1 ه َذِهِ وَحيٌ حَولَ وادِي الرُّؤيا: ماذا جَرَى لَكِ يا قُدْسُ، حَتَّى صَعِدَ الجَمِيعُ إلَى سُطُوحِ المَنازِلِ؟
Profecia kundër Luginës së Vegimit. Çfarë ke ti tani që ke hipur e tëra mbi çatitë,
2 ك ُنتِ مَدِينَةً مَلِيئَةً بِالضَّجَّةِ، وَكُنتِ سَعِيدَةً وَمَلِيئَةً بِالهُتافِ. كُلُّ شَعبِكِ الَّذِي قُتِلَ، لَمْ يُقتَلْ بِالسُّيُوفِ، وَلا ماتَ فِي المَعرَكَةِ.
ti që je plot me britma, qytet zhurmëmadh, qytet dëfrimesh? Të vrarët e tu nuk janë vrarë nga shpata as kanë vdekur në betejë.
3 ك ُلُّ قادَةِ الجَيشِ هَرَبُوا مَعاً، لَكِنَّهُمْ أُسِرُوا مِنْ دُونِ أقواسٍ. كُلُّ الَّذِينَ أُمسِكُوا، سُجِنُوا مَعاً، مَعَ أنَّهُمْ هَرَبُوا بَعِيداً.
Tërë krerët e tu kanë ikur bashkë, janë zënë robër pa hark; tërë ata që u gjetën te ti u zunë robër, megjithëse kishin ikur larg.
4 ل ِذَلِكَ قُلْتُ: «لا تُحَدِّقُوا بِي، اترُكُونِي وَأنا أبْكِي بِمَرارَةٍ، لا تُسرِعُوا إلَى تَعزِيَتِي عَلَى دَمارِ شَعبِي العَزِيزِ.»
Prandaj them: "Largoni shikimin nga unë; unë do të qaj me hidhërim. Mos kërkoni të më ngushëlloni për dëshpërimin e bijës së popullit tim".
5 ل أنَّ الرَّبَّ الإلَهَ القَدِيرَ قَدْ عَيَّنَ يَومَ ضَجَّةٍ وَدَوسٍ وَتَشوِيشٍ فِي وادِي الرُّؤيا. حَدَّدَ يَومَ هَدمِ أسوارٍ، وَيَومَ صُراخٍ إلَى الجِبالِ لِطَلَبِ العَونِ.
Sepse është një ditë lemerie, shkatërrimi dhe ngurimi nga ana e ZOTIT, të Zotit të ushtrive; në Luginën e Vegimeve muret janë shembur dhe britma për ndihmë arrin deri në mal.
6 س َيَحمِلُ جُنُودُ عِيلامَ جُعَبَ أقواسِهِمْ مَعَ المَركَباتِ وَالفُرسانِ. وَسَيُجَهِّزُ جُنُودُ قِيرَ تُرُوسَهُمْ.
Elami ka marrë kukurën me qerre njerëzish dhe kalorësish. Kiri ka zbuluar mburojën.
7 و َسَتَمتَلِئُ أفضَلُ أودِيَتِكِ بِالمَركَباتِ، وَسَيَقِفُ الفُرسانُ فِي مَواقِعِهِمْ عَلَى البَوّابَةِ.
Do të ndodhë që luginat e tua më të mira do të jenë plot me qerre dhe kalorësit do të zënë pozicion para portave të tua.
8 و َسَيَهدِمُ عَدُوُّ يَهُوذا أسوارَها الَّتِي تَحمِيها. فِي ذَلِكَ الوَقتِ، سَتَرغَبُونَ فِي الحُصُولِ عَلَى الأسلِحَةِ المَخزُونَةِ فِي قَصرِ الغابِ.
Pastaj ai hoqi mbrojtjen e Judës dhe po atë ditë ti e hodhe shikimin mbi arsenalin e pallatit të Pyllit.
9 س َتَرَونَ أنَّهُ تُوجَدُ شُقُوقٌ كَثِيرَةٌ فِي أسوارِ مَدِينَةِ داوُدَ، وَسَتَجمَعُونَ مِياهَ البِرْكَةِ السُّفلَى المَخزُونَةِ.
Keni parë gjithashtu sa të shumta ishin të çarat në muret e qytetit të Davidit, dhe keni mbledhur ujërat e hauzit të poshtëm.
10 س َتُحصُونَ بُيُوتَ مَدينَةِ القُدْسِ وَتَهدِمُونَها مِنْ أجلِ تَرمِيمِ السُّورِ وَتَقوِيَتِهِ بِحِجارَتِها.
Keni numëruar shtëpitë e Jeruzalemit dhe keni shembur shtëpi për të fortifikuar muret.
11 س َتَحفِرُونَ خَندَقاً لِخَزنِ الماءِ بَينَ السُّورَينِ مِنْ أجلِ تَجَمِيعِ المِياهِ المُتَدَفِّقَةِ مِنَ البِركَةِ القَدِيمَةِ. لَكِنَّكُمْ لَنْ تَنظُرُوا إلَى الَّذِي فَعَلَ ذَلِكَ. وَلَنْ تَرُوا مَنْ خَطَّطَ لَهُ مُنذُ القَدِيمِ.
Përveç kësaj keni ndërtuar një rezervuar midis dy mureve për ujërat e hauzit të vjetër, por nuk keni parë se kush e ka bërë këtë, as nuk keni marrë parasysh kush e ka menduar këtë prej një kohe të gjatë.
12 ف ِي ذَلِكَ الوَقتِ، دَعا الرَّبُّ الإلَهُ القَدِيرُ إلَى البُكاءِ وَالنُّواحِ، وَحَلقِ الرَّأسِ وَلِبسِ الخَيشِ.
Atë ditë Zoti, Zoti i ushtrive, ju thirri që të qani, të mbani zi, të rruani kokën dhe të mbështilleni me thasë.
13 ل َكِنَّ النّاسَ أخَذُوا فِي اللّهوِ وَالاحتِفالِ! ذَبَحُوا عُجُولاً وَغَنَماً لِياكُلُوا لَحماً وَيَشرَبُوا خَمراً! وَغَنُّوا فَقالُوا: «فَلْنَأْكُلْ وَنَشرَبْ، لِأنَّنا غَداً سَنَمُوتُ.»
Po përkundrazi ja, gëzim dhe hare, priten qe dhe theren dele, hahet mish dhe pihet verë. "Të hamë dhe të pimë, se nesër do të vdesim!".
14 أ علَنَ اللهُ القَدِيرُ فِي أُذُنَيَّ فَقالَ: «لا يُمكِنُ أنْ يُغفَرَ هَذا الإثمُ لَكُمْ، بَلْ سَتَمُوتُونَ كُلُّكُمْ.» قالَ هَذا الرَّبُّ الإلَهُ القَدِيرُ. رِسالَةُ اللهِ إلَى شَبْنا
Por Zoti i ushtrive u ka thënë veshëve të mi: "Ky mëkati juaj nuk do të shlyhet deri sa ju të vdisni," thotë Zoti, Zoti i ushtrive.
15 ه َذا هُوَ ما قالَهُ الرَّبُّ الإلَهُ القَدِيرُ: «اذْهَبْ إلَى شَبْنا، خادِمِ المَلِكِ المَسؤُولِ عَنِ القَصرِ.
Kështu thotë Zoti, Zoti i ushtrive: "Shko pra te ky administrator, te Shebna, kryekujdestar, dhe i thuaj:
16 و َقُلْ لَهُ: ‹ماذا وَمَنْ لَكَ هُنا حَتَّى إنَّكَ حَفَرْتَ قَبراً لَكَ هُنا؟› فَقَدْ حَفَرَ قَبرَهُ فِي مَكانٍ مُرتَفِعٍ وَنَحَتَ مَسكَناً لَهُ فِي الصَّخرِ.
"Çfarë zotëron ti këtu dhe cilin ke këtu, që ke bërë të të gërmojnë këtu një varr, ashtu si ai që gërmon për vete një vendvarrim lart dhe pret në shkëmb një varr?".
17 « ها إنَّ اللهَ سَيَخلَعُكَ وَيَقذِفُ بِكَ بَعيداً أيُّها المُتَجَبِّرُ، وَسَيُمسِكُ بِكَ بِقُوَّةٍ.
Ja, Zoti po të flak me dhunë, o njeri i fuqishëm, dhe do të të kapë mirë.
18 س َيَلُفُّكَ كَالكُرَةِ وَيَرمِيكَ إلَى أرْضٍ بَعِيدَةٍ. سَتَمُوتُ هُناكَ، وَسَتَكُونُ مَركَباتُكَ الفاخِرَةُ مُخزِيَةً وَسَطَ مَركَباتِ سَيِّدِكَ الجَدِيدِ.
Do të të rrukullisë mirë e mirë dhe do të të hedhë si një top në një vend të gjerë. Aty do të vdesësh dhe do të mbarojnë qerret e tua krenare, o turp i shtëpisë së zotit tënd.
19 س َأطرُدُكَ مِنْ مَنصِبِكَ، وَسَتُطرَحُ مِنْ مَركِزِكَ.
Do të të dëbojë nga zyra jote dhe do të tërhiqesh poshtë nga posti yt!
20 « فِي ذَلِكَ الوَقتِ، سَأدعُو عَبدِيَ ألِياقِيمَ بْنَ حِلْقِيّا،
Atë ditë do të ndodhë që të thëras shërbëtorin tim Eliakim, birin e Hilkiahut;
21 و َسَأُلبِسُهُ ثَوبَكَ، وَسَأضَعُ عَلَيهِ حِزامَكَ الرَّسمِيَّ، وَسَأُعطِيهِ مَركِزَكَ. وَسَيَكُونُ كَأبٍ لِساكِنِي مَدينَةِ القُدْسِ وَلِبَنِي يَهُوذا.
do ta vesh me tunikën tënde, do t’i vë brezin tënd dhe do ta kaloj pushtetin tënd në duart e tij, dhe ai do të jetë një atë për banorët e Jeruzalemit dhe për shtëpinë e Judës.
22 و َسَأضَعُ مِفتاحَ قَصرِ داوُدَ كَقِلادَةٍ حَولَ رَقَبَتِهِ. ما يَفتَحُهُ لَنْ يَستَطِيعَ أحَدٌ أنْ يُغلِقَهُ، وَما يُغلِقُهُ لَنْ يَستَطِيعَ أحَدٌ أنْ يَفَتحَهُ.
Do të vë mbi supin e tij çelësin e shtëpisë së Davidit; kështu ai do të hapë dhe askush nuk do të mund ta mbyllë, do ta mbyllë dhe askush nuk do ta mund ta hapë.
23 « سَأُثَبِّتُهُ كَالوَتَدِ فِي حائِطٍ ثابِتٍ، فَيَكُونَ عَرشاً مَجِيداً لِبَيتِ أبِيهِ.
Do ta ngul si një gozhdë në një vend të sigurt, dhe ai do të bëhet një fron lavdie për shtëpinë e atit të tij.
24 و َسَتُعَلَّقُ عَلَيهِ كُلُّ الأشياءِ القَيِّمَةِ بِالنِّسبَةِ إلَى بَيتِ أبِيهِ وَنَسلِهِ وَنَسلِ أقارِبِهِ: كُلُّ الآنِيَةِ الصَّغِيرَةِ، مِنَ الكُؤُوسِ وَحَتَّى الأبارِيقِ.»
Nga ai do të varet tërë lavdia e shtëpisë së atit të tij, trashëgimtarët dhe degët anësorë, të gjitha enët edhe ato më të vogla, që nga kupat e e deri te shtambët e çdo lloji.
25 و َيَقُولُ اللهُ القَدِيرُ: «فِي ذَلِكَ الوَقتِ، يُخلَعُ الوَتَدُ الَّذِي ثُبِّتَ فِي حائِطٍ ثابِتٍ، وَيَسقُطُ كُلُّ ما عُلِّقَ عَلَيهِ إلَى الأرْضِ وَيَتَحَطَّمُ. لأنَّ اللهَ قَدْ تَكَلَّمَ.»
"Atë ditë, thotë Zoti i ushtrive, gozhda e ngulur në vend të sigurt do të hiqet, do të shkulet poshtë dhe do të bjerë; dhe gjithë pesha që mbante do të shkatërrohet, sepse Zoti ka folur".