1 و َامْتَدَّ العُمْرُ بِسارَةَ مِئَةً وَسَبعاً وَعِشْرِينَ سَنَةً.

Sara jetoi njëqind e njëzet e shtatë vjet. Këto qenë vitet e jetës së Sarës.

2 ث ُمَّ ماتَتْ فِي قَرْيَةِ أرْبَعَ، أي حَبْرُونَ الَّتِي فِي أرْضِ كَنعانَ. وَذَهَبَ إبْراهِيمُ لِيَنْدُبَ سارَةَ وَيَبْكِيَ عَلَيها.

Dhe Sara vdiq në Kirjath-Arba (që është Hebroni), në vendin e Kanaanëve, dhe Abrahami hyri aty për të mbajtur zi për të dhe për ta vajtuar.

3 ث ُمَّ قامَ إبْراهِيمُ مِنْ جانِبِ زَوْجَتِهِ المُتَوَفّاةِ، وَقالَ لِلحِثِّيِّينَ:

Pastaj Abrahami u ngrit më këmbë në prani të së vdekurës dhe u foli bijve të Hethit, duke u thënë:

4 « أنا غَرِيبٌ وَنَزِيلٌ بَينَكُمْ. فَأعطُونِي أرْضاً أجعَلُها مَدفِناً وَأدفِنَ فِيها فَقِيدَتِي.»

"Unë jam një i huaj midis jush dhe i ardhur midis jush; më jepni pronësinë e një varri midis jush, që të mund të varros të vdekurën time dhe ta heq nga sytë e mi".

5 ف َأجابَ الحِثِّيُّونَ إبْراهِيمَ:

Dhe bijtë e Hethit iu përgjigjën Abrahamit duke i thënë:

6 « اسْتَمِعْ إلَينا يا سَيِّدُ. أنتَ رَئِيسٌ عَظِيمٌ بَينَنا مِنَ اللهِ. فادفِنْ فَقِيدَتَكَ فِي أحسَنِ مَدافِنِنا. فَلنْ يَبخَلَ عَلَيكَ أحَدٌ بِقَبْرِهِ، أوْ يَمنَعَكَ مِنْ دَفْنِ فَقِيدَتِكَ.»

"Dëgjona, o zoti im! Ti je midis nesh një princ i Perëndisë, varrose të vdekurën tënde në më të mirën nga varrezat tona, asnjeri prej nesh s’do të refuzojë varrin e tij, me qëllim që ti të varrosësh aty të vdekurën tënde".

7 ف َقامَ إبْراهِيمُ وَانحَنَى احتِراماً لِسُكّانِ تِلْكَ الأرْضِ مِنَ الحِثِّيِّينَ.

Atëherë Abrahami u ngrit, u përul para popullit të vendit, para bijve të Hethit,

8 و َقالَ لَهُمْ: «إنْ كُنْتُمْ راغِبِينَ حقّاً فِي مُساعَدَتِي فِي دَفنِ فَقِيدَتِي، فَاسْتَمِعُوا إلَيَّ. أُرِيدُكُمْ أنْ تُكَلِّمُوا عِفْرُونَ بْنِ صُوحَرَ عَنِّي.

dhe u foli atyre duke thënë: "Në rast se ju pëlqen që unë ta varros të vdekurën time duke e hequr nga sytë e mi, dëgjomëni. Ndërhyni për mua tek Efroni, bir i Zoharit,

9 و َاطلُبُوا مِنْهُ أنْ يُعطِيَنِي مَغارَةَ المَكْفِيلَةِ الَّتِي يَملِكُها، وَالَّتِي تَقَعُ فِي طَرَفِ حَقلِهِ. وَلْيُعطِنِي إيّاها بِسِعْرٍ كامِلٍ بِحُضُورِكُمْ، فَتَكُونَ مَدْفَناً مُلْكاً لِي.»

që të më japë shpellën e Makpelahut, që i përket dhe që ndodhet në skajin e arës së tij; por që të më japë në pronësi me çmimin e tij të plotë si vend varrimi midis jush".

10 و َكانَ عِفْرُونُ الحِثِّيُّ جالِساً هُناكَ بَينَ الحِثِّيِّينَ. فَرَدَّ عَلَى إبْراهِيمَ عَلَى مَسْمَعٍ مِنَ الحِثِّيِّينَ الَّذِينَ دَخَلُوا لِيَشْتَرِكُوا فِي المَجلِسِ عِنْدَ بابِ المَدِينَةِ.

Tani Efroni ndodhej në mes të bijve të Hethit; dhe Efroni, Hiteu, iu përgjegj Abrahamit në prani të bijve të Hethit, të të gjithë atyreve që hynin nëpër portën e qytetit të tij, duke thënë:

11 ق الَ: «لا يا سَيِّدِي. اسْتَمِعْ إلَيَّ. الحَقلُ وَالمَغارَةً الَّتِي فِيهِ عَطِيَّةٌ مِنِّي إلَيكَ. وَأنا أُعطِيكَ إيّاهُما بِشَهادَةِ شَعبِيَ الحاضِرِ. فادفِنْ فَقِيدَتَكَ.»

"Jo, zoti im, dëgjomë! Unë të fal arën dhe shpellën që ndodhet aty; po ta dhuroj në prani të bijve të popullit tim; po ta bëj dhuratë. Varrose të vdekurën tënde".

12 ف انْحَنَى إبْراهِيمُ أمامَ شَعبِ تِلْكَ الأرْضِ.

Atëherë Abrahami u përkul para popullit të vendit,

13 و َقالَ لِعِفْرُونَ عَلَى مَسْمَعٍ مِنْ كُلِّ شَعبِ تِلْكَ الأرْضِ: «لَيتَكَ تَسْتَمِعُ إلَيَّ! دَعْنِي أدفَعْ ثَمَنَ الحَقلِ. اقْبَلْهُ مِنِّي، فَأدفِنَ فَقِيدَتِي هُناكَ.»

dhe i foli Efronit në prani të popullit të vendit duke thënë: "Dëgjomë, të lutem! Unë do të jap çmimin e arës, pranoje nga unë, kështu unë do të mund të varros aty të vdekurën time".

14 ف َرَدَّ عِفْرُونُ عَلَى إبْراهِيمَ:

Efroni iu përgjegj Abrahamit, duke i thënë:

15 « يا سَيِّدِي، اسْتَمِعْ إلَيَّ. لا يُساوِي هَذا الحَقلُ أكثَرَ مِنْ أرْبَعِ مِئَةِ مِثْقالٍ مِنَ الفِضَّةِ. وَهُوَ مَبلَغٌ زَهيدٌ لَكَ وَلِي. فادْفِنْ فَقِيدَتَكَ.»

"Zoti im, dëgjomë! Toka vlen katërqind monedha argjendi. Ç’është kjo midis meje dhe teje? Varrose, pra, të vdekurën tënde".

16 ف َفَهِمَ إبْراهِيمُ أنَّ عِفْرُونَ يُريدُهُ أنْ يَسْمَعَ ثَمَنَ الأرْضِ. فَوَزَنَ لِعِفْرُونَ الفِضَّةَ الَّتِي حَدَّدَها عَلَى مَسْمَعٍ مِنْ رُؤَساءِ الحِثِّيِّينَ، أي أرْبَعَ مِئَةِ مِثْقالٍ مِنَ الفِضَّةِ حَسَبَ الأوْزانِ المُتَعارَفِ عَلَيها عِنْدَ التُّجّارِ.

Atëherë Abrahami zbatoi fjalën e Efronit; dhe Abrahami i peshoi Efronit çmimin që i kishte thënë në prani të bijve të Hethit: katërqind monedha argjendi, monedha që tregtarët përdornin midis tyre zakonisht.

17 و َهَكَذا انتَقَلَتْ مُلْكِيَّةُ حَقلِ عِفْرُونَ فِي المَكْفِيلَةِ، شَرْقِيَّ مَمْرا، إلَى إبْراهِيمَ. وَقَدْ شَمَلَ ذَلِكَ المَغارَةَ وَالأشْجارَ الَّتِي فِي الحَقلِ وَفِي المِنطَقَةِ المُحِيطَةِ بِها كُلِّها.

Kështu ara e Efronit që gjendej në Malkpelah përballë Mamres, ara me shpellën që ishte aty dhe tërë drurët që ishin në arë dhe në të gjithë kufijtë përqark,

18 ت َمَّ هَذا فِي حُضُورِ رُؤَساءِ الحِثِّيِّينَ، وَكُلِّ الَّذِينَ انضَمُّوا إلَى المَجلِسِ عِنْدَ بابِ المَدِينَةِ.

kaluan në pronësi të Abrahamit, në prani të bijve të Hethit dhe të të gjithë atyre që hynin nga porta e qytetit të Efronit.

19 ف َدَفَنَ إبْراهِيمُ زَوجَتَهُ سارَةَ فِي مَغارَةِ حَقلِ المَكْفِيلَةِ، شَرْقِيَّ مَمْرا – أي حَبْرُونَ – فِي أرْضِ كَنْعانَ.

Pas kësaj, Abrahami varrosi Sarën, gruan e tij, në shpellën e arës së Makpelahut përballë Mamres (që është Hebroni) në vendin e Kanaanëve.

20 و َهَكَذا صارَ الحَقلُ وَالمَغارَةُ الَّتِي فِيهِ مُلْكاً لإبْراهِيمَ مَدْفَناً، بِشِرائِهِما مِنَ الحِثِّيِّينَ.

Kështu ara dhe shpella që gjendet aty u kaluan nga bijtë e Hethit në pronë të Abrahamit, si vend varrimi.