1 ه َذا قَولٌ جَدِيرٌ بِالثِّقَةِ: إنْ كانَ أحَدٌ يَرغَبُ بِأنْ يَكُونَ مُشرِفاً، فَإنَّ رَغبَتَهُ هَذِهِ نَبِيلَةٌ.

Kjo fjalë është e sigurt: Në qoftë se dikush dëshiron të bëhet peshkop, dëshiron një punë të mirë."

2 ل َكِنْ يَنبَغي أنْ يَحيا الشَّيخُ حَياةً لا تُعطِي مَجالاً لِلِانتِقادِ، وَأنْ لا يَكونَ مُتَزَوِّجاً مِنْ أكْثَرِ مِنِ امْرأةٍ واحِدَةٍ، مُعتَدِلاً مُتَعَقِّلاً وَقُوراً وَمِضيافاً. وَلا بُدَّ أنْ يَكُونَ مُعَلِّماً قَدِيراً.

Duhet, pra, që peshkopi të jetë i patëmetë, burrë i një gruaje të vetme, të jetë i përmbajtur, i arsyeshëm, i matur, mikpritës, i zoti të mësojë të tjerët,

3 و َلا يَنبَغي أنْ يَكُونَ مُولَعاً بِالخَمرِ أوْ مَيّالاً إلَى العُنفِ، بَلْ لَطِيفاً وَمُسالِماً وَغَيرَ مُحِبٍّ لِلمالِ.

të mos jepet pas verës, të mos jetë i dhunshëm, të mos jetë koprac, por i butë, jo grindavec, të mos lakmojë paranë;

4 و َيَنبَغي أنْ يُدِيرَ شُؤونَ بَيتِهِ حَسَناً، وَأنْ يَكُونَ أبناؤُهُ خاضِعِينَ لَهُ فِي احتِرامٍ كامِلٍ.

njeri që e qeveris mirë familjen e vet dhe i ka fëmijët të bindur me çdo lloj mirësjellje;

5 ف َإنْ كانَ أحَدٌ يَجهَلُ كَيفَ يُدِيرُ بَيتَهُ، كَيفَ نَتَوَقَّعُ مِنهُ أنْ يَرعَى كَنِيسَةَ اللهِ؟

(sepse në qoftë se dikush nuk di të qeverisë familjen e vet, si do të kujdeset për kishën e Perëndisë?).

6 ك َذَلِكَ لا يَنْبَغِي أنْ يَكُونَ حَدِيثاً فِي الإيمانِ، لِئَلّا يَنتَفِخَ بِالكِبرِياءِ فَيَقَعُ عَليهِ الحُكمُ الَّذِي وَقَعَ عَلَى إبلِيسَ.

Të mos jetë i posakthyer në besim, që të mos i rritet mendja dhe të bjerë në gabimet e djallit.

7 ك َما يَنبَغي أنْ يَتَمَتَّعَ بِسُمعَةٍ حَسَنَةٍ عِندَ غَيرِ المُؤمِنِينَ، لِئَلّا يَجلِبَ الِانتِقادَ عَلَى نَفسِهِ وَيَقَعَ فِي فَخِّ إبلِيسَ. الخُدّامُ فِي الكَنِيسَة

Madje duhet që ai të ketë dëshmim të mirë edhe ndër të jashtmit, që të mos shahet dhe të bjerë në lakun e djallit.

8 ك َذَلِكَ يَنبَغي أنْ يَكُونَ الخُدّامُ المُعَيَّنُونَ فِي خِدْماتٍ خاصَّةٍ جَدِيرِيْنَ بِالِاحتِرامِ، وَكَلِمَتُهُمْ جَدِيرَةً بِالثِّقَةِ، غَيرَ مَيّالِينَ إلَى الإفراطِ فِي الشُّربِ، أوْ مُولَعِينَ بِالمَكاسِبِ غَيرِ الشَّرِيفَةِ،

Gjithashtu dhjakët duhet të jenë dinjitozë, jo me dy faqe në fjalë, të mos jepen pas verës së tepërt, të mos lakmojnë fitime të paligjshme,

9 م ُتَمَسِّكِينَ بِحَقائِقِ إيمانِنا العَمِيقَةِ بِضَمِيرٍ نَقِيٍّ.

dhe ta ruajnë misterin e besimit me ndërgjegje të pastër.

10 ك َما يَنبَغي أنْ يَتِمَّ اختِبارُ هَؤُلاءِ أوَّلاً، كَما هُوَ الحالُ مَعَ المُشرِفِينَ. فَإذا لَمْ يَكُنْ هُناكَ مَأخَذٌ عَلَيهِمْ، فَلْيَخدِمُوا فِي خِدْماتِهِمُ الخاصَّةِ.

Edhe këta le të vihen më parë në provë, pastaj ta kryejnë shërbesën e tyre po të jenë të patëmetë.

11 ك َذَلِكَ يَنبَغي أنْ تَكُونَ النِّساءُ جَدِيراتٍ بِالِاحتِرامِ. فَلا يَنبَغِي أنْ يَكُنَّ نَمّاماتٍ وَمُفتَرِياتٍ، بَلْ مُعتَدِلاتٍ وَجَدِيراتٍ بِالثِّقَةِ فِي كُلِّ شَيءٍ.

Edhe bashkëshortet e tyre të kenë dinjitet, jo shpifarake, por të përmbajtura dhe besnike në gjithçka.

12 أ مّا أُولَئِكَ الخُدّامُ فَيَنبَغِي أنْ يَكُونُوا مُخلِصِينَ لِزَوجاتِهِمْ، وَقادِرِينَ عَلَى الِاهتِمامِ بِالأطفالِ وَبِأهلِ بَيتِهِمْ.

Dhjakët të jenë bashkëshortë të një gruaje të vetme, t’i drejtojnë mirë fëmijët dhe familjet e veta.

13 ف َالَّذِينَ يَخدِمُونَ خِدمَةً حَسَنَةً مِنْ هَذا النَّوعِ يَنالُونَ مَنزِلَةً حَسَنَةً، وَثِقَةً فِي إيمانِهِمْ بِالمَسِيحِ يَسُوعَ. سِرُّ حَياتِنا

Sepse ata që e kanë kryer mirë shërbesën, fitojnë reputacion të mirë dhe siguri të madhe në besimin në Jezu Krishtin.

14 أ كتُبُ إلَيكَ هَذِهِ الأُمُورُ رُغمَ أنِّي آمُلُ أنْ آتِيَ لِرُؤيَتِكَ سَرِيعاً.

Po t’i shkruaj këto gjëra duke shpresuar që të vij së shpejti te ti,

15 ل َكِنْ إذا تَأخَّرتُ فِي مَجِيئِي، سَتُعلِمُكَ هَذِهِ الرِّسالَةُ كَيفَ يَنبَغِي أنْ يَتَصَرَّفَ المُؤمِنُ فِي بَيتِ اللهِ، أيْ كَنِيسَةِ اللهِ الحَيِّ، دَعامَةِ الحَقِّ وَقاعِدَتِهِ.

por, po u vonova, të dish se si duhet të sillesh në shtëpinë e Perëndisë, që është kisha e Perëndisë së gjallë, shtylla dhe mbështetja e së vërtetës.

16 و َبِلا شَكٍّ، فَإنَّ سِرَّ حَياتِنا فِي عِبادَةِ اللهِ سِرٌّ عَظِيمٌ: اللهُ ظَهَرَ فِي جَسَدٍ بَشَرِيٍّ، شَهِدَ الرُّوحُ لِبِرِّهِ، رَأتْهُ مَلائِكَةٌ، بُشِّرَ بِهِ بَينَ الشُّعُوبِ، آمَنَ العالَمُ بِهِ، وَرُفِعَ إلَى السَّماءِ فِي مَجدٍ.

Dhe s’ka asnjë dyshim se misteri i mëshirës është i madh: Perëndia u shfaq në mish, u shfajësua në Frymë, u duk ndër engjëj, u predikua ndër johebrenj, u besua në botë, u ngrit në lavdi.