1 ه َذِهِ هِيَ الشُّعُوبُ الَّتِي سَمَحَ لَها اللهُ بِأنْ تَبقَى فِي الأرْضِ لِيَمتَحِنَ بَنِي إسْرائِيلَ الَّذِينَ لَمْ يَخُوضُوا المَعارِكَ فِي كَنْعانَ.

Këto janë kombet që Zoti la me qëllim që me anë të tyre të vinte në provë Izraelin, domethënë tërë ata që nuk kishin njohur luftërat e Kanaanit:

2 ف َكانَ هَذا لِتَعلِيمِ فُنُونِ الحَرْبِ لأجْيالِ بَنِي إسْرائِيلَ الَّذينَ لَمْ يَخُوضُوا حُرُوباً مِنْ قَبلُ.

(kjo kishte si qëllim të vetëm t’ua bënte të njohur dhe t’u mësonte bijve të Izraelit luftën, të paktën atyre që nuk e kishin njohur më parë)

3 ه َذِهِ هِيَ الشُّعُوبُ: المُدُنُ الخَمْسُ لِلفِلِسْطِيِّينَ، وَجَمِيعُ الكَنْعانِيِّينَ، وَالصَّيدُونِيِّينَ، وَالحِوِّيِّينَ السّاكِنِينَ فِي المِنطَقَةِ الجَبَلِيَّةِ مِنْ لُبنانَ، مِنْ جَبَلِ بَعلِ حَرْمُونَ إلَى لِيبُو حَماةَ.

pesë princat e Filistejve, tërë Kananejtë, Sidonitët dhe Hivejtë që banonin në malin e Libanit, nga mali i Baal-Hermonit deri në hyrje të Hamathit.

4 ت َرَكَهُمْ اللهُ هُناكَ لِيَمْتَحِنَ بِهِمْ بَنِي إسْرائِيلَ، أرادَ أنْ يَرَى إنْ كانُوا سَيُطِيعُونَ أوامِرَ اللهِ الَّتِي أمَرَ بِها آباءَهُمْ عَلَى لِسانِ مُوسَى.

Këto kombe u lanë për të vënë në provë Izraelin, për të parë në se ata do t’u bindeshin urdhërimeve që Zoti u kishte dhënë etërve të tyre me anë të Moisiut.

5 و َهَكَذا سَكَنَ بَنُو إسْرائِيلَ بَينَ الكَنْعانِيِّينَ وَالأمُورِيِّينَ وَالفِرِزِّيِّينَ وَالحُوِّيِّينَ وَاليَبُوسِيِّينَ.

Kështu bijtë e Izraelit banuan në mes të Kananejve, të Hitejve, të Amorejve, të Perezejve, të Hivejve dhe të Jebusejve;

6 و َتَزَوَّجُوا مِنْ بَناتِ تِلْكَ الشُّعُوبِ، وَزَوَّجُوا بَناتِهِمْ مِنْ أبنائِهِمْ. وَعَبَدُوا آلِهَتَهُمْ! عُثْنِيئِيلُ، أوَّلُ قاض

u martuan me bijat e tyre dhe u dhanë bijat e veta për gra bijve të tyre, dhe u shërbyen perëndive të tyre.

7 و َفَعَلَ بَنُو إسْرائِيلَ الشَّرَّ أمامَ اللهِ. نَسَوا إلَهَهُمْ ، وَعَبَدُوا البَعلَ وَعَشْتَرُوتَ.

Kështu bijtë e Izraelit bënë atë që është e keqe në sytë e Zotit; e harruan Zotin, Perëndinë e tyre, dhe i shërbyen Baalit dhe Asherothit.

8 ف اشْتَدَّ غَضَبُ اللهِ عَلَى بَنِي إسْرائِيلَ، وَسَمَحَ لِكُوشانَ رِشَعْتايِمَ، مَلِكِ أرامَ النَّهرَينِ بِأنْ يَغزُوهُمْ. فَخَدَمَ بَنُو إسْرائِيلَ كُوشانَ رِشَعْتايِمَ مُدَّةَ ثَمانِي سَنَواتٍ،

Prandaj zemërimi i Zotit u ndez kundër Izraelit, dhe ai i dorëzoi në duart e Kushan-Rishathaimit për tetë vjet me radhë.

9 ل َكِنَّ بَنِي إسْرائِيلَ اسْتَنجَدُوا بِاللهِ. فَأقامَ اللهُ مُنقِذاً لِبَنِي إسْرائِيلَ خَلَّصَهُمْ، وَكانَ هَذا المُنْقِذُ عُثْنِيئِيلَ بْنَ قَنازَ، أخا كالَبَ الأصْغَرَ.

Pastaj bijtë e Izraelit i klithën Zotit dhe Zoti u dha një çlirimtar, Othnielin, birin e Kenazit, vëllai i vogël i Kalebit; dhe ky i çliroi.

10 ح َلَّ رُوحُ اللهِ عَلَيهِ، وَعَمِلَ كَقاضٍ لإسْرائِيلَ. وَخَرَجَ إلَى الحَرْبِ، فَأعانَهُ اللهُ عَلَى كُوشانَ رِشَعْتايِمَ مَلِكِ أرامَ، فَهَزَمَهُ.

Fryma e Zotit ishte mbi të, dhe ai ishte gjyqtar i Izraelit; doli për të luftuar dhe Zoti i dha në dorë Kushan-Rishathaimin, mbretin e Mesopotamisë, dhe dora e tij qe e fuqishme kundër Kushan-Rishathaimit.

11 ف َعَمَّ السَّلامُ الأرْضَ مُدَّةَ أربَعِينَ سَنَةً، ثُمَّ ماتَ عُثْنِيئِيلُ بْنَ قَنازَ. القاضِي إهُود

Vendi pati paqe për dyzet vjet me radhë; pastaj Othnieli, bir i Kenazit, vdiq.

12 و َفَعَلَ بَنُو إسْرائِيلَ الشَّرَّ أمامَ اللهِ مَرَّةً أُخْرَى. فَسَلَّطَ اللهُ عِجلُونَ مَلِكَ مُوآبَ عَلَى إسْرائِيلَ، لِأنَّهُمْ فَعَلُوا الشَّرَّ أمامَ اللهِ.

Por bijtë e Izraelit filluan përsëri të bëjnë atë që është e keqe në sytë e Zotit; atëherë Zoti e bëri të fortë Eglonin, mbretin e Moabit, kundër Izraelit, sepse ata kishin bërë atë që ishte e keqe në sytë e Zotit.

13 ف َتَحالَفَ عِجلُونُ مَعَ الأمُورِيِّينَ وَالعَمالِقَةِ، وَذَهَبَ وَهَزَمَ بَنِي إسْرائِيلَ، وَاسْتَولُوا عَلَى مَدِينَةِ النَّخلِ.

Egloni mblodhi rreth vetes bijtë e Amonit dhe të Amalekut, dhe u nis e mundi Izraelin; dhe pushtoi qytetin e palmave.

14 ف َخَدَمَ بَنُو إسْرائِيلَ عِجلُونَ مَلِكَ مُوآبَ ثَمانِيَ عَشْرَةَ سَنَةً.

Kështu bijtë e Izraelit u bënë shërbëtorë të Eglonit, mbretit të Moabit, për tetëmbëdhjetë vjet.

15 ث ُمَّ اسْتَنْجَدَ بَنُو إسْرائِيلَ بِاللهِ ، فَأقامَ اللهُ مُنْقِذاً لَهُمْ هُوَ إهُودُ بْنُ جِيرا البَنْيامِيْنِيُّ. وَهُوَ رَجُلٌ مُدَرَّبٌ عَلَى اسْتِخْدامِ يُسْراهُ فِي القِتالِ. فَأرْسَلَ بَنُو إسْرائِيلَ إهُودَ لِكَي يُسَلِّمَ هَدِيَّتَهُمْ إلَى عِجلُونَ مَلِكِ مُوآبَ.

Por bijtë e Izraelit i klithën Zotit dhe Zoti u dha atyre një çlirimtar, Ehudin, birin e Gerit, Beniaminitin, që ishte mëngjarash. Bijtë e Izraelit i dërguan nëpërmjet tij haraçin e tyre Eglonit, mbretit të Moabit.

16 ف َصَنَعَ إهُودُ لِنَفْسِهِ سَيفاً ذا حَدَّينِ طُولُهُ باعٌ واحِدٌ، وَثَبَّتَهُ عَلَى فَخْذِهِ الأيمَنِ تَحْتَ عَباءَتِهِ.

Ehudi bëri një shpatë me dy tehe, të gjatë një kubitë; e ngjeshi në brez poshtë veshjes, në krahun e djathtë.

17 ث ُمَّ قَدَّمَ الهَدَيَّةَ لِعِجلُونَ مَلِكِ مُوآبَ. وَكانَ عِجلُونُ رَجُلاً سَمِيناً جِدّاً.

Pastaj i çoi haraçin Eglonit, mbretit të Moabit, që ishte një njeri shumë i trashë.

18 و َبَعْدَما قَدَّمَ إهُودُ الهَدَيَّةَ، صَرَفَ الرِّجالَ الَّذِينَ حَمَلُوها،

Kur mbaroi paraqitja e haraçit, ai ktheu në shtëpi njerëzit që kishin sjellë haraçin.

19 أ مّا هُوَ فَرَجِعَ مِنْ عِنْدِ الحِجارَةِ المَنْحُوتَةِ فِي الجِلْجالِ، وَقالَ: «لَدَيَّ رِسالَةٌ سِرِّيَّةٌ لَكَ أيُّها المَلِكُ!» فَقالَ لَهُ المَلِكُ: «اسْكُتْ!» ثُمَّ خَرَجَ جَمِيعُ خُدّامِهِ مِنَ الغُرْفَةِ.

Por ai vetë, nga vendi i idhujve pranë Gilgalit, u kthye prapa dhe tha: O mbret, kam diçka që dua të të them fshehurazii". Mbreti i tha: "Heshtni!". Dhe të gjithë ata që e shoqëronin dolën jashtë.

20 ب َعْدَ ذَلِكَ، عادَ إهُودُ إلَيهِ وَهُوَ جالِسٌ عَلَى مِنَصَّةِ عَرْشِهِ المُرْتَفِعَةِ. وَقالَ إهُودُ: «أحْمِلُ إلَيكَ رِسالَةً مِنَ اللهِ.» فَلَمّا قامَ المَلِكُ عَنِ العَرْشِ،

Atëherë Ehudi iu afrua mbretit (që ishte ulur vetëm në fresk, në sallën lart). Ehudi i tha: "Kam një fjalë për të të thënë nga ana e Zotit". Kështu mbreti u ngrit nga froni i tij;

21 م َدَّ إهُودُ يُسْراهُ، وَأخَذَ السَّيفَ عَنْ فَخْذِهِ الأيمَنِ، وَطَعَنَ بِهِ عِجلُونَ فِي بَطْنِهِ.

atëherë Ehudi zgjati dorën e majtë, nxori shpatën nga krahu i djathtë dhe ia futi në bark.

22 ف َدَخَلَ مِقبَضُ السَّيفِ فِي بَطْنِهِ، وَأغلَقَ الشَّحْمُ عَلَيهِ. وَخَرَجَ طَرَفُ السَّيفِ مِنَ ظَهْرِهِ، وَلَمْ يَسْحَبْهُ إهُودُ مِنْ بَطْنِهِ.

Edhe doreza e shpatës u fut pas presës dhe dhjami u mbyll pas presës sepse ai nuk e tërhoqi shpatën nga barku i mbretit; dhe zorrët e tij dolën jashtë.

23 ث ُمَّ خَرَجَ إهُودُ مِنْ غُرفَةِ العَرْشِ وَأحكَمَ إغلاقَ أبْوابِ القاعَةِ عَلَى المَلِكِ.

Pastaj Ehudi dolli në portik, dhe mbylli me çelës dyert e sallës së sipërme.

24 ث ُمَّ خَرَجَ إهُودُ مِنَ القاعَةِ، وَجاءَ خُدّامُ عِجلُونَ. وَلَمّا رَأَوْا أنَّ أبوابَ غُرْفَةِ العَرْشِ مُقْفَلَةٌ، قالُوا: «لا بُدَّ أنَّهُ يَقْضي حاجَتَهُ فِي حَمّامِهِ الخاصِّ.»

Kur doli; erdhën shërbëtorët për të parë, dhe ja, dyert e sallës së sipërme ishin mbyllur me çelës; kështu ata thanë: "Me siguri ai bën nevojën e tij në dhomëzën e sallës së freskët".

25 ف َطالَ انْتِظارُهُمْ، وَقَلِقُوا. لَكِنَّهُ لَمْ يَفتَحْ أبوابَ غُرْفَةِ العَرْشِ. فَأخَذُوا المِفْتاحَ، وَفَتَحُوا البابَ، فَوَجَدُوا سَيِّدَهُمْ ساقِطاً مَيِّتاً عَلَى الأرْضِ.

Dhe pritën aq sa e ndjenë veten të shushatur; por duke qenë se nuk po hapeshin portat e sallës, ata muarrën çelsin dhe hapën; dhe ja, zotëria e tyre rrinte shtrirë në tokë: ai kishte vdekur.

26 أ مّا إهُودُ فَهَرَبَ أثْناءَ انْتِظارِ الخُدّامِ، وَمَرَّ بَينَ الحِجارَةِ المَنْحُوتَةِ وَهَرَبَ إلَى سَعِيرَةَ.

Ndërsa ata ngurronin, Ehudi pati kohë të ikte, kaloi matanë vendit të idhujve dhe shpëtoi duke arritur në Seirah.

27 و َلَمّا وَصَلَ إلَى هُناكَ، نَفَخَ فِي البُوقِ فِي مِنْطَقَةِ أفْرايِمَ الجَبَلِيَّةِ، فَنَزَلَ مَعَهُ بَنُو إسْرائِيلَ مِنَ المِنطَقَةِ الجَبَلِيَّةِ، وَكانَ يَتَقَدَّمُهُمْ.

Me të arritur, i ra borisë në krahinën malore të Efraimit, dhe bijtë e Izraelit zbritën bashkë me të nga krahina malore, dhe ai u vu në krye të tyre.

28 و َقالَ لَهُمُ: «اتْبَعُونِي، لِأنَّ اللهَ قَدْ نَصَرَكُمْ عَلَى أعْدائِكُمْ مِنْ بَنِي مُوآبَ.» فَتَبِعُوهُ عَلَى مَعابِرِ نَهْرِ الأُرْدُنِّ إلَى مُوآبَ.

Dhe u tha atyre: "Ejani pas meje, sepse Zoti ju ka dhënë në dorë Moabitët, armiqtë tuaj". Ata zbritën pas tij, zunë vatë e Jordanit që çojnë në Moab, dhe nuk lanë të kalojë asnjeri.

29 و َفِي ذَلِكَ اليَومِ، قَتَلُوا نَحْوَ عَشْرَةِ آلافِ رَجُلٍ مُوآبِيٍّ. كانُوا مُحارِبِينَ أقوِياءَ وَشُجْعانَ، لَكِنْ لَمْ يَنْجُ أحَدٌ مِنْهُمْ.

Në atë kohë mundën rreth dhjetë mijë Moabitë, të gjithë të fortë dhe trima; nuk shpëtoi as edhe një.

30 ف َأُخضِعَتْ مُوآبُ فِي ذَلِكَ اليَوْمِ لِسَيطَرَةِ بَنِي إسْرائِيلَ. وَاسْتَراحَتِ الأرْضُ مِنَ الحُرُوبِ ثَمانِينَ سَنَةً. القاضِي شَمْجَرُ بْنُ عَناة

Kështu atë ditë Moabi u poshtërua nga dora e Izraelit, dhe vendi pati paqe tetëdhjetë vjet me radhë.

31 و َخَلَفَ إهُودَ شَمْجَرُ بْنُ عَناةَ، وَقَتَلَ سِتَّ مِئَةِ فِلِسْطِيٍّ بِمِنْخَسِ البَقَرِ، فَأنْقَذَ هُوَ أيضاً بَنِي إسْرائِيلَ.

Mbas Ehudit, erdhi Shamgari, bir i Anathit. Ai mundi gjashtëqind Filistej me një hosten qesh; edhe ai çliroi Izraelin.