1 و َقامَ رُوحٌ شَيطانِيٌّ ضِدَّ إسْرائِيلَ، وَدَفَعَ داوُدَ ليُجرِي إحصاءً لِبَنِي إسْرائِيلَ.

Por Satanai u ngrit kundër Izraelit dhe e nxiti Davidin të bënte regjistrimin e popullit të Izraelit.

2 ف َقالَ داوُدُ لِيُوآبَ وَقادَةِ الجَيشِ: «جُولوا في كافَّةَ عائِلات إسْرائِيل من دان إلَى بِئْرِ السَّبْعِ، وَأحصوا النّاسَ. حينئِذٍ أعرِف عدد الشَّعب.»

Kështu Davidi i tha Joabit dhe krerëve të popullit: "Shkoni dhe bëni regjistrimin e Izraelitëve nga Beer-Sheba deri në Dan; pastaj më paraqitni raportin që unë të dij numrin e tyre".

3 ل َكِنَّ يُوآبَ قالَ: «لَيتَ اللهَ يَزِيدُ عَدَدَ شَعبِهِ مِئَةَ ضِعْفٍ يا مَولايَ المَلِكُ، ألَيسُوا كُلُّهُمْ خُدّامَكَ؟ فَلِماذا تُرِيدُ أنْ تَفْعَلَ هَذا؟ وَلِماذا يَكُونُ سَبَبَ ذَنْبٍ لإسْرائِيلَ؟»

Joabi u përgjigj: "Zoti e shumëzoftë popullin e tij njëqind herë aq. Por, o mbret, o imzot, a nuk janë vallë të gjithë shërbëtorë të zortërisë sime? Pse zoti im kërkon një gjë të tillë? Pse e bën fajtor Izraelin?".

4 ل َكِنَّ أمْرَ المَلِكِ كانَ شَدِيداً عَلَى يُوآبَ. فَخَرَجَ يُوأبُ وَجالَ فِي كُلِّ أرْضِ إسْرائِيلَ، ثُمَّ رَجِعَ إلَى مَدينَةِ القُدْسِ.

Por kërkesa e mbretit mbizotëroi mbi atë të Joabit. Prandaj Joabi u nis, e përshkoi tërë Izraelin dhe u kthye pastaj në Jeruzalem.

5 و َأبلَغَ يُوآبُ داوُدَ بِنَتِيجَةِ إحصاءِ الشَّعبِ. فَكانَ عَدَدُ القادِرِينَ عَلَى حَملِ السُّيُوفِ فِي إسْرائِيلَ مِلْيُوناً وَمِئَةَ ألفِ رَجُلٍ. وَكانَ عَدَدُ القادِرِينَ عَلَى حَملِ السُّيُوفِ فِي يَهُوذا أربَعَ مِئَةٍ وَسَبْعِينَ ألفَ رَجُلٍ.

Joabi i dërgoi Davidit shifrat e regjistrimit të popullsisë; në të gjithë Izraelin kishte një milion e njëqind mijë njerëz të aftë për të përdorur shpatën dhe në Judë katërqind e shtatëdhjetë mijë njerëz të aftë për të përdorur shpatën.

6 و َلَمْ يَحسِبْ يُوآبُ عَدَدَ بَنِي لاوِي وَبَنِي بَنْيامِيْنَ بَينَهُمْ، لأنَّهُ أبغَضَ أمْرَ المَلِكِ.

Por në regjistrimin e këtyre Joabi nuk përfshiu Levin dhe Beniaminin, sepse për të kërkesa e mbretit ishte e neveritshme.

7 و َاسْتاءَ اللهُ أيضاً مِنْ أمْرِ المَلِكِ، فَعاقَبَ إسْرائِيلَ. اللهُ يُعاقِبُ إسرائِيل

Kjo gjë nuk i pëlqeu Perëndisë, prandaj e goditi Izraelin.

8 ف َقالَ داوُدُ للهِ: «لَقَدْ أخْطأتَ خَطيَّةً عظيمةً بِما فَعَلْتُ! فأرجوكَ يا اللهُ أنْ تَغْفِرَ لي خَطِيَّتي. لَقَدْ تَصَرَّفْتَ بِحُمْقٍ فِي ما عَمِلْتُ.»

Kështu Davidi i tha Perëndisë: "Kam bërë një mëkat shumë të madh duke bërë këtë gjë; por tani, të lutem, hiqja paudhësinë shërbëtorit tënd, sepse unë kam vepruar shumë pa mend".

9 ف َقالَ اللهُ لِجادَ، رائِي داوُدَ:

Atëherë Zoti i foli Gadit, shikuesit të Davidit, duke i thënë:

10 « اذْهَبْ وَقُلْ لِداوُدَ: ‹هَذا هُوَ ما يَقُولُهُ اللهُ: سأُخَيِّرُكَ بين ثلاثَةِ أمورٍ، فَاخْتَرْ مِنْها ما سأفْعَلُهُ بِكَ.›»

"Shko e i thuaj Davidit: "Kështu thotë Zoti: Unë të propozoj tri gjëra: zgjidh njerën nga këto dhe unë do ta kryej për ty"".

11 ف َذَهَبَ جادُ إلَى داوُدَ وَقالَ لَهُ: «هَذا هُوَ ما يَقُولُهُ اللهُ: فَاختَرْ لِنَفْسِكَ:

Gadi shkoi te Davidi dhe i tha: "Kështu thotë Zoti: Zgjidh

12 ‹ إمّا ثَلاثَ سَنَواتٍ مِنَ المَجاعَةِ، وَإمّا ثَلاثَةَ أشْهُرٍ مِنَ الهَرَبِ مِنْ أعدائِكَ يُصِيبُكَ فِيها سَيفُ أعدائِكَ، وَإمّا ثَلاثَةَ أيّامٍ مِنْ سَيفِ اللهِ ، وَباءٍ فِي الأرْضِ، يُهلِكُ فِيها مَلاكُ اللهِ أُناساً فِي كُلِّ أنحاءِ إسْرائِيلَ.› وَالآنَ، ما هُوَ الرَّدُّ الَّذِي تُرِيدُنِي أنْ أحمِلَهُ للهِ الَّذِي أرْسَلَنِي؟»

ose tre vjet zi buke, ose tre muaj shkatërrimesh përpara kundërshtarëve të tu, gjatë të cilave shpata e armiqve të tu do të të zërë, ose tri ditë shpate të Zotit, me fjalë të tjera murtaja në vend, gjatë të cilave engjëlli i Zotit do të të sjellë shkatërrim në të gjithë territorin e Izraelit. Tani më bëj të ditur përgjigjen që duhet t’i jap atij që më ka dërguar".

13 ف َقالَ داوُدُ لِجادَ: «أنا فِي ضِيقٍ عَظِيمٍ وَوَرْطةٍ حَقِيقيَّةٍ. لَكِنِّي أختارُ أنْ أقَعَ فِي يَدِ اللهِ ، لِأنَّ رَحمَتَهُ عَظِيمَةٌ جِدّاً. هَذا أفْضَلُ مِنْ أنْ أقَعَ فِي أيدِي بَشَرٍ.»

Davidi i tha Gadit: "Unë jam në një ankth të madh! Oh, më mirë unë të bija në duart e Zotit sepse është shumë i mëshirshëm, por të mos bija në duart e njerëzve!".

14 ف َأرْسَلَ اللهُ وَباءً عَلَى إسْرائِيلَ، فَماتَ سَبْعُونَ ألْفاً مِنْهُمْ.

Kështu Zoti dërgoi murtajën në Izrael dhe vdiqën shtatëdhjetë mijë Izraelitë.

15 و َأرْسَلَ اللهُ مَلاكاً إلَى مَدينَةِ القُدْسِ لِيُدَمِّرَها. وَعِندَما بَدَأ، نَظَرَ اللهُ وَحَزِنَ لِلأذَى الَّذي نَوَى إلْحاقَهُ بِها. فَقالَ لِلمَلاكِ المُخَرِّبِ: «كَفَى! رُدَّ يَدَكَ!» وَكانَ مَلاكُ اللهِ واقِفاً عِنْدَ بَيدَرِ أُرْنانَ اليَبُوسِيِّ.

Perëndia dërgoi gjithashtu një engjëll në Jeruzalem për ta shkatërruar; por kur po përgatitej të fillonte shkatërrimin, Zoti ktheu shikimin, u pendua për fatkeqësinë e caktuar dhe i tha engjëllit që shkatërronte: "Tani mjaft! Mbaje dorën!". Engjëlli i Zotit qëndronte më këmbë pranë lëmit të Ornanit, Jebuseut.

16 و َرَفَعَ داوُدُ عَيْنَيْهِ، فَرَأى مَلاكَ اللهِ واقِفاً بَينَ الأرْضِ وَالسَّماءِ، وَفِي يَدِهِ سَيفٌ مَسلُولٌ نَحوَ القُدْسِ. فَطَرَحَ داوُدُ وَالشُّيُوخُ أنفُسَهُمْ عَلَى الأرْضِ وَهُمْ لابِسُونَ خَيْشاً.

Davidi me sytë e ngritur, pa engjëllin e Zotit që rrinte midis tokës dhe qiellit me në dorë një shpatë të zhveshur dhe të drejtuar mbi Jeruzalem. Atëherë Davidi dhe pleqtë, të veshur me thasë, ranë përmbys me fytyrë për tokë.

17 و َقالَ داوُدُ للهِ: «ألَمْ أكُنْ أنا الَّذِي أخطَأ وَأمَرَ بِإحْصاءِ الشَّعبِ؟ أنا هُوَ الَّذِي أذْنَبَ وَأساءَ. فَما ذَنْبُ هَؤُلاءِ الخِرافِ؟ فَيا إلَهِي ، عاقِبْنِي أنا وَعائِلَتِي، وَلا تَضْرِبْ شَعبَكَ بِوَباءٍ.»

Davidi i tha Perëndisë: "A nuk kam qenë unë, vallë, ai që urdhëroi regjistrimin e popullsisë? Kam qenë unë që kam mëkatuar dhe që kam bërë të keqen; por këta, kopeja, çfarë kanë bërë? Të lutem, o Zot, Perëndia im, drejtoje dorën tënde kundër meje dhe kundër shtëpisë së atit tim, por mos e godit popullin tënd me këtë fatkeqësi".

18 و َكانَ مَلاكُ اللهِ قَدْ طَلَبَ إلَى جادَ أنْ يُخبِرَ داوُدَ بِأنَّ عَلَيهِ أنْ يُقِيمَ مَذْبَحاً للهِ عَلَى بَيدِرِ أُرْنانَ اليَبُوسِيِّ.

Atëherë engjëlli i Zotit urdhëroi Gadin t’i thotë Davidit që ky të dalë dhe t’i ngrejë një altar Zotit në lëmin e Ornanit, Jebuseut.

19 ف َذَهَبَ داوُدُ حَسَبَ كَلامِ جادَ الَّذِي تَكَلَّمَ بِهِ بِاسْمِ اللهِ.

Kështu Davidi doli sipas fjalës që Gadi kishte shqiptuar në emër të Zotit.

20 و َكانَ أُرْنانُ يَدْرُسُ بَيْدَرَ الحُبُوبِ. فَالْتَفَتَ أُرْنانُ وَرَأى المَلاكَ، فَاختَبَأ هُوَ وَبَنُوهُ الأرْبَعةُ الَّذِينَ كانُوا مَعَهُ.

Ornani u kthye dhe pa engjëllin; prandaj të katër bijtë e tij që ishin me të u fshehën, por Ornani vazhdoi të shijë grurin.

21 و َلَمّا جاءَ داوُدُ إلَى أُرْنانَ، نَظَرَ أُرْنانَ فَرَأى داوُدَ. فَخَرَجَ مِنَ البَيدَرِ، وَانحَنَى لِداوُدَ وَوَجهُهُ إلَى الأرْضِ.

Kur Davidi arriti pranë Ornanit, ky e shikoi dhe e njohu Davidin; doli pastaj nga lëmi dhe ra përmbys para Davidit me fytyrë për tokë.

22 ف َقالَ داوُدُ لأُرْنانَ: «أعطِنِي أرْضَ البَيدَرِ لأبْنِيَ عَلَيها مَذْبَحاً للهِ. بِعْها لِي بِكامِلِ سِعْرِها، لِكَي يَتَوَقَّفَ الوَباءُ عَنِ الشَّعبِ.»

Atëherë Davidi i tha Ornanit: "Më jep sipërfaqen e lëmit; që të ndërtojë një altar për Zotin; ma jep për gjithë vlerën e saj, me qëllim që fatkeqësia të mos godasë më popullin".

23 ف َقالَ أُرْنانُ لِداوُدَ: «خُذْها، وَافْعَلْ بِها، يا مَولايَ المَلِكَ، كَما يَحلُو لَكَ. وَها أنا أُقَدِّمُ الثِّيرانَ لِلذَّبائِحِ، وَألواحَ دَرسِ الحُبُوبِ لِلوَقُودِ، وَالحُبُوبَ لِلتَّقْدِماتِ. أُقَدِّمُ هَذِهِ كُلَّها مَجّاناً.»

Ornani i tha Davidit: "Merre; dhe mbreti, zoti im, të bëjë atë që i duket më e mirë; ja, unë po të jap edhe qetë e olokaustit, veglat e shirjes për dru dhe grurin për blatimin e ushqimit; po t’i jap të gjitha".

24 ل َكِنَّ المَلِكَ داوُدَ قالَ لأُرْنانَ: «لا، بَلْ سَأشْتَرِيها بِكامِلِ سِعْرِها، لِأنِّي لَنْ أُقَدِّمَ للهِ شَيئاً يَخُصُّكَ، وَلا ذَبائِحَ لَمْ تُكَلِّفْنِي شَيئاً.»

Por mbreti David i tha Ornanit: "Jo! Unë dua ta ble për vlerën e saj të plotë, sepse nuk ka për të marrë për Zotin atë që është prona jote dhe nuk kam për të ofruar një olokaust që nuk më kushton asgjë".

25 ف َدَفَعَ داوُدُ لأُرْنانَ سِتَّ مِئَةِ مِثْقالٍ مِنَ الذَّهَبِ مُقابِلَ أرْضِ البَيدَرِ.

Kështu Davidi i dha Ornanit si çmim të tokës peshën e gjashtëqind siklave ari.

26 و َبَنَى داوُدُ مَذْبَحاً للهِ هُناكَ، وَقَدَّمَ ذَبائِحَ صاعِدَةً وَتَقْدِماتٍ سَلامٍ. وَدَعا اللهَ ، فَاسْتَجابَ لَهُ بِنارٍ مِنَ السَّماءِ نَزَلَتْ عَلَى مَذْبَحِ الذَّبيحَةِ.

Pastaj Davidi ndërtoi aty një altar për Zotin, ofroi olokauste dhe flijime falenderimi dhe kërkoi ndihmën e Zotit, që iu përgjigj me zjarrin që zbriti nga qielli mbi altarin e olokaustit.

27 و َأمَرَ اللهُ المَلاكَ بَأنْ يَرُدَّ سَيفَهُ إلَى غِمْدِهِ.

Atëherë Zoti urdhëroi engjëllin ta fusë përsëri shpatën e tij në myll.

28 ف َلَمّا رأى داوُدُ أنَّ اللهَ قَدِ اسْتَجابَ لَهُ عَلَى بَيْدَرِ أُرْنانَ، قَدَّمَ ذَبائِحَ هُناكَ.

Në atë kohë Davidi, duke parë që Zoti ia kishte plotësuar dëshirën në lëmin e Ornanit, Jebuseut, ofroi aty flijime.

29 ف َمَسْكَنُ اللهِ المُقَدَّسُ الَّذِي بَناهُ مُوسَى فِي البَرِّيَّةِ وَالمَذْبَحُ، كانا عَلَى التَّلَّةِ فِي بَلْدَةِ جِبْعُونَ.

Në fakt tabernakulli i Zotit që Moisiu kishte ndërtuar në shkretëtirë dhe altari i olokausteve ndodheshin atëherë në vendin e lartë të Gabaonit.

30 ل َكِنَّ داوُدَ لَمْ يَقْدِرْ أنْ يَذْهَبَ إلَى هُناكَ لِيَسألَ اللهَ ، لأنَّهُ خَافَ مِنْ مَلاكِ اللهِ وَمِنْ سَيْفِهِ.

Por Davidi nuk mund të shkonte përpara atij altari për t’u këshilluar me Perëndinë, sepse ishte trembur përpara shpatës së engjëllit të Zotit.