1 ي ا اللهُ نَجِّنِي لأنَّ الماءَ قَدِ ارتَفَعَ إلَى عُنقِي.

Shpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.

2 ف ِي الوَحلِ العَمِيقِ أغُوصُ، وَلَيسَ لِقَدَمَيَّ مَوضِعٌ. دَخَلتُ فِي المِياهِ العَمِيقَةِ، وَالتَّيّارُ يَجرِفُنِي!

Jam zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.

3 م ِنَ الاستِغاثَةِ تَعِبتُ. وَحَلقِي يُؤلِمُنِي. تَعِبَتْ مِنَ النَّظَرِ عَيْنايَ بَينَما أنا أنتَظِرُ اللهَ.

Jam lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.

4 ا لَّذِينَ يَبغِضُونَنِي بِلا سَبَبٍ أكثَرُ مِنْ شَعرِ رَأسِي. الَّذِينَ يُحاوِلُونَ تَدمِيرِي كَثِرُوا، وَحَولِيَ كَذَبُوا. وَالآنَ لا بُدَّ أنْ أرُدَّ ما لَمْ أسرِقْ!

Ata që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.

5 ذ ُنُوبِي مَعرُوفَةٌ لَدَيكَ يا اللهُ! لا أقدِرُ أنْ أُخفِيَ عَنكَ ذَنبِي.

O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.

6 أ يُّها الرَّبُّ الإلَهُ القَدِيرُ، لا تَدَعْ مَنْ يَرجُونَكَ يَخجَلُوا مِنِّي. يا إلَهَ إسرائِيلَ، لا تَدَعْ مَنْ يَطلُبُونَكَ يَقُولُوا فِيَّ سُوءاً.

Mos u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.

7 و َجهِي مُغَطَّىً بِالعارِ، وَأنا أحتَمِلُ ذَلِكَ مِنْ أجلِكَ!

Për hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.

8 ك َغَرِيبٍ صِرتُ عِندَ إخْوَتِي. وَكَأجنَبِيٍّ عِندَ أبناءِ أُمِّي.

Unë jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.

9 ف َقَدْ أكَلَتْنِي الغَيْرَةُ عَلَى بَيْتِكَ، وَإهاناتُ الَّذِينَ أهانُوكَ وَقَعَتْ عَلَيَّ!

Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.

10 ح ِينَ أبكِي وَأصُومُ للهِ، فَلا يَكُفُّونَ عَنْ تَحقِيرِي.

Kam qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.

11 أ لبَسُ الخَيشَ حُزناً، وَأصِيرُ لَهُمْ أُضحُوكَةً.

Kam veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.

12 ا لَّذِينَ يَجلِسُونَ عِندَ بَوّابَةِ المَدِينَةِ يَتَكَلَّمُونَ عَلَيَّ، وَشارِبُو الخَمرِ يُؤَلِّفُونَ عَنِّي أغانِيَ.

Ata që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.

13 أ مّا أنا يا اللهُ ، فَأُصَلِّي لِكَي أحظَى بِرِضاكَ. فَاسْتَجِبْ لِي بِعَظِيمِ رَحمَتِكَ وَقُوَّةِ خَلاصِكَ.

Por sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.

14 م ِنْ هَذا الوَحلِ نَجِّنِي، لِئَلّا أغرَقَ أكثَرَ! أعِنِّي فَأنجُوَ مِنْ أعْدائِي، وَمِنَ المِياهِ العَمِيقَةِ.

Më nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.

15 ح ِينَئِذٍ، لا يَجرِفُنِي التَّيّارُ، وَلا تَبتَلِعُنِي المِياهُ العَمِيقَةُ، وَلا تُغلِقُ الهاوِيَةُ فَمَها عَلَيَّ!

Mos më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.

16 ا ستَجِبْ يا اللهُ لِي بِرَحمَتِكَ الصّالِحَةِ. بِعَظِيمِ مَحَبَّتِكَ التَفِتْ إلَيَّ.

Përgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.

17 ل ا تَخْتَفِ عَنْ عَبدِكَ! أنا فِي ضِيقٍ، فَأَسرِعْ باستِجابَتِكَ!

Mos e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.

18 ت َعالَ خَلِّصْنِي! افدِنِي. بِسَبَبِ أعدائِيَ تَعالَ وَحَرِّرْنِي!

Afrohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.

19 ع الِمٌ أنتَ بِعارِي وَحَرَجِي وَخِزيِي. وَخُصُومِي أنتَ تَعرِفُهُمْ.

Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.

20 ي ُذِلُّنِي هَذا الخِزيُ، فَأنا يائِسٌ! رَجَوْتُ عَطفاً، فَلَمْ يَكُنْ مِنْ عَطفٍ. رَجَوْتُ مَنْ يُعَزُّونَنِي، فَما وَجَدتُ أحَداً.

Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.

21 ل َكِنَّهُمْ دَسُّوا سُمّاً فِي طَعامِي. وَفِي عَطَشِي أعطُونِي خَلّاً.

Më dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.

22 ل ِتَكُنْ مَوائِدُهُمْ مَصائِدَ لَهُمْ. وَلَيْتَ وَلائِمَهُمْ لأصحابِهِمْ تَصِيرُ مِصيَدَةً.

U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.

23 ل َيتَ عُيُونَهُمْ تُظلِمُ كَيْ لا يُبصِرُوا، وَلَيتَ ظُهُورَهُمْ تَنحَنِي بِاستِمرارٍ.

Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.

24 ا سْكُبْ عَلَيهِمْ غَضَبَكَ يا اللهُ، وَلْتُدرِكْهُمْ نارُكَ!

Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.

25 خ َرِّبْ بُيُوتَهُمْ! فَلا يَسكُنُ فِيها أحَدٌ!

Banesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,

26 ح َتَّى يَهرُبُوا عِندَما أضرِبُهُمْ! وَتَكُونَ لَهُمْ أوجاعٌ وَجِراحٌ لِيَتَحَدَّثُوا عَنها!

sepse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.

27 ك ما يَستَحِقُّونَ عاقِبهُمْ! وَبِعَدلِكَ لا تَقبَلْهُمْ.

Shto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.

28 ا مْحُ أسماءَهُمْ مِنْ سِفرِ الحَياةِ! وَمَعَ الصّالِحِينَ لا تَذكُرْها.

U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.

29 أ مّا أنا فَمِسكِينٌ وَمُتَألِّمٌ. خَلاصُكَ يا اللهُ يَرْفَعُنِي.

Tani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.

30 س َأُسَبِّحُ اسْمَ اللهِ غِناءً، سَأُمَجِّدُهُ بِتَرانيمِ التَّسبِيحِ.

Unë do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.

31 ف َيَفرَحُ اللهُ بِها أكثَرَ مِنْ ذَبِيحَةِ ثَورٍ كامِلٍ.

Dhe kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.

32 ي َرَى المَساكِينُ هَذا فَيَفرَحُونَ، وَتَنتَعِشُ أرواحُ عابِدِي اللهِ.

Njerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.

33 ل أنَّهُمْ سَيَعرِفُونَ أنَّ اللهَ يَستَمِعُ إلَى المَساكِينِ، وَلا يَحتَقِرُ أسراهُ.

Sepse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.

34 ل ِتُسَبِّحِ اللهَ السَّماءُ وَالأرْضُ وَكُلُّ ما فِيهِما.

E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.

35 ل أنَّ اللهَ يُخَلِّصُ صِهْيَوْنَ، وَيَبنِي مُدُنَ يَهُوذا. لِيَسكُنَ هُناكَ شَعبُهُ وَيَرِثُوا الأرْضَ.

Sepse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.

36 ف َيَرِثَها نَسلُ عَبِيدِهِ أيضاً، وَيَسكُنَ كُلُّ مُحِبِّي اسْمِهِ هُناكَ.

Dhe pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.