1 ب َعدَ هَذا نَظَرتُ، فَإذا بِبابٍ مَفتُوحٍ فِي السَّماءِ. ثُمَّ سَمِعْتُ الصَّوتَ الَّذِي سَمِعْتُهُ مِنْ قَبلُ. وَكانَ كَصَوتِ البُوقِ يُكَلِّمُنِي وَيَقولُ: «اصعَدْ هُنا، لِأُرِيَكَ ما لا بُدَّ أنْ يَحْدُثَ بَعدَ هَذا.»

Pas këtyre gjërave, pashë dhe ja, një derë u hap në qiell dhe zëri i parë që kisha dëgjuar të fliste me mua si bori, tha: “Ngjitu këtu dhe do të të tregoj gjërat që duhet të ndodhin pas këtyre gjërave.”

2 و َفي الحالِ غَمَرَني الرُّوحُ، فَرَأيتُ عَرشاً فِي السَّماءِ، وَرَأيْتُ الَّذي يَجلِسُ عَلَى العَرشِ.

Dhe menjëherë erdha në frymë; dhe ja, një fron ishte në qiell dhe mbi fron rrinte një i ulur.

3 و َكانَ الجالِسُ عَلَى العَرشِ مُتَألِّقاً كَاليَشَبِ وَالعَقِيقِ، وَيُحِيطُ بِالعَرشِ قَوسُ قُزَحٍ يَلمَعُ كَالزُّمُرُّدِ.

Dhe ai që ishte ulur nga pamja i ngjante një guri diaspri dhe sardi; dhe rreth fronit ishte një ylber që i ngjante smeraldit.

4 و َرَأيْتُ حَولَ العَرشِ أربَعَةً وَعِشرِينَ عَرشاً يَجلِسُ عَلَيها أربَعَةٌ وَعِشرُونَ شَيخاً، لابِسينَ ثِياباً بَيضاءَ، وَمُتَوَّجِينَ بِتِيجانٍ مِنْ ذَهَبٍ.

Dhe rreth e qark fronit ishin njëzet e katër frone, dhe mbi frone pashë ndenjur njëzet e katër pleq të veshur me petka të bardha; dhe mbi kryet e tyre kishin kurora:

5 و َكانَتْ تَنبَعِثُ مِنَ العَرشِ بُرُوقٌ وَرُعُودٌ، وَأمامَ العَرشِ سَبعُ شُعلاتٍ مِنْ لَهَبٍ، هِيَ أرواحُ اللهِ السَّبعَةُ.

dhe nga froni shpërthenin vetëtima, bubullima dhe zëra; dhe përpara fronit ishin shtatë llamba të ndezura, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë.

6 و َكانَ أمامَ العَرشِ ما يُشبِهُ بَحْراً شَفّافاً مِنَ الزُّجاجِ. وَأمامَ العَرشِ، وَإلَى كُلِّ جانِبٍ مِنْ جَوانِبِهِ، أربَعَةُ مَخلُوقاتٍ لَها عُيونٌ كَثيرَةٌ مِنْ أمامٍ وَمِنْ خَلفٍ.

Dhe përpara fronit ishte si një det i qelqtë që i ngjante kristalit, dhe në mes të fronit dhe përreth fronit katër kafshë, që ishin plot me sy përpara dhe prapa.

7 ك انَ المَخلُوقُ الأوَّلُ يُشبِهُ الأسَدَ، وَالثّانِي يُشبِهُ الثَّورَ، وَالثّالِثَ لَهُ وَجهُ إنسانٍ، وَالرّابِعُ يُشبِهُ النَّسرَ الطّائِرَ.

Qenia e parë e gjallë ishte e ngjashme me një luan, edhe qenia e dytë e gjallë e ngjashme me një viç, edhe qenia e tretë e gjallë kishte fytyrë si të njeriut, edhe e katërta ishte e ngjashme me një shqiponjë në fluturim.

8 و َكانَ لِكُلٍّ مِنها سِتَّةُ أجنِحَةٍ، وَتُغَطِّيها العُيُونُ مِنَ الخارِجِ وَالدّاخِلِ. كانَتْ هَذِهِ المَخلُوقاتُ لا تَتَوَقَّفُ عَنِ التَّسبِيحِ لَيلاً وَلا نَهاراً، وَهيَ تَقولُ: «قُدُّوسٌ، قُدُّوسٌ، قُدُّوسٌ الرَّبُّ الإلَهُ القادِرُ عَلَى كُلِّ شَيءٍ. الكائِنُ، وَالَّذِي كانَ، وَالَّذِي سَيَأتِي.»

Edhe të katër qeniet e gjalla kishin secila nga gjashtë krahë përqark, edhe përbrenda ishin plot me sy; dhe nuk pushojnë kurrë, as ditë as natë, duke thënë: “I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë është Zoti Perëndi, i Plotfuqishmi, që ishte, që është dhe që do të vijë!.”

9 ك انَتْ تُمَجِّدُ وَتُكَرِّمُ وَتَشكُرُ الجالِسَ عَلَى العَرشِ، الَّذي هُوَ الحَيُّ إلَى أبَدِ الآبِدِيْنَ. وَكُلَّما فَعَلَتِ ذَلِكَ،

Sa herë që qeniet e gjalla i japin lavdi, nder e të falenderim atij që rri ulur mbi fron, atij që rron në shekuj të shekujve,

10 ك انَ الشُّيُوخُ الأربَعَةُ وَالعِشرُونَ يَخِرُّونَ أمامَ الجالِسِ عَلَى العَرشِ، وَيَسجُدُونَ لِلَّذِي هُوَ حَيٌّ إلَى أبَدِ الآبِدِيْنَ. ثُمَّ يُلقُونَ بِتِيجانِهِمْ أمامَ عَرشِهِ وَيَقولونَ:

të njëzet e katër pleq bien përmbys përpara atij që rri mbi fron dhe adhurojnë atë që jeton në shekuj të shekujve dhe i hedhin kurorat e tyre përpara fronit, duke thënë:

11 « أيُّها الرَّبُّ إلَهُنا، أنتَ تَستَحِقُّ المَجدَ وَالإكرامَ وَالقُدرَةَ، لِأنَّكَ صَنَعْتَ كُلَّ الأشياءِ. فَهِيَ بِإرادَتِكَ مَوجُودَةٌ، وَبِإرادَتِكَ قَدْ خُلِقَتْ.»

“Ti je i denjë, o Zot, të marrësh lavdinë, nderimin dhe fuqinë, sepse ti i krijove të gjitha gjëra, dhe nëpërmjet vullnetit tënd ekzistojnë dhe u krijuan.”