتُ أبِيكَ فَوْقَ الجِبالِ القَدِيمَةِ، فاقَتْ خَيراتُ التِّلالِ الأبَدِيَّةِ. لَيتَها كُلَّها تَأْتِي عَلَى رَأْسِ يُوسُفَ. لَيتَها تَعلُو جَبِينَ ذاكَ الَّذِي أفْرَزَهُ اللهُ لِعَمَلٍ خاصٍّ بَينَ إخْوَتِهِ. بَرَكَةُ بَنْيامِيْن

Bekimet e atit tënd ua kalojnë bekimeve të të parëve të mi, deri në majat e kodrave të përjetshme. Ata do të jenë mbi kryet e Jozefit dhe mbi kurorën e atij që u nda nga vëllezërit e tij.

27 « بَنْيامِيْنُ كَذِئْبٍ جائِعٍ. فِي المَساءِ يَأْكُلُ فَرِيسَتَهُ. وَفِي المَساءِ يَأْخُذُ مِنَ الغَنِيمَةِ حِصَّةً.»

Beniamini është një ujk grabitqar; në mëngjes ha gjahun dhe në mbrëmje ndan prenë.

28 ه َذِهِ هِيَ قَبائِلُ إسْرائِيلَ الاثْنَتا عَشْرَةَ. وَهَذا هُوَ ما قالَهُ لَهُمْ أبوْهُمْ عِندَما بارَكَهُمْ واحِداً واحِداً بِبَرَكَةٍ خاصَّةٍ.

Tërë këta janë dymbëdhjetë fiset e Izraelit; dhe pikërisht këtë u tha ati i tyre kur i bekoi. I bekoi duke i dhënë secilit një bekim të veçantë.

29 ث ُمَّ أوصاهُمْ وَقالَ لَهُمْ: «أنا أحْتَضِرُ. فادْفِنُونِي مَعَ آبائِيَ فِي الكَهْفِ الَّذِيِ فِي حَقلِ عِفْرُونَ الحِثِّيِّ.

Pastaj Jakobi i urdhëroi duke thënë: "Unë jam duke u ribashkuar me popullin tim; më varrosni pranë etërve të mi në shpellën që ndodhet në arën e Efron Hiteut,

30 ا دفِنُونِي فِي الكَهْفِ الَّذِيِ فِي حَقلِ المَكْفِيلَةِ. قُرْبَ مَمْرا فِي أرْضِ كَنْعانَ.» فَقَدِ اشْتَرَى إبْراهِيمُ ذَلِكَ الحَقلَ مِنْ عِفْرُونَ الحِثِّيِّ لِيَكُونَ مَقْبَرَةً.

në shpellën që është në fushën e Makpelahut përballë Mamres, në vendin e Kanaanit, atë që Abrahami bleu në arën nga Efron Hiteu, si vendvarrim, pronë e tij.

31 و َدُفِنَ إبْراهِيمُ وَزَوْجَتُهُ سارَةُ هُناكَ. وَدُفِنَ أيضاً إسْحاقُ وَزَوْجَتُهُ رِفْقَةُ هُناكَ. وَهُناكَ دُفِنَتْ لَيئَةُ.

Atje u varrosën Abrahami dhe Sara, gruaja e tij, aty u varrosën Isaku dhe Rebeka, e shoqja, dhe aty unë varrosa Lean.

32 ا شْتُرِيَ الحَقلُ وَالكَهفُ الَّذِي فِيهِ مِنَ الحِثِّيِّينَ.

Ara dhe shpella që ndodhet aty u blenë nga bijtë e Hethit".

33 و َلَمّا انتَهَى يَعقُوبُ مِنْ تَوْصِيَةِ أولادِهِ، سَحَبَ قَدَمَيهِ إلَى السَّرِيرِ. ثُمَّ لَفَظَ أنفاسَهُ الأخِيرَةَ. وَضُمَّ إلَى جَماعَتِهِ.

Kur Jakobi mbaroi së dhëni këto urdhëra bijve të tij, mblodhi këmbët në shtrat dhe vdiq; dhe u bashkua me popullin e tij.