1 ف َأخَذَ الشَّعبُ يَصرُخُونَ وَيَبكُونَ طِيلَةَ تِلكَ اللَّيلَةِ.

Atëherë tërë asambleja ngriti zërin dhe filloi të bërtasë; dhe atë natë populli qau.

2 و َتَذَمَّرَ كُلُّ بَني إسْرائِيلَ عَلَى مُوسَى وَهارُونَ. وَقالَ كُلُّ الشَّعبِ لَهُما: «لَيتَنا مُتنا فِي أرْضِ مِصرَ أوْ فِي هَذِهِ الصَّحْراءِ.

Dhe të gjithë bijtë e Izraelit murmurisnin kundër Moisiut dhe kundër Aaronit dhe tërë asambleja u tha atyre: "Sikur të kishim vdekur në vendin e Egjiptit ose të kishim vdekur në këtë shkretëtirë!

3 ل ِماذا يُحضِرُنا اللهُ إلَى هَذِهِ الأرْضِ لِنَمُوتَ فِي الحَربِ وَتُؤخَذَ نِساؤُنا وَأطفالُنا كَغَنِيمَةٍ؟ ألَيسَ مِنَ الأفضَلِ لَنا أنْ نَعُودَ إلَى مِصرَ؟»

Pse Zoti na çon në këtë vend që të biem nga goditja e shpatave? Gratë dhe fëmijët tanë do të bëhen pre e armikut. A nuk do të ishte më mirë për ne të kthehemi në Egjipt?".

4 و َقالَ بَعضُهُمْ لِبَعضٍ: «فَلْنَختَرْ رَئِيساً عَلَينا وَنَرجِعْ إلَى مِصرَ.»

Dhe i thanë njëri tjetrit: "Të zgjedhim një kryetar dhe të kthehemi në Egjipt!".

5 ف َوَقَعَ مُوسَى وَهارُونُ إلَى الأرْضِ أمامَ كُلِّ جَماعَةِ بَني إسْرائِيلَ.

Atëherë Moisiu dhe Aaroni ranë përmbys përpara tërë asamblesë së mbledhur të bijve të Izraelit.

6 و َيَشُوعُ بْنُ نُونَ وَكالِبُ بْنُ يَفُنَّةَ، اللَّذانِ كانا مِمَّنْ اسْتَكْشَفَوا الأرْضَ، مَزَّقا ثِيابَهُما حُزناً مِنْ مَوقِفِ الشَّعبِ.

Jozueu, bir i Nunit, dhe Kalebi, bir i Jenufehut, që ishin ndër ata që kishin vëzhguar vendin, grisën rrobat e tyre,

7 و َقالا لِجَمِيعِ بَني إسْرائِيلَ: «الأرْضُ الَّتِي جُلْنا فِيها لاستِكشافِها، أرْضٌ جَيِّدَةٌ جِدّاً.

dhe i folën kështu asamblesë së bijve të Izraelit: "Vendi që kemi përshkuar për ta vëzhguar është një vend i mirë, shumë i mirë.

8 ف َإنْ رَضِيَ اللهُ عَنّا، سَيُدْخِلُنا إلَى هَذِهِ الأرْضِ وَسَيُعطِيها لَنا. إنَّها أرْضٌ تَفِيضُ لَبَناً وَعَسَلاً.

Në rast se Zoti kënaqet me ne, do të na çojë në këtë vend dhe do të na japë neve, "një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë".

9 ف َلا تَتَمَرَّدُوا عَلَى اللهِ ، وَلا تَخافُوا مِنْ شَعبِ الأرْضِ، لأنَّنا سَنَهزِمُهُمْ. قَدْ زالَ عَنهُمْ ما كانَ يَحمِيهِمْ. وَأمّا نَحنُ فَاللهُ مَعَنا، فَلا تَخافُوا مِنْهُمْ.»

Vetëm mos ngrini krye kundër Zotit dhe mos kini frikë nga populli i vendit, sepse ai do të jetë ushqimi ynë; mbrojtja e tyre është larguar nga ata dhe Zoti është me ne; mos kini frikë nga ata".

10 ف َهَدَّدَ كُلُّ الشَّعبِ بِقَتلِهِما رَجماً بِالحِجارَةِ. حِينَئِذٍ، ظَهَرَ مَجدُ اللهِ فِي خَيمَةِ الاجْتِماعِ لِكُلِّ بَني إسْرائِيلَ.

Atëherë tërë asambleja foli për t’i vrarë me gurë; por lavdia e Zotit iu shfaq në çadrën e mbledhjes tërë bijve të Izraelit.

11 و َقالَ اللهُ لِمُوسَى: «إلَى مَتَى يُهينُنِي هَذا الشَّعبُ؟ إلَى مَتَى لا يَثِقُونَ بِي عَلَى الرُّغْمِ مِنْ كُلِّ العَجائِبِ الَّتِي عَمِلْتُها بَينَهُمْ؟

Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Deri kur do të më përçmojë ky popull? Dhe deri kur do të refuzojnë të besojnë pas gjithë atyre mrekullive që kam bërë në mes të tyre?

12 س َأُرْسِلُ إلَيْهِمْ وَباءً فَظِيعاً وَأطْرُدُهُمْ مِنْ أرْضِهِمْ. وَسَأجعَلُكَ، يا مُوسَى، أُمَّةً أعظَمَ وَأقوَى مِنهُمْ.»

Unë do ta godas me murtajë dhe do ta shkatërroj, por do të bëj prej teje një komb më të madh dhe më të fuqishëm se ai".

13 ف َقالَ مُوسَى للهِ: «حِينَئِذٍ، سَيَسمَعُ المِصرِيُّونَ بِهَذا، لأنَّكَ أخرَجْتَ هَذا الشَّعبَ مِنْ بَينِهِمْ بِقُوَّتِكَ.

Moisiu i tha Zotit: "Por do ta dëgjojnë Egjiptasit, nga mesi i të cilëve e ke ngritur këtë popull për fuqinë tënde,

14 و َسَيُخبِرُونَ سُكّانَ هَذِهِ الأرْضِ. قَدْ سَمِعَ سُكّانُ هَذِهِ الأرْضِ بِأنَّكَ مَعَ هَذا الشَّعبِ يا اللهُ ، وَبِأنَّكَ ظَهَرْتَ لِهَذا الشَّعبِ وَبِأنَّ سَحابَتَكَ تَقِفُ فَوقَهُمْ وَبِأنَّكَ تَسِيرُ أمامَهُمْ فِي عَمُودِ سَحابٍ فِي النَّهارِ وَفِي عَمُودِ نارٍ فِي اللَّيلِ.

dhe do t’ia bëjnë të ditur banorëve të këtij vendi. Ata kanë dëgjuar që ti, o Zot, je në mes të këtij populli, i shfaqesh atij sy për sy, që reja jote qëndron mbi ta dhe që ecën para tyre ditën në një kolonë reje dhe natën në një kolonë të zjarrtë.

15 ف َإنْ قَتَلْتَ هَذا الشَّعبَ كُلَّهُ فَإنَّ الأُمَمَ الَّتِي سَمِعَتْ عَنْكَ سَتَقُولُ:

Tani në se e bën këtë popull të vdesë si një njeri të vetëm, kombet që kanë dëgjuar namin tënd do të flasin, duke thënë:

16 ‹ لَمْ يَستَطِعِ اللهُ أنْ يُدخِلَ هَذا الشَّعبَ إلَى الأرْضِ الَّتِي وَعَدَهُمْ بِها، فَقَتَلَهُمْ فِي الصَّحْراءِ.›

"Me qenë se Zoti nuk ka qenë i zoti ta futë këtë popull në vendin që ishte betuar t’i jepte, e vrau në shkretëtirë".

17 « لِذَلِكَ لِتَعظُمْ قُوَّةُ اللهِ كَما وَعَدْتَ وَقُلْتَ:

Por tani, të lutem, le të shfaqet fuqia e Zotit tim në madhështinë e saj, ashtu si fole duke thënë:

18 ‹ اللهُ بَطِيءُ الغَضَبِ، وَمَحَبَّتُهُ عَظِيمَةٌ. يَغْفِرُ الذَّنْبَ وَالمَعْصِيَةَ. لَكِنَّهُ لا يُلْغِي العُقُوبَةَ، بَلْ يَحْسِبُ خَطايا الآباءِ عَلَى أبْنائِهِمْ وَأحفادِهِمْ وَأحفادِ أبْنائِهِمْ.

"Zoti është i ngadaltë në zemërim dhe i madh në mëshirë; ai fal padrejtësinë dhe mëkatin, por nuk lë pa ndëshkuar fajtorin, duke dënuar paudhësinë e etërve te bijtë, deri në brezin e tretë ose të katërt".

19 ا غْفِرْ خَطِيَّةَ هَذا الشَّعبِ بِحَسَبِ مَحَبَّتِكَ العَظِيمَةِ، كَما غَفَرْتَ لَهُ مُنذُ خُرُوجِهِ مِنْ مِصرَ وَحَتَّى الآنَ.›»

Fale paudhësinë e këtij populli, me madhështinë e mëshirës sate, ashtu siç e ke falur këtë popull nga Egjipti deri këtu".

20 ف َقالَ اللهُ: «سَأغفِرُ لَهُمْ كَما طَلَبْتَ.

Atëherë Zoti tha: "Unë fal, ashtu si kërkove ti;

21 ل َكِنِّي أُقسِمُ بِذاتِي، وَبِمَجدِي الَّذِي سَيَمْلَأُ الأرْضَ بِمَجدِ اللهِ ،

por, ashtu siç është e vërtetë që unë jetoj, e gjithë toka do të jetë plot me lavdinë e Zotit,

22 إ نَّ جَمِيعَ أولَئِكَ الَّذينَ رَأَوْا مَجدِي وَعَجائِبِي الَّتِي عَمِلْتُها فِي مِصرَ وَفِي الصَّحْراءِ، وجَرَّبُونِي عَشرَ مَرَّاتٍ، وَلَمْ يُطِيعُونِي،

dhe tërë këta njerëz që kanë parë lavdinë time dhe mrekullitë që kam bërë në Egjipt e në shkretëtirë, dhe më kanë tunduar dhjetë herë dhe nuk e kanë dëgjuar zërin tim,

23 ل َنْ يَرَوا الأرْضَ الَّتِي وَعَدْتُ بِها آباءَهُمْ. جَمِيعُ الَّذِينَ أهانُونِي لَنْ يَدخُلُوا الأرْضَ.

me siguri nuk kanë për ta parë vendin që u betova t’u jap etërve të tyre. Askush nga ata që më kanë përçmuar nuk ka për ta parë;

24 « أمّا خادِمِي كالِبَ فَرأى الأمْرَ بِرُوحٍ مُختَلِفَةٍ. وَقَدْ أطاعِنِي تَماماً. لِذَلِكَ سَأُدخِلُهُ إلَى الأرْضِ الَّتِي ذَهَبَ إلَيها، وَيَرِثُها نَسلُهُ.

por shërbëtorin tim Kaleb, duke qenë se veproi i shtyrë nga një frymë tjetër e më ka ndjekur plotësisht, unë do ta fus në vendin ku ka shkuar; dhe pasardhësit e tij do ta zotërojnë.

25 « هَا العَمالِقَةُ وَالكَنعانِيُّونَ يَسكُنُونَ الوادِي. فَاسْتَدِيرُوا فِي الغَدِ نَحوَ الصَّحْراءِ فِي الطَّرِيقِ إلَى البَحرِ الأحمَرِ.» عِقابُ اللهِ لِلشَّعب

Amalekitët dhe Kananejtë banojnë në luginë, nesër kthehuni prapa dhe nisuni drejt shkretëtirës, në drejtim të Detit të Kuq".

26 و َكَلَّمَ اللهُ مُوسَى وَهارُونَ فَقالَ:

Zoti u foli akoma Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë:

27 « إلَى مَتَى سَيَستَمِرُّ هَذا الشَّعبُ الشِّرِّيرُ فِي التَّذَمُّرِ عَلَيَّ؟ لَقَدْ سَمِعْتُ تَذَمُّراتِ بَني إسْرائِيلَ الَّتِي يَتَذَمَّرُونَها عَلَيَّ.

"Deri kur do të duroj këtë asamble të keqe që murmurit kundër meje? Unë dëgjova murmuritjet që bëjnë bijtë e Izraelit kundër meje.

28 ق ُلْ لَهُمْ: ‹أُقسِمُ بِذاتِي، يَقُولُ اللهُ ، سَأعمَلُ لَكُمْ ما قُلْتُمُوهُ أمامِي.

U thuaj atyre: Ashtu siç është e vërtetë që unë jetoj, thotë Zoti, unë do t’ju bëj atë që kam dëgjuar prej jush.

29 ف َسَتَمُوتُونَ فِي هَذِهِ الصَّحْراءِ، أيْ جَمِيعُ الَّذِينَ تَمَّ إحصاؤُهُمْ، كُلُّ مَنْ كانَ فِي العِشرِينَ فَأكثَرَ، الَّذِينَ تَذَمَّرُوا عَلَيَّ.

Kufomat tuaja do të bien në këtë shkretëtirë; ju të gjithë që jeni regjistruar, nga mosha njëzet vjeç e lart, dhe që keni murmuritur kundër meje,

30 ف َلَنْ تَدخُلُوا الأرْضَ الَّتِي وَعَدْتُ بِأنْ تَسكُنُوا فِيها، بِاستِثناءِ كالِبَ بْنِ يَفُنَّةَ وَيَشُوعَ بْنَ نُونَ.

nuk do të hyni me siguri në vendin ku u betova se do të banoni, me përjashtim të Kalebit, birit të Jefunehut, dhe të Jozueut, birit të Nunit.

31 و َأطفالُكُمُ الَّذِينَ قُلْتُمْ بِأنَّهُمْ سَيُؤخَذُونَ غَنِيمَةً، سَأُدخِلُهُمُ الأرْضَ. وَسَيَعرِفُونَ الأرْضَ الَّتِي رَفَضْتُمُوها.

Të vegjlit tuaj përkundrazi, që ju thatë se do të ishin viktima të armiqve, do t’i fus; dhe ata do të njohin vendin që ju keni përçmuar.

32 أ مّا أنتُمْ، فَسَتَمُوتُونَ فِي هَذِهِ الصَّحْراءِ.

Por sa për ju, kufomat tuaja do të bien në këtë shkretëtirë.

33 « ‹سَيَكُونُ أبْناؤُكُمْ رُعاةً فِي الصَّحْراءِ لأرْبَعِينَ سَنَةً. سَيُعانُونَ بِسَبَبِ عَدَمِ أمانَتِكُمْ، إلَى أنْ تَسقُطَ جُثَثُكُمْ جَمِيعاً فِي الصَّحْراءِ.

Dhe bijtë tuaj do të kullosin kopetë në shkretëtirë dyzet vjet me radhë dhe do të mbajnë ndëshkimin për pabesitë tuaja, deri sa të treten kufomat tuaja në shkretëtirë.

34 س َتُعاقَبُونَ عَلَى خَطاياكُمْ لأرْبَعِينَ سَنَةً، بِحَسَبِ عَدَدِ الأيّامِ الَّتِي استَكشَفْتُمْ فِيها الأرْضَ: أربَعِينَ يَوماً، سَنَةً مُقابِلَ يَومٍ. فَتَعرِفُونَ عَاقِبَةَ الابْتِعادِ عَنِّي.›

Në bazë të numrit të ditëve që keni përdorur për të vëzhguar vendin, domethënë dyzet ditë, për çdo ditë do të mbani fajin tuaj një vit, gjithsej, pra, dyzet vjet; dhe kështu do të kuptoni se ç’do të thotë që unë jam tërhequr nga ju.

35 « أنا اللهَ تَكَلَّمْتُ، وَسَأفعَلُ ما تَكَلَّمْتُ بِهِ عَنْ هَذا الشَّعبِ الشِّرِّيرِ المُجتَمِعِ ضِدِّي. فَسَيَمُوتُونَ جَمِيعاً فِي الصَّحْراءِ.»

Unë, Zoti, fola; me siguri, kështu do të veproj kundër gjithë kësaj asambleje të keqe që u mblodh kundër meje; në këtë shkretëtirë do të treten dhe këtu do të vdesin".

36 و َكانَ مُوسَى قَدْ أرسَلَ رِجالاً لِيَستَكشِفُوا الأرْضَ. فَجَعَلُوا كُلَّ الشَّعبِ يَتَذَمَّرُ عَلَى مُوسَى عِندما رَجِعُوا بأخبارٍ مُحبِطَةٍ عَنِ الأرْضِ.

Njerëzit që Moisiu kishte dërguar për të vëzhguar vendin, mbas kthimit të tyre e kishin shtyrë tërë asamblenë të murmuriste kundër tij, duke paraqitur një raport të keq për vendin,

37 ه َؤُلاءِ الرِّجالُ الَّذِينَ رَجِعُوا بأخبارٍ مُحبِطَةٍ عَنِ الأرْضِ، ماتُوا بِوَباءٍ أرسَلَهُ اللهُ عَلَيهِمْ.

ata njerëz, që kishin përpiluar raportin e keq për vendin, vdiqën nga një plagë përpara Zotit.

38 ف َقَطْ يَشُوعُ بْنُ نُونَ وَكالِبُ بْنُ يَفُنَّةَ بَقِيا حَيَّيْنِ مِنْ ضِمنِ الرِّجالِ الَّذِينَ ذَهَبُوا لِيَستَكشِفُوا الأرْضَ. مُحاوَلَةٌ لِلذَّهابِ إلَى الأرْض

Por Jozueu, bir i Nunit, dhe Kalebi, bir i Jefunehut, mbetën të gjallë midis gjithë atyre që kishin shkuar të vëzhgonin vendin.

39 و َحِينَ تَكَلَّمَ مُوسَى بِهَذِهِ الكَلِماتِ لِكُلِّ بَني إسْرائِيلَ ناحَ الشَّعبُ كَثِيراً.

Atëherë Moisiu u njoftoi këto fjalë tërë bijve të Izraelit, dhe populli ndjeu një dhimbje të thellë.

40 و َنَهَضُوا فِي الصَّباحِ باكِراً، وَبَدَأُوا سَيرَهُمْ نَحوَ أعلَى مِنْطَقَةٍ فِي مِنْطَقَةِ التِّلالِ. وَقالُوا: «ها نَحنُ ذاهِبُونَ إلَى المَكانِ الَّذِي وَعَدَ اللهُ بِإعطائِهِ لَنا، فَإنَّنا أخطَأْنا إذْ تَذَمَّرْنا عَلَيهِ.»

U ngritën herët në mëngjes dhe u ngjitën në majë të malit, duke thënë: Ja ku jemi; ne do të ngjitemi në vendin për të cilin na foli Zoti, sepsee kemi mëkatuar".

41 ح ِينَئِذٍ، قالَ مُوسَى لَهُمْ: «لِماذا تَعصُونَ أمرَ اللهِ ؟ لَنْ تَنجَحُوا فِي ما تَعمَلُونَ.

Por Moisiu tha: "Pse e shkelni urdhrin e Zotit? Nuk ka për t’ju dalë mbarë.

42 ل ا تَصعَدُوا كَي لا يَهزِمَكُمْ أعداؤُكُمْ، لأنَّ اللهَ لَيسَ مَعَكُمْ.

Mos u ngjitni, sepse do t’ju mundin armiqtë tuaj, Zoti nuk është në mes jush.

43 ل أنَّ العَمالِقَةَ وَالكَنعانِيِّينَ سَيَكُونُونَ هُناكَ وَيُقاوِمُونَكُمْ، وَسَتُقتَلُونَ فِي المَعرَكَةِ، لأنَّكُمْ لَسْتُمْ تَتْبَعُونَ اللهَ ، فاللهُ لَنْ يَكُونَ مَعَكُمْ.»

Para jush në fakt ndodhen Amalekitët dhe Kananejtë, dhe ju do të rrëzoheni nga shpatat e tyre; sepse jeni larguar nga rruga e Zotit, Zoti nuk do të jetë me ju".

44 ل َكِنَّهُمْ صَعِدُوا بِعِنادٍ إلَى أعلَى مَوقِعٍ فِي مِنْطَقَةِ التِّلالِ. أمّا صُندُوقُ عَهدِ اللهِ وَمُوسَى فَبَقِيا وَسَطَ المُخَيَّمِ.

Me gjithë atë ata patën guximin të ngjiten në majë të malit; por arka e besëlidhjes së Zotit dhe Moisiu nuk lëvizën nga mesi i kampit.

45 ف َنَزَلَ العَمالِقَةُ وَالكَنعانِيُّونَ الَّذِينَ كانُوا يَسكُنُونَ فِي تِلكَ التِّلالِ، وَهاجَمُوا بَنِي إسْرائِيلَ وَحَطَّمُوهُمْ طَوالَ الطَّرِيقِ حَتَّى حُرْمَةَ.

Atëherë Amalekitët dhe Kananejtë, që banonin mbi këtë mal, zbritën poshtë, i thyen dhe i vunë përpara deri në Hormah.