1 س َبِّحُوا اللهَ لِأنَّهُ صالِحٌ، لأنَّ رَحمَتَهُ إلَى الأبَدِ.

Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

2 ل ِيَقُلْ هَذا مَفدِيُّو اللهِ الَّذِينَ حَرَّرَهُمْ مِنَ العَدُوِّ!

Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,

3 ا لَّذِينَ جَمَعَهُمْ مِنْ بِلادٍ كَثِيرَةٍ فِي الشَّرقِ وَالغَربِ، فِي الشَّمالِ وَالجَنُوبِ.

dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.

4 ه امُوا عَبرَ صَحارَى جافَّةٍ بَحثاً عَنْ مَدِينَةِ سَكَنٍ، فَلَمْ يَجِدُوا.

Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.

5 ن ُفُوسُهُمْ أُنهِكَتْ مِنَ الجُوعِ وَالعَطَشِ.

Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.

6 ص َرَخُوا إلَى اللهِ فِي وَقتِ ضِيقِهِمْ، فَأنقَذَهُمْ مِنْ ضِيقاتِهِمْ.

Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;

7 أ خَذَهُمْ فِي طَرِيقٍ مُسْتَقِيمَةٍ، وَإلَى مَدِينَةِ سَكَنٍ قادَهُمْ.

dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.

8 ف َلْيُسَبِّحُوا اللهَ عَلَى رَحْمَتِهِ، وَعَلَى العَجائِبِ الَّتِي يَصنَعُها لِلبَشَرِ.

Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.

9 ف َهُوَ يُروِي النَّفسَ العَطشانَةَ وَيُشبِعُ النَّفسَ الجَوْعانَةَ خَيراتٍ.

Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.

10 س َكَنَ الشَّعبُ فِي زَنازِنَ حَيثُ الظُّلمَةُ سَوداءُ كَالمَوتِ. وَأُوثِقُوا بِسَلاسِلَ مِنْ حَدِيدٍ.

Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,

11 ه َذا لأنَّهُمْ تَمَرَّدُوا عَلَى وَصايا اللهِ، وَاحتَقَرُوا نَصائِحَ العَلِيِّ!

sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;

12 أ خضَعَهُمْ لِلعَمَلِ المُجهِدِ وَالمُعاناةِ. تَعَثَّرُوا وَلا مَنْ يُعِينُهُمْ.

prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.

13 ص َرَخُوا إلَى اللهِ فِي وَقتِ ضِيقِهِمْ، فَخَلَّصَهُمْ مِنْ ضِيقاتِهِمْ.

Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,

14 م ِنْ سُجُونِهِمِ المُظلِمَةِ كَالمَوتِ أخرَجَهُمْ وَقَطَّعَ قُيُودَهُمْ!

i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.

15 ف َلْيُسَبِّحُوا اللهَ عَلَى رَحْمَتِهِ، وَعَلَى العَجائِبِ الَّتِي يَصنَعُها لِلبَشَرِ.

Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,

16 ف َقَدْ حَطَّمَ تِلكَ البَوّاباتِ البُرونْزِيَّةَ، وَحَطَّمَ قُضبانَها الحَدِيدِيَّةَ.

sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.

17 ت َمَرَّدَ عَلَى اللهِ بَعضُ الحَمقَى، فَعانُوا بِسَبَبِ الشُّرُورِ الَّتِي فَعَلُوها.

Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;

18 ع افَتْ نُفُوسُهُمُ الطَّعامَ، وَعَلَى المَوتِ أشرَفُوا.

ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,

19 ص َرَخُوا إلَى اللهِ فِي وَقتِ ضِيقِهِمْ، فَخَلَّصَهُمْ مِنْ ضِيقاتِهِمْ.

por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.

20 ن َطَقَ بِكَلِمَتِهِ فَشَفاهُمْ، وَخَلَّصَهُمْ مِنَ القَبرِ وَالهَلاكِ.

Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.

21 ف َليُسَبِّحُوا اللهَ عَلَى رَحْمَتِهِ، وَعَلَى العَجائِبِ الَّتِي يَصنَعُها لِلبَشَرِ.

Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;

22 ف َلْيُقَدِّمُوا تَقدِماتِ الشُّكرِ، وَلْيُخبِرُوا بِفَرَحٍ وَتَرِنِيمٍ بِما فَعَلَ اللهُ لَهُمْ.

le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.

23 ا نطَلَقَ بَعضُ البَحّارَةِ إلَى البَحرِ فِي سُفُنِهِمْ، لِيَجتَهِدُوا فِي تِجارَةٍ عَبرَ المُحِيطِ.

Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,

24 ر َأَوْا أعمالَ اللهِ ، وَالآياتِ الَّتِي صَنَعَها فِي المُحِيطِ.

shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.

25 أ عطَى الأمرَ، فَهَبَّتْ عاصِفَةٌ، وَتَعالَتِ الأمواجُ!

Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.

26 ك انَتِ السُّفُنُ تُقذَفُ عالِياً فِي السَّماءِ، ثُمَّ تُلقَى إلَى البَحرِ العَمِيقِ! تَلاشَتْ شَجاعَتُهُمْ مِنَ الكارِثَةِ الوَشِيكَةِ.

Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.

27 ك َالسُّكارَى تَعَثَّرُوا وَتَرَنَّحُوا، وَمَهارَتُهُمْ لَمْ تَنفَعْهُمْ!

Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.

28 ف ِي وَقتِ ضِيقِهِمْ إلَى اللهِ صَرَخُوا، فَخَلَّصَهُمْ مِنْ ضِيقاتِهِمْ.

Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.

29 س َكَّنَ العاصِفَةَ، وَهَدَّأ أمواجَ البَحرِ.

Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.

30 ف َابتَهَجُوا بِسُكُونِ المُحِيطِ. وَأرشَدَهُمُ اللهُ إلَى المَلاذِ الَّذِي يَطلُبُونَهُ.

Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.

31 ف َلْيُسَبِّحُوا اللهَ عَلَى رَحْمَتِهِ، وَعَلَى العَجائِبِ الَّتِي يَصنَعُها لِلبَشَرِ.

Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;

32 و َلْيُعَظِّمُوهُ فِي الاجتِماعِ الكَبِيرِ فِي الهَيكَلِ، وَلْيُسَبِّحُوهُ فِي اجتِماعِ مَجلِسِ شُيُوخِ المَدِينَةِ.

le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.

33 ح َوَّلَ الأنهارَ إلَى صَحارَى، وَيَنابِيعَ المِياهِ إلَى أرْضٍ جافَّةٍ.

Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;

34 ا لأرْضَ الخَصِيبَةَ جَعَلَها مالِحَةً بِسَبَبِ الشَّرِّ الَّذِي فَعَلَهُ سُكّانُها!

tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.

35 ل َكِنَّهُ حَوَّلَ الصَّحراءَ إلَى بِرَكِ مِياهٍ، وَالأرْضَ النّاشِفَةَ إلَى يَنابِيعَ.

Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.

36 أ سكَنَ الجِياعَ هُناكَ فَأسَّسُوا مَدِينَةً فِيها يَسكُنُونَ.

Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,

37 ب َذَرَ الجِياعُ الحُقُولَ، وَزَرَعُوا الكُرُومَ، فَأنتَجَتْ ثَمَرَها.

mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.

38 و َاللهُ بارَكَهُمْ، فَتَكاثَرُوا هُمْ وَمَواشِيهُمْ.

Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.

39 و َبِسَبَبِ المَصائِبِ وَالضِّيقاتِ، صَغُرَتْ وَضَعُفَتْ عَشائِرُهُمْ.

Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.

40 خ َجِلَ النُّبَلاءُ، وَجَعَلَهُمْ يَهِيمُونَ فِي صَحراءَ فارِغَةٍ لا طَرِيقَ فِيها.

Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.

41 ل َكِنَّهُ رَفَعَ المَساكِينَ مِنْ بُؤْسِهِمْ، وَجَعَلَ عائِلاتِهِمْ تَنمُو كَقُطعانِ الخِرافِ.

Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.

42 ي َرَى هَذا الصّالِحُونَ فَيَفرَحُونَ، أمّا الأشرارُ فَيَسُدُّونَ أفْواهَهُمْ.

Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.

43 م َنْ كانَ حَكِيماً فَراعَى هَذِهِ الأُمُورَ سَيَفهَمُ مَحَبَّةَ اللهِ الصّادِقَةَ.

Ai që është i urtë le t’i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.