1 ي ا أُمَّةَ إسْرائِيلَ، لا تَفرَحِي كَثِيراً كَالأُمَمِ الأُخرَى، وَذَلِكَ لأنَّكِ زَنَيتِ مُبتَعِدَةً عِن إلَهِكِ، وَقَد استَمتَعتِ بِإيفاءِ نُذُورِكِ للآلِهَةِ المُزَيَّفَةِ فِي كُلِّ بَيدَرِ قَمحٍ.

Mos u gëzo, o Izrael, për të ngazëlluar si popujt e tjerë, sepse je kurvëruar duke u larguar nga Perëndia yt; ke dashur pagesën e prostitutës në të gjithë lëmenjtë e grurit.

2 ب َيدَرُ القَمحِ وَمِعصَرَةُ النَّبِيذِ لَنْ يُعطِيا طَعاماً، وَسَيَجعَلُ الخَمرَ تَنفَدُ مِنْ إسْرائِيلَ.

Lëmi dhe trokulli nuk do t’i ushqejnë dhe mushti do t’i lërë të zhgënjyer.

3 ل َن يُقِيمُوا فِي أرْضِ اللهِ ، فَسَيَرجِعُ أفْرايِمُ إلَى مِصرَ، وَسَيَأكُلُونَ فِي أشُّورَ طَعاماً نَجِساً.

Ata nuk do të banojnë në vendin e Zotit, por Efraimi do të kthehet në Egjipt dhe në Asiri do të hanë ushqime të papastra.

4 ل َن يُقَدِّمُوا سَكيباً للهِ ، وَلَن يُقَدِّمُوا ذَبائِحَهُمْ لَهُ. وَسَيَكُونُ ذَلِكَ كَالخُبزِ المُلَوَّثِ لَهُمْ، يَتَنَجَّسُ كُلُّ مَنْ يَأكُلُ مِنهُ. لَقَد جَعَلُوا خُبزَهُمْ نَجِساً، لِذَلِكَ لَن يَدخُلَ بَيتَ اللهِ.

Nuk do t’i bëjnë më libacione vere Zotit dhe flijimet e tyre nuk do të pëlqehen prej tij. Do të jenë për ta si një ushqim zie; kushdo që do ta hajë do të ndotet, sepse buka e tyre do të vlejë për t’i mbajtur në jetë, nuk do të hyjë në shtëpinë e Zotit.

5 م اذا سَتَفعَلُونَ فِي يَومِ الاحتِفالِ، فِي يَومِ عِيدِ اللهِ ؟

Çfarë do të bëni në ditët solemne dhe në ditët e kremtimit të Zotit?

6 س َيَهرُبُونَ مِنَ الخَرابِ. حِينَئِذٍ، سَتَجمَعُهُمْ مِصرُ، وَمَمفِيسُ سَتَدفِنُهُمْ. سَيَنْمُو الحَسَكُ فَوْقَ كُنُوزِ فِضَّتِهِمْ، وَسَتَكُونُ الأشواكُ فِي خِيَمِهِمْ. رَفضُ إسْرائِيلَ للأنبِياءِ الحَقِيقِيِّين

Sepse ja, ndonëse i kanë shpëtuar shkatërrimit, Egjipti do t’i mbledhë bashkë, Mofi do t’i varrosë; gjërat e tyre të çmuara prej argjendi do t’i pushtojnë hithrat, dhe në çadrat e tyre do të rriten ferrat.

7 ل ِيَعلَمْ بَنُو إسْرائِيلَ أنَّ وَقتَ العِقابِ قَدْ جاءَ، وَوَقتَ سَدادِ الدُّيُونِ قَدْ جاءَ. النَّبِيُّ أحْمَقُ، وَالرَّجُلُ الَّذِي فِيهِ رُوحُ اللهِ مَجنُونٌ. إثمُكُمْ كَبيرٌ! لِذا فَإنَّ حِقدَكُمْ كَبيرٌ.

Kanë ardhur ditët e ndëshkimit, kanë ardhur ditët e shpagimit; Izraeli do ta mësojë. Profeti është një i pamend, njeriu i frymës flet përçart, për shkak të madhësisë së paudhësisë sate dhe të madhësisë së armiqësisë sate.

8 ه ُناكَ نَبِيٌّ يُراقِبُ أفْرايِمَ مَعَ اللهِ، وَهُناكَ فَخٌّ مَنصُوبٌ لَهُ عَلَى كُلِّ الطُّرُقِ. يُبغِضُونَهُ حَتَّى فِي بَيتِ إلَهِهِ!

Roja e Efraimit është me Perëndinë tim, por profeti yt është një lak i gjuetarit të zogjve në të gjitha rrugët e tij; ka armiqësi në shtëpinë e Perëndisë së tij.

9 ق َدْ دُمِّرُوا تَدْمِيراً، كَما حَدَثَ فِي وَقتِ جَبْعَةَ. سَيَتَذَكَّرُ اللهُ إثمَهُمْ وَسَيُعاقِبُهُمْ عَلَى خَطِيَّتِهِمْ. دَمارُ إسرائِيلَ بِسَبَبِ عِبادَةِ الأوثان

Ata u korruptuan thellë si në ditët e Gibeahut; por ai do ta mbajë mend paudhësinë e tyre, do të ndëshkojë mëkatet e tyre.

10 « وَجَدتُ إسْرائِيلَ فَكانُوا كَقُطُوفِ عِنَبٍ فِي البَرِّيَّةِ. رَأيْتُ آباءَكُمْ فَكانُوا كَأفضَلِ ثِمارِ التِّينِ فِي بِدايَةِ زَمَنِ الحَصادِ. لَكِنَّهُمْ ذَهَبُوا إلَى الِإلَهِ المُزّيَّفِ بَعلِ فَغُورَ، وَكَرَّسُوا أنفُسَهُمْ للعارِ، وَصارُوا كَرِيهِينَ كَالآلِهَةِ الَّتِي أحَبُّوها. أولادُ بَنِي إسْرائِيل

"Unë gjeta Izraelin si rrushi në shkretëtirë, pashë etërit tuaj si fiqtë e parë mbi një fik të ri. Por, mbasi arritën në Baal-peor, u dhanë pas poshtërsisë dhe u bënë të neveritshëm si ajo që ata donin.

11 « سَيَطِيرُ مَجدُ أفْرايِمَ بَعِيداً. لَنْ تَعُودَ النِّساءُ تُنجِبُ أوْ تَحفَظُ جَنيناً أوْ تَحبَلُ.

Lavdia e Efraimit do të fluturojë si zog; nuk do të ketë më lindje, as barrë, as mbarsje.

12 و َحَتَّى إنْ رَبَّينَ أولاداً، فَإنِّي سَأحرِمُهُنَّ مِنهُمْ كُلِّهِمْ. وَالوَيلُ لَهَنُّ حَقّاً، حِينَ أبتَعِدُ عَنهُنَّ.

Edhe sikur të rritin bijtë e tyre, unë do t’i lë pa ata, deri sa të mos mbetet më asnjë njeri; po, mjerë ata kur të largohem prej tyre!

13 ع ِندَما رِأيْتُ أفْرايِمَ، كانَ كَشَجَرَةً مَزرُوعَةً فِي مَرعَىً جَميلٍ، لَكِنَّ أفْرايِمَ سَيَقُودُ الآنَ أولادَهُ إلَى الذَّبْحِ.»

Efraimi, duke shikuar nga Tiro, është vendosur në një vend të këndshëm; por Efraimi duhet t’ia çojë bijtë e tij atij që do t’i vrasë".

14 ف َماذا سَتُعطِيهِمْ يا اللهُ ؟ أعْطِهِمْ رَحِماً عَقِيماً، وَثَدِيَّينِ جافَّينِ.

Jepu atyre, o Zot… Çfarë do t’u japësh atyre? Jepu atyre një bark që dështon dhe gji të shterura.

15 « بِسَبَبِ كُلِّ الشَّرِّ الَّذِي عَمِلُوهُ فِي الجِلجالِ، أبْغِضُهُمْ. بِسَبَبِ شَرِّ أعمالِهِمْ فَإنِّي سَأطرُدُهُمْ مِنْ بَيتِي. لَنْ أُحِبَّهُمْ ثانِيَةً. كُلُّ رُؤَسائِهِمْ مُتَمَرِّدُونَ.

Gjithë ligësia e tyre është në Gilgal; atje fillova t’i urrej. Për shkak të ligësisë së veprimeve të tyre do t’i dëboj nga shtëpia ime, nuk do t’i dua më; tërë krerët e tyre janë rebelë.

16 ض ُرِبَ أفْرايِمُ، جِذرُهُمْ جَفَّ تَماماً، وَهُمْ لا يَصنَعُونَ أيَّ ثَمَرٍ. وَحَتَّى إذا حَبِلْنَ، فَإنِّي سَأقتُلُ ما تَلِدُهُ أرحامُهُنَّ.»

Efraimi është goditur, rrënja e tij është tharë; ata nuk do të japin më fryt. Po, edhe sikur të kenë fëmijë, unë do të bëj që frytet e dashur të vdesin që në bark.

17 إ لَهِي سَوفَ يَرفُضُهُمْ، لأنَّهُمْ لَنْ يَستَمِعُوا لَهُ، وَسَيَكُونُونَ كَشَعبٍ مُتَفَرِّقٍ وَتائِهٍ بَينَ الأُمَمِ.

Perëndia im do t’i hedhë poshtë, sepse nuk e kanë dëgjuar. Dhe ata do të shkojnë duke u endur midis kombeve.