1 ي َقُولُ اللهُ: «تَنَبَّهُوا أيُّها الأبناءُ الَّمُتَمَرِّدُونَ! أنتُمْ تُنَفِّذُونَ خُطَّةً لَيسَتْ هِيَ خُطَّتِي. وَتَعقِدُونَ تَحالُفاً بِخِلافِ مَشيئَتِي. فَتُضِيفُونَ خَطايا عَلَى خَطاياكُمْ.

"Mjerë bijtë rebelë, thotë Zoti, që bëjnë projekte që nuk vijnë nga unë, që lidhin aleanca, por pa Frymën time, për të grumbulluar mëkate mbi mëkate;

2 و َيلٌ للَّذِينَ يَنزِلُونَ إلَى مِصرَ مِنْ دُونِ مَشُورَتِي، لِيَطلُبُوا حِمايَةَ فِرعَوْنَ، وَمَلجأً فِي ظِلِّ مِصرَ.

që shkojnë poshtë në Egjipt pa konsultuar më parë gojën time, për t’u përforcuar në forcën e Faraonit dhe për të kërkuar strehë në hijen e Egjiptit!

3 « سَتَكُونُ حِمايَةُ فِرعَوْنَ لَكُمْ خِزياً، وَاللُّجُوءُ إلَى مِصرَ عاراً.

Por forca e Faraonit do të jetë turpi juaj dhe streha në hije të Egjiptit fatkeqësia juaj.

4 ر ُؤَساؤُهُ فِي صُوعَنَ، وَرُسُلُهُ فِي حانِيسَ،

Sepse princat e tij kanë shkuar në Tsoan dhe ambasadorët e tij kanë arritur në Hanes.

5 إ لّا أنَّ الجَمِيعَ سَيَخجَلُونَ مِنْ شَعبٍ لا يَستَطِيعُ مُساعَدَتَهُمْ. فَمِصرُ لَنْ تُعِينُهُمْ أوْ تَنفَعَهُمْ، بَلْ سَتَأتِي بِالخِزيِ وَالعارِ.» رِسالَةُ اللهِ إلَى يَهُوذا

Por do të turpërohen të gjithë nga një popull që nuk do t’u hyjë fare në punë, që nuk do t’iu japë asnjë ndihmë o përfitim, por vetëm turp dhe poshtërim.

6 ه َذِا وَحيٌّ حَولَ حَيواناتِ أرْضِ النَّقَبِ: فِي أرْضِ ضِيقٍ وَخَطَرٍ، فِي الأرْضِ المَلِيئَةِ بِاللَّبُواتِ وَالأُسُودِ وَالأفاعِي السّامَّةِ الخَطِرَةِ، سَيَحمِلُونَ ثَروَتَهُمْ عَلَى ظُهُورِ الحَمِيرِ، وَكُنُوزَهُمْ عَلَى أسنِمَةِ الجِمالِ، إلَى شَعبٍ لا يَستَطِيعُ مُساعَدَتَهُمْ.

Një profeci kundër kafshëve të Neghevit: nëpërmjet një vendi të mjeruar dhe plot ankthe, prej të cilit vijnë luanesha dhe luani, nepërka dhe gjarpëri i zjarrtë që fluturon, ata mbartin pasuritë e tyre mbi kurrizin e gomarëve dhe thesaret e tyre mbi kurrizin e deveve një populli prej të cilit nuk kanë për të përfituar asgjë.

7 م َعُونَةُ مِصْرَ لا قِيمَةَ لَها، لِهَذا سَمَّيتُها: «رَهَبُ الَّتِي لا تَعْمَلُ شَيئاً.»

Sepse ndihma e Egjiptit është e kotë dhe e padobishme, prandaj unë e quaj: "Rahab-Hem-Shebeth".

8 ا ذْهَبِ الآنَ وَانحَتْ هَذا الكَلامَ عَلَى لَوحٍ أمامَهُمْ. اكتُبهُ فِي كِتابٍ، حَتَّى يَكُونَ شاهِداَ فِي المُستَقبَلِ وَإلَى الأبَدِ:

Tani eja, shkruaje këtë mbi një rrasë të vogël dhe shkruaje në një libër, që të mbetet për ditët e ardhshme, për gjithnjë, përjetë.

9 ه َذا شَعبٌ مُتَمَرِّدٌ. هُمْ كَالأولادِ الخَدّاعِينَ الَّذِينَ يَرفُضُونَ طاعَةَ تَعلِيمِ اللهِ.

Sepse ky është një popull rebel, janë bij gënjeshtarë, bij që nuk duan të dëgjojnë ligjin e Zotit,

10 ي َقُولُونَ لأصْحابِ الرُّؤَى: «لا تَرُوا رُؤَىً،» وَلِلأنبِياءِ: «لا تَتَنَبَّأُوا لَنا بِما هُوَ صَحِيحٌ، بَلْ أخبِرُونا عَنِ الأُمُورِ النّاعِمَةِ، وَتَنَبَّأُوا لَنا بِالأوْهامِ.

që u thonë shikuesve: "Mos kini vegime," dhe profetëve: "Mos na profetizoni gjëra të vërteta, na tregoni gjëra të këndshme, na profetizoni gjëra mashtruese.

11 ا بتَعِدُوا عَنِ الطَّرِيقِ، لا نُرِيدُ أنْ نَسْمَعَ بِقُدُّوسِ إسْرائِيلَ فِيما بَعْدُ.» العَونُ مِنَ اللهِ فَقَط

Dilni jashtë rruge, braktisni shtegun e drejtë, largoni nga sytë tona të Shenjtin e Izraelit!"".

12 ي َقُولُ قُدُّوسُ إسْرائِيلَ: «لأنَّكُمْ رَفَضتُمْ هَذا الكَلامَ وَوَثِقتُمْ بِالظُّلمِ وَالخِداعِ وَاتَّكَلْتُمْ عَلَيهِما.

Prandaj kështu thotë i Shenjti i Izraelit: "Me qenë se ju e përçmoni këtë fjalë dhe keni besim te shtypja dhe te ligësia, dhe mbështeteni mbi to,

13 ل ِذَلِكَ سَتَكُونُ هَذِهِ الخَطِيَّةُ لَكُمْ مِثلَ صَدعٍ فِي سُورٍ مُرتَفِعٍ عَلَى وَشَكِ السُّقُوطِ. يَتَحَطَّمُ فَجأةً فِي لَحظَةٍ واحِدَةٍ.

kjo paudhësi do të jetë për ju si e çarë që rrezikon të rrëzohet, një dalje te një mur i lartë, rrëzimi i të cilit ndodh papritmas, në një çast,

14 و َيَكُونُ حُطامُهُ مِثلَ وِعاءٍ مِنْ فَخّارٍ يَتَحَطَّمُ إلَى شَظايا. فَلا تَجِدُ قِطعَةً كَبِيرَةً بِما يَكفِي لأخْذِ جَمرَةٍ مِنْ مَوقِدٍ، أوْ لِغَرفِ ماءٍ مِنْ حَوضٍ.»

dhe thyhet si një enë prej balte të pjekur, që dikush copëton pa mëshirë duke mos mundur të gjejë në copat e tij qoftë edhe një copë për të marrë zjarr në vatër ose për të marrë ujë nga sterna".

15 ل أنَّ هَذا هُوَ ما يَقُولُهُ الرَّبُّ الإلَهُ قُدُّوسُ إسْرائِيلَ: «بِالطَّمَأنِينَةِ وَالرُّجُوعِ إلَيَّ تَخلُصُونَ، بِالهُدُوءِ وَالثِّقَةِ بِي تُصبِحُونَ أقوِياءَ.» وَلَكِنَّكُمْ رَفَضْتُمْ

Sepse kështu thotë Zoti, Zoti, i Shenjti i Izraelit: "Duke u kthyer tek unë dhe duke pushuar tek unë, do të shpëtoni; forca juaj qëndron në qetësinë dhe në besimin tuaj. Por ju nuk keni dashur,

16 و َقُلْتُمْ: «لا، بَلْ سَنَهرُبُ عَلَى الخَيلِ.» لِذَلِكَ سَتَهرُبُونَ. وَقُلْتُمْ: «سَنَركَبُ عَلَى خَيلٍ سَرِيعَةٍ.» لِذَلِكَ يَكُونُ الَّذِينَ يُطارِدُونَكُمْ سَرِيعِينَ.

madje keni thënë: "Jo, ne do të ikim me kuajt tanë!". Prandaj ju do të ikni. Dhe: "Do të shkojmë me kuaj të shpejtë!". Prandaj ata që do t’ju ndjekin do të jenë edhe më të shpejtë.

17 أ لفٌ مِنكُمْ سَيَهرُبُونَ مِنْ صَرخَةِ واحِدٍ، وَكُلُّكُمْ سَتَهرُبُونَ مِنْ صَرخَةِ خَمسَةٍ. وَتُترَكُونَ وَحدَكُمْ كَسارِيَةٍ عَلَى تَلَّةٍ، وَكَأثَرٍ عَلَى رابِيَةٍ. مَعُونَةُ اللهِ لِشَعبِه

Një mijë prej jush do të ikin nën kërcënimin e një të vetmi; nën kërcënimin e pesë vetave do të ikni me vrap, deri sa të rrini si një hu mbi majën e një mali, si një flamur mbi një kodër".

18 ل ِذَلِكَ يَنتَظِرُ اللهُ الوَقتَ لِيَتَرَأَّفَ عَلَيكُمْ، وَلِيَقُومَ فَيَرحَمَكُمْ. لأنَّ اللهَ إلَهٌ عادِلٌ، هَنِيئاً لِمُنتَظِرِي عَدلِهِ.

Prandaj Zoti do të presë për t’ju dhënë hir, pastaj ai do të lartësohet, sepse i erdhi keq për ju, sepse Zoti është një Perëndi i drejtësisë. Lum të gjithë ata që kanë shpresë tek ai!

19 ي ا شَعبَ صِهْيَوْنَ السّاكِنِينَ فِي مَدينَةِ القُدْسِ، لَنْ تَبكُوا فِيما بَعْدُ، فَاللهُ سَيَتَحَنَّنُ عَلَيكُمْ عِندَما يَسمَعُ صَوتَ صُراخِكُمْ. فَعِندَ سَماعِهِ لِصَرخَتِكُمْ، سَيَستَجِيبُ لَكُمْ سَريعاً.

O popull i Sionit që banon në Jeruzalem, ti nuk do të qash më. Ai do të të bëj nder me siguri; duke dëgjuar zërin e britmës sate; sapo të të dëgjojë, do të përgjigjet.

20 ف َمَعَ أنَّ الرَّبَّ يَجعَلُ لَكُمُ الضِّيقَ طَعاماً وَالشِّدَّةَ شَراباً، إلّا أنَّ مُعَلِّمَكُمْ لَنْ يَختَفِيَ، بَلْ سَتَرَوْنَهُ بِعُيُونِكُمْ.

Edhe sikur Zoti t’ju japë bukën e ankthit dhe ujin e shtypjes, megjithatë ata që të mësojnë nuk do të duhet të fshihen, dhe sytë e ty do të shohin mësuesit e tu.

21 ع ِندَما تَتَّجِهُونَ إلَى اليَمِينِ أوِ اليَسارِ، تَسمَعُونَ صَوتاً خَلفَكُمْ يَقُولُ: «هَذا هُوَ الطَّرِيقُ، سِيرُوا فِيهِ.»

Kur do të shkoni djathtas ose kur do të shkoni majtas, veshët e tu do të dëgjojnë prapa teje një fjalë që do të thotë: "Kjo është rruga, ecni në të!".

22 س َتَرَوْنَ نَجاسَةَ تَماثِيلِكُمُ المُغَشّاةِ بِالفِضَّةِ، وَأصنامِكُمُ المُغَشّاةِ بِصَفائِحِ الذَّهَبِ. سَتُلقُونَها بَعِيداً كَمَلابِسَ قَذِرَةٍ. وَسَتَقُولُونَ لَها: «ابتَعِدِي عَنّا.»

Konsiderojini si të papastra shëmbëlltyrat tuaja të gdhendura të veshura me argjend dhe shëmbëlltyrat tuaja prej metali të derdhur të veshura me ar; do t’i flakni tutje si një gjë e papastër, "Jashtë!," do t’u thoni atyre.

23 ث ُمَّ يُعطِي اللهُ مَطَراً لِحُبُوبِكَ الَّتِي تَبذُرُها فِي الأرْضِ. وَسَتَكُونُ غَلَّةُ الأرْضِ وافِرَةً. وَسَتَرعَى قُطعانُكَ فِي ذَلِكَ الوَقتِ فِي مَرعَىً واسِعٍ.

Atëherë ai do t’i japë shiun për farën tënde që do të kesh mbjellë në tokë; dhe buka që toka do të prodhojë do të jetë e shijshme dhe e bollshme; atë ditë bagëtia jote do të kullosë në kullota të gjera.

24 و َسَتَأكُلُ ثِيرانُكَ وَحَمِيرُكَ الَّتِي تَحرُثُ الأرْضَ أفضَلَ أنواعِ العَلَفِ المُذَرَّى بِالمِذراةِ.

Qetë dhe gomarët që punojnë tokën do të hanë forazhin me kripë, të ajrosur me lopatën e drithit.

25 ي َومَ يُقتَلُ كَثِيرُونَ وَتَسقُطُ الأبراجُ، سَتَكُونُ هُناكَ جَداوِلُ مِياهٍ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ عالٍ، وَعَلَى كُلِّ تَلَّةٍ مُرتَفِعَةٍ.

Mbi çdo mal të lartë dhe mbi çdo kodër të lartë do të ketë rrëke dhe rrjedha uji ditën e masakrës së madhe, kur do të rrëzohen kullat.

26 س َيَكُونُ نُورُ القَمَرِ كَنُورِ الشَّمسِ، وَنُورُ الشَّمسِ سَيَتَضاعَفُ سَبعَ مَرّاتٍ كَما لَو كانَ نُورَ سَبعَةِ أيّامٍ مَعاً. يَكُونُ ذَلِكَ فِي اليَومِ الَّذِي يُضَمِّدُ اللهُ فِيهِ جُرُوحَ شَعبِهِ، وَيَشفِي رُضُوضَ الضَّرَباتِ الَّتِي تَلَقُّوها.

Drita e hënës do të jetë si drita e diellit, dhe drita e diellit do të jetë shtatë herë më e fortë, si drita e shtatë ditëve, ditën kur Zoti do të lidhë plagën e popullit të tij dhe do të shërojë plagën e shkaktuar nga goditjet e tij.

27 ه ا إنَّ اسْمَ اللهِ سَيَأتِي مِنْ بَعِيدٍ. غَضَبُهُ يَشتَعِلُ كَنارٍ تُظَلِّلُها سَحابَةُ دُخانٍ ثَقِيلَةٌ. شَفَتاهُ مَملُوءَتانِ بِالغَضَبِ، وَلِسانُهُ كَالنّارِ المُلتَهِمَةِ.

Ja, emri i Zotit vjen nga larg; zemërimi i tij është i zjarrtë dhe barra e tij e rëndë; buzët e tij janë plot indinjatë dhe gjuha e tij si një zjarr që të përpin;

28 ن َفخَتُهُ كَالنَّهرِ المُتَدَفِّقِ الَّذِي يَصِلُ إلَى العُنقِ. إلَى أنْ يُغَرْبِلَ الأُمَمَ فِي غِرْبالِ الدَّمارِ، وَيُسَيطِرَ عَلَى الشَّعُوبِ بِلِجامٍ عَلَى أفواهِهِمْ.

fryma e tij është si një përrua që vërshon dhe që arrin deri në qafë për të shoshitur kombet me shoshën e shkatërrimit dhe për të vënë në nofullat e popujve një fre që t’i bëjë të përdalin.

29 أ مّا أنتُمْ فَسَتُغَنُّونَ كَأنَّكُمْ فِي لَيلَةِ عِيدٍ! سَتَفرَحُونَ مِنَ القَلبِ، كَمَنْ يَمشِي علَى أنغامِ النّايِ وَهُوَ صاعِدٌ إلَى جَبَلِ اللهِ ، صَخرَةِ إسْرائِيلَ.

Atëherë do t’ia merrni një këngë si natën kur kremtoni një festë; dhe do të keni gëzim në zemër, ashtu si ai që shkon me zërin e fyellit në malin e Zotit, në kështjellën e Izraelit.

30 و َسَيُسمِعُ اللهُ كُلَّ واحِدٍ صَوتَهُ الجَلِيلَ. سَيُرِيهِمْ يَدَهُ القَوِيَّةَ وَهِيَ تَنزِلُ بِسَخَطٍ وَلَهِيبِ نارٍ مُدَمِّرَةٍ مِثلَ عاصِفَةٍ مَصحُوبَةٍ بِمَطَرٍ شَدِيدٍ وَبَرَدٍ.

Pastaj Zoti do të bëjë të dëgjohet zëri i tij madhështor dhe do të tregojë si godet me krahun e tij kur tërbohet zemërimi i tij, në flakën e një zjarri gllabërues, në mes shpërthimesh të furishme, uraganësh dhe breshëri gurësh.

31 ل أنَّ أشُّورَ سَتَرتَعِبُ مِنْ صَوتِ اللهَ إذْ يَضرِبُ بِعَصاهُ.

Me qenë se Asiria do të goditet nga frika e zërit të Zotit, që do ta rrahë me shufër;

32 ك ُلُّ مَرَّةٍ يُعاقِبُ بِها اللهُ أشُّورَ بِعَصاهُ، تُضْرَبُ الدُّفُوفُ وَتُعْزَفُ القِيثاراتِ. فَاللهُ يُلوِّحُ بَقَبْضَتِهِ ضِدَّ أشُّورَ.

dhe çdo goditje që do të jepet me shkopin të cilin Zoti do të bëjë t’i bjerë mbi të, do të shoqërohet nga tingujt e dajreve dhe të qesteve. Ai do të luftojë kundër asaj duke tundur dorën në mënyrë kërcënuese.

33 ل أنَّ وَادِيَ النّارِ مُعَدٌّ مُنذُ مُدَّةٍ لِلإلَهِ مُولِكَ. جُعِلَ عَمِيقاً وَواسِعاً، وَامتَلأَ ناراً وَخَشَباً. وَنَسمَةُ اللهِ تُشْعِلُهُ كَنَهرٍ مِنْ كِبرِيتٍ.

Tofeti është përgatitur prej shumë kohe, ai është gati edhe për mbretin; ky e ka bërë të thellë dhe të gjerë; mbi turrën e druve për ta djegur ka zjarr dhe dru me shumicë; fryma e Zotit, si një rrymë squfuri, do ta ndezë.