ﺃﺷﻌﻴﺎء 14 ~ Isaia 14

picture

1 ل أنَّ اللهَ سَيَرحَمُ يَعقُوبَ ثانِيَةً. سَيَختارُ بَني إسْرائِيلَ، وَيَجعَلُهُمْ يَستَقِرُّونَ فِي أرْضِهِمْ. وَسَيَنضَمُّ إلَيْهِمُ الغُرَباءُ، وَيَأتُونَ لِيَنضَمُّوا إلَى بَيتِ يَعقُوبَ.

Me qenë se Zotit do t’i vijë keq për Jakobin, ai do të zgjedhë përsëri Izraelin dhe do t’i rivendosë në tokën e tyre; të huajtë do të bashkohen me ta dhe do të lidhen me shtëpinë e Jakobit.

2 س َتَأخُذُهُمُ الشُّعُوبُ وَتُحضِرُهُمْ إلَى أرْضِهِمْ. وَسَيَملُكُ بَيتُ إسْرائِيلَ عَلَى الأُمَمِ كَعَبِيدٍ وَجَوارٍ لَهُمْ فِي أرْضِ اللهِ. سَيَسلِبُونَ مَنْ سَلَبَهُمْ، وَيَحكُمُونَ ظالِمِيهِمْ. حَولَ مَلِكِ بابِل

Popujt do t’i marrin dhe do t’i çojnë përsëri në vendin e tyre dhe shtëpia e Izraelit do t’i zotërojë në vendin e Zotit si robër dhe robinja; do të zënë robër ata që i kishin zënë robër dhe do të mbretërojnë mbi shtypësit e tyre.

3 و َعِندَما يُرِيحُكَ اللهُ مِنْ ألَمِكَ وَضِيقِكَ، وَمِنَ العُبُودِيَّةِ الشّاقَّةِ الَّتِي كانَتْ مَفرُوضَةً عَلَيكَ،

Kështu që ditën në të cilën Zoti do t’i japë prehje lodhjes sate, shqetësimit tënd nga skllavëria e rëndë së cilës i ishe nënshtruar,

4 س َتُغَنِّي هَذِهِ الأُغنِيَةَ عَنْ مَلِكِ بابِلَ: انظُرُوا كَيفَ بادَ المَلِكُ القاسِي! وَكَيفَ انتَهَتْ عَجرَفَتُهُ!

ti do të shqiptosh këtë sentencë mbi mbretin e Babilonisë dhe do të thuash: "Ashtu si mbaroi shtypësi, tagrambledhja e arit ka mbaruar.

5 ك َسَرَ اللهُ عَصا الشِّرِّيرِ، وَصَولَجانَ الحاكِمِ.

Zoti e ka thyer shkopin e të pabesëve, skeptrin e tiranëve.

6 ك انَ يَضرِبُ الشُّعُوبَ بِغَضَبٍ وَبِلا تَوَقُّفٍ، حاكِماً الأُمَمَ بِغَضَبٍ، وَمُضطَهِداً إيّاهُمْ بِلا تَوَقُّفٍ.

Ai që në tërbim e sipër godiste popujt me goditje të pandërprera, ai që sundonte me zemërim mbi kombet tani përndiqet pa mëshirë.

7 أ مّأ الآنَ، فَسَتَرتاحُ الأرْضُ وَتَهدَأُ، وَيَبدَأُ النّاسُ بِالغِناءِ.

Mbarë dheu pushon i qetë, njerëzit shpërthejnë në britma gëzimi.

8 ح َتَّى أشجارُ السَّروِ وَأرْزُ لُبنانَ فَرِحَتْ بِدَمارِكَ، وَتَقُولُ: «مُنذُ سَقَطَّتَ، لَمْ يَأتِ أحَدٌ لِيَقطَعَنا.»

Madje edhe selvitë e kedrat e Libanit gëzohen për ty dhe thonë: "Që kur ke rënë, asnjë druvar s’ka dalë kundër nesh".

9 ا لهاوِيَةُ فِي الأسفَلِ تَهتَزُّ فَرَحاً لاستِقبالِكَ عِندَ مَجِيئِكَ. سَتُوقِظُ أرواحَ المَوتَى لأجلِكَ، أرواحَ عُظَماءِ الأرْضِ. يَجعَلُ كُلَّ مُلُوكِ الأرْضِ يَقُومُونَ عَنْ عُرُوشِهِمْ.

Sheoli poshtë është në lëvizje për ty, me qëllim që të të dalë përpara kur të vish; ai zgjon frymët e të vdekurve, tërë princat e dheut; ka ngritur nga fronet e tyre gjithë mbretërit e kombeve.

10 ك ُلُّهُمْ سَيُجِيبُونَ وَيَقُولُونَ لَكَ: «صِرْتَ ضَعِيفاً مِثلَنا، وَقَدْ شابَهْتَنا!»

Të gjithë e marrin fjalën për të të thënë: "Edhe ti je bërë i dobët si ne dhe je bërë i ngjashëm me ne.

11 أ ُسقِطَ كِبرِياؤُكَ إلَى الهاوِيَةِ، مَعَ صَوتِ مُوسِيقَى قِيثارَتِكَ. الحَشَراتُ فِراشُكَ، وَالدُّودُ غِطاؤُكَ.

Salltaneti yt ka rënë në Sheol tok me tingujt e harpave të tua; poshtë teje shtrihet një shtrat me krimba dhe krimbat janë mbulesa jote".

12 ك َيفَ سَقَطْتَ مِنَ السَّماءِ، يا هِلالَ الفَجْرِ. كَيفَ أُسقِطتَ إلَى الأرْضِ، يا هازِمَ الأُمَمِ؟

Vallë, si ke rënë nga qielli, o Lucifer, bir i agimit? Vallë si të hodhën për tokë ty që i hidhje poshtë kombet?

13 ق ُلتَ فِي نَفسِكَ: «سَأصعَدُ إلَى السَّماءِ، وَسَأرفَعُ عَرشِيَ فَوقَ نُجُومِ اللهِ، وَسَأجلِسُ عَلَى قِمَّةِ جَبَلِ صافُونَ حَيثُ تَجتَمِعُ الآلِهَةُ.

Ti thoshnje në zemrën tënde: "Unë do të ngjitem në qiell, do të ngre fronin tim përmbi yjet e Perëndisë; do të ulem mbi malin e asamblesë në pjesën skajore të veriut;

14 س َأصعَدُ إلَى أعالِي السَّحابِ، وَأصِيرُ مِثلَ العَلِيِّ.»

do të ngjitem mbi pjesët më të larta të reve, do të jem i ngjashëm me Shumë të Lartin".

15 و َلَكِنَّكَ سَتُهبَطُ إلَى الهاوِيَةِ، وَإلَى أعماقِ الحُفْرَةِ.

Po përkundrazi do të hidhesh në Sheol, në thellësitë e gropës.

16 ا لَّذِينَ يَرَونَكَ يُحَدِّقُونَ بِكَ وَيَتَعَجَّبُونَ: «ألَيسَ هَذا هُوَ الرَّجُلُ الَّذِي جَعَلَ الأرْضَ تَهتَزُّ وَالمَمالِكَ تَرتَجِفُ؟

Ata që të shikojnë të ngulin sytë, të vërejnë me kujdes dhe thonë: "Ky është njeriu që e bënte tokën të dridhej, që i trondiste mbretëritë,

17 ا لَّذِي حَوَّلَ العالَمَ إلَى بَرِّيَّةٍ، وَدَمَّرَ مُدُنَهُ، الَّذِي لَمْ يُطلِقْ سُجَناءَهُ إلَى بُيُوتِهِمْ؟»

që e katandisi botën në shkretëtirë, që shkatërron qytetet e saj dhe nuk i la kurrë të shkojnë të lirë robërit e tij?".

18 ك ُلُّ مُلُوكِ الأُمَمِ يُدفَنُونَ بِكَرامَةٍ، كُلُّ واحِدٍ مِنهُمْ فِي قَبرِهِ.

Të gjithë mbretërit e kombeve, tërë ata prehen në lavdi, secili në varrin e tij;

19 أ مّا أنتَ فَتُطرَحُ خارِجَ قَبرِكَ كَغُصنٍ مَنبُوذٍ. سَتُغَطِّيكَ جُثَثُ القَتلَى كَثَوبٍ، مَعَ أُولَئِكَ المَطعُونِينَ بِالسَّيفِ، الَّذِينَ يَنزِلُونَ إلَى الحُفرَةِ جُثَثاً مُداسَةً.

ty përkundrazi të hodhën larg varrit tënd si një farë e neveritshme, si një rrobe të të vrarëve nga shpata, që i zbresin mbi gurët e gropës, si një kufomë e shkelur.

20 ل َنْ تُدفَنَ مَعَ المُلُوكِ، لأنَّكَ خَرَّبْتَ بَلَدَكَ، وَقَتَلْتَ شَعبَكَ. وَلَنْ يُذكَرَ أولادُكَ فِيما بَعْدُ.

Ti nuk do të bashkohesh me ta në varr, sepse ke shkatërruar vendin tënd dhe ke vrarë popullin tënd; pasardhësit e keqbërësve nuk do të përmenden më.

21 ا سْتَعِدُّوا لِقَتلِ أولادِهِمْ بِسَبَبِ خَطِيَّةِ آبائِهِمْ. لَنْ يَقُومُوا وَيَمتَلِكُوا الأرْضَ، وَلَنْ يَملأُوا الأرْضَ بِالمُدُنِ.

Përgatitni masakrën e bijve të tij për shkak të paudhësisë së etërve të tyre, që të mos ngrihen më për të zotëruar tokën dhe për të mbushur faqen e dheut me qytete.

22 ي َقُولُ اللهُ القَدِيرُ: «سَأُحارِبُهُمْ، وَأُبِيدُ شُهْرَةَ بابِلَ وَمنْ بَقِيَ مِنْ ساكِنِيها، وَأولادِهِمْ وَأحفادِهِمْ.

"Unë do të ngrihem kundër tyre," thotë Zoti i ushtrive, "dhe do të shfaros nga Babilonia emrin dhe ata që kishin shpëtuar, fëmijët dhe pasardhësit," thotë Zoti.

23 و َأجعَلُها مُلكاً وَمَسكِناً لِلقَنافِذِ، وَمُستَنقَعاتِ مياهٍ. سَأُكَنِّسُهَا بِمِكْنَسَةِ الهَلاكِ.» يَقُولُ اللهُ القَدِيرُ. عِقابُ اللهِ لأشُّور

"Do të bëj që atje të sundojë iriqi dhe moçali; do ta fshij me fshesën e shkatërrimit," thotë Zoti i ushtrive".

24 أ قسَمَ اللهُ القَدِيرُ فَقالَ: «كَما عَزَمْتُ سَيَكُونُ، وَكَما خَطَّطتُ سَيَحدُثُ.

Zoti i ushtrive është betuar duke thënë: "Në të vërtetë ashtu siç e kam menduar ashtu do të jetë, dhe ashtu si kam vendosur, kështu ka për të ndodhur.

25 س َأُحَطِّمُ أشُّورَ فِي أرْضِيَ، وَأدُوسُهُ عَلَى جِبالِيَ. سَيَزُولُ نِيرُهُ عَنكُمْ، وَحِملُهُ عَنْ أكتافِكُمْ.

Do ta dërrmoj Asirin në vendin tim, do ta shkel në malet e mia; atëherë zgjedha e tij do t’u hiqet atyre dhe barra tij do të hiqet nga kurrizi i tyre.

26 ه َذِا هُوَ الحُكمُ الَّذِي أُعِدَّ لَكُلِّ الأرْضِ. هَذِهِ هِيَ اليَدُ المَرفُوعَةُ لِمُعاقَبَةِ كُلِّ الأُمَمِ.»

Ky është plani i vendosur kundër të gjithë dheut dhe kjo është dora e shtrirë kundër të gjithë kombeve.

27 ا للهُ القَدِيرُ قَرَّرَ هَذا، فَمَنْ يَستَطِيعُ إيقافَهُ؟ يَدُهُ مَرفُوعَةٌ لِمُعاقَبَتِهِمْ، فَمَنْ يَرَدُّها إلَى الوَراءِ؟ رِسالَةُ اللهِ إلَى الفِلِسطِيِّين

Me qenë se Zoti i ushtrive e ka vendosur këtë, kush mund t’ia anullojë? Dora e tij është shtrirë dhe kush mund ta detyrojë ta tërheqë?".

28 أ ُعطِيَتْ هَذِهِ الرِّسالَةُ فِي سَنَةِ وَفاةِ المَلِكِ آحازَ:

Në vitin e vdekjes së mbretit Ashaz u shqiptua kjo profeci:

29 ل ا تَفرَحُوا أيُّها الفِلِسطِيُّونَ، لأنَّ العَصا الَّتِي ضَرَبَتْكُمْ كُسِرَتْ. فَمِنْ هَذِهِ الحَيَّةِ سَتَخرُجُ أفعَى، وَتَكُونُ ابنَتُها أشَدُّ خُطُورَةً.

"Mos u gëzo, o Filisti e tërë, sepse shufra që të godiste është thyer! Sepse nga rrënja e gjarpërit ka për të dalë një nëpërkë, dhe fryti i saj do të jetë një gjarpër i zjarrtë dhe fluturues.

30 و َأبناءُ المَساكِينِ سَيَرْعَوْنَ بِأمانٍ، وَالمُحتاجُونَ سَيَربُضُونَ بِطُمَأنِينَةٍ. وَسَأُمِيتُ عائِلَتَكِ بِالجُوعِ، وَسَأقتُلُ بَنِيهِمْ.

Të parëlindurit e të varfërve do të kenë ç’të hanë dhe nevojtarët do të pushojnë të sigurt; por do të bëj që të vdesin urie rrënjët e tua dhe kjo do të shkatërrojë mbetjen tënde.

31 و َلْوِلْ أيُّها البابُ! اصرُخِي أيَّتُها المَدِينَةُ! ذُوبِي خَوفاً يا أرْضَ الفِلِسطِيِّينَ، وَيا كُلَّ مَنْ فِيها. لأنَّ غُبارَ جَيشٍ يأتِي مِنَ الشَّمالِ، وَلَيسَ فِي صُفُوفِهِ جُندِيُّ ضَعِيفٌ.

Bërtit, o portë, thirr, o qytet! Shkrihu, o Filisti e tërë, sepse nga veriu vjen një tym, dhe askush nuk lë vendin e tij në radhët e veta".

32 ه َكَذا يُجاوَبُ رُسُلُ الأُمَمِ: « اللهُ أسَّسَ صِهْيَوْنَ، وَبِها يَحتَمِي مَساكِينُ شَعبِهِ.»

Çfarë përgjigje do t’u jepet lajmëtarëve të këtij kombi? "Që Zoti ka themeluar Sionin dhe që në të gjejnë strehë të mjerët e popullit të tij".