1 ض ِيقٌ لَكُمْ أيُّها المُخَطِّطُونَ لِلشَّرِّ وَأنتُمْ تَستَلقُونَ عَلَى أسِرَّتِكُمْ، وَعِندَ أوَّلِ شُرُوقِ الشَّمْسِ تُنَفِّذُونَهُ، لِأنَّكُمْ تَملِكُونَ القُدرَةَ عَلَى ذَلِكَ.

Mjerë ata që bluajnë në mendje paudhësi dhe projektojnë të keqen mbi shtretërit e tyre; në dritën e mëngjesit e kryejnë, sepse pushteti është në duart e tyre.

2 ت ُرِيدُونَ حُقُولَ الآخَرِينَ، فَتَأخُذُونَها. تُرِيدُونَ بُيُوتَ الآخَرِينَ فَتُصادِرُونَها. وَتَظلِمُونَ إنساناً وَتَأخُذُونَ بَيتَهُ، فَتَأخُذُونَ الرَّجُلَ وَما وَرِثَهُ.

Dëshirojnë me të madhe arat dhe i marrin me dhunë, shtëpitë dhe i marrin; kështu shtypin me hile njeriun dhe shtëpinë e tij, individin dhe pronën e tij.

3 ه َذا هُوَ ما يَقُولُهُ اللهُ لَكُمْ: «أنا أُخَطِّطُ لِكارِثَةٍ تُصيبُ هَذِهِ العائِلَةِ، وَقُيُودٍ لَنْ تَستَطِيعُوا تَحْرِيرَ رِقابِكُمْ مِنها. لَنْ تَسِيرُوا بِفَخرٍ فِيما بَعدُ، لِأنَّهُ سَيَكُونُ وَقتَ ضِيقٍ وَشَرٍّ لَكُمْ.

Prandaj kështu thotë Zoti: "Ja, unë po kurdis kundër këtij fisi një fatkeqësi, prej së cilës nuk mund të largoni qafën tuaj, as do të ecni me kokën lart, sepse do të jetë një kohë fatkeqësie.

4 « فِي ذَلِكَ الوَقتِ، سَيُعَيِّرُونَكُمْ بِأُغنِيَةٍ ساخِرَةٍ، وَبِمَرثاةٍ مُرَّةٍ: «قَدْ دُمِّرْنا تَدْميراً! أرْضُنا اُعطِيَتْ لِغَيرِنا. كَيفَ أخَذَها مِنَّا؟ قَسَّمَ حُقُولَنا عَلَى أعدائِنا!

Atë ditë do të dalë një proverb rreth jush, do të ngrenë një vajtim të zemërlënduar dhe do të thonë: "Jemi plotësisht të shkatërruar". Ai ka ndryshuar trashëgiminë e popullit tim. Ah, si ma mori! Arat tona ua shpërndau të pabesëve".

5 « لِذَلِكَ لَنْ يَكُونَ لَدَيكَ فِيما بَعدُ مَنْ يُقَسِّمُ الأرْضَ بِالقُرعَةِ بَينَ شَعبِ اللهِ.» مِيخا يُطالبُ بالصّمت

Prandaj nuk do të ketë më njeri që ta heqë litarin për ty, për të hedhur shortin në kuvendin e Zotit.

6 ي َقُولُ الشَّعبُ لِميخا: «لا تُلْقِ عَلَينا الخُطَبَ! لا تَتَحَدَّثْ بِهَذِهِ الأُمُورِ. فَلَنْ يَأتيَ عَلَينا ذُلٌّ وَلا خِزْيٌّ!»

"Mos profetizoni," u thonë profetëve të tyre. Kështu ata nuk do të profetizojnë për këto gjëra, por nuk do ta largojnë turpin e tyre.

7 ف َقالَ مِيخا: «يا بَيتَ يَعْقُوبَ، أما نَفَدَ صَبرُ اللهِ عَلَيكُمْ؟ أليسَ هُوَ غاضِباً عَلَى أعمالِكُمْ؟ لَوْ عِشْتُمْ بِاستِقامَةٍ، لَكَلَّمْتُكُمْ حَسَناً.

Éshtë thënë, o shtëpi e Jakobit: "A është i kufizuar Fryma e Zotit, apo këto janë veprat e tij? A nuk e bëjnë vallë rrezatues fjalët e mia atë që ec me ndershmëri?

8 ل َكِنَّكُمْ عادَيتُمْ شَعبِي. أنتُمْ تَسلِبُونَ حَتَّى أردِيَةَ العابِرِينَ بِأمانٍ، العائِدِينَ مِنَ الحَرْب.

Por kohët e fundit populli im ngriti krye si një armik; ju u merrni mantelin dhe rroben kalimtarëve që e ndjejnë veten të sigurt, atyre që kthehen nga lufta.

9 و َتَطرُدُونَ نِساءَ شَعبِي مِنْ بُيُوتِهِنَّ المُرِيحَةِ، وَتَنزِعُونَ مِنَ الأطفالِ إلَى الأبَدِ المَجدَ الَّذِي أعطَيتُهُ لَهُمْ.

Ju i dëboni gratë e popullit tim nga shtëpitë tyre të mrekullueshme dhe u rrëmbeni për gjithnjë lavdinë time fëmijëve të tyre.

10 ق ُومُوا وَاذْهَبُوا مِنْ هُنا، لِأنَّكُمْ لَنْ تَرْتاحُوا هُنا. بِسَبَبِ نَجاسَتِكُمْ سَتُدَمَّرُونَ، وَسَيَكُونُ دَمارُكُمْ شَدِيداً.

Çohuni dhe ikni, sepse ky nuk është një vend prehjeje; duke qenë i ndotur do t’ju shkatërroj me një shkatërrim të llahtarshëm.

11 إ نْ أتَى شَخصٌ فِيهِ رُوحُ كَذِبٍ، وَقالَ: ‹سَتَأتي أيّامٌ فِيها الكَثيرُ مِنَ النَّبيذِ وَالمُسكِرِ!› يَكُونُ هُوَ المُعَلِّمَ المُفَضَّلَ لِمِثلِ هَذا الشَّعبِ! جَمعُ اللهِ لِشَعبِه

Edhe sikur një njeri të ecte me një frymë falsiteti dhe të përhapte gënjeshtra, duke thënë: "Unë do të parathem për ty verë dhe pije dehëse," ai do të ishte një profet për këtë popull".

12 « سَأجمَعُكُمْ جَمِيعاً يا بَنِي يَعقُوبَ، سَأجمَعُ النّاجِينَ مِنْ بَنِي إسْرائِيلَ. سَأجمَعُهُمْ كَخِرافٍ فِي حَظِيرَةٍ، كَقَطِيعٍ فِي وَسَطِ مَرْعاهِ المُسَيَّجِ. سَيَكُونُ هُناكَ ضَجِيجٌ مِنْ كَثرَةِ النّاسِ.

"Do të mbledh me siguri gjithçka, o Jakob, do të mbledh me siguri mbeturinën e Izraelit; do t’i vë bashkë si delet në një vathë, si një kope në mes të kullotës së vet; do të bëjnë një zhurmë të madhe për shkak të morisë së njerëzve.

13 ا لَّذِي سَيَختَرِقُ السِّياجَ سَيَسِيرُ أمامَهُمْ. وَهُمْ سَيَتَقَدَّمُونَ وَيَخرُجُونَ مِنَ البَوّابَةِ. يَسِيرُ مَلِكُهُمْ أمامَهُمْ، وَيَكُونُ اللهُ قائِداً لَهُمْ.»

Kush do të hapë të çarën, do të ngjitet para tyre; ata do të depërtojnë, do të kalojnë nga porta dhe prej saj kanë për të dalë; mbreti i tyre do të ecë para tyre dhe Zoti do të jetë në krye të tyre".