1 ب ِآذانِنا سَمِعنا يا اللهُ. آباؤُنا حَكُوا لَنا، حَدَّثُونا عَنْ أعمالِكَ الَّتِي عَمِلْتَ فِي أيّامِهِمْ مُنذُ القَدِيمِ.

O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

2 ط َرَدْتَ الأُمَمَ الوَثَنِيَّةَ بِيَدِكَ قَلَعْتَهُمْ مِنَ الأرْضِ وَأعطَيتَها لَنا.

Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

3 أ خبَرُونا أنَّ سُيُوفَهُمْ وَقُوَّةَ سَواعِدِهُمْ لَمْ تَضمَنْ لَهُمُ النَّصرَ وَالأرْضَ. بَلْ قُوَّتُكَ وَحُضُورُكَ صَنَعا ذَلِكَ، لأنَّكَ رَضِيتَ عَنهُمْ.

ës sate, sepse të pëlqenin.

4 أ نتَ مَلِكِي يا اللهُ. فَمُرْ بانتِصارِ يَعقُوبَ.

Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

5 ب اسمِكَ وَقُوَّتِكَ نَطرَحُ مَنْ يُقاوِمُونَنا أرْضاً وَنَدُوسُهُمْ.

Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

6 ل أنِّي لا أَتَّكِلُ عَلَى قَوسِي، وَسَيفِي لا يَنصُرُنِي.

Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

7 ب لْ أنتَ، أنتَ تَنصُرُنا عَلَى أعدائِنا. أنتَ مَنْ يُخزِي كارِهِينا!

Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

8 س َبَّحْنا اللهَ طَوالَ اليَومِ، وَإلَى الأبَدِ نُسَبِّحُ اسْمَكَ. سِلاهْ

Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

9 ل َكِنَّكَ تَخَلَّيْتَ عَنّا وَأخْزَيْتَنا. وَرَفَضتَ أنْ تَخْرُجَ إلَى الحَرْبِ مَعَنا!

Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

10 ج َعَلْتَنا نَفِرُّ مِنْ أمامِ العُدُوِّ، فَأخَذَ مُبغِضُونا الغَنائِمَ.

Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

11 ج َعَلْتَنا كَغَنَمٍ لِلذَّبحِ، وَشَتَّتَّنا بَينَ الغُرَباءِ!

Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

12 ب ِعْتَ شَعبَكَ كَالعَبِيدِ بِثَمَنٍ زَهِيدٍ! وَلَمْ تَسْعَ لِرَفْعِ ثَمَنِهِمْ!

Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

13 ر َأى جِيرانُنا ما فَعَلْتَ بِنا، وَها هُمْ يَهزَأُونَ بِنا وَعَلَينا يَضحَكُونَ!

Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

14 ج َعَلْتَنا أُضحُوكَةً عِندَ الشُّعُوبِ المُجاوِرَةِ. يَستَهزِئُونَ بِنا وَيَهُزُّونَ رُؤُوسَهُمْ.

Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

15 أ ُواجِهُ خِزْيِي طَوالَ اليَومِ فَأُغَطِّي وَجهِي،

Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

16 ع ِندَ سُخْرِيَةِ وَإهانَةِ العَدُوِّ السّاعِي إلَى الانتِقامِ مِنِّي.

për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

17 أ نتَ فَعَلْتَ هَذا كُلَّهُ يا اللهُ، رُغْمَ أنَّنا ما نَسَيناكَ وَلَمْ نَكسِرْ عَهدَكَ.

Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

18 ل َمْ نُبعِدْ قُلُوبَنا عَنكَ! وَلا تَوَقَّفنا عَنِ السَّيرِ وَراءَكَ!

Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

19 ل َكِنَّكَ سَحَقتَنا فِي أرْضِ الأفاعِي، وَغَطَّيْتَنا بِظُلمَةٍ حالِكَةٍ كَالمَوتِ.

por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

20 ل َو نَسِينا اسْمَ إلَهِنا وَرَفَعْنا أيدِينا بِالدُّعاءِ لإلَهٍ مُزَيَّفٍ،

Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

21 ف َسَتَعلَمُ ذَلِكَ، لأنَّكَ تَعرِفُ أسرارَ قُلُوبِنا.

a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

22 ل انَّنا مِنْ أجلِكَ نُواجِهُ خَطَرَ المَوتِ طَوالَ النَّهارِ. وَنَحنُ مَحسُوبُونَ كَغَنَمٍ لِلذَّبحِ.

Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

23 ا ستَيقِظْ، لِماذا تَنامُ يا رَبُّ؟ قُمْ وَلا تَترُكنا إلَى الأبَدِ!

Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

24 ل ِماذا تَختَفِي عَنّا؟ لا تَتَجاهَلْ مُعاناتَنا وَاضطِهادَنا.

Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

25 إ لَى الوَحلِ دُفِعَتْ نُفُوسُنا وَبُطُونُنا التَصَقَتْ فِي التُّرابِ.

Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

26 ق ُمْ، سارِعْ إلَى عَونِنا، أنقِذْنا بِسَبَبِ رَحْمَتِكَ الدّائِمَةِ.

Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.