1 ل ا تُؤَنِّبْنِي يا اللهُ بِغَضَبِكَ. وَلا تُؤَدِّبْنِي وَأنتَ مُهتاجٌ.

O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.

2 ب ِسِهامِكَ اختَرَقْتَنِي، وَبِيَدِكَ ضَغَطْتَنِي.

Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp.

3 ف ِي غَضَبِكَ انهَلْتَ عَلَيَّ ضَرباً وَرَضَضْتَنِي. لَيسَ فِيَّ مَوضِعٌ لَمْ يَتَجَرَّحْ. لَيسَتْ فِيَّ عَظْمَةٌ لَمْ تُكسَرْ.

Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.

4 إ ثمِي كَحِملٍ ثَقِيلٍ عَلَى رَأْسِي، أثقَلُ مِنْ أنْ أحتَمِلَهُ.

Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua.

5 ق احَتْ قُرُوحِي وَأنتَنَتْ بِسَبَبِ فِعلَتِي الحَمْقاءِ.

Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime.

6 أ نا مَحنِيٌّ بِالألَمِ، وَمَطرُوحٌ، أمشِي نائِحاً كَشَخصٍ فِي حِدادٍ.

Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi,

7 ج ِسْمِي مَحمُومٌ، وَلَيسَ فِي جَسَدِي كُلِّهِ مَوْضِعٌ سَلِيمٌ.

sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim.

8 أ تَألَّمُ حَتَّى الخَدَرِ. أصرُخُ مِنْ شِدَّةِ حُزْنِ قَلْبِي!

Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.

9 ر َبِّي أنتَ تَعلَمُ مَطلَبِي. وَلا تَخفَى عَنْكَ أنّاتِي.

O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur.

10 ب ِعُنفٍ يَدُقُّ قَلْبِي، وَقُوَّتِي تَرَكَتْنِي. حَتَّى نُورُ عَينَيَّ تَرَكَنِي!

Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.

11 أ صحابِي وَأحِبّائِي يَنفُرُونَ مِنِّي لِمَرَضِي. وَحَتَّى أقرِبائِي يَتَجَنَّبُونَنِي.

Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje.

12 ا لسّاعُونَ إلَى قَتلِي يَضَعُونَ لِي فِخاخاً. وَالطّالِبُونَ أذِيَّتِي يُهَدِّدُونَ بِتَدمِيرِي. طَوالَ اليَوْمِ يَتَآمَرُونَ عَلَيَّ.

Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën.

13 و َأنا كَرَجُلٍ أصَمَّ لا أسْمَعُ. وَكَرَجُلٍ أخرَسَ لا أتَكَلَّمُ.

Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën.

14 ح َقّاً أنا مِثلُ رَجُلٍ أصَمَّ لا يَسْمَعُ، أبْكَمٍ لا يَتَكَلَّمُ.

Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij.

15 ل ِأنِّي أنْتَظِرُكَ أنْتَ يا اللهُ. وَأنتَ سَتُجِيبُنِي يا إلَهِي!

Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im.

16 ل ا تَدَعْ أعدائِي يَشْمَتُوا بِي لِأجلِ سُقُوطِي! لا تَدَعْهُمْ يَتَفاخَرُوا عَلَيَّ!

Sepse kam thënë: "U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje".

17 أ نا عَلَى حافَّةِ السُّقُوطِ! وَألَمِي حاضِرٌ عَلَى الدَّوامِ.

Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje,

18 ب ِخَطايايَ أعتَرِفُ، وَعَلَيها أحزَنُ كَثِيراً.

ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin,

19 أ مّا أعدائِي فَأقوِياءُ وَأصِحّاءُ، وَما زالُوا يَنشُرُونَ أكاذِيبَهُمْ!

armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen.

20 ا لَّذِينَ يُجازُونَنِي عَنِ الخَيرِ بِشَرٍّ، مُستَمِرُّونَ فِي مُقاوَمَتِي وَأنا أسعَى إلَى الخَيرِ!

Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës.

21 ل ا تَتَخَلَّ عَنِّي يا اللهُ! إلَهِي لا تَبْقَ هَكَذا بَعِيداً عَنِّي!

O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë.

22 أ سرِعْ إلَى عَوْنِي! يا رَبِّي، خَلِّصْنِي!

Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im.