1 و َدَعا يَسُوعُ تَلامِيذَهُ الاثنَي عَشَرَ، وَأعطاهُمْ سُلطاناً عَلَىْ الأرواحِ النَّجِسَةِ، لِطَردِها وَشِفاءِ جَمِيعِ الأمراضِ وَالعِلَلِ.

Pastaj Jezusi i thirri të dymbëdhjetë dishepujt e tij rreth vetes dhe u dha autoritet t’i dëbojnë frymërat e ndyra, dhe të shërojnë çdo sëmundje e çdo lëngatë.

2 و َهَذِهِ هِيَ أسماءُ الاثنَي عَشَرَ رَسُولاً: أوَّلاً سِمعانُ الَّذي يُدعَى أيضاً بُطرُسَ، وَأخُوهُ أندراوُسُ، يَعقُوبُ بْنُ زَبَدِي وَأخُوهُ يُوحَنّا،

Dhe emrat e dymbëdhjetë apostujve janë këta: i pari Simoni, i quajtur Pjetër dhe Andrea, vëllai i tij; Jakobi i Zebedeut dhe Gjoni, vëllai i tij;

3 ف ِيلِبُّسُ وَبَرْثِلْماوُسُ، تُوما وَمَتَّى جامِعُ الضَّرائِبِ، يَعقُوبُ بْنُ حَلْفَى وَتَدّاوُسَ،

Filipi dhe Bartolomeu; Thomai dhe Mateu tagrambledhësi, Jakobi i Alfeut dhe Lebeu, i mbiquajtur Tade;

4 س ِمعانُ الَّذي يُدعَى أيضاً «الغَيُّورَ،» وَيَهُوذا الإسْخَريُوطِيُّ الَّذِي خانَ يَسُوعَ.

Simon Kananeasi dhe Judë Iskarioti, ai që më pas e tradhtoi.

5 و َقَدْ أرسَلَ يَسُوعُ هَؤُلاءِ الاثنَي عَشَرَ وَأعطاهُمُ التَّعلِيماتِ التّالِيَةَ: «لا تَذهَبُوا إلَى مِنْطَقَةٍ غَيرِ يَهُودِيَّةٍ، وَلا تَدخُلُوا مَدِينَةً سامِرِيَّةً،

Këta janë të dymbëdhjetët që Jezusi i dërgoi mbasi u dha këto urdhëra: “Mos shkoni ndër paganë dhe mos hyni në asnjë qytet të Samaritanëve,

6 ب َلِ اذهَبُوا إلَى خِرافِ بَني إسْرائِيلَ الضّالَّةِ،

por shkoni më mirë te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit.

7 و َأعلِنُوا أنَّ مَلَكُوتَ السَّماواتِ قَرِيبٌ.

Shkoni dhe predikoni duke thënë: "Mbretëria e qiejve u afrua".

8 ا شفُوا المَرضَى، أقِيمُوا المَوتَى، اشفُوا البُرصَ، أخرِجُوا الأرواحَ الشِّرِّيرَةَ. أخَذْتُمُ السُّلطانَ لِعَمَلِ ذَلِكَ مَجّاناً، فَأعطُوا الآخَرِينَ مَجّاناً أيضاً.

Shëroni të sëmurët, pastroni lebrozët, ngjallni të vdekurit, dëboni demonët; falas morët, falas jepni.

9 ل ا تَحمِلُوا فِي أحزِمَتِكُمْ نُقُوداً مِنَ الذَّهَبِ أوْ الفِضَّةِ أوْ النُّحاسِ،

Mos grumbulloni ar, as argjend as bakër në qesen tuaj,

10 و َلا تَحمِلُوا حَقِيبَةً وَلا ثَوباً إضافِياً أوْ حِذاءً إضافِياً أوْ عُكّازاً. فَالعامِلُ يَستَحِقُّ طَعامَهُ.

as trasta për udhë, as dy palë tunika, as sandale, as shkop, sepse punëtori është i denjë për ushqimin e vet.

11 « وَعِندَما تَدخُلُونَ أيَّةَ مَدِينَةٍ أوْ قَريَةٍ، ابْحَثُوا عَنْ شَخصٍ يَستَحِقُّ أنْ يَستَقبِلَكُمْ، وَامْكُثُوا عِندَهُ حَتَّى تُغادِرُوا المَدِينَةَ.

Në çfarëdo qytet ose fshat që të hyni, pyetni në se ka aty ndonjë njeri të denjë dhe banoni tek ai deri sa të niseni.

12 و َعِندَما تَدخُلُونَ بَيتاً سَلِّمُوا عَلَى أهلِهِ.

Dhe kur hyni në shtëpi, e përshëndetni.

13 ف َإنْ كانَ أهلُ البَيتِ مُستَحِقِّينَ، فَإنَّ سَلامَكُمْ سَيَأتِي عَلَيهِمْ. وَإنْ كانوا غَيرَ مُستَحِقِّينَ، فَإنَّ سَلامَكُمْ سَيَرجِعُ إلَيكُمْ.

Dhe në se ajo shtëpi është e denjë, le të vijë paqja juaj mbi të; por, në se nuk është e denjë, paqja juaj le të kthehet përsëri tek ju.

14 إ نْ كانَ أحَدٌ لا يُرَحِبُّ بِكُمْ فِي بَيتٍ أوْ فِي مَدِينَةٍ، وَلا يَستَمِعُ إلَى رِسالَتِكُمْ، فَاخرُجُوا مِنْ ذَلِكَ البَيتِ أوْ تِلكَ المَدِينَةِ، وَانفُضُوا الغُبارَ الَّذِي عَلِقَ بِأقدامِكُمْ.

Dhe në se dikush nuk ju pret dhe nuk i dëgjon fjalët tuaja, duke dalë nga ajo shtëpi ose nga ai qytet, shkundni pluhurin nga këmbët tuaja.

15 أ قولُ الحَقَّ لَكُمْ، فِي يَومِ الدَّينونَةِ، سَيَكُونُ لأهلِ سَدُومَ وَعَمُّورَةَ حالٌ أكثَرَ احتِمالاً مِمّا لِتِلْكَ المَدِينَةِ. يَسُوعُ يُحَذِّرُ مِنَ الضِّيقات

Dhe në të vërtetë po ju them se ditën e gjyqit, vendi i Sodomës dhe i Gomorës do të trajtohet me më shumë tolerancë se ai qytet.

16 « ها أنا أُرسِلُكُمْ كَالغَنَمِ بَينَ الذِّئابِ. فَكُونُوا أذكِياءَ كَالحَيّاتِ، وَأبرِياءَ كَالحَمامِ.

Ja, unë po ju dërgoj si dele në mes të ujqërve; jini, pra, të mënçur si gjarpërinjtë dhe të pastër si pëllumbat.

17 ا حذَرُوا مِنَ النّاسِ، لِأنَّهُمْ سَيُسَلِّمُونَكُمْ لِلمُحاكَمَةِ فِي مَحاكِمِهِمْ، وَسَيجلِدُونَكُمْ فِي مَجامِعِهِمْ.

Por ruhuni nga njerëzit, sepse do t’ju zvarrisin përpara sinedrave të tyre dhe do t’ju fshikullojnë në sinagogat e tyre.

18 و َسَيُسَلِّمُونَكُمْ إلَى حُكّامٍ وَمُلُوكٍ لِأنَّكُمْ تَلامِيذِي. سَتَكُونُ هَذِهِ فُرصَتُكُمْ لِتَشهَدُوا عَنِّي لليَهودِ وَلِغَيرِ اليَهُودِ.

Dhe do t’ju çojnë përpara guvernatorëve dhe përpara mbretërve për shkakun tim, për të dëshmuar para tyre dhe para johebrenjve.

19 و َعِندَما يَقبِضَونَ عَلَيكُمْ، لا تَقلَقُوا بِخُصُوصِ ما سَتَقُولُونَهُ، لأنَّكُمْ سَتُعْطَونَ الكَلامَ المُناسِبَ فِي تِلْكَ السّاعَةِ

Dhe, kur t’ju dorëzojnë në duart e tyre, mos u shqetësoni se çfarë dhe si do të flisni; sepse në atë çast do t’ju jepet se çfarë duhet të thoni;

20 ت َذَكَّرُوا أنَّهُ لَيسَ أنتُمُ الَّذِينَ سَتَتَكَلَّمُونَ، بَلْ رُوحُ أبِيكُمْ هُوَ الَّذِي سَيَتَكَلَّمُ فيكُمْ.

sepse nuk do të jeni ju që do të flisni, por Fryma e Atit tuaj që do të flasë në ju.

21 « سَيُسَلِّمُ الأخُ أخاهُ لِلقَتلِ، وَسَيُسَلِّمُ الأبُ وَلَدَهُ. وَسَيَنقَلِبُ الأولادُ عَلَى وَالِدِيهِمْ وَيَقتُلُونَهُمْ.

Tani vëllai do të dorëzojë vëllanë në vdekje dhe ati të birin; dhe bijtë do të çohen kundër prindërve dhe do t’i vrasin.

22 و َسَيُبغُضُكُمْ جَمِيعُ النّاسِ بِسَبَبِ اسْمِي، وَلَكِنِ الَّذِي يَبقَى أميناً إلَى النِّهايَةِ، فَهَذا سَيَخلُصُ.

Dhe të gjithë do t’ju urrejnë për shkak të emrit tim; por ai që do të qëndrojë deri në fund, do të shpëtojë.

23 و َعِندَما يَضطَهِدُونَكُمْ فِي إحدَى المُدُنِ، اهرُبُوا إلَى مَدِينَةٍ أُخْرَى. أقولُ الحَقَّ لَكُمْ، لَنْ تَنتَهُوا مِنَ الذَّهابِ إلَى كُلِّ مُدُنِ إسْرائِيلَ حَتَّى يَأتِي ابْنُ الإنسانِ ثانِيَةً.

Por kur do t’ju përndjekin në një qytet, ikni në një tjetër, sepse në të vërtetë ju them se nuk do të përfundoni së përshkuari qytetet e Izraelit, para se të vijë Biri i njeriut.

24 « ما مِنْ تِلمِيذٍ أفضَلُ مِنْ مُعَلِّمِهِ، وَلا عَبدٍ أعظَمُ مِنْ سَيِّدِهِ.

Dishepulli nuk del mbi mësuesin, as shërbëtori mbi zotin e tij.

25 ف َلْيَكتَفِ التِّلمِيذُ بِأنْ يَصِيرَ كَمُعَلِّمِهِ، وَلْيَكتَفِ العَبْدُ بِأنْ يَصِيرَ كَسَيِّدِهِ. فَإنْ لَقَّبوا رَأسَ البَيتِ «بَعلَزَبُولَ، » فَماذا سَيُلَقِّبونَ بَقيَّةَ أعضاءَ البَيتِ؟ الخَوفُ مِنَ اللهِ لا مِنَ النّاس

I mjafton dishepullit të bëhet si mësuesi i tij dhe shërbëtorit të bëhet si zotëria e tij. Në se të zotin e shtëpisë e quajtën Beelzebub, aq më tepër do t’i quajnë ashtu ata të shtëpisë së tij!

26 « فَلا تَخافُوا مِنهُمِ، فَما مِنْ مَخفِيٍّ إلّا وَسَيُكشَفُ، وَما مِنْ مَستُورٍ إلّا وَسَيُعلَنُ.

Mos ia kini frikën pra, sepse nuk ka gjë të fshehtë që të mos zbulohet dhe asnjë sekret që nuk do të nijhet.

27 ف َكُلُّ ما أقُولُهُ لَكُمْ فِي الظُّلمَةِ، قُولُوهُ فِي النُّورِ، وَكُلُّ ما هُمِسَ بِهِ فِي الآذانِ، أذيعُوهُ مِنْ فَوقِ سُطُوحِ البُيُوتِ.

Atë që unë ju them në terr, e thoni në dritë; dhe atë që dëgjoni të thënë në vesh, predikojeni mbi çatitë.

28 « لا تَخافُوا مِنَ الَّذِينَ يَقتُلُونَ الجَسَدَ، لَكِنَّهُمْ لا يَستَطِيعُونَ قَتلَ النَّفسِ، بَلْ خافُوا مِنْ ذَلِكَ الَّذِي يَستَطِيعُ إهلاكَ الجَسَدِ وَالنَّفسِ كِلَيهِما فِي جَهَنَّمَ.

Dhe mos kini frikë nga ata që vrasin trupin, por nuk mund të vrasin shpirtin; kini frikë më tepër nga ai që mund t’ua humbë shpirtin dhe trupin në Gehena.

29 « ألا يُباعُ عُصفُورانِ بِفِلْسٍ واحِدٍ؟ وَمَعَ ذَلِكَ، لا يَسقُطُ أحَدُهُما عَلَىْ الأرْضِ إلّا بِإذْنِ أبِيكُمْ.

A nuk shiten vallë dy harabela për një aspër? Dhe, megjithatë asnjë prej tyre nuk bie për tokë pa dashjen e Atit tuaj.

30 أ مّا أنتُمْ فَحَتَّى شَعرُ رَأْسِكُمْ كُلُّهُ مَعدُودٌ.

Sa për ju, madje edhe të gjitha fijet e flokëve të kokës suaj janë të numëruara.

31 إ ذاً لا تَخافُوا، فَأنْتُمْ أثمَنُ مِنْ عَصافِيرَ كَثِيرَةٍ. الاعتِرافُ بِالمَسِيحِ أمامَ النّاس

Mos kini frikë, pra; ju vleni më tepër se shumë harabela.

32 « كُلُّ مَنْ يَعتَرِفُ بِي أمامَ الآخَرِينَ، فَسَأعتَرِفُ بِهِ أمامَ أبِي الَّذِي فِي السَّماءِ.

Prandaj kushdo që do të më rrëfenjë përpara njerëzve, dhe unë do ta rrëfejë përpara Atit tim që është në qiej.

33 و َمَنْ يُنكِرُنِي أمامَ النّاسِ، سَأُنكِرُهُ أمامَ أبِي الَّذِي فِي السَّماءِ. المَسيحُ أوَّلاً

Por kushdo që do të më mohojë përpara njerëzve, edhe unë do ta mohoj përpara Atit tim që është në qiej.”

34 « لا تَظُنُّوا أنِّي جِئتُ لِكَي أُرَسِّخَ سَلاماً عَلَى الأرْضِ. لَمْ آتِ لِأُعطِيَ سَلاماً بَلْ سَيفاً!

“Mos mendoni se unë erdha të sjell paqen mbi tokë; nuk erdha të sjell paqen, por shpatën.

35 أ تَيتُ: ‹لِيَنقَسِمَ الرَّجُلُ عَلَىْ أبِيهِ، وَالبِنتُ عَلَىْ أُمِّها، وَالكَنَّةُ عَلَىْ حَماتِها.

Sepse unë erdha ta ndaj birin nga ati, bijën nga nëna, nusen nga vjehrra,

36 ف َيَكونَ أعداءُ الإنسانِ هُمْ أهلَ بَيتِهِ!›

dhe armiqt e njeriut do të jenë ata të shtëpisë së vet.

37 « لِأنَّ مَنْ يُحِبُّ أباهُ وَأُمَّهُ أكثَرَ مِنِّي، لا يَستَحِقُّ أنْ يَكُونَ مِنْ خاصَّتِي. مَنْ يُحِبُّ ابْناً أوْ ابنَةً أكثَرَ مِنِّي، لا يَستَحِقُّ أنْ يَكُونَ مِنْ خاصَّتِي.

Ai që e do të atin ose nënën më shumë se unë, nuk është i denjë për mua; dhe ai që e do birin ose bijën më shumë se unë, nuk është i denjë për mua.

38 و َمَنْ لا يَأخُذُ صَلِيبَهُ وَيَتبَعُنِي فَهُوَ لا يَستَحِقُّنيْ.

Dhe ai që nuk e merr kryqin e vet dhe nuk vjen pas meje, nuk është i denjë për mua.

39 م َنْ يُحاوِلُ أنْ يَربَحَ حَياتَهُ سَيَخسَرُها، أمّا مَنْ يَخسَرُ حَياتَهُ لِأجلِي فَسَيَربَحُها.

Kush do të gjejë jetën e vet, do ta humbasë; por ai që do të humbasë jetën e vet për hirin tim, do ta gjejë përsëri.

40 « مَنْ يُرَحِّبُ بِكُمْ، فَإنَّهُ يُرَحِّبُ بِي. وَمَنْ يُرَحِّبُ بِي، فَإنَّهُ يُرَحِّبُ بِالَّذِي أرسَلَنِي.

Ai që ju pranon, më pranon mua; dhe ai që më pranon mua, pranon atë që më ka dërguar.

41 ف َالَّذِي يُرَحِّبُ بِنَبِيِّ لِأنَّهُ نَبِيٌّ، سَيَنالُ مُكافَأةَ نَبِيٍّ. وَالَّذِي يُرَحِّبُ بِبارٍّ، لِأنَّهُ بارٌّ سَيَنالُ مُكافَأةَ بارٍّ.

Ai që pranon një profet në emër të një profeti, do të marrë shpërblimin që i takon profetit; dhe ai që pranon të drejtin në emër të të drejtit, do të marrë shpërblimin që i takon të drejtit.

42 و َمَنْ يُعطِي وَلَو كَأسَ ماءٍ بارِدٍ لِأحَدِ تَلامِيذِي المُتَواضِعِينَ، لِأنَّهُ تِلمِيذِي، فَالحَقُّ أقُولُ لَكُمْ إنَّهُ لَنْ يُحرَمَ مِنْ مُكافَأتَهُ.»

Dhe kushdo që i jep për të pirë qoftë edhe vetëm një gotë uji të freskët ndonjërit prej këtyre të vegjëlve në emër të një dishepulli, në të vërtetë ju them, që ai nuk do të humbë aspak shpërblimin e tij.”