1 و َاشتَعَلَ غَضَبُ اللهِ مِنْ إسْرائِيل مجدَّداً، فَدَفَعَ داوُدَ ضِدَّ بَنِي إسْرائِيلَ وَقالَ لَهُ: «اذْهَبْ وَاحْصِ بَنِي إسْرائِيلَ وَبَنِي يُهُوذا.»

Zemërimi i Zotit u ndez përsëri dhe ai nxiti Davidin kundër popullit, duke i thënë: "Shko të bësh regjistrimin e Izraelit dhe të Judës".

2 ف َقالَ الملِكُ داوُدُ ليوآبَ قائدِ الجَيشِ: «جُلْ فِي كافَّةَ عائِلاتِ إسْرائِيل مِنْ دانَ إلَى بِئْرِ السَّبْعِ، وَأحْصِ النّاسَ. حينئِذٍ، سَأعْرِفٌ عَدَدَ الشَّعبِ.»

Kështu mbreti i tha Joabit, komandantit të ushtrisë që ishte me të: Shko nëpër të gjitha fiset e Izraelit, nga Dani deri në Beer-Sheba, dhee bëni regjistrimin e popullsisë që unë të di numrin e saj".

3 ل َكِنَّ يُوآبَ قالَ: «لَيتَ إلَهَكَ يَزِيدُ عَدَدَ الشَّعبِ مِئَةَ ضِعْفٍ. يا مَولايَ المَلِكُ، ألَيسُوا كُلُّهُمْ خُدّامَكَ؟ فَلِماذا تُرِيدُ أنْ تَفْعَلَ هَذا؟ وَلِماذا يَكُونُ سَبَبَ ذَنْبٍ لإسْرائِيلَ؟»

Joabi iu përgjigj mbretit: "Zoti, Perëndia yt, ta shumëzojë popullin njëqind herë më tepër nga ç’është dhe sytë e mbretit, të zotërisë tim, të mund ta shohin këtë gjë. Po pse mbreti, zotëria im, e dëshiron një gjë të tillë?".

4 ل َكِنَّ الملِكَ داوُدَ فَرَضَ أوامِرَهُ عَلَى يوآبَ وقادةِ الجيشِ. فَخرجوا مِنْ حَضْرةِ المَلِكِ ليُحْصُوا بَنِي إسْرائِيلَ.

Megjithatë urdhëri i mbretit iu imponua Joabit dhe krerëve të ushtrisë. Kështu Joabi dhe krerët e ushtrisë u larguan nga mbreti dhe shkuan të bëjnë regjistrimin e popullsisë së Izraelit.

5 و عبروا نهرَ الأردنِّ ونصبوا خِيَمَهُم في عروعير، إلَى الجانبِ الأيمنِ منَ المدينةِ – تَقَعُ المَدينَةُ في وسط وادِي جاد عَلَى الطَّريقِ المُؤَدِّيَةِ إلَى يعزير.

Ata kaluan Jordanin dhe ngritën kampin e tyre në Aroer, në të djathtë të qytetit që ishte në mes të luginës së Gadit dhe në drejtim të Jezerit.

6 ث مَّ ذهبوا شرقاً إلَى جلعاد عبرَ الطّريقِ المُؤَدِّيَةِ إلَى أرْضِ تحتيم حُدشي. ثمَّ شمالاً إلَى دان ياعن ومن حولِ صيدا.

Pastaj shkuan në Galaad dhe në vendin e Tahtim-Hodshit; pastaj vajtën në Dan-Jaan dhe në rrethinat e Sidonit.

7 ث ُمَّ إلَى حِصنِ صُورَ وَعَبْرَ كافَّةِ مُدنِ الحُوِّيّين وَالكنعانيّين. ثُمَّ جَنُوباً إلَى بئرِ سَبْعَ في الجُزْءِ الجنوبِيِّ من يَهُوَّذا.

Shkuan edhe në kalanë e Tiros dhe në të gjitha qytetet e Hivejve dhe të Kananejve, dhe arritën në jug të Judës, deri në Beer-Sheba.

8 ف َاسْتَغْرَقهُمُ الأمرُ تِسعَةَ أشْهُرٍ وَعِشرينَ يَوْماً لِيَجتازُوا هَذِهِ البِلادَ كُلَّها. وَعادُوا بَعْدَ ذَلِكَ إلَى مَدينَةِ القُدْسِ.

Kështu përshkuan tërë vendin dhe mbas nëntë muajsh e njëzet ditë u kthyen përsëri në Jeruzalem.

9 و َأعطى يوآبُ المَلِكَ لائِحةً بعددِ الشَّعبِ: كانَ في إسْرائِيلَ ثَمانُ مِئِةِ ألْفِ رَجُلٍ قادِرينَ عَلَى اسْتِعْمالِ السَّيفِ، وفي يَهُوذا خَمْسُ مِئَةِ ألْفٍ. اللهُ يُعاقِبُ داود

Joabi i dorëzoi mbretit shifrën e regjistrimit të popullsisë: kishte në Izrael tetëqind mijë njerëz të fortë, të aftë për të përdorur shpatën, por njerëzit e Judës ishin pesëqind mijë.

10 ث ُمَّ شَعَرَ داوُدُ بانْزِعاجٍ فِي قَلْبِهِ بَعْدَ أنْ أحصَى الشَّعبَ. فقالَ للهِ: «قَدْ أخْطَأتُ خَطيَّةً عظيمةً بِما فَعَلْتُ! فأرجوكَ يا اللهُ أنْ تَغْفِرَ لي خَطِيَّتي. لَقَدْ تَصَرَّفْتُ بِحُمْقٍ فِي هَذا الأمرِ.»

Por, mbasi bëri regjistrimin e popullsisë, zemra e Davidit e qortoi shumë rëndë atë dhe ai i tha Zotit: "Kam kryer një mëkat shumë të rëndë duke vepruar në këtë mënyrë; por tani, o Zot, shlyej paudhësinë e shërbëtorit tënd, sepse kam vepruar shumë pa mend".

11 و عِنْدَما نهضَ داود في الصَّباحِ، جاءَتْ كَلِمَةُ اللهِ إلَى جادَ نبيِّ داوُدَ. فقال لهُ اللهُ:

Kur në mëngjes Davidi u ngrit, fjala e Zotit iu drejtua profetit Gad, shikuesit të Davidit, duke thënë:

12 « اذْهَبْ وَقُلْ لِداود: ‹إلَيكَ ما يَقُولُ اللهُ: سأُخَيِّرُكَ بين ثلاثَةِ أمورٍ، فاخْتَرْ مِنْها ما سأفْعَلُهُ بِكَ.›»

"Shko e i thuaj Davidit: Kështu thotë i Zoti: "Unë të propozoj tri gjëra; zgjidh njerën prej tyre dhe unë do ta bëj atë për ty"".

13 و ذهَبَ جادُ إلَى داوُدَ وَقالَ لَهُ: «اخْتَرْ مِنْ هَذِهِ الثَّلاثَةِ: أنْ تُصِيبَكَ أنتَ وَبَلَدَكَ مَجاعَةٌ لِسَبْعِ سِنينَ، أوْ أنْ يَهزِمَكَ أعْداؤكَ وَيُلاحِقُونَكَ مُدَّةَ ثلاثةِ أشْهُرٍ، أوْ أنْ يُصِيبَ وَباءٌ بِلادِكَ مُدَّةَ ثَلاثَةِ أيّامٍ. فَكِّرْ وَاخْتَرْ واحِدةً مِنْ هذِهِ الثَّلاثَةِ، وسَأُخْبِرُ اللهَ بِما تَختارُ. فَقَدْ أرْسلني اللهُ إلَيكَ.»

Kështu Gadi shkoi te Davidi për t’i njoftuar ngjarjen dhe i tha: "A do që të vijnë për ty shtatë vjet zi buke në vendin tënd, apo tre vjet arratisje përpara armiqve që të ndjekin, apo tri ditë murtaje në vendin tënd? Tani mendohu dhe shiko pak se çfarë përgjigje duhet t’i jap atij që më ka dërguar".

14 ف قالَ داوُدُ لجاد: «أنا فِي ضِيقٍ عَظِيمٍ وَوَرْطةٍ حَقِيقيَّةٍ. لَكِنِّي أختارُ أنْ أقَعَ فِي يَدِ اللهِ ، لِأنَّ رَحمَتَهُ عَظِيمَةٌ جِدّاً. هَذا أفْضَلُ مِنْ أنْ أقَعَ فِي أيدِي بَشَرٍ.»

Davidi i tha Gadit: "Gjendem në një situatë tërë ankth! Le të bie edhe në duart e Zotit, sepse dhembshuria e tij është e madhe, por mos rënça në duart e njerëzve!".

15 ف أرْسَلَ اللهُ إلَى إسْرائِيلَ وباءً. بَدأ في الصَّباحِ وَاسْتَمَرَّ إلَى الوقْتِ المُقرَّرِ لَهُ. فَماتَ سَبْعُونَ ألفاً من دان إلَى بِئْرِ السَّبْعِ.

Kështu Zoti dërgoi murtajën në Izrael, nga ai mëngjes deri në kohën e caktuar. Shtatëdhjetë mijë veta të popullit vdiqën nga Dani deri në Beer-Sheba.

16 و َأوْشَكَ المَلاكُ أنْ يَمَدَّ ذِراعَهُ فوقَ مَدينَةِ القُدْسِ ليُدَمِّرَها. لَكِنَّ اللهَ حَزِنَ كثيراً لِما حَصَلَ مِنْ سُوءٍ، فقالَ لِلمَلاكِ الّذي أهلَكَ النّاسَ: «كَفَى! رُدَّ يَدَكَ الآنَ!» وَكانَ مَلاكُ اللهِ واقِفاً عِنْدَ بَيدَرِ أرُونةَ اليَبُوسِيِّ. داود يَشْتَري بيدرَ أرونة

Ndërsa engjëlli e shtrinte dorën mbi Jeruzalem për ta shkatërruar, Zotit i erdhi keq për këtë fatkeqësi dhe i tha engjëllit që shfaroste popullin: "Mjaft! Tani tërhiqe dorën!". Engjëlli i Zoti ndodhej afër lëmit të Araunahut, Gebuseitit.

17 و رأى داود المَلاكَ الّذي قَتَلَ النّاس. فتكلَّمَ إلَى الله ، وقالَ: «أنا الَّذِي أخْطَأتُ! أنا ارْتَكَبْتُ السّوءَ! وهؤلاءِ المَساكِينُ لَمْ يَفْعَلوا إلا ما طَلَبْتُهُ مِنْهُم، وَكانُوا يَتْبَعُونَنِي كَالخِرافِ. هُمْ لَمْ يَرْتَكِبوا سوءاً. فأرْجوكَ أنْ تُنْزِلَ عِقابَكَ بي أنا وبِعائِلَتي.»

Kur Davidi pa engjëllin që godiste popullin, i tha Zotit: "Ja, unë kam kryer një mëkat, kam vepruar në mënyrë të padrejtë, por këto dele ç’kanë bërë? Prandaj dora jote të drejtohet kundër meje dhe kundër shtëpisë së atit tim!".

18 ف ي ذَلِكَ اليَوْمِ، جاءَ النَّبِيُّ جادُ إلَى داوُدَ وقالَ لهُ: «اذْهَبْ وَابْنِ مَذْبحاً للهِ في بَيدَرِ أرُونَةَ اليَبُوسِيِّ.»

Atë ditë Gadi erdhi te Davidi dhe i tha: "Shko dhe ndërto një altar për Zotin në lëmin e Araunahut, Gebuseitit".

19 ف َفَعَلَ داودُ ما طَلَبَهُ مِنْهُ جاد بِحَسَبِ أمرِ اللهُ.

Kështu Davidi shkoi, simbas fjalës së Gadit, ashtu si kishte urdhëruar Zoti.

20 ف َنَظَرَ أرُونةُ وَرَأى الملِكَ داودَ وضُبّاطَهُ آتينَ إليهِ. فخَرَجَ وَانْحَنَى أمامَ الملِكِ وَوَجهُهُ نحوَ الأرْضِ.

Araunahu shikoi dhe dalloi mbretin dhe shërbëtorët e tij që drejtoheshin nga ai; atëherë ai doli dhe u shtri para mbretit me fytyrën për tokë.

21 و قالَ أرُونةُ: «لِمَ جاءَ إليَّ مَولايَ وَمَلِكِي؟» فأجابَ داود: «جِئْتُ أشْتري مِنْكَ البَيدَرَ لأبْنِيَ مَذْبَحاً للهِ ، لِكَي يَتَوَقَّفَ الوَباءُ عَنِ الشَّعبِ.»

Pastaj Araunau tha: "Pse mbreti, zotëria im, ka ardhur te shërbëtori i tij?". Davidi u përgjigj: "Për të blerë nga ti këtë lëmë dhe për të ndërtuar mbi të një altar për Zotin, me qëllim që mjerimi të largohet nga populli".

22 ف قالَ أرونةُ لداود: «خُذْهُ وَافْعَلْ بِهِ كَما يَحلُو لَكَ. وَها أنا أُقَدِّمُ ثِيرانِي ذَبائِحَ، وَالمَحارِيثَ وَأدَواتِ البَقَرِ وَقُوداً للنّارِ.»

Araunahu i tha Davidit: "Mbreti, zotëria im, le të marrë dhe të ofrojë atë që i pëlqen! Ja qetë e olokaustit; veglat e shirjes dhe zgjedha e qeve do të shërbejë si dru.

23 ك انَ أرُونةُ مُسْتَعِدّاً لإعْطاءِ كُلِّ شيءٍ للْمَلِكِ، وَقالَ لَهُ: «فَلْيَرْضَ عَنْكُ إلَهُكَ.»

O mbret, të gjitha këto gjëra Araunahu ia fal mbretit". Pastaj Araunahu i tha mbretit: "Zoti, Perëndia yt, të qoftë i mbarë!".

24 ل َكِنَّ المَلِكَ قالَ لأرونةَ: «بَلْ سأدْفَعَ مُقابِلَ أرْضِكَ. لَنْ أُقَدِّمَ لإلَهي تَقْدِماتٍ لَمْ تُكَلِّفْني شيئًا.» وَاشْترى داود البَيدَرَ وَالأبْقارَ بِخَمسينَ مِثْقالاً مِنَ الفضَّةِ.

Por mbreti iu përgjigj Araunahut: "Jo, unë do t’i blej këto gjëra nga ti me çmimin që kushtojnë, dhe nuk do t’i ofrojë Zotit, Perëndisë tim, olokauste që nuk më kushtojnë asgjë". Kështu Davidi bleu lëmin dhe qetë për pesëdhjetë sikla argjendi.

25 ث ُمَّ بنى مَذْبَحاً للهِ هُناكَ، وقَدَّمَ ذَبائِحَ صاعِدَةً وَذَبائِحَ شَرِكةٍ. وَاسْتَجابَ اللهُ لِصَلاتِهِ مِنْ أجلِ البِلادِ، فَكَفَّ المَرَضُ عَنْ إسْرائِيل.

Pastaj Davidi ndërtoi në atë vend një altar për Zotin dhe ofroi olokauste dhe flijime falenderimi. Kështu Zoti mori parasysh lutjen e bërë nga vendi dhe mjerimi u largua nga populli i Izraelit.