1 ف ِي السَّنَةِ الرّابِعَةِ مِنْ حُكمِ داريُوسَ مَلِكِ فارِسَ، فِي اليَوْمِ الرّابِعِ مِنَ الشَّهْرِ التّاسِعِ – شَهْرِ كِسلُو، تَلَقَّى زَكَرِيّا كَلِمَةَ اللهِ.

Në vitin e katërt të mbretit Dar, ditën e katërt të muajit të nëntë, që është Kislevi, ndodhi që fjala e Zotit iu drejtua Zakarias.

2 أ رسَلَتْ مَدينَةُ بَيتَ إيلَ رِسالَةً إلَى شَراصَرَ وَإلَى رَجَمَ مَلِكَ وَرِجالَهِما لِيَسْألُوا اللهَ بِشَأْنِ مَسألَةٍ ما.

Kishin dërguar Sharetserin, bashkë me Regemelekun dhe njerëzit e tij, në Bethel për të kërkuar me lutje favorin e Zotin,

3 و َقالُوا لِلكَهَنَةِ فِي بَيتِ اللهِ القَدِيرِ وَلِلأنبِياءِ: «هَلْ ينبَغِي أنْ نَنُوحَ وَنَصُومَ خِلالَ الشَّهْرِ الخامِسِ مِنَ السَّنَةِ كَما عَمِلْنا سَنَواتٍ كَثِيرَةً؟»

dhe për të folur me priftërinjtë që ishin në shtëpinë e Zotit të ushtrive dhe me profetët, duke thënë: "A duhet të qaj në muajin e pestë dhe të agjëroj si kam bërë gjatë shumë viteve?".

4 ح ِينَئِذٍ تَلَقَّيتُ هَذِهِ الرِّسالَةَ مِنَ اللهِ القَدِيرِ:

Atëherë fjala e Zotit m’u drejtua, duke thënë:

5 « قُلْ لِشَعبِ الأرْضِ وَلِلكَهَنَةِ: ‹حِينَ صُمْتُمْ وَنُحتُمْ فِي الشَّهْرِ الخامِسِ وَالشَّهْرِ السّابِعِ طَوالَ هَذِهِ السَّبْعِينَ سَنَةً، فَهَلْ كُنْتُمْ تَصُومُونَ لِي حَقّاً وَبِإخلاصٍ؟

"Folu gjithë popullit të vendit dhe priftërinjve dhe thuaj: "Kur keni agjëruar dhe jeni pikëlluar në muajin e pestë dhe në të shtatin gjatë këtyre shtatëdhjetë viteve, a keni agjëruar në të vërtetë për mua, pikërisht për mua?

6 و َحِينَ تَأْكُلُونَ وَحِينَ تَشْرَبُونَ، أفَلَسْتُمْ تَأكُلُونَ وَتَشْرَبُونَ لِأجلِ أنفُسِكُمْ؟

Po më pas, kur keni ngrënë dhe pirë, mos vallë keni ngrënë dhe pirë për veten tuaj?

7 أ لَيسَ هَذا ذاتَ الكَلامِ الَّذِي أعلَنَهُ اللهُ مِنْ خِلالِ الأنبِياءِ السّابِقِينَ، حِينَ كانَتِ القُدْسُ مَأْهُولَةً وَآمِنَةً مَعَ المُدُنْ الَّتِي حَولَها، وَحِينَ كانَتْ مِنطَقَةُ النَّقَبِ وَالأغوارُ الغَربِيَّةِ مَأْهُولَةً بِالسُّكّانِ؟›»

A nuk janë këto fjalët që Zoti i ushtrive ka shpallur me anë të profetëve të së kaluarës, kur Jeruzalemi ishte i banuar dhe i qetë bashkë me qytetet e tij të afërta dhe gjithashtu Negevi dhe fusha ishin të banuara?"".

8 و َتَلَقَّى زَكَرِيّا هَذِهِ الرِّسالَةَ مِنَ اللهِ:

Fjala e Zotit iu drejtua Zakarias, duke thënë:

9 « هَذا هُوَ ما يَقُولُهُ اللهُ القَدِيرُ: ‹أنصِفُوا المَظلُومينَ، أظهِرُوا لُطفاً وَرَأفَةً بَعْضُكُمْ نَحوَ بَعْضٍ.

"Kështu thotë Zoti i ushtrive: Zbatoni me përpikëri drejtësinë dhe tregoni secili mirësi dhe mëshirë për vëllezërit tuaj.

10 ل ا تَظلِمُوا الأرامِلَ وَلا اليَتامَى وَلا الغُرَباءَ وَلا الفُقَراءَ. وَلا تُخَطِّطُوا لِلشَّرِّ فِي قُلُوبِكُمْ كُلٌّ واحِدٍ عَلَى أخِيهِ.›

Mos e shtypni të venë dhe jetimin, të huajin dhe të varfërin; dhe askush të mos kurdisë në zemër të vet të keqen kundër vëllait të vet.

11 « لَكِنَّهُمْ رَفَضُوا أنْ يَستَمِعُوا، بَلْ أدارُوا ظُهُورَهُمْ لِي بِتَمَرُّدٍ وَعِصيانٍ، وَسَدُّوا آذانَهُمْ عَنْ الاسْتِماعِ.

Por ata nuk deshën të dëgjojnë, kthyen krahët me kryeneçësi dhe i zunë veshët që të mos dëgjonin.

12 ق َسُّوا قُلُوبَهُمْ كَي لا يَسْمَعُوا الشَّريعَةَ وَالتَّعلِيمَ الَّذِي أرسَلَهُ اللهُ القَدِيرُ مِنْ خِلالِ أنبِياءٍ سابِقِينَ، فَغَضِبَ اللهُ القَدِيرُ غَضَباً شَديداً.

E bënë zemrën e tyre si diamanti, për të mos dëgjuar ligjin dhe fjalët që Zoti i ushtrive u dërgonte atyre me anë të Frymës së tij, me anë të profetëve të së kaluarës. Kështu u krijua një indinjatë e madhe te Zoti i ushtrive.

13 ل ِذَلِكَ يَقُولُ اللهُ القَدِيرُ: «كَما أنَّهُمْ لَمْ يَسْتَمِعُوا إلَيَّ حِينَ دَعَوْتُهُمْ، كَذَلِكَ حِينَ يَدعُونَنِي لَنْ أُصغِيَ.

Dhe ndodhi që, mbasi ai thërriste dhe ata nuk ia vinin veshin, ata thirrën dhe unë nuk ua vura veshin," thotë Zoti i ushtrive,

14 و َسَأنفُخُ عَلَيهِمْ وَأُشَتِّتُهُمْ فِي كُلِّ الأُمَمِ الَّتِي لَمْ يَكُونُوا يَعرِفُونَها. صارَتِ الأرْضُ خَرِبَةً بَعْدَهُمْ لَمْ يَعُدْ أحَدٌ يَأْتِي أوْ يَذْهَبُ. حَوَّلُوا هَذِهِ الأرْضَ الجَمِيلَةَ إلَى خَرابٍ.»

"por i shpërndava me shakullimë midis gjithë kombeve që ata nuk i njihnin. Kështu vendi mbeti i shkretë pas tyre, dhe askush nuk kalonte andej ose nuk u kthye. Nga një vend kënaqësie ata e kthyen në shkreti".