1 و َقَبلَ يَومِينِ مِنْ عِيدِ الفِصْحِ وَعِيدِ الخُبزِ غَيرِ المُختَمِرِ، كانَ كِبارُ الكَهَنَةِ وَمُعَلِّمُو الشَّرِيعَةِ يَبحَثُونَ عَنْ طَرِيقَةٍ سِرِّيَّةٍ لِيُمسِكُوا بِيَسُوعَ وَيَقتُلُوهُ.
Tani dy ditë më vonë ishte Pashka dhe festa e të Ndormëve; dhe krerët e priftërinjve dhe skribët kërkonin mënyrën se si ta kapnin Jezusin me mashtrim dhe ta vrisnin.
2 ل ِأنَّهُمْ كانُوا يَقُولُونَ: «لا يَنْبَغِي أنْ نَفعَلَ هَذا خِلالَ العِيدِ، لِنَتَجَنَّبَ شَغَبَ النّاسِ.» امْرأةٌ تَسكُبُ العِطرَ عَلَى يَسُوع
Por thonin: “Jo gjatë festës, që të mos ndodhë ndonjë trazirë nga populli.”
3 و َبَينَما كانَ يَسُوعُ فِي بَلدَةِ بَيتِ عَنْيا، يَجلِسُ فِي بَيتِ سِمْعانِ الأبرَصِ، جاءَتِ امْرأةٌ وَمَعَها زُجاجَةُ عِطْرٍ غالِي الثَّمَنِ، مَصنُوعٍ مِنَ النّاردِينِ الخالِصِ. فَكَسَرَتِ المَرأةُ زُجاجَةَ العِطْرِ، وَسَكَبَتهُ عَلَى رَأسِ يَسُوعَ.
Tani ai ishte në Betania, në shtëpinë e Simonit lebroz, dhe ndërsa ishte në tryezë, hyri një grua me një enë alabastri me vaj të parfumuar me nard të vërtetë, shumë të kushtueshëm; ajo e theu enën prej alabastri dhe ia derdhi vajin mbi krye.
4 ف َغَضِبَ بَعْضُ الجالِسِينَ هُناكَ وَابتَدَأوا يَقولونَ فِي ما بَينَهُمْ: «لِماذا أُهدِرَ هَذا العِطْرُ؟
Disa u indinjuan midis tyre dhe thanë: “Përse bëhet gjithë ky shpenzim i kotë i vajit?
5 ف َقَدْ كانَ مُمْكِناً أنْ يُباعَ بِمَبلَغٍ كَبِيْرٍ مِنَ المالِ يُعْطَى لِلفُقَراءِ.» وَأخَذُوا يُوَبِّخُونَ المَرأةَ.
Sepse ky vaj mund të shitej për më shumë se treqind denarë dhe këto t’u jepeshin të varfërve.” Dhe ishin të indinjuar ndaj asaj.
6 أ مّا يَسُوعَ فَقالَ: «دَعُوها وَشَأنَها. لِماذا تُزعِجُونَها؟ لَقَدْ فَعَلَتْ شَيئاً حَسَناً لِيْ.
Por Jezusi tha: “Lëreni të qetë; pse e shqetësoni? Ajo kreu një vepër të mirë ndaj meje.
7 ا لفُقَراءُ سَيَكُونُونَ عِنْدَكُمْ دائِماً، وَتَستَطِيعُونَ أنْ تُساعِدُوهُمْ فِي أيِّ وَقْتٍ تُرِيدُونَ، وَلَكِنِّي لَنْ أكُونَ مَعَكُمْ دائِماً.
Sepse të varfërit do t’i keni gjithmonë me ju; dhe, kur të doni, mund t’u bëni mirë; por mua nuk do të më keni gjithmonë.
8 ه ِيَ فَعَلَتْ كُلَّ ما تَستَطِيعُ، لَقَدْ سَكَبَتِ العِطْرَ عَلَى جَسَدِي لِتُعِدَّهُ مُسبَقاً لِلدَفْنِ.
Ajo bëri atë që mundi; vajosi para kohe trupin tim për varrim.
9 ا لحَقَّ أقُولُ لَكُمْ: حَيثُما تُعلَنُ هَذِهِ البِشارَةُ فِي العالَمِ، سَيُحَدَّثُ أيضاً بِما فَعَلَتْهُ هَذِهِ المَرْأةُ، لِيَتَذَكَّرَها الجَمِيعُ.» يَهُوذا يُعِدُّ لِخِيانَةِ يَسُوع
Por po ju them në të vërtetë se në gjithë botën, kudo që do të predikohet ky ungjill, do të tregojnë edhe atë që ajo bëri, në përkujtim të saj.”
10 ب َعْدَ ذَلِكَ ذَهَبَ يَهُوذا الإسْخَريُوطِيُّ، أحَدُ الاثْنَي عَشَرَ، إلَى قادَةِ الكَهَنَةِ لِيَرَىْ كَيفَ سَيُسَلِّمَ إلَيْهِمْ يَسُوعَ.
Atëherë Juda Iskarioti, një nga të dymbëdhjetët, shkoi te krerët e priftërinjve, që t’ua dorëzonte Jezusin.
11 ف َفَرِحُوا جِدّاً لِسَماعِ هَذا وَوَعَدُوهُ بِمُكافَأةٍ نَقْديَةٍ. وَهَكَذا بَدَأ يَهُوذا يَبحَثُ عَنْ فُرصَةٍ لِخِيانَةِ يَسُوعَ. عَشاءُ الفِصْح
Dhe ata, kur e dëgjuan, u gëzuan dhe i premtuan se do t’i jepnin para. Kështu ai kërkonte rastin e përshtatshëm për ta tradhtuar.
12 و َفِي أوَّلِ يَومٍ مِنْ عِيدِ الخُبزِ غَيرِ المُختَمِرِ، وَهوَ اليَومُ الَّذي يُذبَحُ فيهِ حَمَلُ الفِصْحِ، قالَ لَهُ تَلامِيذُهُ: «أينَ تُرِيدُ أنْ نُعِدَّ لَكَ عَشاءَ الفِصْحِ؟»
Tani në ditën e parë të festës së të Ndormëve, kur flijohej Pashka, dishepujt e vet i thanë: “Ku don të shkojmë dhe të përgatisim për ta ngrënë Pashkën?.”
13 ف َأرسَلَ يَسُوعُ اثْنَينِ مِنْ تَلامِيذِهِ وَقالَ لَهُما: «اذهَبا إلَى المَدِينَةِ حَيثُ سَتَلقَيانِ رَجُلاً يَحمِلُ إبرِيقَ ماءٍ، فَاتبَعاهُ.
Atëherë ai dërgoi dy nga dishepujt e vet duke u thënë: “Shkoni në qytet dhe atje do të takoni një njeri, që bart një kanë plot me ujë; ndiqeni atë.
14 و َحَيثُ يَدخُلُ ادخُلا، وَقُولا لِصاحِبِ البَيتِ: ‹يَقُولُ المُعَلِّمُ: أينَ هِيَ غُرفَةُ الضُّيُوفِ الَّتِي لِيْ، حَيثُ سَأتَناوَلُ عَشاءَ الفِصحِ مَعَ تَلامِيذِي؟›
Dhe atje ku ai do të hyjë, i thoni të zotit të shtëpisë: "Mësuesi pyet: Ku është dhoma ku mund të ha Pashkën me dishepujt e mi?".
15 ف َسَيُرِيكُما ذَلِكَ الرَّجُلُ غُرفَةً عُلوِيَّةً واسِعَةً مَفرُوشَةً وَمُعَدَّةً، فَأعِدّا الفِصحَ لَنا هُناكَ.»
Atëherë ai do t’ju tregojë lart një sallë të madhe të mobiluar dhe gati; aty përgatitni për ne.”
16 ف َذَهَبَ التِّلْمِيذانِ إلَى المَدِينَةِ، وَوَجَدا كُلَّ شَيءٍ كَما أخبَرَهُما يَسُوعُ، فَأعَدّا عَشاءَ الفِصحِ.
Dishepujt e tij shkuan, arritën në qytet dhe gjetën ashtu siç ai u kishte thënë; dhe përgatitën Pashkën.
17 و َعِندَما جاءَ المَساءُ، جاءَ يَسُوعُ مَعَ الاثنَي عَشْرَ.
Kur u bë darkë, ai erdhi me të dymbëdhjetët.
18 و َبَينَما هُمْ جالِسُونَ عَلَى المائِدَةِ قالَ يَسُوعُ: «أقُولُ لَكُمُ الحَقَّ: سَيَخُونُنِي واحِدٌ مِنكُمْ، يَأكُلُ مَعِي الآنَ.»
Dhe kur po rrinin në tryezë dhe po hanin, Jezusi tha: “Ju them në të vërtetë se njëri prej jush, që po ha me mua, do të më tradhtojë.”
19 ف َابتَدَأوا يَحزَنُونَ، وَيَسَألُونَهُ واحِداً بَعدَ الآخَرِ: «أهُوَ أنا ياَ رَبُّ؟»
Atëherë ata filluan të trishtohen dhe t’i thoshin njëri pas tjetrit: “Mos jam unë?.” Dhe një tjetër tha: “Mos jam unë?.”
20 ف َقالَ لَهُمْ: «هُوَ واحِدٌ مِنَ الاثْنَي عَشَرَ، وَهُوَ يَغْمِسُ مَعِي فِي الطَّبَقِ!
Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Éshtë një nga të dymbëdhjetët që po ngjyen me mua në çanak.
21 إ نَّ ابنَ الإنسانِ ماضٍ وَفْقاً لِما هُوَ مَكتوبٌ عَنْهُ، لَكِنْ وَيلٌ لِذَلِكَ الرَّجُلِ الَّذِي يَخُونُ ابْنَ الإنسانِ. كانَ خَيراً لَهُ لَو أنَّهُ لَمْ يُولَدْ قَطُّ!» العَشاءُ الأخير
Po, Biri i njeriut po shkon ashtu siç është shkruar për të; por mjerë ai njeri me anë të cilit tradhtohet Biri i njeriut. Do të ishte më mirë për të, që ai njeri të mos kishte lindur kurrë!.”
22 و َبَينَما هُمْ يَأكُلُونَ أخَذَ خُبزاً وَبارَكَ اللهَ، وَقَسَّمَهُ وَأعطاهُمْ إيّاهُ وَقالَ: «خُذُوا، فَهَذا هُوَ جَسَدِي.»
Dhe, ndërsa ata po hanin, Jezusi mori buk, e bekoi, e theu dhe ua dha atyre duke thënë: “Merrni, hani; ky është trupi im.”
23 ث ُمَّ أخَذَ كَأَسَ نَبيذٍ، وَشَكَرَ، وَأعطاها لِلتَّلامِيذِ فَشَرِبُوا مِنْها جَمِيعاً.
Pastaj mori kupën, e falënderoi, ua dha atyre dhe të gjithë pinë prej saj.
24 ث ُمَّ قالَ لَهُمْ: «هَذا هُوَ دَمِي، دَمُ العَهْدِ الَّذِي يُسفَكُ مِنْ أجلِ كَثِيرِينَ.
Atëherë u tha: “Ky është gjaku im, gjaku i besëlidhjes së re, që derdhet për shumë veta.
25 ا لحَقَّ أقُولُ لَكُمْ، لَنْ أشرَبَ هَذا النَّبيذَ حَتَّى ذَلِكَ اليَومِ الَّذي فِيهِ أشرَبُهُ جَدِيداً فِي مَلَكوتِ اللهِ.»
Në të vërtetë unë po ju them se nuk do të pi më prej frytit të hardhisë deri në atë ditë kur do ta pi të ri në mbretërinë e Perëndisë.”
26 ب َعْدَ ذَلِكَ، رَتَّلوا بَعضَ التَراتيلِ، وَخَرَجُوا إلَى جَبَلِ الزَّيتُونِ. تَلامِيذُ يَسُوعَ سَيَترُكُونَهُ جَمِيعا
Dhe, mbasi kënduan një himn, dolën dhe u drejtuan nga mali i Ullinjve.
27 ث ُمَّ قالَ لَهُمْ: «كُلُّكُمْ سَتَفقِدُونَ إيمانَكُمُ الليلَةَ لِأنَّهُ مَكتُوبٌ: ‹سَأضْرِبُ الرّاعِي، فَتَتَشَتَّتُ الخِرافُ.›
Dhe Jezusi u tha atyre: Ju të gjithë do të skandalizoheni me mua sonte, sepse është shkruar: "Do ta godas Bariun dhe delet do të shpërndahen".
28 و َلَكِنْ بَعْدَ أنْ أقُومَ مِنَ المَوتِ، فَإنِّي سَأسبِقُكُمْ إلَى الجَلِيلِ.»
Por, mbasi të ringjallem, unë do t’ju pararend në Galile.”
29 ف َقالَ لَهُ بُطرُسُ: «حَتَّى وَلَو فَقَدَ الجَمِيعُ إيمانَهُمْ، فَأنا لَنْ أفقِدَهُ.»
Dhe Pjetri i tha: “Edhe sikur të gjithë të tjerët të skandalizohen me ty, unë nuk do të skandalizohem.”
30 ف َقالَ لَهُ يَسُوعُ: «الحَقَّ أقُولُ لَكَ، فِي هَذِهِ اللَيلَةِ، وَقَبلَ أنْ يَصِيحَ الدِّيكُ مَرَّتِينِ، سَتُنكِرُنِي ثَلاثَ مَرّاتٍ.»
Dhe Jezusi i tha: “Unë po të them në të vërtetë se sot, pikërisht në këtë natë, para se gjeli të këndojë dy herë, ti do të më mohosh tri herë.”
31 و َلَكِنَّ بُطرُسَ قالَ بِإصرارٍ: «حَتَّى لَو كانَ عَلَيَّ أنْ أمُوتَ مَعَكَ، فَإنِّي لَنْ أُنكِرَكَ!» وَقالَ الجَمِيعُ مِثلَ هَذا الكَلامِ. يَسُوعُ يُصَلِّي مُنفَرِدا
Por ai, duke ngulur këmbë më tepër, thoshte: “Edhe sikur të më duhet të vdes me ty, nuk do të të mohoj kurrë.” Të njëjtën gjë thoshnin edhe gjithë të tjerët.
32 ث ُمَّ جاءُوا إلَى مَكانٍ يُسَمَّى جِثْسَيمانِي، وَقالَ يَسُوعُ لِتَلامِيذِهِ: «اجلِسُوا هُنا بَينَما أُصَلِّي.»
Pastaj ata arritën në një vend që quhej Gjetsemani; dhe ai u tha dishepujve të vet: “Uluni këtu, deri sa unë të jem lutur.”
33 و َاصطَحَبَ بُطرُسَ وَيَعقُوبَ وَيُوحَنّا. وَبَدَأ يَشعُرُ بِضيقٍ شَديدٍ وَانْزِعاجٍ،
Mori, pra, me vete Pjetrin, Jakobin dhe Gjonin, dhe filloi ta zërë frika dhe ankthi;
34 ث ُمَّ قالَ لَهُمْ: «حُزنِي شَدِيدٌ جِدّاً حَتَّى إنَّهُ يَكادُ يَقتُلُنِي! ابقُوا هُنا وَاسْهَرُوا.»
dhe u tha atyre: “Shpirti im është thellësisht i trishtuar, deri në vdekje; qëndroni këtu dhe rrini zgjuar.”
35 و َابتَعَدَ يَسُوعُ عَنْهُمْ قَلِيلاً، وَجَثا عَلَى الأرْضِ وَصَلَّى أنْ تَتَجاوَزَهُ ساعَةُ الألَمِ هَذِهِ إنْ كانَ مُمكِناً.
Dhe, si shkoi pak përpara, ra përmbys përtokë dhe lutej që, po të ishte e mundur, të largohej prej tij ajo orë.
36 و َصَلَّى فَقالَ: «آبا، يا أبِي، كُلُّ شَيءٍ مُستَطاعٌ لَدَيكَ، فَأبعِدْ عَنِّي هَذِهِ الكَأسَ. وَلَكِنْ لِيَكُنْ ما تُرِيدُهُ أنتَ لا ما أُرِيدُهُ أنا.»
Dhe tha: “Abba, Atë, çdo gjë për ty është e mundur; largoje prej meje këtë kupë! Por jo atë që dua unë, por atë që do ti!.”
37 و َجاءَ إلَى تَلامِيذِهِ، فَوَجَدَهُمْ نائِمِينَ، فَقالَ لِبُطرُسَ: «يا سِمْعانُ، هَلْ أنتَ نائِمٌ؟ أهَكَذا لَمْ تَقدِرْ أنْ تَسهَرَ ساعَةً واحِدَةً؟
Pastaj u kthye mbrapa, i gjeti dishepujt duke fjetur dhe i tha Pjetrit: “Simon, po fle? S’ke qenë i zoti të rrish zgjuar një orë të vetme?
38 ا سهَرُوا وَصَلُّوا لِكَي لا تُجَرَّبُوا. رُوحُكُمْ تَسعَى إلَى ذَلِكَ، أمّا جَسَدُكُمْ فَضَعِيفٌ.»
Rrini zgjuar dhe lutuni që të mos hyni në tundim; sigurisht fryma është e gatshme, por mishi është i dobët.”
39 و َابتَعَدَ ثانِيَةً لِيُصَلِّيَ الكَلامَ نَفْسَهُ.
U largua përsëri dhe u lut duke thënë të njëjtat fjalë.
40 ث ُمَّ عادَ ثانِيَةً فَوَجَدَهُمْ نِياماً، لِأنَّ النُّعاسَ أثقَلَ عُيُونَهُمْ جِدّاً، فَلَمْ يَعرِفُوا ماذا يَقُولُونَ لَهُ.
Kur u kthye, i gjeti përsëri në gjumë dishepujt, sepse sytë e tyre ishin rënduar dhe ata nuk dinin çfarë t’i përgjigjeshin.
41 و َرَجِعَ مَرَّةً ثالِثَةً وَقالَ لَهُمْ: «أما زِلْتُمْ نائِمينَ وَمُستَرِيحينَ؟ يَكفِي! قَدْ حانَ الوَقْتُ لِكَي يُسَلَّمَ ابْنُ الإنسانِ لِأيدِي الخُطاةِ.
Së fundi, kthehet për të tretën herë dhe u thotë atyre: “Ende po flini dhe pushoni? Mjaft! Erdhi ora. Ja, Biri i njeriut po dorëzohet në duart e mëkatarëve.
42 ق ُومُوا وَلنَذهَبْ. ها قَدِ اقتَرَبَ الرَّجُلُ الَّذِي خانَنِي.» اعتِقالُ يَسُوع
Çohuni, të shkojmë; ja, ai që po më tradhton është afër!.”
43 و َبَينَما كانَ ما يَزالُ يَتَكَلَّمُ، ظَهَرَ يَهُوذا أحَدُ الاثْنَي عَشْرَ، وَمَعَهُ جَمْعٌ يَحمِلُونَ سُيُوفاً وَهَراواتٍ، قَدْ أرسَلَهُمْ كِبارُ الكَهَنَةِ وَمُعَلِّمُو الشَّرِيعَةِ وَالشَّيُوخُ.
Dhe në atë çast, ndërsa ai ende po fliste, erdhi Juda, një nga të dymbëdhjetët, dhe me të një turmë e madhe me shpata e shkopinj, e dërguar nga krerët e priftërinjve, nga skribët dhe nga pleqtë.
44 و َكانَ الخائِنُ قَدْ أعطاهُمْ عَلامَةً وَقالَ: «الَّذِي أُقَبِّلُهُ هُوَ الرَّجُلُ المَطلُوبُ، فَاقبِضُوا عَلَيهِ، وَخُذُوهُ تَحتَ الحِراسَةِ.»
Dhe ai që po e tradhtonte u kishte dhënë atyre një shenjë: “Kë do të puth, ai është. Kapeni dhe çojeni me shoqërim të sigurt.”
45 ف َلَمّا جاءَ يَهُوذا، اقتَرَبَ حالاً مِنْ يَسُوعَ وَقالَ لَهُ: «يا مُعَلِّمُ!» وَقَبَّلَهُ.
Dhe si arriti, u afrua menjëherë tek ai dhe tha: “Rabbi, Rabbi!”; dhe e puthi përzemërsisht!
46 ف َأمسَكوا بِيَسُوعَ وَقَبَضُوا عَلَيهِ.
Atëherë ata vunë dorë mbi të dhe e arrestuan.
47 ف َاسْتَلَّ أحَدُ الواقِفِينَ هُناكَ سَيفَهُ وَضَرَبَ خادِمَ رَئِيسِ الكَهَنَةِ، فَقَطَعَ أُذُنَهُ.
Dhe një nga të pranishmit nxori shpatën, i ra shërbëtorit të kryepriftit dhe ia preu veshin.
48 ف َقالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «هَلْ خَرَجتُمْ عَلَيَّ بِالسُّيُوفِ وَالهَراواتِ كَما تَخرُجُونَ عَلَى مُجرِمٍ؟
Atëherë Jezusi, duke iu përgjigjur, i tha: “Paskeni ardhur me shpata e me shkopinj që të më kapni sikurse të isha një cub?
49 ل َقَدْ كُنتُ مَعَكُمْ كُلَّ يَومٍ فِي ساحَةِ الهَيكَلِ وَلَمْ تَقبِضُوا عَلَيَّ! وَلَكِنْ يَنبَغي أنْ يَتِمَّ ما هُوَ مَكتُوبٌ.»
E pra, përditë isha midis jush në tempull duke i mësuar njerëzit dhe ju nuk më kapët; por kjo po ndodh që të përmbushen Shkrimet!.”
50 ث ُمَّ تَخَلَّى عَنْهُ الجَمِيعُ وَهَرَبُوا!
Atëherë dishepujt e lanë dhe ikën të gjithë.
51 و َكانَ هُناكَ شابٌّ يَتبَعُهُ. وَلَمْ يَكُنْ يَرتَدِي عَلَىْ جَسَدِهِ شَيئاً سِوَى رِداءٍ. فَحاوَلُوا أنْ يُمسِكُوهُ،
Dhe një farë djaloshi, që ishte i mbështjellur me një çarçaf mbi trupin e zhveshur, po e ndiqte, por ata e kapën.
52 ف َهَرَبَ عارِياً تارِكاً رِداءَهُ فِي أيدِيهِمْ! يَسُوعُ أمامَ القادَةِ اليَهُود
Por ai e lëshoi çarçafin dhe iku lakuriq nga duart e tyre.
53 ث ُمَّ اقْتادُوا يَسُوعَ إلَى رَئِيسِ الكَهَنَةِ. فَاجتَمَعَ كُلُّ كِبارِ الكَهَنَةِ وَالشُّيُوخُ وَمُعَلِّمُو الشَّرِيعَةِ.
Atëherë ata e çuan Jezusin te kryeprifti, ku u mblodhën të gjithë krerët e priftërinjve, pleqtë dhe skribët.
54 أ مّا بُطرُسُ فَتَبِعَهُ مِنْ بَعِيدٍ كُلَّ الطَّرِيقِ إلَى داخِلِ ساحَةِ دارِ رَئِيسِ الكَهَنَةِ، وَجَلَسَ مَعَ الحُرّاسِ يِتَدَفَّأُ.
Dhe Pjetri e ndoqi nga larg deri brenda në pallatin e kryepriftit dhe u ul atje bashkë me rojat dhe ngrohej afër zjarrit.
55 و َكانَ كِبارُ الكَهَنَةِ وَجَمِيعُ أعضاءِ مَجلِسِ اليَهودِ يَسعَونَ إلَى شَهادَةِ زُورٍ ضِدَّ يَسُوعَ لِيَقتُلُوهُ، لَكِنَّهُمْ لَمْ يَجِدُوا دَليلاً.
Dhe krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrit kërkonin dëshmi kundër Jezusit për ta vrarë, por nuk po gjenin.
56 ح َيثُ شَهِدَ عَلَيهِ كَثِيرُونَ زُوراً، وَلَكِنَّ شَهاداتِهِمْ تَناقَضَتْ.
Shumë veta në fakt jepnin dëshmi të rreme kundër tij; por dëshmitë e tyre nuk përkonin.
57 ث ُمَّ وَقَفَ رِجالٌ آخَرُونَ وَشَهِدُوا زُوراً ضِدَّهُ فَقالوا:
Atëherë disa u ngritën dhe dëshmuan rrejshëm kundër tij duke thënë:
58 « قَدْ سَمِعْنا هَذا الرَّجُلَ يَقُولُ: ‹أنا أهدِمُ هَذا الهَيكَلَ المَبنِيَّ بِالأيدِي. وَفِي ثَلاثَةِ أيّامٍ، أبنِي هَيكَلاً آخَرَ لَمْ تَصنَعْهُ الأيدِي.»
“Ne e kemi dëgjuar se ka thënë: "Unë do ta shkatërroj këtë tempull të bërë me duar, dhe brenda tri ditësh do të ndërtoj një tjetër që nuk është bërë me duar".”
59 و َلَكِنَّ شَهاداتِهِمْ لَمْ تَتَّفِقْ أيضاً.
Por as mbi këtë dëshmia e tyre nuk përkonte.
60 ف َوَقَفَ أمامَهُمْ رَئِيسُ الكَهَنَةِ، وَسَألَ يَسُوعَ: «ألَنْ تُدافِعَ عَنْ كُلِّ الاتِّهاماتِ الَّتِي يَتَّهِمُكَ بِها هَؤُلاءِ النّاسُ؟»
Atëherë kryeprifti u ngrit në mes të kuvendit dhe e pyeti Jezusin duke thënë: “Nuk përgjigjesh fare? Çfarë po dëshmojnë këta kundër teje?.”
61 أ مّا يَسُوعُ فَبَقِيَ صامِتاً، وَلَمْ يُجِبْ بِشَيءٍ. فَسَألَهُ رَئِيسُ الكَهَنَةِ ثانِيَةً: «هَلْ أنتَ المَسِيحُ، ابْنُ المُبارَكِ؟»
Por ai heshti dhe nuk u përgjegj fare. Përsëri kryeprifti e pyeti dhe i tha: “A je ti Krishti, Biri i të Bekuarit?.”
62 ف َقالَ يَسُوعُ: «أنا هُوَ. وَسَتَرَونَ ابْنَ الإنسانِ جالِساً عَنْ يَمِينِ عَرْشِ اللهِ، وَآتِياً مَعَ سُحُبِ السَّماءِ.»
Dhe Jezusi tha: “Unë jam. Dhe ju do ta shihni Birin e njeriut të ulur në të djathtën e Pushtetit dhe duke ardhur me retë e qiellit.”
63 ف َمَزَّقَ رَئِيسُ الكَهَنَةِ ثِيابَهُ وَقالَ: «ما حاجَتُنا إلَى شُهُودٍ بَعْدَ الَّذي سَمِعناهُ.
Atëherë kryeprifti, duke i shqyer rrobat, tha: “Ç’nevojë kemi më për dëshmitarë?
64 س َمِعْتُمْ إهانَتَهُ للهِ، فَما هُوَ رَأيُكُمْ؟» فَأدانُوهُ جَمِيعاً وَقالُوا إنَّهُ يَستَحِقُّ المَوتَ.
Ju e dëgjuat blasfeminë, ç’ju duket?.” Dhe të gjithë gjykuan se meritonte vdekjen.
65 و َابتَدَأ بَعضُهُمْ يَبصِقُ عَلَيهِ. وَكانُوا يُغَطُّونَ وَجهَهُ وَيَضرِبُونَهُ، ثُمَّ يَقولونَ: «أخبِرْنا يا نَبِيُّ، مَنْ ضَرَبَكَ؟» وَأخَذَهُ الحُرّاسُ وَضَرَبُوهُ. بُطرُسُ يُنكِرُ يَسُوع
Atëherë disa filluan ta pështyjnë, t’ia zënë fytyrën, ta qëllojnë me shuplaka dhe t’i thonë: “Profetizo!.” Dhe rojat e godisnin.
66 و َبَينَما بُطرُسُ فِي ساحَةِ الدّارِ، جاءَتْ فَتاةٌ مِنْ خادِماتِ رَئِيسِ الكَهَنَةِ،
Ndërsa Pjetri ishte poshtë në pallat, erdhi një shërbëtore e kryepriftit.
67 و َرَأتْ بُطرُسَ يَتَدَفَّأُ، فَنَظَرَتْ إلَيهِ بِتَمَعُّنٍ، وَقالَتْ: «أنتَ أيضاً كُنْتَ مَعَ يَسُوعَ النّاصِرِيِّ.»
Dhe kur pa Pjetrin që po ngrohej, e vështroi me kujdes dhe tha: “Edhe ti ishe me Jezusin Nazareas.”
68 ل َكِنَّهُ أنكَرَ وَقالَ: «لا أعرِفُ وَلا أفهَمُ ما الَّذِي تَقُولِينَهُ!» وَخَرَجَ إلَى ساحَةِ الدّارِ، وَعِندَها صاحَ الدِّيكُ.
Por ai e mohoi duke thënë: “Nuk e njoh, nuk kuptoj çfarë thua.” Pastaj doli jashtë në hajat dhe gjeli këndoi.
69 ف َرَأتْهُ الفَتاةُ الخادِمَةُ وَقالَتْ لِلواقِفِينَ هُناكَ: «هَذا الرَّجُلُ واحِدٌ مِنْهُمْ بِلا شَكٍّ.»
Dhe shërbëtorja, duke e parë përsëri, filloi t’u flasë të pranishmëve: “Ky është një nga ata.”
70 ف َأنكَرَ بُطرُسُ ذَلِكَ ثانِيَةً. وَبَعْدَ وَقتٍ قَصِيرٍ، قالَ الواقِفُونَ مَرَّةً أُخْرَى لِبُطرُسَ: «بِالتَّأكِيدِ أنتَ واحِدٌ مِنْهُمْ، لِأنَّكَ جَلِيلِيٌّ.»
Por ai përsëri e mohoi. Dhe pak më vonë të pranishmit i thanë përsëri Pjetrit: “Me të vërtetë ti je një nga ata; se ti je Galileas dhe e folura jote e zbulon.”
71 أ مّا هُوَ فَبَدَأ يَلعَنُ وَيَحلِفُ وَيَقولُ: «لا أعرِفُ هَذا الرَّجُلَ الَّذِي تَتَكَلَّمُونَ عَنْهُ!»
Por ai nisi të mallkojë dhe të betohet: “Unë nuk e njoh atë njeri për të cilin po flisni.”
72 و َفِي الحالِ صاحَ الدِّيكُ لِلمَرَّةِ الثّانِيَةِ. فَتَذَكَّرَ بُطرُسُ كَلِماتِ يَسُوعَ: «سَتُنكِرُنِي ثَلاثَ مَرّاتٍ قَبلَ أنْ يَصِيحَ الدِّيكُ مَرَّتينِ،» فَانهارَ وَأخَذَ يَبكِي.
Dhe gjeli këndoi për të dytën herë; atëherë Pjetrit iu kujtua fjala që Jezusi i kishte thënë: “Përpara se gjeli të këndojë dy herë, ti do të më mohosh tri herë.” Dhe, duke e menduar këtë, qau.