1 و َقالَ اللهُ لِمُوسَى: «انحَتْ لَوحَينِ مِنْ حَجَرٍ مَثلَ الَّلوحَينِ الأوَّلَينِ. وَسَأكتُبُ عَلَى اللَّوحَينِ الوَصايا الَّتِي كانَتْ عَلَى اللَّوحَينِ الأوَّلِيْنِ اللَّذَينِ حَطَّمتَهُما.

Zoti i tha Moisiut: "Preji dy pllaka guri ashtu si të parat; dhe unë do të shkruaj mbi pllakat fjalët që ishin mbi pllakat e para që theve.

2 ك ُنْ مُستَعِدّاً فِي الصَّباحِ لِلصُّعُودِ إلَى جَبَلِ سِيناءَ، وَانتَظِرْنِي عَلَى قِمَّةِ الجَبَلِ.

Kështu ji gati në mëngjes dhe ngjitu në mëngjes në malin Sinai, dhe qëndro aty afër meje në majë të malit.

3 ل ا يَصعَدْ أحَدٌ مَعَكَ فِي كُلِّ الجَبَلِ. وَلا يَرْعَ أحَدٌ الغَنَمَ وَالبَقَرَ مُقابِلَ ذَلِكَ الجَبَلِ.»

Askush të mos ngjitet bashkë me ty dhe të mos duket asnjeri në tërë malin; as kope me bagëti të imët a të trashë përreth këtij mali".

4 ف َنَحَتَ مُوسَى لَوحَي حِجارَةٍ كَاللَّوحَينِ الأوَّلَيْنِ، وَقامَ فِي الصَّباحِ باكِراً، وَصَعِدَ إلَى جَبَلِ سِيناءَ كَما أمَرَهُ اللهُ ، وَبِيَدِهِ لَوحا الحِجارَةِ.

Kështu Moisiu preu dy pllaka guri, si të parat; u ngrit herët në mëngjes dhe u ngjit në malin Sinai ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti, dhe mori në dorë të dyja pllakat prej guri.

5 ف َنَزَلَ اللهُ فِي السَّحابِ وَوَقَفَ مَعَ مُوسَى هُناكَ، فَدَعا مُوسَى اللهَ بِاسْمِ «يهوه.»

Atëherë Zoti zbriti në renë dhe u ndal aty pranë tij, dhe shpalli emrin e Zotit.

6 ث ُمَّ مَرَّ اللهُ مِنْ أمامِهِ وَهُوَ يُعلِنُ ما يَلِي: «يهوه، يهوه، إلَهٌ حَنُونٌ رَحِيمٌ، بَطِيءُ الغَضَبِ. رَحمَتُهُ وَوَفاؤُهُ عَظِيمانِ.

Dhe Zoti kaloi pranë tij dhe thirri: "Zoti, Perëndia i përjetshëm, i mëshirshëm dhe i dhembshur, i ngadalshëm në zemërim, i pasur në mirësi dhe në besnikëri,

7 ي َحفَظُ الأمانَةَ لِأُلُوفِ الأجيالِ، وَيَغفِرُ الذَّنبَ وَالمَعصِيَةَ وَالخَطِيَّةَ، لَكِنَّهُ لا يُلْغِي العُقُوبَةَ، بَلْ يَحْسِبُ خَطايا الآباءِ عَلَى أبْنائِهِمْ وَأحفادِهِمْ وَأحفادِ أبْنائِهِمْ.»

që përdor mëshirën për mijëra njerëz, që fal padrejtësinë, shkeljet dhe mëkatin por nuk e lë të pandëshkuar fajtorin, dhe që viziton padrejtësinë e etërve mbi bijtë dhe mbi bijtë e bijve deri në brezin e tretë dhe të katërt".

8 ف َأسرَعَ مُوسَى وَسَجَدَ عَلَى الأرْضِ عابِداً.

Dhe Moisiu nxitoi të përkulet deri në tokë, dhe adhuroi.

9 و َقالَ مُوسَى: «بِما أنِّي حَظِيتُ بِرِضاكَ يا رَبُّ، فَسِرْ يا رَبُّ مَعَنا، وَاغفِرْ مَعصِيَتَنا وَخَطِيَّتَنا، وَاقبَلْنا مُلكاً لَكَ.»

Pastaj tha: "O Perëndi, në rast se kam gjetur hir në sytë e tu, eja në mes nesh, sepse ky është një popull me qafë të fortë; na fal padrejtësinë tonë dhe mëkatin tonë, dhe na merr si trashëgiminë tënde".

10 ف َقالَ اللهُ: «ها أنا سَأقطَعُ عَهداً مَعَكَ، أمامَ كُلِّ شَعبِكَ، سَأصنَعُ مُعجِزاتٍ لَمْ تُصنَعْ قَبلاً فِي كُلِّ الأرْضِ مَعَ شَعبٍ آخَرَ. وَسَيَرَى كُلُّ الشَّعبِ الَّذِي تَسكُنُ فِي وَسَطِهِ عَمَلَ اللهِ ، لِأنِّي سَأعمَلُ أمراً رَهِيباً مَعَكَ.

Zoti u përgjigj: "Ja, unë po bëj një besëlidhje: Do të bëj para gjithë popullit mrekulli, që nuk janë bërë kurrë mbi të gjithë dheun dhe në asnjë komb tjetër; dhe tërë populli në mes të të cilit ndodhesh do të shohë veprën e Zotit, sepse është e tmerrshme ajo që do të bëj me ty.

11 ا حفَظْ ما أُوصِيكَ بِهِ اليَومَ. سَأطرُدُ مِنْ أمامِكَ الأمُورِيِّينَ وَالكَنعانِيِّينَ وَالحِثِّيِّينَ وَالفِرِزِّيِّينَ وَالحِوِّيِّينَ وَاليَبُوسِيِّينَ.

Kqyr atë që po të urdhëroj sot: Ja unë do t’i dëboj para teje Amorejtë, Kananejtë, Hitejtë, Perezejtë, Hivejtë dhe Jebusejtë.

12 ا حرِصْ عَلَى أنْ لا تَقْطَعْ عَهداً مَعَ سُكّانِ الأرْضِ الَّتِي سَتَدخُلُها، لكَي لا يَكُونُوا فَخّاً لَكَ.

Ruhu se bën ndonjë aleancë me banorët e vendit në të cilin ke për të vajtur, me qëllim që të mos jetë një grackë për ty;

13 ب َلِ اهْدِمْ مَذابِحَهُمْ وَحَطِّمْ أنْصابَهُمُ التَّذكارِيَّةَ، وَاقطَعْ أعمِدَةَ عَشْتَرُوتَ الَّتِي يَعبُدُونَها.

por rrëzo altarët e tyre, copëto shtyllat e tyre të shenjta dhe rrëzo shëmbëlltyrat e tyre,

14 ل ا تَعبُدْ إلَهاً سِوايَ، فاسْمِي هُوَ ‹يهوه الغَيُورُ،› لأنَّي إلَهٌ غَيُورُ!

(sepse nuk do t’i përulesh një perëndi tjetër, sepse Zoti, emri i të cilit është "Xhelozi," është një Perëndi xheloz).

15 « لا تَقْطَعْ عَهْداً مَعَ سُكّانِ هَذِهِ الأرْضِ، خَوفاً مِنْ أنْ يَدعُوكَ وَهُمْ يَعبُدُونَ آلِهَتِهِمْ وَيَذبَحُونَ لَها، فَتأكُلَ مِنْ ذَبائِحِهِمْ!

Mos bëj asnjë aleancë me banorët e vendit sepse, kur ata kurvërohen te idhujt e tyre dhe ofrojnë fli idhujve të tyre, ndokush prej tyre të fton dhe ti ha nga flitë e tyre,

16 ل ا تَأخُذْ مِنْ بَناتِهِمْ لِأبنائِكَ، إذْ سَتَزنِي بَناتُهُمْ وَراءَ آلِهَتِهِنَّ، وَيَجعَلْنَ أبْناءَكَ يَزنُونَ وَراءَ آلِهَتِهِنَّ.

dhe merr nga bijat e tyre për bijtë e tu, dhe vajzat e tyre të kurvërohen te idhujt e tyre dhe t’i shtyjnë bijtë e tu të kurvërohen te idhujt e tyre.

17 « لا تَصنَعْ لَكَ آلِهَةً مَسبُوكَةً.

Nuk do të bësh idhull me metal të shkrirë.

18 « احفَظْ عِيدَ الخُبزِ غَيرِ المُختَمِرِ. تَأكُلُ خُبزاً بِلا خَمِيرٍ لِسَبعَةِ أيّامٍ فِي الوَقتِ المُعَيَّنِ فِي شَهرِ أبِيبَ، كَما أمَرتُكَ لِأنَّكَ فِي شَهرِ أبِيبَ خَرَجتَ مِنْ مِصرَ.

Do të kremtosh festën e të ndormeve. Shtatë ditë me radhë do të hash bukë pa maja, ashtu siç të kam urdhëruar në kohën e caktuar, në muajin e Abibit, sepse në muajin e Abibit ti ke dalë nga Egjipti.

19 « كُلُّ الأبْكارِ لِي. كُلُّ الذُّكُورِ الأبْكارِ مِنْ ماشِيَتِكَ، بَقَراً كانَتْ أوْ غَنَماً، يَكُونُونَ لِي.

Kushdo që çel barkun është imi; është imja çdo pjellë e parë mashkull të të gjithë bagëtisë sate, qoftë e trashë ose e imët.

20 و َتَسْتَبْدِلُ بِبِكْرِ الحِمارَ خَرُوفاً. فَإنْ لَمْ تُرِدْ أنْ تَفتَدِيَهُ بِخَرُوفٍ، اكْسِرْ عُنقَهُ. كَما يَنبَغِي أنْ تَفتَدِيَ أبْكارَ أبْنائِكَ، فَلا يَأتُوا أمامِي فارِغِي الأيدِي.

Do të shpengosh me një qengj pjellën e parë mashkull të gomarit; po të jetë se nuk do ta shpengosh, do t’i thyesh qafën. Do të shpengosh edhe çdo të parëlindur të bijve të tu. Asnjeri nuk do të paraqitet para meje duarbosh.

21 « اعمَلْ لِسِتَّةِ أيّامٍ، وَاسْتَرِحْ فِي اليَومِ السّابِعِ، حَتَّى فِي أوقاتِ الحِراثَةِ وَالحَصادِ.

Do të punosh gjashtë ditë; por ditën e shtatë do të pushosh: do të pushosh edhe në kohën e lërimit dhe të korrjes.

22 « احْفَظْ عِيدَ الأسابِيعِ فِي بِدايَةِ حَصادِ القَمحِ، وَعِيدَ الجَمعِ فِي خَرِيفِ السَّنَةِ.

Do të kremtosh festën e javëve, domethënë, të prodhimit të parë të korrjes së grurit dhe festën e të vjelave në fund të vitit.

23 « يَنبَغِي أنْ يَحضُرَ جَمِيعُ الذُّكُورِ أمامَ اللهِ ، إلَهِ إسْرائِيلَ، ثَلاثَ مَرّاتٍ فِي السَّنَةِ.

Tri herë në vit do të paraqitet çdo mashkull i juaj para Perëndisë, Zotit, Perëndisë të Izraelit.

24 « وَسَأطرُدُ الأُمَمَ مِنْ أمامِكَ وَأُوَسِّعُ أرْضَكَ. وَلَنْ يَطْمَعَ أحَدٌ فِي أرْضِكَ حِينَ تَأتِيَ لِلحُضُورِ أمامَ إلَهِكَ ثَلاثَ مَرّاتٍ فِي السَّنَةِ.

Sepse unë do të dëboj kombe para teje dhe do të zgjeroj kufijtë e tu, dhe askush nuk do të dëshirojë vendin tënd, kur do të ngjitesh tri herë në vit, për të dalë përpara Zotit, Perëndisë tënd.

25 « لا تُقَدِّمْ دَمَ ذَبِيحَتِي مَعَ خَمِيرٍ. وَلا يَبقَ مِنْ ذَبِيحَةِ الفِصحِ شَيءٌ إلَى صَباحِ اليَومِ التَّالِي.

Nuk do të ofrosh me bukë të mbrujtur gjakun e viktimës së flijuar për mua; flia e festës së Pashkës nuk do të lihet deri në mëngjes.

26 « أَحْضِرْ أفَضَلَ أوَّلِ إنتاجِ أرْضِكَ إلَى بَيتِ إلَهِكَ. «وَلا تَطبُخْ جَدْياً فِي حَلِيبِ أُمِّهِ.»

Do të çosh në shtëpinë e Zotit, Perëndisë tënd, prodhimet e para të fryteve të tokës sate. Nuk do ta gatuash kecin në qumështin e nënës së tij".

27 و َقالَ اللهُ لِمُوسَى: «اكتُبْ هَذِهِ الوَصايا، لِأنِّي بِحَسَبِ هَذِهِ الوَصايا قَدْ عَمِلتُ عَهداً مَعَكَ وَمَعَ إسْرائِيلَ.»

Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Shkruaji këto fjalë, sepse mbi bazën e këtyre fjalëve kam përfunduar një aleancë me ty dhe me Izraelin".

28 و َبَقِيَ مُوسَى هُناكَ مَعَ اللهِ أرْبَعِينَ نَهاراً وَأربَعِينَ لَيلَةً، لَمْ يَأكُلْ فِيها طَعاماً وَلَمْ يَشرَبْ ماءً. وَكَتَبَ وَصايا العَهدِ العَشْرَ عَلَى لَوحَيِّ الحَجَرِ. وَجهُ مُوسَى الَّلامِع

Kështu Moisiu mbeti aty me Zotin dyzet ditë dhe dyzet net; nuk hëngri bukë as piu ujë. Dhe Zoti shkroi mbi pllakat fjalët e besëlidhjes, dhjetë urdhërimet.

29 و َنَزَلَ مُوسَى مِنْ جَبَلِ سِيناءَ. وَكانَ لَوحا الشَّهادَةِ فِي يَدِهِ. وَلَمْ يَكُنْ مُوسَى يَعرِفُ أنَّ جِلدَ وَجهِهِ يَلمَعُ لأنَّهُ تَكَلَّمَ مَعَ اللهِ.

Por Moisiu, kur zbriti nga mali i Sinait (duke zbritur nga mali Moisiu kishte në dorë dy pllakat e dëshmisë), nuk e dinte që lëkura e fytyrës së tij qe bërë rrëzëllyese, sepse kishte qenë të fliste me Zotin.

30 و َحِينَ رَأى هارُونُ وَكُلُّ بَنِي إسْرائِيلَ أنَّ جِلدَ مُوسَى يَلمَعُ، خافُوا أنْ يَقتَرِبُوا مِنْهُ.

Kështu, kur Aaroni dhe tërë bijtë e Izraelit panë Moisiun, ja, që lëkura e fytyrës së tij ishte rrëzëllyese dhe ata kishin frikë t’i afroheshin atij.

31 ف َدَعاهُمْ مُوسَى إلَيهِ. فَرَجِعَ هارُونُ وَكُلُّ قادَةِ الشَّعبِ إلَيهِ، وَتَكَلَّمَ مُوسَى إلَيْهِمْ.

Por Moisiu i thirri dhe Aaroni dhe tërë krerët e asamblesë u rikthyen tek ai, dhe Moisiu u foli atyre.

32 ب َعدَ ذَلِكَ، اقتَرَبَ إلَيهِ كُلُّ بَنِي إسْرائِيلَ. وَأوصاهُمْ مُوسَى بِجَميعِ الوَصايا الَّتِي أعْطاها إيّاهُ اللهُ عَلَى جَبَلِ سِيناءَ.

Pastaj, tërë bijtë e Izraelit u afruan, dhe ai i urdhëroi të bënin të gjitha ato që Zoti i kishte thënë në malin Sinai.

33 و َحِينَ انتَهَى مُوسَى مِنَ الكَلامِ مَعَهُمْ، وَضَعَ لِثاماً عَلَى وَجهِهِ.

Mbasi Moisiu mbaroi së foluri me ta, vuri një vel mbi fytyrën e tij.

34 ف َحِينَ كانَ مُوسَى يَأتِي فِي حَضرَةِ اللهِ لِيَتَكَلَّمَ مَعَهُ، كانَ يَرفَعُ اللِّثامَ إلَى أنْ يَخرُجَ مِنَ الخَيمَةِ. وَحِينَ كانَ يَخرُجُ لَيَقُولَ لِبَنِي إسرائِيلَ ما أُمِرَ بِهِ،

Por kur Moisiu hynte përpara Zotit për të biseduar me atë, hiqte velin deri sa të dilte jashtë; duke dalë jashtë, u tregonte bijve të Izraelit ato që e kishin urdhëruar të bënte.

35 ي َرَى بَنُو إسْرائِيلَ جِلدَ مُوسَى يَلمَعُ، فَيَضَعُ مُوسَى اللِّثامَ عَلَى وَجهِهِ إلَى أنْ يَذهَبَ لِيَتَكَلَّمَ مَعَ اللهِ مِنْ جَدِيدٍ.

Bijtë e Izraelit, duke parë fytyrën e Moisiut, shihnin se lëkura e tij rrëzëllente; pastaj Moisiu vinte përsëri velin mbi fytyrën e tij, deri sa hynte të fliste me Zotin.